Afgunst
AFGUNST en ONMACHT
Ieder mens zal het wel eens meegemaakt hebben, het gevoel van onmacht als er om overklaarbare redenen ineens personen in je directe omgeving zich op een duistere wijze tegen je keren. Vooral degenen die daarnaar gevraagd worden en meteen en zeer fanatiek te vuur en te zwaard beweren dat ze niet zo in elkaar zitten, moeten scherp in de gaten worden gehouden. Zij zijn de ergste!!
En als dat eenmaal zo is dan komt het nooit meer goed..
Wat is dat toch, dat rare onbestemde gevoel en de daaropvolgende onmacht? Wanneer je, zoals eerder vernoemd, de mens in kwestie er mee confronteert wordt er heftig ontkend waarbij tevens kan worden vastgesteld dat de afgunst zich daarna alleen maar verder heeft verdiept. En daar kun je helemaal niets aan doen. Het is onuitroeibaar geworden en ook, erger nog, resistent tegen alle reddingsakties.
Oorzaak zou kunnen zijn dat je met hard werken een mooi huis of een luxe auto hebt verdiend, wellicht heb je een zeer goed uitziende en/of charmante partner aan je zijde. Of je hebt onvermoede kwaliteiten die door de ander nooit werden opgemerkt en naar waarde geschat.. En verder natuurlijk omdat je een goed en eerlijk mens bent…
Aan jou mankeert schijnbaar niks en je gaat fluitend door het leven.
Je bent goed voor je schoonmoeder en zij prijst jou de hemel in. Maar wat is dat toch met die ene of meerderen in de familie die zich bij feesten en andere samenkomsten gereserveerd opstellen. Of mensen in je omgeving die zich loyaal voordoen maar het absoluut niet blijken te zijn. Je wilt het weten en vraagt met open vizier, “Heb je wat tegen me??”
Nee, hoor, hoe kom je daar nou bij…….Soms ligt de oorsprong van afgunst ver in het verleden, in je jeugd waar je jezelf in de kinderjaren al vlotter manifesteerde dan de anderen in je familie of omgeving.
Ja , die komt er later wel, is een opmerking waar veel te licht over wordt gedacht. Dat zou eigenlijk een keiharde waarschuwing moeten zijn in de vorm van “Kijk uit, velen zullen later afgunstig op je zijn.”
Niet kanker of hartfalen zijn de ziektes waar we rekening mee moeten houden, neen, afgunst is volksziekte nummer 1. Al eeuwen op een stevige koppositie en schier onuitroeibaar. Denk je wellicht dat met het verstrijken der jaren de afgunst zal afnemen en zeer lange periodes van negeren en niet communiceren zullen veranderen in toenadering en begrip, niets is minder waar.
Praat maar eens met mensen die niet naar uitvaarten gaan van familie of bekenden, meestal om die verdomde afgunst. En als je dan toch zo fatsoenlijk wil zijn om voor het oog van de wereld op een nette manier afscheid te gaan nemen, dan denk je in alle onmacht, waarom…? Wat heb ik die persoon misdaan die daar ijskoud in de kist ligt en het mij nooit meer kan uitleggen…. Oh, wacht even, je denkt toch zeker niet dat het bij een onverwachte verrijzenis van de dode in die kist wel duidelijk wordt..
Afgunst wordt nu eenmaal uit alle macht verzwegen en verdoezeld..!
Niemand , zelfs de beste psycholoog, kan een antwoord geven op vragen die ontspruiten uit onbegrijpelijk gedrag. Men kan met alle moderne wetenschap en kennis nog steeds niet in het menselijk brein inbreken en zo de gedachten lezen. Daarom is en blijft afgunst ziekte nummer één. En onmacht een logisch gevolg daarvan. Desnoods tot de dood je inhaalt.
Afgunst en gezeur, geven verjaardagen kleur
Ongelofelijk trots was ik. In mijn fonkelnieuwe occasion reed ik mijn eerste auto de hoek om, de straat in waar ik voor een verjaardag moest zijn. Mijn hele familie was aanwezig.
