Hoe weet ik dat ik niet echt homo ben ?: Tiener Obsessies over Homoseksualiteit

Hoe weet ik dat ik niet echt homo ben ?: Tiener Obsessies over Homoseksualiteit

Fred Penzel, Ph.D.

OCD is een dwangstoornis, oftewel een soort  foutieve manier van denken.

OCD, zoals we weten, gaat grotendeels over het ervaren van ernstige en niet aflatende twijfel. Het kan ervoor zorgen dat je zelfs aan de meest basale dingen over jezelf twijfelt, zelfs aan je seksuele geaardheid. Een onderzoek uit 1998, gepubliceerd in Journal of Sex Research, toonde aan dat onder een groep van 171 studenten 84% het optreden van seksuele intrusieve gedachten
( intrusief; in relatie tot penetratietesten (ook wel: pentesten): op een wijze waarbij, al dan niet met gebruik van hulpmiddelen, wordt gepoogd kwetsbaarheden en/of zwakke plekken te benutten of uit te buiten, teneinde het bestaan onomstotelijk aan te tonen) rapporteerde (Byers et al, 1998). Om te twijfelen aan iemands seksuele identiteit, hoeft een lijder nooit een homo- of heteroseksuele ervaring te hebben gehad, of enige vorm van seksuele ervaring. Ik heb dit symptoom ook waargenomen bij jonge kinderen, adolescenten en volwassenen. Interessant genoeg ontdekten Swedo et al., 1989 dat ongeveer 4% van de kinderen met ocs obsessies ervaart met betrekking tot verboden, agressieve of perverse seksuele gedachten.

Hoewel twijfels over de eigen seksuele identiteit vrij eenvoudig lijken als een symptoom, zijn er eigenlijk een aantal variaties. De meest voor de hand liggende vorm is waar een lijder de gedachte ervaart dat deze van een andere seksuele geaardheid zou kunnen zijn dan zij vroeger geloofden. Als de patiënt heteroseksueel is, kan de gedachte zijn dat ze homoseksueel zijn. Als, aan de andere kant, ze toevallig homoseksueel zijn, kunnen ze obsederen over de mogelijkheid dat ze hetero kunnen zijn. Om een ​​stap verder te gaan, hebben sommige patiënten obsessies die hen vertellen dat ze mogelijk hebben gehandeld of zullen handelen zoals in hun gedachten. Een variatie op twijfel over seksuele identiteit zou zijn waar de obsessieve gedachte vastgehouden heeft aan het idee dat de persoon eenvoudig nooit zal kunnen achterhalen wat zijn seksuele geaardheid eigenlijk is. (Ook een stuk zelfvertrouwen dat hier ontbreekt speelt mee)

Voor degenen met gedachten over homoseksualiteit, moet een deel van de nood zeker sociaal van aard zijn. Laten we eerlijk zijn: homoseksuele mensen zijn altijd een onderdrukte minderheid in onze cultuur geweest, en om opeens in deze positie te denken en op deze manier gestigmatiseerd te worden, kan beangstigend zijn. (Geeft ook nogal wat druk en stress uiteraard, nml. het niet voldoen aan een ideaalbeeld bv.) Mensen obsederen over het algemeen niet over dingen die ze positief of plezierig vinden. Ik heb me wel eens afgevraagd of diegenen die het meest leed ondervinden van zulke gedachten, omdat ze van jongs af aan met meer homofobe of anti-homo attitudes zijn opgevoed, of als het simpelweg is, omdat iemands seksualiteit zo’n fundamentele twijfel kan zijn. Ik veronderstel dat dit een vraag blijft voor onderzoekers om te beantwoorden. De oudere psychoanalytische therapieën maken mensen met dit probleem vaak veel erger door te zeggen dat ”de gedachten ware innerlijke verlangens vertegenwoordigen”. (Dit vergroot de angst alleen maar, omdat ze geen grip op die gedachten hebben)

