Hoe ik op school voor mijn kind een gewetensvolle vrijstelling kreeg van het dragen van een masker
De feiten:Ik kon voor mijn 6-jarige zoon gewetensvol vrijstelling krijgen van het dragen van een masker op de openbare school.
Denk na over:Zullen deze Covid-maatregelen en de komende belofte van verplichte vaccins dienen om een kritieke massa van de mensheid ertoe aan te zetten om hun natuurlijke en aangeboren keuzevrijheid te leren kennen en uiteindelijk op te komen voor hun natuurlijke en aangeboren keuzevrijheid?
Ik heb de principes van de natuurwet bestudeerd en ik ben duidelijk dat de inherente keuzevrijheid van elk individu de ultieme basis is van het leven op aarde. Hoe deze principes de basis werden voor actie in de echte wereld, gebeurde toen ik hoorde dat mijn schoolbestuur, geheel uit eigen beweging, terwijl ze beweerden ‘de aanwijzingen te volgen’ van het volksgezondheidsbureau van een naburig district, had besloten dat kinderen in groep 1-3 op hun school zou ook verplicht zijn om op school maskers te dragen.
Ik zal je het hele verhaal geven van mijn zoektocht naar een gewetensvolle vrijstelling van het dragen van maskers voor mijn zoon, aangezien ik niet helemaal zeker weet welke van mijn acties het resultaat in mijn voordeel hebben veranderd. Ik doe dit om iedereen een volledig begrip te geven van waar we mee te maken hebben in termen van mandaten voor schoolmaskers en de manier waarop schoolbesturen deze proberen uit te voeren. Ik ben in Ontario, Canada, dus de dingen kunnen in verschillende landen anders zijn, maar ik geloof dat de ultieme toepassing van het natuurrecht en onze natuurlijke keuzevrijheid overal ter wereld kan en moet worden nagestreefd.
Mijn reis begon met het zoeken op internet van mijn schoolbestuur, een telefoonnummer van het communicatiebureau dat de aankondiging van het mandaat ondertekende, en mijn telefoontje naar dat bureau met de vraag hoe ik een gewetensvolle vrijstelling zou aanvragen. Via voicemail zei de officier dat ik contact moest opnemen met de directeur, die zei dat ik contact moest opnemen met de hoofdinspecteur, die zei dat ik met de beheerder moest praten, die zei dat ik terug moest gaan naar de directeur. Dit is een proces dat twee weken heeft geduurd en dat ons uiteindelijk op de eerste schooldag brengt en deze brief stuurde ik naar alle beheerders die, naar het mij leek, het schoolbestuur vormden en daarom gezamenlijk de uiteindelijke beslissing namen die was wat mij betreft.
Mijn brief aan de trustees
Geachte Dufferin Peel Catholic District School Board Trustees,Hier is het, dinsdag 8 september th , 2020, de dag dat DPCDSB scholen te openen, en ik heb niet de informatie die ik nodig om een weloverwogen beslissing over het al of niet ik mijn zoon naar school moet sturen te ontvangen. Hij is gepland om te beginnen met het Grade 1 French Immersion-programma op St. Pio de Pietrelcina.
Nadat ik in eerste instantie mijn zorgen over verplichte maskering had geuit en een vrijstelling op gewetensredenen had aangevraagd bij een vertegenwoordiger van het schoolbestuur, werd ik doorverwezen naar de directeur van St. Pio de Pietrelcina. Ze was beleefd en nam mijn zorgen serieus, maar zei dat ze geen ruimte had om beslissingen te nemen over vrijstellingen op grond van gewetensbezwaren. Ze stelde voor om met de hoofdinspecteur te praten.
Ik sprak eerst met de assistent van de superintendant, die beleefd was en mijn zorgen serieus nam, en zei dat ik met de superintendant moest praten.
