Het onzinnige van het zg lege nest syndroom

Het onzinnige van het zg lege nest syndroom.

Ik blijf dat een vreemde naam vinden, men vindt ineens iets uit en dan is het een soort syndroom oid.
Absurd natuurlijk.
Besef wel dat je jaren samen leeft met elkaar in 1 huis.
En loslaten is een dingetje maar als je kind volwassen is en nog thuis woont, dan laat je echt wel los en kunnen ze toch gewoon hun eigen gang gaan, dat is normaal immers.
Wat heeft het met loslaten te maken als ze weggaan en op zichzelf gaan wonen!?
Volgens mij niets. Het is niet zo dat als je langere tijd in een huis woont dat je niet los zou kunnen laten. Wat is loslaten eigenlijk!?

Je bent gewend aan jaren samenleven in een huis.
Je haalt bv boodschappen voor meerdere mensen, kookt eten voor meerdere mensen, en ja dit is dan toevallig je kind of kinderen, of je partner of je ouders bv, of je kostganger(s),…misschien zelfs vrienden die een tijd bij jou inwonen?
Maar het had ook een kamerbewoner kunnen zijn, of je vluchteling die je opvangt sedert eeuw en dag 😉

Je kostgangsters.

Het doet er niet toe, hoe men het psychologische erop los wil laten het feit ligt er dat iemand weg gaat uit je bekende habitat.
Of het nu je kind is of je partner, of een ouder zelfs etc, etc….en dat is verdomd wennen.
En lastig.
En als alleenstaande ouder is dat helemaal heftig natuurlijk.

Ineens ben je dan echt alleen.
Lege nest syndroom?

Laten we dat rare syndroom vergeten gewoon en beseffen dat het heel logisch is dat dit hard op je dak valt.
Waarom moet men er weer een syndroom van maken en dus een probleem.
I.p.v aangeven dat dit normale zaken zijn in het leven.
Het is een gewenningsproces.
Of je nu gaat scheiden, een kind het huis verlaat, je ouders die bij je wonen gaan sterven, of je dus gewoon ineens alleen moet gaan wonen, dat is vaak niet zo leuk.
Logisch toch?
Menselijk.

Maar ook als je huisdieren uit elkaar haalt missen zij de ander, dus dit is een hele normale reactie.
Het zal wel gaan wennen tzt. maar ja tis niet ”easy peasy” natuurlijk. Hoewel voor sommigen kan het niet hard en snel genoeg gaan…!

Het is in de nacht toch ‘alleen’ slapen in een (misschien groot) huis.
Het is alleen moeten eten.
Het is elke dag, niemand die hai komt zeggen of thuis gaat komen.
Het is geen rekening meer hoeven houden met een ander.
Misschien is dat prettig, maar als je altijd goed met en naast elkaar kon leven, dan kan dat best zwaar zijn.

Hoe je dit opvangt?
Misschien leuke dingen doen en veranderen in je huis, wat je voorheen eigenlijk nooit deed.
Het huis veranderen, de eethoek in een andere hoek zetten, je bureau bv.beneden zetten, als dat nog niet het geval was.
Je kunt in een andere kamer gaan slapen, of zelfs in 2 als je wilt kun je nog kiezen ook 😉
Je kunt eindelijk die zonnebank kwijt als je die nog hebt.
Of een knutselkamer beginnen.

Je kunt vrienden laten logeren…en dat doe je nu misschien wel gemakkelijker dan voorheen.
Je kunt de hele week teren op 1 gekookte maaltijd… hahah wel saai!
🙂
Maar je kunt inderdaad koken voor 10 ”mensen” en dit invriezen in porties en dat uitbreiden zodat je elke dag wel een gezonde maaltijd kunt eten die je uit je vriezer kunt trekken en toch zelfbereid zijn.
Je kunt cursussen gaan volgen, een opleiding doen, vrijwilligerswerk, bij de politiek gaan, oppas worden, je kunt katten gaan fokken, etc. etc je kunt het zo gek niet verzinnen, maar ga niet zitten kniezen.
En onthoud dat jij geen last hebt van dat zg lege nestsyndroom… je hebt last van verdriet omdat je een gemis voelt en dat is heel normaal!

Vroeger echt supervroeger zeg maar, woonden we met zijn allen in de ”mountains”,  een grotje, gezellig met een kampvuurtje erbij.
Nou niemand die de grot uitging hoor, dan werd je opgevroten door een holenbeer of leeuw!
Of wie weet zelfs dinosauriers! Dat was heel onveilig om alleen te wonen zelfs.

Nee uit huis gaan is eigenlijk een modern feit, vroeger gebeurde dat eigenlijk pas als je ging trouwen. En dan nog woonden ouders vaak bij de kinderen in en hielpen met het huishouden en de kinderen.
Zo hoorde dat nu  eenmaal, nou niemand die last had van een legenestsyndroom, ze hadden eerder last van een enorm volnestsyndroom.
Het zou tegenwoordig leuk zijn als je samen kunt wonen op een grote boerderij oid.
Gezellig tuinhuisjes erbij.
Pa met zijn nieuwe din links en ma met nieuwe vrind rechts, schoonouders aan de voorkant van het huis in de garden met hun tuinhuisjes…
Ja heel knus…

Misschien ff een oude stal ombouwen tot een leuke bewoonbare woning. Een hutje in de wei.
Oh shit daarom wil die regering die boeren hier weg hebben, er begint me ineens wat te dagen!