Ik had mijn Hyundai Getz 1.3 met 82 pk en 10.000 km op de teller slechts 2 dagen in bezit. Apetrots op de toch best wel dure auto die ik had gekocht, met alles er op en er aan. Ik legde mijn sleutel op tafel om te laten zien dat ik er nu toch echt wel bij hoorde. Geen gezeur meer met openbaar vervoer, geen gezeur over ophalen/brengen. Ik was ‘The Man’.
Mijn oom buigt zich langzaam over mijn sleutel, ik zie zijn arm twijfelend in de richting van de tafel komen en opeens viel het kwartje. Als enige in de familie heb ik geen VAG auto. Terwijl in een flits twijfelend naar buiten kijk, zie ik het probleem. Op de parkeerplaats staan de volgende auto’s:
VW golf 1.4, VW Golf Variant 1.6, VW Touran 1.8, Seat Ibiza 1.6, Hyundai Getz 1.3, Skoda Supurb 1.8 en een Volkswagen Passat CC 2.0.
Mijn oom pakt de sleutel en kijkt vol afgrijzen naar het logo dat op de sleutel staat. Zijn eerste woorden klinken alsof een kerkklok vlak naast mij gaat luiden. “Zellefs de sleutel voel alsof’tie zo k’pot geat.” In prima Katwijks accent.
De rest van de avond was ik dan ook het mikpunt van afgunst. Mijn volledig VAG geörienteerde familie wist geen beter gespreksonderwerp te verzinnen dat af te geven op alles wat Koreaans was (of beter geen VAG), en dan voornamelijk hoe ik het in mijn hoofd kon halen dat ik geen Polo/Ibiza/Fabia had gekocht. Toen ik vertelde dat mijn oomlief (die eigenaar was een een VAG dealer) mij een Polo had aangeboden voor hetzelfde geld als de Getz, maar dat deze 4 jaar ouder was, begreep ik dat ik mij moest realiseren dat dit het geld meer dan waard was.
Zo was ik het mikpunt van al het gezeur, geklaag en al de afgunst. Het zou toch zeker zo zijn dat ik alleen maar ellende met de auto zou krijgen. Zelfs de Golf Variant, met 200.000 km op de teller en 5 jaar ouder zou nog betrouwbaarder zijn. Na een inspectie kon ik de volgende punten noteren: Slecht materiaal, slordig in elkaar gezet, onderhoudsgevoelig en al het elektra zou uit elkaar vallen.
Daar ging ik dan, twijfelend stapte ik weer in mijn auto. Zou het echt? Had ik echt een miskoop gedaan? Misschien had ik toch een VAG product moeten kopen. De tijd zou het leren.
2 jaar later, ondertussen met 90.000 op de teller, zaten wij op dezelfde verjaardag. De auto’s in het rijtje waren nog redelijk hetzelfde. Mijn sleutel hield ik in mijn zak zodat ik deze niet tussen de VAG sleutels hoefde te leggen.
Wederom was er weer veel geklaag en gezeur, alleen nu geen afgunst. Wat was auto onderhoud toch duur! Een heel rijtje van problemen passeerde die avond. Distributie problemen,kapotte dynamo’s, slecht werkende elektra, slecht werkende management systemen, lampjes die zinloos branden, het hoge verbruik en veel te dure monteurs. De hele avond hield ik mij afwezig en luisterde ik. Verbaasd over hoe de stemming toch om kon slaan.
Aan het einde van de avond werd mij gevraagd: ‘En… Hoe is het met jouw Koreaanse blik? Valt’ie al uit elkaar?’
‘Nee, hij verbruikt alleen veel olie, verder niets geen problemen gehad in 2 jaar…’
De verjaardag viel stil.
https://www.autoweek.nl/myweblog.php?id=3044
Afgunst en jaloezie tieren welig in gezinnen en families [15/06 08:59AM] Zelfs daar waar de familiebanden hecht zijn…
Jaloezie en afgunst zijn aan de orde van de dag. De concurrentie en competitie zitten in de mens ingebakken. Die twee kwalen (competitie en concurrentie) – die overwonnen kunnen worden door tevredenheid, relativering, onbaatzuchtigheid en de ander minstens evenveel gunnen dan jezelf – zijn ook binnen gezinnen en families groeiende tumoren.