Ik sprak met de superintendant, die beleefd was en mijn zorgen serieus nam, maar zei dat ze geen ‘aanwijzingen’ hadden gekregen van gezondheidsfunctionarissen over kwalificatie voor medische vrijstellingen. Toen ik het punt herhaalde dat ik een gewetensvolle en geen medische vrijstelling zoek, zei ze dat ik met de curator voor mijn schoolgebied moest praten.
Ik sprak met de curator, die beleefd was en mijn zorgen serieus nam, maar niet het gevoel had dat hij in een positie was om mijn zaak te bevorderen. Hij verwees me terug naar de superintendant, die volgens hem contact met me zou opnemen om me te laten weten hoe ik mijn verzoek om vrijstelling bij het schoolbestuur kan indienen.
Ik begrijp dat dit moeilijke tijden zijn en dat de dingen snel veranderen, maar ik geloof nog steeds dat u het ermee eens bent dat ik de ommekeer krijg. En het schooljaar is al begonnen.
Dus ik zal mijn zaak eenvoudig in deze brief verdedigen en ik hoop dat deze brief de bureaucratie zal doorbreken en zal worden gelezen door alle DPCDSB-trustees, aan wie hij is gericht. Ik verzoek om een officieel antwoord, ondertekend door ten minste een meerderheid van de leden van het schoolbestuur, die rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor het feit dat mijn zoon momenteel op school een masker moet dragen om openbaar onderwijs te krijgen.
Verzoek om gewetensvolle vrijstelling voor mijn zoon van het dragen van een masker op school
Mijn vurige overtuiging is dat alle richtlijnen met betrekking tot het ‘verplicht’ dragen van maskers in Canada illegaal zijn en inbreuk maken op de rechten van individuele Canadezen, gebaseerd op het Handvest van Rechten en Vrijheden.
In deze brief zal ik echter specifiek ingaan op de zaak van mijn zoon. Momenteel heeft de DPCDSB besloten om het dragen van maskers eenzijdig verplicht te stellen voor leerlingen van graad 1 (deze specifieke beslissing werd hen niet opgelegd door Peel Public Health). En dus wordt mijn zoon, die over een paar dagen zou moeten beginnen met het Grade 1 French Immersion-programma in St. Pio de Pietrelcina, gedwongen een masker te dragen om openbaar onderwijs te krijgen.
Ik zal een klein deel van het Canadese Handvest van Rechten en Vrijheden citeren en uitleggen hoe het in dit geval van toepassing is:
1. Het Canadese Handvest van Rechten en Vrijheden garandeert de rechten en vrijheden die erin zijn uiteengezet, met inachtneming van de redelijke grenzen die door de wet zijn voorgeschreven en die aantoonbaar gerechtvaardigd zijn in een vrije en democratische samenleving.
2. Iedereen heeft de volgende fundamentele vrijheden: (a) vrijheid van geweten en godsdienst;
Ik geloof dat het dwingen van mijn 6-jarige zoon om een masker te dragen hem psychologische en fysieke schade kan toebrengen. Daarom kan ik, als zijn wettelijke voogd, niet met een goed geweten toestaan dat dit gebeurt. Door het dragen van een masker voor mijn zoon verplicht te stellen, schendt u zowel mijn gewetensvrijheid als de gewetensvrijheid van mijn zoon, aangezien hij geen masker wil dragen.
Nog twee punten, hoewel niet essentieel voor mijn betoog, dienen om mijn overtuiging te benadrukken dat het besluit van de DPCDSB om maskers verplicht te stellen voor jonge kinderen op school een flagrant gebrek aan verantwoordelijkheid en bezorgdheid voor de gezondheid en het welzijn van de kinderen laat zien. onder hun hoede zijn toevertrouwd:
1. Er is GEEN wetenschap, dus geen gerandomiseerde controleproeven, die suggereren dat het dragen van een masker enige invloed kan hebben op het verminderen van de verspreiding van een virus. In feite hebben alle onderzoeken die het vermogen van maskers onderzoeken om de verspreiding van een virus te stoppen, geconcludeerd dat maskers in dit opzicht helemaal niet effectief zijn. ( bron ) Maskermandaten zijn gebaseerd op de ‘meningen’ van volksgezondheidsfunctionarissen (politiek aangestelden) dat ‘het dragen van een masker voordelen kan hebben’, meningen die niet wetenschappelijk onderbouwd zijn.
