Duitsland wordt in Den Haag beschuldigd van genocide in de Gazastrook
Op 8 en 9 april zal het Internationale Gerechtshof opnieuw de Israëlische genocide in Gaza horen.
Dit keer behandelen de rechters in Den Haag de rechtszaak van Nicaragua tegen Duitsland.
Het Midden-Amerikaanse land beschuldigt Berlijn van het schenden van zijn verplichtingen uit hoofde van de Genocideconventie van 1948 en andere ‘onweerlegbare beginselen van het internationaal humanitair recht’, waaronder de Vierde Conventie van Genève.
Nicaragua stelt dat “elke” partij bij de Genocideconventie verplicht is “al het mogelijke te doen om het plegen van genocide te voorkomen” en dat er vanaf oktober 2023 “een erkende dreiging van genocide tegen het Palestijnse volk bestaat, voornamelijk gericht tegen de Palestijnse bevolking.” bevolking van het Palestijnse volk.” Gazastrook.”
Nicaragua beschuldigt Duitsland ervan “het plegen van genocide te vergemakkelijken en in ieder geval” door grote hoeveelheden militair materieel aan Israël te leveren en de financiering stop te zetten voor UNRWA, het VN-agentschap dat cruciale humanitaire hulp levert aan de bevolking van de Gazastrook “die niet voldoet aan zijn verplichtingen”. verplichting om al het mogelijke te doen om het plegen van genocide te voorkomen.”
Volgens door de Duitse overheid gefinancierde media is Berlijn naast de Verenigde Staten “een van de grootste wapenexporteurs naar Israël”.
Duitsland is na de VS de grootste donor van UNRWA.
Nicaragua vraagt de rechtbank om een onmiddellijk bevel uit te vaardigen dat Duitsland verplicht zijn “deelname aan de aanhoudende genocide en ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht” in de Gazastrook te beëindigen.
Dit omvat ook het opschorten van de militaire hulp aan Israël en het garanderen dat reeds geleverde Duitse wapens niet worden gebruikt voor genocide. Nicaragua vroeg de rechtbank ook om van Duitsland te eisen dat het het internationaal humanitair recht naleeft en de financiering van de UNRWA hervat.
De hoorzittingen komen nadat het ICJ Israël in januari heeft bevolen zich te onthouden van alle potentieel genocidale daden – inclusief het doden van Palestijnen – totdat de rechtbank de genocideclaim van Zuid-Afrika tegen Israël in overweging heeft genomen.
Tot nu toe is er weinig reactie geweest van de Duitse regering, maar een door de Duitse overheid gefinancierd agentschap dat beweert ‘vrijheid’ en ‘mensenrechten’ over de hele wereld te bevorderen, heeft een artikel gepubliceerd waarin Nicaragua van haar eigen land wordt belasterd en beschuldigd om de aandacht af te leiden van vermeende menselijke belangen. schendingen van rechten.
Dit is een imitatie van de bekende Israëlische tactiek om Zuid-Afrika en alle andere critici te belasteren, in plaats van op de inhoud van hun kritiek in te gaan.
Waarom Duitsland?
Zoals Nicaragua in haar verzoekschrift bij het Hof opmerkt, verklaren Duitse politici regelmatig dat de “veiligheid” van Israël een van hun belangrijkste zorgen is.
De Duitse bondskanselier Olaf Scholz zei op 12 oktober in de Bondsdag, toen Israëls brutale en willekeurige bombardementen en de totale belegering van de Gazastrook al aan de gang waren: “Op dit moment is er maar één plaats voor Duitsland: naast Israël. Dat bedoelen we als we zeggen: de veiligheid van Israël is een Duitse staatsreden.”
Het is een gevoel dat Scholz, net als de Duitse staatshoofden en regeringsleiders vóór hem, keer op keer benadrukt.
