Slaapverlamming
Enkele van de meest ongewone demonische wezens leven op de Zanzibar-archipel, het grondgebied van Tanzania, Oost-Afrika. Ze worden genoemd door het woord “in vrede” , wat in vertaling betekend uit het Swahili “vleugels als van een vleermuis” betekent.
Dit wezen heeft meestal de vorm van een persoon, maar kan de vorm aannemen van een dier, inclusief een grote vleermuis. En in menselijke vorm heeft hij grote spitse oren, slechts één oog op zijn gezicht en scherpe klauwen als vingers.
Bovendien terroriseert het de bewoners van het platteland en fungeren ze als verkrachter demonen, die ’s nachts komen en een slaperig slachtoffer aanvallen. En hun slachtoffers zijn meestal mannen. (Mannen die verkracht worden dus?)
Volgens onderzoekers van afwijkende fenomenen, zijn de wezens in Zanzibar een variatie op de incubus-demonen.
Ze kunnen het slachtoffer verpletteren met hun gewicht, zittend op hun borst, ze kunnen energie uit hen nemen en dan wordt het slachtoffer elke dag zwakker en zwakker totdat hij sterft. Ze kunnen wurgen en tegelijkertijd de angst en paniek van het slachtoffer voeden.
De exacte oorsprong is onbekend, volgens één versie kwamen ze voort uit het moslimgeloof. Ze vertellen zelfs een legende over een geest die de formidabele sjeik belde en beval de mensen te verwoesten en te intimideren. Maar op een gegeven moment verloor de sjeik de controle over het wezen en begon hij op meer plezierige wijze plezier te hebben.
Een andere hypothese is dat de geesten van de voormalige slaven eigenlijk een aanvulling zijn in dit verhaal. Ooit was Zanzibar een groot havencentrum, waar slaven uit heel Afrika werden gebracht.
Dit alles is natuurlijk erg interessant, maar voor de meeste mensen is het gewoon exotische folklore. Bovendien zijn dit voor de inwoners van Zanzibar in werkelijkheid nachtmerries die nauwelijks fictie kunnen worden genoemd, zo vaak worden ze gemeld.
Het meest bekende incident met een massale aanval vond plaats in 1971 en raasde het hele dorp. Deze demonen vielen zowel mannen als vrouwen aan en mensen hoorden ook vreemde onzichtbare stemmen en het rook naar zwavel.
Er waren zoveel aanvallen dat uiteindelijk de dorpelingen in paniek ’s nachts hun huizen begonnen te verlaten en er een speciale bewaker werd ingesteld die door de straten liep en controleerde of het echte verkrachters waren die net deden alsof demonen waren. Natuurlijk werd niemand gevonden of gepakt, en deze controle kwam geleidelijk op niets uit.
Een ander massaal fenomeen van de verkrachter demonen vond plaats in 1995. Veel mensen zagen de popoav echter persoonlijk en beschreven het als een naakt mensachtig wezen met een lange staart. Tegelijkertijd was het zo gemeen, dat de slachtoffers ernstig gewond raakten, inclusief botbreuken.
Eens lukte het een groep bewoners om zich een demon in het midden te omringen en haar zelfs verwondingen toe te brengen, waarbij onmiddellijk de hele menigte werd aangevallen. Maar het wezen ontsnapte, en zette zijn aanvallen voort. Daarna pakte het publiek per ongeluk de plaatselijke dwaas en sloeg hem dood.
Een van de slachtoffers van de aanval beschreef zijn gevoelens op dezelfde manier.
“Ik voelde iets op me beuken en verpletteren en ik begreep niet wat er gebeurde. Ik kon niet gillen, want toen ik dit probeerde te doen, hoorde ik mijn stem niet. Het was als een droom, maar toen het werd volledig echt en er gebeurde iets vreselijks. Het deed me iets dat vele malen erger was dan wanneer het een vrouw wordt aangedaan(????Hoezo erger…?). Ik geloof niet in geesten en dat is misschien de reden waarom hij mij als zijn slachtoffer koos, het lijkt erop dat hij gaat voor al diegenen die niet in dergelijke dingen geloven. ”
Een andere massahysterie vanwege de demonen vond in 2007 in Tanzania plaats in de kuststad Dar es Salaam. Verschillende mensen zeiden meteen dat iets hen in een droom had verkracht, terwijl ze zich met varkensvleesvet hadden ingesmeerd.
Veel artsen beschouwen deze fenomenen als speciale gevallen van nachtelijke verlamming. Het is bij een slaapverlamming zo dat je niet kunt bewegen, schreeuwen, er iets zwaar valt op je en je kunt de vreemdste objecten zien. Het is waar dat slaperige verlamming niet verklaart, hoe de sporen van een dergelijke nachtaanval door de verkrachter, later zichtbaar worden gedurende de dag wanneer de persoon niet slaapt.
Ik herinner me ook nog een droom waarbij ik uittrad, althans ik neem aan dat men dat zo noemt, ik mocht op bezoek in de hemelse sferen bij mijn moeder en familie die daar al verkeren.
Ik moest terug en wilde wakker worden maar zag rondom mijn lichaam hele griezelige wezens die bezig waren om mijn lichaam dat sliep te gaan verkrachten…?
Ik schreeuwde in de droom en mijn moeder kwam naar mij toe en stuurde deze wezens direct weg, ik voelde hoe hun klauwen over mijn benen klauwden, voelde echt nagels… creepy!
Voor mijn moeder scheen het iets simpels te zijn dat je zo kon wegsturen oid, en het leek wel alsof het vrij normaal was oid…? Misschien als je te ver uittreedt dat er dan een beveiliging wegvalt ofzo?
Nu kan ik denken oké het was een enge droom, ja dat kan….maar wie weet was dat het niet in die zin dat er in die sferen andere dingen gebeuren die wij niet waarnemen hier… en zien als een droom.
Ik blijf het apart vinden en die droom vergeet ik ook nooit meer eigenlijk. Vreemd.
Zeker gezien de overeenkomst met het bovenstaande artikel.