2. De statistieken, die duidelijk aantonen dat lage besmettelijkheidscijfers en een vrijwel nul sterftecijfer onder kinderen, suggereren dat wat echt in het belang is van de gezondheid en het welzijn van kinderen, een normale terugkeer naar school zou zijn, zonder maskers, distantiëren, cohorteren, ontsmetten en alle andere maatregelen. Dit is de overtuiging van veel onderzoekers en wetenschappers in dat vakgebied wier standpunten in de media zijn onderdrukt of gemarginaliseerd.
Met andere woorden, terugkomend op deel 1 van het Handvest, denk ik niet dat deze maatregelen ‘aantoonbaar gerechtvaardigd’ zijn.
Dat gezegd hebbende, is het belangrijkste punt van deze brief om een antwoord te krijgen op mijn verzoek om mijn zoon toe te staan zonder masker naar school te gaan, op basis van mijn gewetensbezwaren. Als dit wordt geweigerd, gaat mijn zoon niet naar school en zal ik kennisgevingen van aansprakelijkheid gaan overwegen aan degenen op de DPCDSB die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van beleid, die naar mijn mening hun autoriteit ver hebben overschreden door te proberen verplichte maskering op hun scholen af te dwingen, vooral voor studenten in groep 1-3 die hen niet was opgelegd door Peel Public Health en een eenzijdig besluit was.
Dank u,
Richard Enos
Het antwoord
Nu wordt het interessant om, wanneer je bezig bent met het opkomen voor je inherente rechten, je af te vragen wat anders drukke en moeilijk te bereiken mensen ertoe aanzet te reageren en plotseling antwoorden te hebben.
Het was dezelfde dag of de volgende ochtend dat de adjunct-directeur van de school contact met me opnam en me vertelde dat hij het vrijstellingsformulier naar mij zou sturen en dat ik het moest invullen. Ik maakte hem duidelijk dat ik om een gewetensvolle en niet om een medische vrijstelling vroeg, en hij zei me dat ik die toch moest invullen zodat de schoolautoriteit precies zou weten wat voor soort vrijstelling ik zoek, en ik ging akkoord Ik zou het doen.
Ondertussen stuurde een van de curatoren mijn e-mail door naar de directeur onderwijs van de schoolbestuur, waarin hij zei dat dit een einde zou maken aan de ‘ommekeer’ die ik had meegemaakt. En ja hoor, de onderwijsdirecteur stuurde me dezelfde dag een e-mail met het volgende:
Ik weet dat de school onlangs contact met u heeft opgenomen om u de documentatie te verstrekken die nodig is om een vrijstelling aan te vragen. Aangezien u de nadelige negatieve psychologische gevolgen van het dragen van een masker op uw kind heeft vastgesteld, zou ik u willen aanmoedigen om vrijstelling aan te vragen.
Nu was ik geïntrigeerd door de formulering ‘je hebt de negatieve negatieve psychologische impact geïdentificeerd …’, aangezien ik alleen maar zei dat ik geloofde dat het dragen van een masker ‘ hem psychisch en fysiek letsel zou kunnen toebrengen’. Dus in wezen herziet ze mijn gewetensvolle vrijstelling als een medische vrijstelling.
Toch vulde ik mijn vrijstellingsformulier in, waarbij ik zo expliciet mogelijk was dat ik een gewetensbezwaren indiende. Als ik het lees, denk ik eigenlijk niet dat iemand dit kan verwarren met een ‘medische’ vrijstelling (het deel dat ik schreef is vetgedrukt en cursief).