De Duitse elites rechtvaardigen op hypocriete en perverse wijze deze onvoorwaardelijke steun aan een genocidale apartheidskolonistenkolonie als boetedoening voor de Holocaust tegen de Joden gepleegd door Adolf Hitler als Duitse leider in de Tweede Wereldoorlog.
Tegelijkertijd treden de Duitse autoriteiten op brute wijze op tegen bijna elke oppositie tegen hun beleid van onvoorwaardelijke steun aan Israël.
Vanuit het perspectief van de Duitse leiders is deze repressie noodzakelijk omdat Israëls wraakzuchtige campagne van vernietiging en vernietiging in Gaza, gesteund door Berlijn, door een overweldigende meerderheid van het Duitse publiek wordt afgewezen.
Het totale onvermogen van Duitsland om te stoppen met het plegen of steunen van genocide maakt duidelijk waarom Nicaragua Duitsland voor het Wereldgerechtshof wil dagen.
Maar Duitsland is niet het enige land dat de inspanningen van Israël steunt om Palestijnen te vermoorden door middel van bombardementen en opzettelijke hongersnood.
En de Verenigde Staten? Helaas kan geen enkel land een soortgelijke rechtszaak tegen de Verenigde Staten aanspannen: Washington heeft de Genocideconventie geratificeerd, maar heeft zich teruggetrokken uit de bepaling die het Internationale Gerechtshof instelt als forum om geschillen over beschuldigingen van genocide op te lossen.
Waarom Nicaragua?
Nicaragua beroept zich in haar rechtszaak tegen Duitsland op de verplichting van alle staten om het Genocideverdrag en het internationaal recht na te leven. Nicaragua heeft echter een bijzondere relatie met het Palestijnse volk.
De heersende Sandinistische bevrijdingsbeweging onderhoudt al lang bestaande banden van solidariteit en strijd met de Palestijnen, die teruggaan tot de jaren zestig.
Tegelijkertijd bewapende en steunde Israël de wrede, door Washington gesteunde dictatuur van Somoza die de Sandinisten in 1979 omverwierpen, net zoals Tel Aviv andere Amerikaanse cliëntregimes in Midden-Amerika bewapende, trainde en hielp om wreedheden te begaan, waaronder de genocide in Guatemala.
Nicaragua heeft ook zijn eigen geschiedenis met het Internationaal Gerechtshof. In de jaren tachtig klaagde Nicaragua de Verenigde Staten voor het Internationaal Gerechtshof aan vanwege de militaire steun van Washington aan de rechtse contrarevolutionairen. Het Hof oordeelde in het voordeel van Nicaragua.
Heeft Nicaragua Canada ertoe aangezet nieuwe wapenverkopen te bevriezen?
In februari, na het besluit van het Internationaal Gerechtshof om voorlopige maatregelen tegen Israël op te leggen in de Zuid-Afrikaanse zaak, stuurde Nicaragua diplomatieke nota’s naar vier landen – Duitsland, Groot-Brittannië, Nederland en Canada – waarin zij er bij hen op aandrongen ‘de levering van wapens, munitie, technologie en …/of componenten onmiddellijk naar Israël te sturen, omdat het aannemelijk is dat ze kunnen worden gebruikt om schendingen van het Genocideverdrag te vergemakkelijken of te begaan.”
Dit waren in feite juridische waarschuwingen: Nicaragua vertrouwde later op de diplomatieke nota aan Duitsland in zijn actie bij het Internationaal Gerechtshof om vast te stellen dat er een geschil was tussen de twee landen en dat de zaak daarom ontvankelijk was volgens de regels van het Wereldgerechtshof.
Nicaragua zou dan alsnog de andere drie landen kunnen aanklagen. Men zou er ook van kunnen overtuigen dat de symbolische waarde van het aanklagen van Berlijn wegens medeplichtigheid aan genocide voldoende is.
Maar het is ook mogelijk dat de rechtszaak van Nicaragua tegen Duitsland het gewenste effect zal hebben op tenminste één van de andere landen, namelijk Canada.