Er is veel opzichtige maar ook vooral heel veel stiekeme, onderdrukte afgunst van tantes, zussen, ooms, vaders, moeders, broers… Stiekem genieten van het leed en de pech van een ander (die het toch al slechter heeft getroffen). Alleen maar gericht op zichzelf, op de eigen status, het eigenbelang en het eigengewin.
Er zijn teveel incompetente en te weinig verlichte, goede, lieve mensen. Niets voor niets was er van Jezus van Nazareth, Boeddha, Mandela, Ghandi en Moeder Theresa elk maar één, tegenover miljarden en miljarden te verwaarlozen burgers-van-niks. Incompetente, jaloerse, hebzuchtige, domme, stomme burgers.
Hoe beter men het zelf heeft, hoe groter dikwijls de afgunst en jaloezie. Want wie veel heeft en bijna automatisch op steeds meer aast, is nooit tevreden. Men wil de rijkste zijn, de meest succesvolle, de snelste, de beste, de hoogste, de slimste… Ook tegenover de eigen kinderen, ouders, broers, zussen, neven, nichten, ooms, tantes.
Om zichzelf beter te voelen, moet het de ander (een beetje) tegenzitten. Zelfs als men het beter heeft dan die ander (men is zelf immers nooit tevreden). Voortdurend vergelijken ze hun eigen succes, status, rijkdom, geluk en intellect met hun directe omgeving en ze willen daarbij altijd en eeuwig op het hoogste schavot staan.
En als de ander ook maar een klein meevallertje heeft (die in het niet valt bij de eigen grote meevallers) dan voelt men zich al rap kleiner worden en komen jaloezie en afgunst de hoek om kijken, vaak heel geniepig en stiekem. Het is echter dikwijls tastbaar, zo voelbaar! Ik voel haarfijn aan wie en wat. En natuurlijk ben ik ook nog wel eens een beetje jaloers, maar ik verzet me ertegen, laat me niet meesleuren. Ik herken het meteen en corrigeer mezelf onmiddellijk. Jaloezie is nergens voor nodig. Het slaat helemaal nergens op. Genieten van het leed van een ander al helemaal niet. Ik wil dat niet in mijn lijf hebben!
Ik kom er steeds meer achter: zoveel incompetente, middelmatige mensen die nooit over hun jaloezie, hebzucht, egocentrisme, narcisme, materialisme en oppervlakkigheid zullen heen groeien…
https://rolanddanckaert.bloggertje.nl/note/24868/afgunst-en-jaloezie-tieren-welig-in.html
Hoe je omgaat met mensen die jaloers op je zijn
Jaloezie is eigenlijk een groot compliment. Je bent de moeite waard om benijd te worden! Jaloezie is dus eigenlijk bewondering, maar op de verkeerde manier. Het is een uiting van onzekerheid. Maar je kunt er ook positief mee omgaan.
Meer gegevens over deze foto
Hoe je omgaat met mensen die jaloers op je zijn Hoe je omgaat met mensen die jaloers op je zijn
Ik wil ook gele kaplaarzen!
Toen ik acht jaar was, kreeg ik van mijn moeder gele kaplaarzen. Ik vond ze raar en geel niet echt een mooie kleur. Maar ja, ik was acht jaar – dus doe je wat je moeder je zegt. Ik werd in die tijd elke dag afgehaald door een vriendje. Samen liepen we dan naar de basisschool. Toen hij me de volgende dag afhaalde en ik de deur opendeed, begon hij keihard te lachen: “Ha ha, gele kaplaarzen! Je lijkt wel een meisje!” Die zin heb ik tussen mijn huis en school nog zeker vijftig keer gehoord.
