Weduwe van het leven
Het leven begon al zwaar
Moeilijk
Niet wetend waarom
Het bleef maar doorgaan
Jaar na jaar
Je ontwikkelde begrip
Voor alles
Alles dat kon zijn
En bestond
Geen rust was je gegund
Geen momenten van pauze of geluk
Daaraan ging alles voorbij
Elke keer weer
Opnieuw slagen op je ziel
Je bestaan
Je veiligheid
Was altijd onbestemd
De liefde
Verkeerd gekozen
Als een zwaan koos
je er maar twee
Geen hoop meer
Op het beste…
Die is al bezet of bezeten…
Ook al sterft die liefde nooit…
Bij dat weten
Is het verder ook wel oké
En ben je als een weduwe des levens
Er is geen weg
Naar dat wat je ziel al weet
Er is geen toekomst
Voor alles wat je gaf en deed
Het is goed zoals het is
Maakt het nog uit?
Al die liefde in jou
Is bestoven in woorden
Voor hen die zoekende zijn
Naar antwoorden in dit leven