Twijfelen aan iets dat zo basaal is over jezelf, kan natuurlijk een nogal martelende zaak zijn. Wanneer ik mensen voor het eerst zie voor dit probleem, zijn ze meestal betrokken bij een aantal dwanghandelingen, die vele uren van elke dag kunnen duren. Deze kunnen zijn:

-Kijken naar aantrekkelijke mannen of vrouwen, of foto’s van hen, of het lezen van seksueel georiënteerde literatuur of pornografie (hetero- of homoseksueel) om te zien of ze seksueel opwindend zijn
-Zichzelf in seksuele situaties voorstellen en vervolgens hun eigen reactie op deze situaties waarnemen als zg bewijs dat ze dan homoseksueel zouden zijn, wat dus niet het geval is want het is maar een fantasie, in gedachten heb je misschien al tientallen mensen vermoord, niet dat je dat ook gaat doen natuurlijk!)
-Masturberen of seks hebben, herhaaldelijk alleen met het doel om hun eigen reactie hierop te controleren. (Dit kan ook in meer extreme gevallen een bezoek aan prostituees omvatten)
,Zichzelf observerend voor het bewijs van “kijken”, praten, lopen, aankleden of gebaren als iemand die homo of hetero is.
-Dwangmatig beoordelen en analyseren van eerdere interacties met andere mannen of vrouwen, om te zien of ze zich hebben gedragen als een homo of hetero persoon
-De reacties of gesprekken van anderen controleren om te bepalen of ze mogelijk hebben opgemerkt dat ze ongepast handelen, of dat deze mensen de lijder een vreemde blik gunnen
-Artikelen lezen op het internet over hoe een persoon kan zien of ze homo zijn of direct zien op welke groep ze het meest lijken
-Het lezen van verhalen van mensen die “uit de kast kwamen” om te zien of ze enige gelijkenis met hun eigen ervaringen kunnen vinden
-Herhaaldelijk vragen stellen aan anderen of zoeken naar geruststelling over hun seksualiteit
-Dwangmatig ondervragen kan vaak plaatsvinden, en omvat meestal anderen die dicht bij die persoon kunnen staan. De vragen zijn eindeloos en repetitief. Enkele van de meer typische vragen die patiënten waarschijnlijk stellen, kunnen die vragen in de volgende twee groepen zijn:

Voor degenen die obsederen omdat ze niet weten wat hun identiteit is:

-Hoe weet ik of ik de voorkeur geef aan vrouwen of mannen? (Misschien is diegene wel biseksueel?)
-Misschien weet ik echt niet wat ik ben. (Dan zou het ook niets uitmaken, in principe maakt het niets uit wat je bent)
-Misschien zal ik nooit weten wat ik ben.
-Hoe vertelt iemand wat seks eigenlijk is?
-Hoe kan ik het ooit zeker weten?
-Wat zal er gebeuren als ik de verkeerde keuze maak en verstrikt raak in een levensstijl die echt niets voor mij is?

Voor degenen die obsederen en de vrgan omdat ze misschien van de tegenovergestelde seksuele geaardheid zijn:

-“Denk je dat ik homo (of hetero) kan zijn?”
-“Hoe weet ik of ik echt homo (of hetero) ben?”
-“Op welk moment in hun leven weten mensen wat hun oriëntatie is?”
-“Kan je plotseling een homoseksueel worden (of heteroseksueel), zelfs als je dat nooit hebt gevoeld of gedaan?”
-“Handelde ik gewoon seksueel tegen je aan?”
-“Zie ik (of ben ik) homo (of heter) voor jou?”
-“Heb ik je net aangeraakt?”
-“Als ik seksuele sensaties krijg bij het bekijken van seksueel materiaal met een tegenovergestelde richting, betekent dit dan dat ik een homo (of hetero) ben?”
(Misschien vind iemand het bv. wel opwindend om te kijken naar seksende olifanten bv, wil dat dan zeggen dat zij een vreemde neiging hebben om seks te willen met een olifant?)