Vier dagen later deed ik weer de deur open en wie stond daar? Mijn vriend, met gele kaplaarzen! Ik kon helaas niet zeggen dat hij op een meisje leek, want ik had zelf ook gele kaplaarzen aan… Toen ik hem vroeg waarom uitgerekend hij gele kaplaarzen aanhad, kreeg ik als antwoord: “Ik vond ze mooi en heb mijn moeder ook een paar gevraagd.” Zo zie je maar weer, jaloezie heeft vele vormen.
Waarom is iemand jaloers?
Mensen zijn jaloers omdat jij iets hebt (of kunt) wat hen ontbreekt. Het probleem is dat sommigen daar niet mee om kunnen gaan. Het zou makkelijk zijn als ze gewoon zouden zeggen: “Ik ben jaloers, want jij hebt iets wat ik niet heb.” Maar dat is kennelijk te moeilijk. Bovendien geven ze daarmee toe dat ze – in hun ogen – minder zijn dan jij.
Dus gooien sommige mensen het op een andere toer. Ze kraken je af, halen je naar beneden en bekritiseren je. Zie je dat daar een bedoeling achter zit? Dat het niet zomaar gebeurt? De kern van jaloezie is onzekerheid. Het is eigenlijk een gebrek aan zelfvertrouwen.
Als iemand zich minder voelt dan jij, zijn er drie keuzes. Ten eerste kunnen ze het accepteren. Maar van die mensen hebben we weinig last. Ten tweede kunnen ze óf zichzelf groter maken óf jou kleiner maken. In veel gevallen proberen ze dat allebei – dat werkt het beste.
Jaloezie: het Valse Neefje van Bewondering
Jaloezie is eigenlijk het Valse Neefje van Bewondering. Bewondering zegt: “Ik vind het fantastisch dat je dat doet!” Jaloezie zegt: “Ik irriteer me mateloos dat jij het zo fantastisch doet, want dan doe ik het automatisch minder.” Het is dus eigenlijk bewondering, omgeslagen in zelfkritiek. En wie niet om wil gaan met zelfkritiek, zoekt iemand anders om te bekritiseren. Vandaar dat ze bij jou terechtkomen!
Het gaat dus eigenlijk om vergelijken. In een ideale wereld is iedereen blij voor je en gunt je het beste. Maar in de praktijk zie je veel jaloezie omdat we ons continu vergelijken met anderen. En ook al vergelijken we appels met peren, de peren voelen zich er kennelijk niet goed bij… Jaloezie hoort niet thuis in gezonde relaties.
Zie het als een compliment.
Dat is het toch in feite? Wees blij dat er iemand jaloers op je is. Dat betekent dat je iets doet wat de moeite waard is om jaloers op te zijn! Geeft dat niet een goed gevoel? Als niemand je ooit benijdt, wordt het tijd om eens na te gaan denken…
Serieus, onthoud het compliment en vergeet de jaloezie zelf. Onthoud wat de jaloerse persoon je eigenlijk wilt zeggen: “Ik bewonder je, maar op een verkeerde manier.” En vergeet de rest. Jaloezie is een gebrekkige uiting van een gebrekkig mentaliteit. Maar dat doet niets af aan het compliment zelf!
Maak jezelf niet kleiner.
Soms maak je jezelf kleiner als je merkt dat iemand jaloers op je is. Je hoopt dat daarmee de jaloezie verdwijnt. Iemand zegt bijvoorbeeld: “Maar het gaat jou allemaal zo gemakkelijk af, het is bijna vervelend!” Vervolgens antwoord jij: “Ach, het is toeval, ik heb gewoon geluk.” Maar dat is het niet! Dat weet je ook wel.
Heb jij de neiging om een compliment af te doen met: “Zo bijzonder is het niet”? Waarom doe je dat? Omdat je niet arrogant wilt overkomen? Omdat je niet beter wilt lijken dan een ander? Probeer de volgende keer het compliment gewoon te accepteren. Bedankt de ander. Doe dat ook als iemand jaloers is. Want in feite is jaloezie een mooi compliment in een lelijke verpakking.