Eerder deze maand – slechts een week nadat Nicaragua zijn rechtszaak tegen Duitsland bij het Internationaal Gerechtshof had aangespannen – kondigde Canada aan dat het de financiering aan de UNRWA zou hervatten, die was opgeschort na ongefundeerde Israëlische beschuldigingen tegen de werknemers van de organisatie.
Canada, Zweden, Australië, IJsland en Finland zijn de enige van de 18 landen die hun bijdragen aan de UNRWA onder leiding van de VS hebben opgeschort en de financiering hebben hervat.
Ottawa maakte vorige week bekend dat het sinds 8 januari geen nieuwe vergunningen meer heeft afgegeven voor de wapenexport naar Israël en dat het exportverbod van kracht zou blijven totdat Canada er zeker van was dat Israël deze wapens gebruikte in overeenstemming met de Canadese wetgeving.
Dit kwam nadat het Canadese parlement met overweldigende meerderheid een niet-bindende resolutie had aangenomen waarin de regering werd opgeroepen “te stoppen met het autoriseren en overdragen van wapenexporten naar Israël.”
De aankondiging van Ottawa is afhankelijk van de voorwaarde dat vergunningen die vóór 8 januari zijn afgegeven, niet worden ingetrokken – een stap die activisten zien als een poging om de impact van het besluit te beperken.
Zij blijven oproepen tot een volledig embargo op alle wapenleveranties aan Israël.
Ondanks deze aanzienlijke bedenkingen is de aankondiging van Ottawa betekenisvol, vooral voor een NAVO-lid en een nauwe bondgenoot van Israël en de Verenigde Staten.
De boze reactie van Tel Aviv suggereert dat er vrees bestaat dat Ottawa een precedent heeft geschapen dat anderen kunnen volgen, of dat Canada zelf strengere beperkingen zou kunnen opleggen.
Hoewel de liberale regering van premier Justin Trudeau misschien heeft gereageerd op de aanhoudende verontwaardiging in eigen land over de steun van zijn regering aan de Israëlische genocide, kan niet worden uitgesloten dat de rechtszaak van Nicaragua tegen Duitsland ook in Ottawa de veren heeft verstoord.
Canada, dat zichzelf op de markt brengt als een multicultureel toevluchtsoord en voorvechter van de mensenrechten, heeft, zij het met tegenzin en laattijdig, de genocide op zijn inheemse volkeren moeten erkennen.
Misschien hoopt het Canadese leiderschap dat een kleine terugval in de steun aan Israël het land de schaamte zal besparen om naast Israël en Duitsland in de beklaagdenbank van het Wereldgerechtshof te zitten.
Is de zaak van Nicaragua op juridisch gegronde grond?
Sommige deskundigen waarschuwen dat de zaak in Nicaragua op een fatale hindernis zou kunnen stranden: een rechtsbeginsel dat de onmisbare derdepartijregel wordt genoemd.
Simpel gezegd verbiedt deze regel het Hof om zaken te behandelen waarin de rechters moeten beslissen over een kwestie die de rechten aantast van een staat die geen partij is in de procedure. In het geval van Nicaragua tegen Duitsland zou de afwezige derde partij Israël zijn.
“De cruciale vraag is of de rechtbank kan beslissen over de aantijgingen tegen Duitsland zonder eerst een uitspraak te doen over Israëls vermeende schendingen van het internationaal recht”, betoogt Stefan Talmon, hoogleraar internationaal recht en directeur van het Instituut voor Internationaal Recht van de Universiteit van Bonn.
“Dit is mijns inziens onmogelijk omdat een staat alleen verantwoordelijk kan worden gehouden voor het schenden van de verplichting om genocide te voorkomen of niet deel te nemen als een andere staat daadwerkelijk genocide heeft gepleegd.