Mijn vrijstellingsverzoek
MASKER ACCOMMODATIE / AANVRAAGFORMULIER VRIJSTELLING
Ik vraag een vrijstelling voor mijn kind voor het dragen van een niet-medisch gezichtsmasker op school (inclusief binnen tijdens de schooldag, vervoer en in elk programma voor en na school om de volgende reden (en):
REDEN
Ik geloof dat het dragen van een masker mogelijk schadelijk is voor de psychische en lichamelijke gezondheid van mijn zoon. Ik kan niet met een goed geweten toestaan dat mijn zoon op school een masker moet dragen. Het Handvest van Rechten en Vrijheden geeft het volgende aan:
Het Canadese Handvest van Rechten en Vrijheden garandeert de rechten en vrijheden die erin zijn uiteengezet, alleen binnen de redelijke grenzen die door de wet zijn voorgeschreven en die aantoonbaar gerechtvaardigd kunnen zijn in een vrije en democratische samenleving.
Iedereen heeft de volgende fundamentele vrijheden: a) vrijheid van geweten en godsdienst;
Op basis van de huidige wetenschap en de huidige statistieken die ik heb onderzocht (ik neem ze hier niet op maar zou ze desgevraagd willen verstrekken), beweer ik dat het verplicht stellen van het dragen van maskers voor kinderen op school niet ‘aantoonbaar gerechtvaardigd’ is, en daarmee bevrijdend ik om met een goed geweten te handelen en te eisen dat mijn zoon wordt vrijgesteld van het dragen van een masker op school.
ⅅ Ik heb ondersteunende documentatie bijgevoegd (houd er rekening mee dat medische documentatie niet vereist is)
Het antwoord
Ik stuurde het document en herinnerde de conrector in mijn e-mail eraan dat mijn zoon niet naar school zou gaan totdat deze vrijstelling was bevestigd.
Zie, dit bericht van de school stond de volgende ochtend in mijn inbox:
Hallo
De maskervrijstelling van Kellen is goedgekeurd.
Zijn eerste dag terug op school zal plaatsvinden op maandag 14 september th 2020
Maar dit is niet het einde van het verhaal. Ik vond deze e-mail vreemd informeel voor een kwestie die voor mij zo duidelijk belangrijk was. Het was door niemand ondertekend, alleen de handtekening van de school stond eronder en er was geen ondertekende kopie van het vrijstellingsformulier bijgevoegd, dat op de tweede pagina selectievakjes had om aan te geven wie op de hoogte was gebracht van de vrijstelling van mijn zoon (leraar, buschauffeur, bibliothecaris, enzovoort.)
Dit was woensdag 9 september, en vanwege de gespreide deelname zou mijn zoon pas de volgende maandag beginnen, omdat hij zijn oriëntatiedag al had gemist. Ik stuurde onmiddellijk een antwoord waarin stond dat ik wilde weten wie mij de e-mail had gestuurd en wie de vrijstelling had goedgekeurd. Maandag had ik niets meer van de school gehoord, en daarom hield ik mijn zoon thuis. De school belde en liet een bericht achter waarin werd gevraagd naar de afwezigheid van mijn zoon. In reactie daarop schreef ik een nogal scherpe e-mail waarin ik uitlegde dat ik mijn zoon niet naar school zal sturen voordat mijn vragen zijn beantwoord.
Een paar uur later kreeg ik een telefoontje van een zeer opgewonden directeur. Ik liet haar zeggen dat de e-mail ‘van de school’ was, en daarom ja, ‘van haar’. Over wie de vrijstelling had goedgekeurd, zei ze dat ze het niet wist. Ze zei dat ze het vrijstellingsformulier naar de superintendent had gestuurd en later een beknopt e-mailbericht kreeg dat de vrijstelling ‘goedgekeurd’ was. Dat is alles wat ze wist. Ze was helemaal niet blij met het algemene gebrek aan informatie dat ze van het schoolbestuur kreeg. Ik deed mijn best om een verzoenende toon in het gesprek te brengen en merkte op dat het leek alsof de directeur meer een slachtoffer was dan een oorzaak van deze verwarring.