Maak jezelf niet kleiner dan je bent. Daar schiet niemand iets mee op. Als je jezelf kleiner moet maken zodat de ander niet jaloers is, dan is die prijs toch veel te hoog? Sommige mensen blijven jaloers, ook al loop je zonder schoenen en eet je droog brood. Blijf gewoon wie je bent en laat het probleem van jaloezie maar aan de ander over – daar hoort het thuis!
Wil je beter omgaan met mensen die jaloers op je zijn? Bestel dan de onderstaande e-cursus:
Verbeter je relaties in slechts 11 weken!
Goede relaties zijn de basis voor een gelukkig leven. Toch kosten sommige relaties je veel energie en geven je stress. Los je relatieproblemen op met deze online training en kies voor gezonde relaties met iedereen! De training is gebaseerd op bewezen coaching technieken en is makkelijk via je e-mail te volgen. Verbeter je relaties snel en eenvoudig
https://www.newstart.nl/blog/hoe-je-omgaat-met-mensen-die-jaloers-op-je-zijn/
Aan de afgunst kun je ontkomen als je de kunst verstaat in stilte blij te zijn.
Afgunst neemt nooit vakantie.
De afgunst grenst aan de minachting, zoals de liefde grenst aan de haat.
In de vergulde schede van het medelijden steekt soms de dolk van afgunst.
Afgunst ten gevolge van deugd heb ik altijd als roem beschouwd, niet als afgunst.
Onze begeerten worden ons vaker door afgunst dan door behoefte ingegeven.
Afgunst staat gelijk aan toegeven dat je je minder voelt.
De vreugde van bewonderen is de beloning van hen die vrij zijn van afgunst.
Hoe meer afgunst men opwekt, hoe meer reden men heeft tot tevredenheid.
Afgunst straft zichzelf.
De afgunst reikt niet tot hoge karakters, evenals een adder op de grond blijft kruipen.
Afgunst wordt veeleer geboren uit de onvolkomenheid van hem die haar koestert, dan uit de volkomenheid van hem die haar inboezemt.
Afgunst is onverzoenlijker dan haat.
Zij die afgunst koesteren zouden ze graag willen opwekken.
De afgunst van de armen ten opzichte van de rijken is kinderspel vergeleken bij de dodelijke haat van de dommen tegen de denkenden.
Men kan beter afgunst dan medelijden opwekken.
Zuiver u slechts van afgunst en gij vertienvoudigt uw geluk, en maakt ieder ogenblik andermans vreugde tot de uwe.
Afgunst van een ander is een gruwel in ieders leven.
Een gelukkig mens is nooit afgunstig
Als tips voor mensen die jaloers zijn:
10 tips tegen jaloezie & afgunst
Natuurlijk zijn er reële redenen om jaloers te zijn. Bijvoorbeeld als de liefde van je leven er met een ander vandoor gaat. Of als een collega onterecht de eer opstrijkt van jouw werk en inzet. Toch is veruit de meeste jaloezie ongegrond. Het gaat veelal om bezittingen of kwaliteiten van een ander waarover jij zou willen beschikken. En dit is een irreëel en kwalijk soort jaloersheid…
Tips om jaloezie te voorkomen
Hierbij 10 tips ter voorkoming & bestrijding van jaloerse gedachten en afgunstige gevoelens…
STOP met vergelijken; wees trots op jezelf!
Raak geïnspireerd en begeesterd door andermans talenten, niet afgunstig.
Benoem je positieve eigenschappen & kwaliteiten af en toe hardop. Hoe meer je je bewust wordt van je positieve eigenschappen, des te minder je hoeft terug te grijpen op negatieve karaktertrekken zoals afgunst.
Lijd je aan een minderwaardigheidscomplex of negatief zelfbeeld? Werk aan je zelfvertrouwen, want onzekerheid voedt jaloezie. Als olie op vuur!
Verdrink niet in zelfbewustheid, het is namelijk niet nodig om door iedereen leuk te worden gevonden.
Accepteer complimentjes van anderen: ‘dankjewel’… Je bent ze waard, dus wuif ze niet weg. Op zijn tijd een complimentje krijgen (en omarmen) kan jaloersheid bedwingen.
