Een politieagent vertelt LA GACETA over het gevaarlijke profiel van de illegale immigranten die Andalusië binnenkomen: gratie verleende Noord-Afrikaanse gevangenen en personen die banden hebben met criminele organisaties.

Andalusië is de afgelopen vijf jaar een van de belangrijkste toegangspoorten voor illegale immigratie naar Spanje geworden. Dit fenomeen roept ernstige zorgen op over de veiligheid en de openbare orde.

De regio heeft sinds 2019 bijna 70.000 illegale immigranten ontvangen , wat neerkomt op een jaarlijks gemiddelde van ongeveer 11.667 illegale immigranten. Dit cijfer plaatst Andalusië in een middelgrote opvangregio vergeleken met andere Spaanse regio’s, maar met de bijzonderheid dat een hoog percentage van deze immigranten afkomstig is uit Marokko en Noord-Algerije, landen die bekend staan ​​om hun beleid van massale gratieverlening aan gevangenen en de instroom van steeds problematischer profielen.

Hoewel er de afgelopen twee jaar een daling in het aantal aankomsten is waargenomen – samenvallend met een verschuiving van de routes richting de Canarische Eilanden – zijn er tot nu toe in 2025 al bijna 3.000 illegale immigranten geregistreerd, waardoor Andalusië een van de meest zorgwekkende gebieden in heel Spanje is geworden. Deze situatie overbelast niet alleen de lokale hulpbronnen, maar vormt ook ernstige risico’s voor de samenleving, zoals een agent van de nationale politie, gestationeerd aan de Andalusische kust en verantwoordelijk voor de opvang van deze migratiestromen, exclusief aan LA GACETA onthulde.

De agent, met directe ervaring in Temporary Foreigner Attention Centers (CATE), schetst een verontrustend beeld dat verder gaat dan de officiële cijfers.

“Er is zichtbaar en verbaal bewijs”, zegt hij, verwijzend naar de fysieke tekenen die het gewelddadige verleden van veel van de nieuwkomers verraden.

“Je ziet het als je ze in de douches ziet: ze hebben littekens, snijwonden, zelfs schotwonden op een arm of been. Sommigen hebben paramilitaire tatoeages.”

Deze tekenen, aldus de politie, zijn niet toevallig, maar duidelijke aanwijzingen voor personen met een crimineel verleden of banden met criminele organisaties.

Bovendien, omdat ze ongedocumenteerd aankomen, “kunnen ze zichzelf noemen zoals ze willen”, wat hun identificatie bemoeilijkt en de infiltratie van gevangenen die via gratie zijn vrijgelaten in landen als Marokko vergemakkelijkt .

Agressie is een ander aspect dat met bezorgdheid opvalt.

“We weten al dat ze uit de gevangenis komen, omdat ze met toenemende agressie naar de CATE komen. Er zijn meer problemen in de opvangcentra, zelfs botsingen met het Rode Kruis, en dat is de nieuwste trend.” Het gedrag van deze illegale immigranten is verre van dat van degenen die op zoek zijn naar een eerlijke kans:

“Je ziet de blikken, het gedrag. Iemand komt aan in een bootje van twintig en hij is degene die iedereen controleert, degene die de leiding heeft. Dat is niet de typische persoon die komt emigreren, maar eerder een crimineel of iemand die uit de gevangenis is vrijgelaten .“

De agent benadrukt dat deze individuen “provoceren”, wat heeft geleid tot “meerdere ruzies” en “ontslagen collega’s”. Deze dynamiek van groepsdominantie suggereert ervaring in de gevangenis of in bendes, wat de onzekerheid in de opvangcentra verergert.

Het overheersende profiel bestaat uit Marokkanen en Algerijnen , die “95% van de mensen die hier komen” vertegenwoordigen. “Het wordt steeds erger, vooral de Algerijnen en Marokkanen,” benadrukt de politieagent, die vermeldt dat er af en toe Syriërs of Aziaten verschijnen, maar dat zij een minderheid vormen.

Velen zijn minderjarigen van de leeftijdsgrens – “16, 17, 18 jaar” – sommigen zelfs ouder en doen zich voor als minderjarigen om te profiteren van de voogdijsystemen. Een ander veelzeggend detail is het geld dat ze meenemen:

“Ze brengen veel geld mee, ongeveer honderd, tweehonderd, vierhonderd euro; anderen duizend. Een paar weken geleden had er eentje zeven- of achtduizend euro.”

Dit contrasteert met de “normale” boten van tien jaar geleden, wat suggereert dat dit georganiseerde netwerken zijn en geen immigratie uit extreme noodzaak. “Dit is iets anders,” concludeert de agent, benadrukkend dat het niet te vergelijken is met de immigratie van weleer.

Het ernstigste aspect, aldus deze exclusieve bron, is het gebrek aan transparantie van het ministerie van Binnenlandse Zaken met betrekking tot interne gegevens.

Het ministerie “houdt alles verborgen” en “is niet bereid iets te verstrekken”. Interne gegevens over boten zijn sinds 2022 of 2023 niet meer bijgewerkt, en vertrouwelijke interviews – die deze problematische profielen bevestigen – worden zonder publieke transparantie naar Frontex of onderzoeksbrigades gestuurd. “Het ministerie maakt zich grote zorgen dat dit niet aan de media wordt gemeld, want met alle schandalen die ze hebben, als dit aan het licht komt…”

Dit gebrek aan officiële informatie verergert het probleem en stelt de veiligheidstroepen en de samenleving bloot aan onnodige risico’s.

Bron