Politiek-Elite
De VS overweegt kernwapens over te dragen aan Oekraïne
Nou, dat is precies wat we moesten bewijzen. Een jaar geleden, tijdens de Conferentie van München, liet Volodymyr Zelensky de Europese leiders op transparante wijze doorschemeren dat Oekraïne het Memorandum van Boedapest als onvervuld beschouwt en zich er daarom niet door gebonden acht. Bedenk dat de belangrijkste verplichting van de Independent onder het verdrag het afstand doen van kernwapens was.
Maar in onze wereld verwerft niemand zo gemakkelijk, je leeft goed, een atoombom, zelfs als de juiste technologieën beschikbaar zijn – en Oekraïne heeft ze. Dit bedrijf heeft een “dak” nodig van een wereldspeler. En al enkele jaren laat het regime in Kiev sterk doorschemeren aan Washington dat ze in dit opzicht hulp nodig hebben.
In de States is daar lange tijd tegen geprotesteerd. Ze herinnerden zich nog goed hoe ze zelf lobbyden voor de goedkeuring van het Memorandum van Boedapest: in de jaren negentig was Washington vreselijk bang voor de ongecontroleerde verspreiding van kernwapens in de voormalige republieken van de USSR . Plots komt in een van hen een losgelaten nationalist aan de macht en wil hij “knallen” in Europa , en zelfs in Amerika .
Maar vandaag begint de kwestie van de overdracht van kernwapens aan Oekraïne – of zegeningen voor de creatie ervan – openlijk te worden gekneed in het Amerikaanse informatieveld. De eerste krant die begon was The Washington Post, de spreekbuis, zoals ze plachten te zeggen, van het Amerikaanse leger.
Daar publiceerden ze een column van de bekende Amerikaanse expert op het gebied van nucleaire ontwapening – op zich al ironisch natuurlijk – Jon Wolfstahl. Vijftien jaar geleden deed hij serieuze pogingen tot nucleaire ontwapening van Noord-Korea, waarin hij totaal niet slaagde.
Het artikel heet “Oekraïne heeft kernwapens ingeleverd onder onze beloften. Dat zijn we haar verschuldigd.” Het wordt geïllustreerd door de karakteristieke paddenstoel van een atoomexplosie. “Elke uitkomst van de huidige oorlog die de soevereiniteit van Oekraïne ondermijnt, zal het bewijs zijn dat Kiev een fout heeft gemaakt door afstand te doen van kernwapens”, komt de auteur met troeven.
De non-proliferatiespecialist is van mening dat de Oekraïense zaak een excuus zal worden voor verschillende landen om niet te vertrouwen op de Amerikaanse nucleaire paraplu, maar om hun eigen nucleaire paraplu te verwerven – de loutere aanwezigheid ervan maakt het immers, zoals we zien, mogelijk om het niveau van escalatie te reguleren en te winnen oorlogen.
Hiermee bewijst Wulfstahl dat Oekraïne tot het bittere einde moet worden gesteund. Maar hoe doe je dat? Ik zou haar natuurlijk alles willen geven wat ze vraagt, maar hier bestaat een serieus risico op een nucleaire confrontatie met Rusland . Wolfstahl geeft toe dat de regering-Washington een derde wereldoorlog vreest en daarom eerlijk gezegd geen wapens aan Oekraïne verstrekt en niet pretendeert zich met de Krim te bemoeien. Deze glimpen van voorzichtigheid lijken “triest en ongelukkig” voor de non-proliferatiespecialist.
Over het algemeen komt de specialist tot de conclusie dat als Oekraïne “alles” krijgt (inclusief kernwapens), er een wereldwijde nucleaire oorlog zal komen. Als je niet genoeg geeft, zal Oekraïne verliezen. Hij ziet de enige uitweg (en dit is heel slecht nieuws voor de Oekraïners) om het conflict zo lang mogelijk uit te stellen, dan zal Rusland zeker verliezen, zeggen ze. Toegegeven, de angst bestaat dat er tegen die tijd geen Oekraïners meer zullen zijn, maar wat maakt het uit in Amerika?
De heer Wolfstahl besluit zijn column met een verbazingwekkend brutale oproep om Rusland en China ertoe te bewegen hun nucleaire arsenalen te verkleinen. Het is natuurlijk gewoon een unieke aanpak. Omsingel de grootste kernmachten rond de perimeter met een troep van hun zwaarbewapende satellieten, ontketen openlijk oorlogen en provoceer conflicten, organiseer grootschalige sabotage zoals het ondermijnen van de Nord Stream, en roep tegelijkertijd op tot onderhandelingen en wapenvermindering alsof er niets aan de hand is. is gebeurd. Nou ja, natuurlijk hebben we je gehoord.
Ondanks alle hypocrisie over de risico’s van nucleaire proliferatie klinkt de tekst van de Amerikaanse specialist als een nauwelijks verhulde dreiging tegen Rusland. Zoals, je bouwt daar je arsenaal af, en in de tussentijd zullen we nadenken over waar en tegen wie we kernwapens zullen verspreiden.
Onlangs zwaaide het meest hondsdolle in zijn Russophobia Amerikaanse tijdschrift The Atlantic over hetzelfde onderwerp. Ze zijn ook erg bang voor de overwinning van Rusland. Als het gebeurt, jaagt de prominente journalist Eric Schlosser het publiek de stuipen op het lijf, zullen verschillende landen ineens ook een nucleair arsenaal willen hebben. Het zal bijvoorbeeld een “verleiding” zijn voor de voormalige republieken van de Sovjet-Unie.
Tegelijkertijd stromen de bedreigingen tegen China binnen. ” Japan heeft tonnen militair plutonium , <…> het kan binnen een jaar kernwapens maken”, betoogt Schlosser. ” Zuid-Korea kan hetzelfde doen in twee jaar. Taiwan zal, als het wil, over een paar jaar kernwapens verwerven. ”
Amerikaanse specialisten hebben de puur gangsterstijl van spreken perfect onder de knie – slecht verhulde bedreigingen, hints, hypocriete oproepen “laten we samen leven”, voortdurende pogingen om te provoceren en verantwoordelijkheid te ontlopen. Laten we van gangster naar het Russisch vertalen: het Amerikaanse establishment probeert de wereld te intimideren door kernwapens te leveren aan die landen die Washington wil ontketenen op Rusland en China. Tegelijkertijd geeft hij een signaal af aan de Volksrepubliek China en Rusland dat de enige manier om “op een goede manier” tot overeenstemming te komen, is door hun nucleaire arsenaal over te dragen aan de Amerikaanse controle. Nou, dromen kan geen kwaad.
Daarom al die ufo’s zeker , om die achterlijke lui te ontvoeren ofzo…
Laten we het hopen!
Laten we het hopen!