Probeer elkaar niet te veranderen; accepteer dat iedereen verschillend is en dat iedereen engelen en demonen met zich meedraagt…
En besef dat onderaan de streep iedereen de moeite waard is, ook jij!
Relativeer: niemand is de beste, leukste of knapste, dit zijn uiterst subjectieve kwaliteiten.
Draai de rollen eens om: welke reden heeft de ander om jaloers te zijn op jou?
Tot slot
Jaloezie leidt alleen maar tot negatieve gevoelens zoals frustratie, boosheid en ergernis. Bovendien verdrukt afgunst positieve en constructieve inzichten. Laat je nijd en rivaliteit ten opzichte van anderen dus liever varen en houd de eer aan jezelf.
https://www.salusi.nl/10-tips-tegen-jaloezie-afgunst/
De enige logica is dat jij die ander niet bent, nooit kunt zijn, je wel kunt verheugen in de ander zijn of haar geluk, en dat jij zelf probeert dat je misschien geen roos zult zijn, maar wel een prachtige korenbloem!
Waarom zijn mensen bang voor mij?
juli 2006
door Jolet Plomp
Beste Jolet
Ik heb een probleem: andere mensen voelen zich snel door mij geïntimideerd. Ze verbinden negatieve conclusies aan de kleinste dingen die ik doe. Terwijl ik juist heel positief in het leven sta! Het zijn juist die onzekere mensen die onmiddellijk negatief oordelen. Ik ben geen lachebekje of kletskous, ik ben iemand die luistert en meedenkt en vragen stelt. Als mensen mijn grenzen overschrijden, zeg ik dit rustig en duidelijk.
Ik haal geen oude koeien uit de sloot. Als ik niet meteen iets uitspreek, moet ik het van mezelf laten rusten, en dat doe ik ook. Over anderen oordeel ik niet snel. Ik vind het een belediging dat mensen zo bang voor mij zijn. Dat verdien ik niet, want ik doe mezelf juist geweld aan om niemand te kwetsen. Ik voel mij als een olifant in een porseleinkast. Ik wil ook wel eens stampen!
Psycholoog Jolet Plomp Psycholoog Jolet Plomp
Antwoord van Jolet
U schetst hier heel goede algemene regels voor de menselijke omgang. Als iedereen zich hieraan hield, zou de wereld een stuk vriendelijker zijn. Daarom is het tragisch dat u die negatieve reacties niet kunt voorkomen. Ik vind het heel moedig dat u wilt onderzoeken hoe de irritaties ontstaan. Wat gaat er mis tussen u en andere mensen?
Het zou kunnen dat u minder dan anderen in staat bent om de kleine individuele finesses aan te voelen die zich in het contact afspelen. Of, omgekeerd, het kan ook zijn dat anderen onvoldoende merken wat er in u omgaat, omdat u de (onbewuste) neiging hebt om gedachten en gevoelens te verbergen. Vermoedelijk spelen dergelijke karaktertrekken u parten.
Elke maand behandelt psycholoog Jolet Plomp persoonlijke lezersvragen.
https://www.psychologiemagazine.nl/web/Artikelpagina/Waarom-zijn-mensen-bang-voor-mij.htm
ONZEKERE MENSEN GAAN SNELLER VREEMD
Het komt misschien een beetje raar over, maar mannen en vrouwen die onzeker zijn gaan eerder vreemd. Het gaat vooral om onzekerheid over hun bedprestaties. Amerikaanse onderzoekers ondervroegen 506 mannen en 416 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 31 jaar. En wat bleek? 23% van de mannen en 19% van de vrouwen had ooit hun partner bedrogen. De studie werd gepubliceerd in ‘Archives of Sexual Behavior’. Uit het onderzoek blijkt dat vrouwen die bang zijn dat ze niet kunnen klaarkomen of hun opwinding verliezen, 8% meer kans maakt om vreemd te gaan. Mannen die zich zorgen maken dat ze hem niet hard zullen krijgen of dat ze te snel klaarkomen, is dat 6%. Als je ontevreden bent over je relatie, stijgt de kans om je partner te bedriegen met 3%. Onzekere types blijken vreemd te gaan, omdat ze op zoek gaan naar anonimiteit. Mensen die onzeker zijn over hun bedprestaties, ervaren blijkbaar minder druk als ze seks hebben met iemand die niets weet over zijn of haar seksleven.
