web analytics
11:11 Dubbele getallen
Leven na dit Leven - BDEReincarnatie

“Als de andere wereld bestaat, dan is deze helemaal niet vrij van lijden.”

“Als de andere wereld bestaat, dan is deze helemaal niet vrij van lijden.”

Afbeelding van verhaalpin

Carl Jung over de hints van het onbewuste over onze onsterfelijkheid

Parapsychologen beweren dat leven na de dood wetenschappelijk kan worden bewezen door het feit dat de geesten van de doden, zelf of via helderzienden, hun aanwezigheid bekendmaken en rapporteren wat alleen de overledene zelf kan weten. In dergelijke gevallen kunnen we echter niet met zekerheid zeggen of iemand echt een bericht ontvangt van iemand die niet meer bij ons is. Misschien wordt in dergelijke situaties de kennis die zich in het onbewuste van de levenden bevindt, aan hem geopenbaard. Mijn hypothese is dat het het onbewuste is dat ons hints geeft over onze onsterfelijkheid – een dergelijke hypothese werd aan het einde van zijn leven naar voren gebracht door de beroemde psychiater Carl Gustav Jung.

Jung merkte op dat de meeste mensen er voortdurend naar streven te geloven dat hun bestaan ​​buiten de lijn van het aardse leven eindeloos zal zijn. Maar hoe kun je hier zeker van zijn? De psychiater stelde voor om dit te doen met behulp van het onbewuste, dat ons aanwijzingen stuurt in de vorm van dromen en visioenen. Volgens Jung zouden we, als we zulke hints niet van onszelf wegduwen, een antwoord krijgen over onze onsterfelijkheid. Een psychiater kwam tot deze conclusie door zijn dromen en visioenen te observeren.

“Dromen met de doden zijn niet alleen een hint van een volgend bestaan”

Carl Jung voegde dromen toe waarin we de doden zien als hints uit het onbewuste over onze onsterfelijkheid. De psychiater zei dat hij kort na de dood van zijn vrouw een vreemde droom had die meer op een visioen leek. Daarin stond Jungs vrouw op enige afstand van hem en keek aandachtig in zijn richting.

“Er was geen vreugde of verdriet op haar gezicht. Haar blik drukte eerder wijsheid en kennis uit van iets dat sterke emoties verlicht. Op dat moment besefte ik dat ik niet mijn vrouw zag, maar een beeld van haar dat zij had gemaakt en naar mij had gestuurd. Dit stille beeld bevatte alles: het begin van onze relatie, en een halve eeuw van ons huwelijk, en het einde van haar leven”, beschreef Carl Jung zijn visie.

Lees ook eens:  15 ongelooflijke bewijzen van reïncarnatie

De psychiater geloofde dat dromen over de doden niet alleen een hint zijn van ons latere bestaan, maar dat dergelijke dromen in sommige gevallen een waarschuwing zijn voor iemands naderende dood. Dus drie maanden voordat zijn moeder vertrok, zag Carl Jung zijn overleden vader in een droom. Deze droom, die de psychiater in de vroege herfst van 1922 had, maakte diepe indruk op hem.

Jungs vader stierf in 1896. En sindsdien heeft de zoon hem nooit meer in zijn dromen gezien. Jung droomde voor het eerst van zijn vader zesentwintig jaar na zijn dood. In deze droom zag de overledene er aanzienlijk jonger uit. Hij ging naar Jungs bibliotheek. Deze laatste was erg blij zijn vader te zien. Hij wilde hem aan zijn vrouw voorstellen, hem rondleiden in zijn huis, hem vertellen over de uitgave van een nieuw boek. Zijn vader toonde hier echter geen interesse in. Het leek erop dat de overledene zich zorgen maakte over een vraag.

“Mijn vader gaf toe dat hij in de eerste plaats als psycholoog naar mij toe kwam. Hij gaf toe dat hij op zoek was naar aanbevelingen van mij over hoe je een gelukkig huwelijk kunt opbouwen. Ik begon hem alles te vertellen wat ik wist over de moeilijkheden van het gezinsleven. Maar tijdens de lezing werd ik wakker, zei Carl Jung.