En dus moest ik aannemen dat de directeur onderwijs de vrijstelling moet hebben goedgekeurd, aangezien de hoofdinspecteur me vertelde dat zij zelf niet de macht had om een vrijstelling op basis van geweten goed te keuren. Ik stuurde een e-mail naar de onderwijsdirecteur met de vraag wie de vrijstelling van mijn zoon had goedgekeurd. Je zou niet geloven wat haar antwoord was:
Ik betreur de ervaring die u heeft met uw verzoek om een maskervrijstelling. De opdrachtgever is de persoon die de bevoegdheid heeft om een maskervrijstelling goed te keuren. Dat gezegd hebbende, is het uiteindelijk mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de directeuren over alle nodige informatie beschikken om de verantwoordelijkheden die wij hen opdragen, uit te voeren. Ik zal blijven werken om ervoor te zorgen dat onze opdrachtgevers een grondig begrip van het proces hebben en hen ondersteunen bij de implementatie.
Waar ik nu ben
Deze e-mail was voor mij de laatste spijker in de kist. Ik sprak met mijn vrouw en we waren het er allebei over eens dat we ons niet op ons gemak voelden met mijn zoon in een instelling die blijk gaf van een gebrek aan verantwoording van boven tot onder. We hebben onze zoon van de openbare school gehaald en zijn begonnen met homeschooling voor hem. Ik weet echter dat dit voor velen geen optie is, vooral niet voor degenen van wie de kinderen aangeven dat ze naar school willen en hun vrienden willen zien. Dit artikel is dus meer bedoeld voor die ouders, om te begrijpen waar ze mee te maken hebben en wat hun rechten zijn.
Zoals ik het zie, maken deze bureaucraten allemaal deel uit van een top-down controlestructuur, van het Ministerie van Onderwijs via de openbare gezondheidsdiensten en via de onderwijsdirecteur van de schoolbesturen, trustees, superintendenten en directeurs. Een van de noodzakelijke kwalificaties voor deze banen is de bereidheid om orders van bovenaf aan te nemen en uit te voeren, in plaats van kritisch en onafhankelijk te denken. Op alle niveaus weten mensen dat tegengestelde richtlijnen van bovenaf op basis van hun onafhankelijke gedachte waarschijnlijk beëindiging zouden betekenen.
Bijgevolg zie ik dat deze mensen handelen (en reageren) vanuit de staat van angst waaraan ze zijn blootgesteld. Ik ben niet echt geïnteresseerd in het blijven onderzoeken van deze mensen om erachter te komen wie liegt en wie mogelijk aansprakelijk is voor schade. Mijn ervaring bevestigt voor mij de realiteit dat dit hele in elkaar grijpende onderwijssysteem van bovenaf, net als andere systemen onder overheidscontrole, een duidelijke en specifieke agenda heeft om hun controle te vergroten en om mensen opzettelijk te misleiden over hun rechten en vrijheden die worden beschermd door de Handvest.
De manier waarop ze het doen, is door degenen lager op de ladder te dwingen om daadwerkelijk de wettelijke verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de uitvoering en handhaving van deze maatregelen, zonder die mensen de keuze te geven of ze al dan niet denken dat het goed is om ze uit te voeren. Spreken tot alle niveaus van het schoolbestuur was een oefening in een voortdurende ‘afschrijving’ waarbij ik geen enkele persoon kon vinden die bereid was om achter deze mandaten of de rechtvaardiging ervoor te staan of er eigenaar van te worden.
Het goede nieuws hier is dat dit een situatie is die rijp is voor alle individuen, en in het bijzonder ouders van jonge kinderen, om hun gewetensrecht uit te oefenen en om gewetensvolle vrijstelling van het dragen van maskers voor hun kind te verzoeken (lees: eisen). Het vereist natuurlijk moed en doorzettingsvermogen, en misschien zelfs de bereidheid om hun kind van school te houden, zoals ik deed, totdat de kwestie is opgelost. Maar als je in je een brandend verlangen voelt om onder deze omstandigheden voor je rechten op te komen, hoop ik dat mijn verhaal je heeft geholpen om precies dat te doen.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op mijn eigen website daocoaching.com