https://www.mijnz.nl/#!1642/Onzekere-mensen-gaan-sneller-vreemd
Onaardige mensen
Toen ik een jaar of twintig was, zei een vriendin tegen mij: ,,Jij komt zeker uit zo’n gezin waar ze geleerd hebben dat je aardig moet zijn tegen andere mensen.”
Haar opmerking bracht me in verwarring. Ja natuurlijk, hoe anders? Pas nu begrijp ik dat onze kortstondige vriendschap stoelde op mijn bewondering voor haar koele, wereldwijze manieren. Marguerite dronk wijn, ik limonade.
Zij had een creditcard, ik losse munten. Ik had nog nooit gevlogen, Marguerite wist feilloos de weg op Schiphol, kocht dure parfums in de taxfree winkel en kreeg, toen we bijna te laat bij het vliegtuig kwamen, door een knipogende steward plaatsen in de business class aangeboden. Dat zou mij nooit gebeurd zijn. Wat was eigenlijk het nut van aardig doen? Was er geen kortere weg naar een duidelijker doel?
Die gedachte liet me niet los en twintig jaar later begon ik aan een roman over een slecht mens. Mijn hoofdpersoon, een sadistische crimineel, laat zich volledig leiden door zijn verlangen naar seks en geld. Na drie bladzijden liep ik al vast. Eindelijk begreep ik de uitspraak van Nabokov: ‘De basis van de literatuur is het irrationele geloof in de goedheid van de mens.’ Mijn hoofdpersoon kende geen twijfel. De heldere, loodrechte levensweg waar ik zelf zo naar verlangde, dreigde mijn roman naar een voortijdig einde te leiden.
Ik liet mijn hoofdpersoon verliefd worden op een engel en zette hem aan het slot voor een keuze die zijn leven voorgoed zou veranderen. Elk boek gaat over hetzelfde: eerst dacht hij dit, en daarna dat. Zo verging het mij ook. Langzaam maar zeker verloor ik mijn bewondering voor mensen die alleen maar uit waren op hun eigen belang. Slechte mensen bleken vooral saai.
De vrouw die er een levenstaak in stelt haar man het leven zuur te maken. De man die op elk feestje vertelt hoe hij de verzekering oplicht. Zelfs de werkster van mijn zuster die haar kinderen vergiftigde om aandacht te krijgen van de dokter. Ze hadden allemaal maar één sleutel op de deur in hun binnenste, en als je daar een blik op had geworpen, wist je het verder wel. Toch had Marguerite niet helemáál ongelijk. Gisteren werd ik van mijn fiets gereden door een mevrouw die eerst bezorgd haar bumper controleerde en toen constateerde dat er met mij en mijn fiets niets aan de hand was. Buiten adem van schrik en pijn wist ik uit te brengen: ,,Heeft u een Europees Schadeformulier bij u?”
,,Dat is toch nergens voor nodig? Ik heb trouwens geen pen bij me”, zei ze.
Het was een akelig oud mens en ik liet haar pas gaan toen ze mokkend haar handtekening gezet had. Bevend, met een kapotte fiets aan de hand, liep ik naar de fietsenmaker die, tot mijn spijt, het spatbord gratis weer rechtboog. Thuis hing ik de ondertekende verklaring als een trofee op het prikbord. Wat was ik flink voor mijn rechten opgekomen! Voor de zoveelste keer dacht ik aan Marguerite, die ik nu al twintig jaar niet meer gezien heb. Ze trouwde de verkeerde, raakte aan lager wal en verbrak het contact.
https://www.mugweb.nl/opinie/mizee/onaardige-mensen/
https://www.radarplus.nl/article/167/Breken-met-de-familie