En hoewel de psychiater zich op dat moment realiseerde dat hij een ongewone droom had gezien, kon hij die op dat moment niet verklaren en bracht hij op geen enkele manier wat hij zag in verband met de naderende dood van iemand. Dit besef kwam pas begin 1923 tot hem, toen zijn moeder onverwachts overleed. Carl Jung suggereerde dat deze droom een ​​andere betekenis had.

Lees ook eens:  Man sterft en ontdekt dat we het helemaal verkeerd hebben! (Krachtige BDE)

“Ik ben in de andere wereld geweest”

Carl Jung analyseerde zijn dromen en kwam tot de conclusie: “In mijn dromen en visioenen bezocht ik de andere wereld.” Op zulke momenten voelde de psychiater zich bevrijd van het gewicht van zijn eigen lichaam. Dit gaf Jung een buitengewoon gelukzalig gevoel.

Voor het eerst bevond een psychiater zich tijdens zijn klinische dood in een dergelijke toestand. Na zijn ervaring, terwijl hij onder toezicht stond van een verpleegster, raakte Jung in een toestand waarin hij granaatappeltuinen zag die overspoeld werden met licht. In hen werd de psychiater omringd door engelen. Jung merkte op dat al deze visioenen en ervaringen buitengewoon reëel waren.

In een van deze latere visioenen dwaalde Jung in volledige duisternis door de woestijn. Hier ontmoette hij een ziel. Jung vroeg haar hoe ze in zo’n dikke duisternis kon blijven. “Mijn pad is verlicht,” antwoordde de ziel. Jung riep verontwaardigd uit: hoe kan een ziel zo’n duisternis licht noemen? “Mijn licht komt uit een andere wereld”, hoorde hij als antwoord.

– “Hij bestaat niet. ‘Ik ken geen andere wereld,’ protesteerde ik tegen mijn ziel. Hierna zei ze: “Zou er niet een andere wereld moeten bestaan, alleen maar omdat je er niets van weet? Je houdt jezelf voor de gek. Denk na over waar je gedachten vandaan komen? Creëer je ze zelf? Ze zijn allemaal van mij en komen van mij”, sprak Carl Jung over zo’n dialoog met zijn ziel.

Tijdens zulke reizen zag Carl Jung de aard van de andere wereld. Vaak waren deze schilderijen prachtig. Maar soms zag hij ook duisternis, waarin geen gevoel van menselijke warmte bestond. Daarom kwam Carl Jung tot de conclusie: “Als de andere wereld bestaat, dan is deze helemaal niet vrij van lijden. De andere wereld kan zowel groots als verschrikkelijk zijn.”

Lees ook eens:  Het contract van de ziel voor we naar de aarde komen

Carl Jung vertelde over een van zijn visioenen waarin hij afdaalde naar de diepten van de andere wereld. Hier hoorde de psychiater iemand in het donker schreeuwen: “Ik val.” Hij was zo angstaanjagend dat Carl Jung huiverde. De psychiater voelde dat zijn voeten ondergedompeld waren in de modder. Hij was bang, maar een kracht trok hem naar voren. Toen baande Jung zich een weg door een smalle spleet in de rots en bevond zich in een grot waarvan de bodem gevuld was met zwart water.

Carl Jung merkte op dat mensen die dergelijke ervaringen hebben gehad de mogelijkheden van het onbewuste beginnen te respecteren en naar de hints ervan gaan luisteren. U moet echter begrijpen dat dergelijke boodschappen uit het onbewuste mogelijk niet in alle gevallen overeenkomen met de werkelijkheid. Desondanks gaf Carl Jung toe dat alle hints die uit het onbewuste kwamen in zijn geval de moeite waard waren.

– We hebben geen objectief bewijs dat enig deel van ons onsterfelijk is. Maar als we aannemen dat het leven ‘daar’ voortduurt, dan kunnen we ons bestaan ​​na de fysieke dood alleen voortzetten als een mentale substantie. De geest kan de mogelijkheid van onze onsterfelijkheid zoveel weerstaan ​​als hij wil. Maar er is iets in ons dat ernaar streeft te geloven in een leven na de dood. Dit maakt een persoon bewuster, zelfverzekerder en rustiger. Omdat we beseffen dat we nog een zee van tijd voor ons hebben, houden we op ons over te geven aan zinloze en krankzinnige haast, zei Carl Jung.

Bron

Gerelateerde artikelen

Back to top button