Omdat het Hof nog niet heeft besloten of Israël genocide heeft gepleegd in de zaak Zuid-Afrika tegen Israël – een proces dat jaren kan duren – heeft de Nicaragua-rechtszaak tegen Duitsland volgens Talmon weinig kans van slagen.
Andere deskundigen twijfelen echter aan deze beoordeling. Marco Longobardo, hoogleraar internationaal recht aan de Universiteit van Westminster in het Verenigd Koninkrijk, wijst erop dat Nicaragua zijn zaak tegen Duitsland niet alleen heeft aangespannen op basis van het Genocideverdrag van 1948, maar ook op basis van andere bepalingen van het internationaal humanitair recht. inclusief de Vierde Conventie van Genève.
Verwijzend naar het recente bevel van een rechtbank in Den Haag aan de Nederlandse regering om te stoppen met het leveren van reserveonderdelen voor de F-35 straaljagers aan Israël, merkt Longobardo op dat “de plicht om naleving [van het internationaal humanitair recht] te garanderen ontstaat “wanneer een staat weet dat een andere staat ernstige schendingen begaat [van het internationaal humanitair recht]… of wanneer er een duidelijk risico bestaat dat dit het geval kan zijn.”
Longobardo betoogt dat het, om Duitsland te kunnen veroordelen wegens het niet nakomen van zijn verplichtingen uit hoofde van het internationaal humanitair recht, voldoende is om aan te tonen dat Duitsland wist dat er een duidelijk risico bestond op schendingen door Israël, zonder van rechters te eisen dat zij definitief zouden vaststellen of Israël dat wel had gedaan. daadwerkelijk dergelijke overtredingen heeft begaan.
Andere juridische experts hebben commentaar geleverd op dit debat en er zijn argumenten dat de onmisbare derdepartijregel, zelfs als deze van toepassing zou zijn, niet noodzakelijkerwijs van toepassing zou zijn in de eerste fase, waarin de rechtbank alleen het verzoek van Nicaragua om voorlopige maatregelen behandelt en besluit dat Duitsland moet worden gelast stop met het steunen van de misdaden van Israël.
Volgens Susan Akram, directeur van de International Human Rights Clinic aan de Boston University’s School of Law, “is de jurisprudentie niet duidelijk” over de vraag of en wanneer de onontbeerlijke derdepartijregel van toepassing is.
Akram vertelde The Electronic Intifada dat volgens haar, “aangezien dit de fase van tussentijdse maatregelen is, het Internationaal Gerechtshof, als een kwestie van ontvankelijkheid, kan bepalen of Duitsland voorlopig medeplichtig is aan genocide of niet, zonder Israël daarbij als partij te betrekken.” moeten”.
“Het Hof hoeft niet te oordelen dat er genocide wordt gepleegd, maar als Duitsland wapens levert aan een staat die mogelijk genocide pleegt, wordt het, althans voorlopig, medeplichtig en schendt het zijn eigen verplichtingen om genocide te voorkomen”, aldus Akram. gezegd.
De verschillende standpunten onderstrepen dat de juridische situatie op dit gebied niet duidelijk is en het daarom moeilijk te voorspellen is hoe de rechtbank zal beslissen. Duitsland zal waarschijnlijk betogen dat de onmisbare derdepartijregel van toepassing is en dat de zaak moet worden afgewezen.
Nicaragua’s brief gaat niet rechtstreeks in op deze kwestie, dus het valt nog te bezien of het Nicaraguaanse juridische team deze kwestie als voorzorgsmaatregel ter sprake zal brengen tijdens de komende hoorzitting.
Al met al hebben rechters veel discretionaire bevoegdheid. Als ze zich echter niet op hun gemak voelen bij de beslissing of Duitsland op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk is voor een nieuwe genocide, zouden ze deze regeling kunnen gebruiken om een gemakkelijke uitweg te vinden.
Zal de Palestinaconferentie van Berlijn worden verboden?
