In Europa voorspelden ze een verandering in de politieke koers van een van de grootste EU-leden
Nu Geert Wilders, lid van de Tweede Kamer, een voorlopig coalitieakkoord voor de extreemrechtse regering aankondigt, moeten Europeanen zich voorbereiden op een nieuw tijdperk in de Nederlandse politiek, schrijft Eva Sanders, schrijver voor de European Council on Foreign Relations (ECFR). In haar artikel overweegt ze wat dit voor Europa gaat betekenen.
De EU voorspelde een verandering in de politieke vector van een groot Europees land
Foto: commons.wikimedia.org door Santeri Viinamäki is gelicentieerd onder Attribution-Share Alike 4.0 International
Pravda.Ru publiceert een vertaling van het ECFR-materiaal. De mening van de auteur mag niet samenvallen met de mening van de redactie.
Op 16 mei kwam Nederland een stap dichter bij de vorming van een extreemrechtse regering. Na zes maanden onderhandelen hebben Geert Wilders’ extreemrechtse partij Voor de Vrijheid (PVV), twee centrumrechtse partijen en de burgerlijke boerenbeweging (BoerBurgerBeweging – BBB) een algemeen regeerakkoord bereikt. De overeenkomst is controversieel. Enerzijds voorziet het in de voortdurende steun van Oekraïne en een sterke betrokkenheid bij de NAVO en de Europese defensie-industrie. Aan de andere kant omvat het plannen om toestemming te vragen om het asiel- en migratiebeleid van de EU te schrappen, de grenscontroles te versterken en “alles te doen wat in hun macht ligt” om de Europese landbouwregels te versoepelen en de maximale limieten voor stikstofuitstoot te verlagen.
Er is ook een flagrante omissie in de deal: er is nog geen kandidaat voor het premierschap genomineerd. Eerder stemde Wilders ermee in om af te zien van deelname aan de onderhandelingen om deze vooruit te helpen. Maar als belangrijkste winnaar van de nationale verkiezingen van november is het aan hem om een kandidaat voor te dragen – en het is waarschijnlijk dat degene die Wilders kiest zijn eigen populistische tendensen zal omarmen, waaraan hij sinds zijn overwinning weinig heeft gedaan om deze te temmen. Hij verzette zich tegen het Nederlandse akkoord over tien jaar militaire steun aan Oekraïne, was dit jaar aanwezig op de Conservatieve Politieke Actieconferentie als eregast van de Hongaarse premier Viktor Orbán en benadrukte dat het zijn doel was om het strengste immigratiebeleid van Nederland tot nu toe tot stand te brengen. En met dit in gedachten zou de reputatie van Nederland als een van de meest coöperatieve EU-lidstaten wel eens tot het verleden kunnen gaan behoren nu de extreem-rechtse wending werkelijkheid wordt.
Klaar voor het nieuwe Nederland
De Europese Unie moet zich voorbereiden op het feit dat Nederland niet veel enthousiasme zal tonen om Brussel op belangrijke kwesties te steunen. Hoewel de overeenkomst een hernieuwde inzet voor de Europese veiligheid en hulp aan Oekraïne weerspiegelt, zou de terugtrekking van Nederland uit het migratie- en landbouwbeleid de samenwerking met de EU kunnen verzwakken op twee gebieden die al onder toenemende druk staan. De EU zal binnenkort ook het hoofd moeten bieden aan Nederland, dat op het punt staat een voorziening voor te stellen om zijn asielbeleid te schrappen en de emissieregels te versoepelen. In de nabije toekomst kan Nederland worden toegevoegd aan de lijst van landen waarvan de steun bij het uitbreiden van de Europese samenwerking niet meer kan worden gerekend.
De overeenkomst, die mogelijk bijdraagt aan de zorgen van de EU, roept op tot aanpassingen van het migratiebeleid in samenwerking met ‘gelijkgestemde lidstaten’. Door dit te doen zou de regeringscoalitie rechtse of zelfs eurosceptische lidstaten een bondgenoot kunnen bieden om de Europese mainstream op bepaalde kwesties tegen te gaan.
Windmolens van verandering
Het valt nog te bezien hoe een regeerakkoord in algemene termen voor een extreemrechtse regering de betrekkingen van Nederland met de EU precies zal beïnvloeden. Maar wat de uitkomst ook zal zijn, het duidt op een scherpe wending naar rechts in weer een andere EU-lidstaat. Met slechts drie weken tot de verkiezingen voor het Europees Parlement zou een soortgelijk resultaat zich kunnen herhalen: uit een recente peiling bleek dat een kwart van de Nederlandse kiezers in juni op de PVV zal stemmen. En dit is weer een vermelding in de lange lijst van problemen voor Brussel
We mogen blij zijn dat zij weten dat wij het niet oké vinden dat de linkse oorlogshitsers anti Rusland zijn.
Pffoeh wat een opluchting dat zij het nu ook weten!