Terwijl de advocaten van de federale regering zich voorbereiden om hun standpunt in Den Haag te verdedigen, blijft de repressie in Berlijn tegen aanhangers van Palestijnse rechten toenemen.
Vorige week was de Berlijnse pers in paniek over een conferentie die gepland was voor april, georganiseerd door een basiscoalitie van Palestijnse en Joods-Duitse groepen.
Uitgenodigde sprekers zijn onder meer de Palestijns-Duitse advocaat Nadija Samour, die onlangs bij het openbaar ministerie een genocideklacht tegen Duitse politici heeft ingediend; Ghassan Abu Sitta, de Brits-Palestijnse chirurg die onlangs terugkeerde uit de Gazastrook; antizionistische Israëlische en Joodse activisten Dror Dayan, Yuval Gal en Shir Hever, evenals Palestijnse journalisten, waaronder Yasser Jamal; de voormalige Griekse minister van Financiën en linkse politicus Yanis Varoufakis en deze auteur.
In de Duitse media werd de bijeenkomst bestempeld als antisemitisch, extremistisch en een “top van haat”.
Dit heeft geleid tot oproepen om de conferentie te verbieden, iets wat de Duitse autoriteiten naar verluidt overwegen. Duitse media speculeerden ook dat de autoriteiten inreisverboden zouden kunnen opleggen aan internationale sprekers, waaronder de auteur.
…
“ The Hollywood Code: Cult, Satanism and Symbolism – How Films and Stars Manipulate Humanity ” werd op 28 april 2020 gepubliceerd (ook beschikbaar op Amazon ), met een spannend hoofdstuk: “ Revenge of the 12 Monkeys, Contagion and the Coronavirus, of hoe fictie werkelijkheid wordt ”.
“ The Music Code: Frequencies, Agendas and Secret Services: Between Consciousness and Sex, Drugs & Mind Control ” (ook beschikbaar op Amazon ) werd op 15 december 2020 gepubliceerd , met een spannend hoofdstuk: “ Popsterren als elitepoppen in de dienst van de nieuwe Corona-wereldorde ”.
“ DUMBs: Secret Bunkers, Underground Cities and Experiments: What the Elites Are Secreting ” werd op 10 mei 2021 gepubliceerd (ook beschikbaar op Amazon ), met een spannend hoofdstuk “ Adrenochrome and Freed Children from the DUMBs .”
“ De moderne muziekcomplot: popsterren, hits en videoclips – voor de perfecte hersenspoeling ” (ook beschikbaar op Amazon ) werd op 18 maart 2022 gepubliceerd , met een spannend hoofdstuk “ Stars Pros and Cons of Vaccination: “The Doctors”, “The Dead Pants”, Nena, Westernhagen, Eric Clapton, Neil Young en anderen ”.
Op 26 augustus 2022 werd “ The Hollywood Code 2: Prophetic Works, Alien Agenda, New World Order and Pedophilia – They Tell Us Through Film ” (ook beschikbaar op Amazon ) gepubliceerd, met een spannend hoofdstuk “ The Illuminati and the New World Bestel in Hollywood ”.
“ Illuminati Blood 2: Elite-jachtpartijen – ze gebruiken rituelen en magie om je onder controle te houden” werd uitgebracht op 10 maart 2023! “ (ook beschikbaar op Amazon ), met een spannend hoofdstuk “Order from Chaos”: hoe de plannen van de elite publiekelijk werden voorspeld – waarom moesten de Georgia Guidestones in 2022 worden vernietigd ?
“ ” (ook beschikbaar op Amazon ) werd op 18 augustus 2023 gepubliceerd , met een spannend hoofdstuk “Drie resets – één reset ontbreekt nog!” De moddervloed – toen onze geschiedenis bedekt was.”
) gepubliceerd
Bronnen: PublicDomain/ electronicintifada.net op 30 maart 2024