In termen van de laatste vraag hierboven, is een van de moeilijkste situaties voor deze groep patiënten wanneer zij een seksuele reactie ervaren op iets, waarvan zij vinden dat het ongepast zou zijn. Een typisch voorbeeld is een heteroseksuele man die een erectie ervaart terwijl hij naar gay erotica kijkt. Het is belangrijk om op te merken dat het heel gewoon is dat mensen hun toevlucht nemen tot allerlei fantasiemateriaal over ongebruikelijk of verboden seksueel gedrag dat ze nooit echt zouden uitvoeren, maar dat ze wel stimulerend zijn. Onder de juiste omstandigheden kunnen veel dingen seksuele opwinding bij een persoon veroorzaken. Het feit is dat mensen seksueel reageren op seksuele dingen. Ik heb het hier niet alleen over mensen met OCS, maar over mensen in het algemeen. Ik kan het aantal keren dat patiënten met mij omgaan niet tellen dat ze seksuele gevoelens en gevoelens van stimulatie hebben ervaren bij het tegenkomen van dingen waarvan zij vonden dat ze taboe of verboden waren. Dit brengt hen er dan natuurlijk toe te denken dat hun gedachten een echt innerlijk verlangen moeten weerspiegelen en een teken zijn dat ze echt van een andere seksuele geaardheid zijn. Deze reactie wordt versterkt door de onjuiste overtuiging dat homoseksuele aanwijzingen nooit heteroseksuelen stimuleren.

Een andere complicerende factor in dit alles is dat sommige obsessieve denkers angstgevoelens verwarren met gevoelens van seksuele opwinding. De twee zijn op sommige manieren feitelijk fysiologisch vergelijkbaar, en zijn geen teken dat ze echt van een andere seksuele geaardheid zijn. Deze reactie wordt versterkt door de onjuiste overtuiging dat homoseksuele aanwijzingen nooit heteroseksuelen stimuleren. Een andere complicerende factor in dit alles is dat sommige obsessieve denkers angstgevoelens verwarren met gevoelens van seksuele opwinding.

Dingen worden nog gecompliceerder door een aantal cognitieve (denk) fouten die worden gezien in OCD. Het zijn deze fouten, die ertoe leiden dat OC-patiënten angstig reageren op hun gedachten, en vervolgens dwanghandelingen moeten uitvoeren om die angst te verlichten. Cognitieve OCD-theoretici geloven dat obsessies hun oorsprong hebben in de normale ongewenste, opdringerige gedachten die in de algemene bevolking worden waargenomen. Wat deze alledaagse indringers van obsessies in ocs scheiden, zijn de betekenissen of beoordelingen die de ocs-patiënten aan de gedachten verbinden. Zoals ik graag aan mijn patiënten uitleg, is hun probleem niet de gedachten zelf, maar het is wat ze van de gedachten maken, evenals hun pogingen om hun angst te verlichten via dwang en vermijding.

Enkele typische cognitieve fouten gemaakt door OC-patiënten zijn onder meer:

-Ik moet altijd zekerheid en controle in het leven hebben (intolerantie voor onzekerheid)
-Ik moet te allen tijde de controle hebben over al mijn gedachten en emoties
-Als ik de controle over mijn gedachten verlies, moet ik iets doen om die controle terug te krijgen
-Het denken van de gedachte betekent dat het belangrijk is en het is belangrijk omdat ik erover nadenk
-Het is abnormaal om opdringerige gedachten te hebben, en als ik ze heb, betekent dit dat ik gek ben, raar, enz.
-Een opdringerige gedachte hebben en doen wat het suggereert, zijn moreel hetzelfde. (Een droom is ook niet waar!)
-Nadenken over het doen van schade en het niet voorkomen ervan, is net zo slecht als het plegen van schade (ook bekend als Thought-Action Fusion)
-Het hebben van opdringerige gedachten betekent dat ik waarschijnlijk op hen zal reageren
-Ik kan niet het risico nemen dat mijn gedachten uitkomen.

Het effect van het ondervragingsgedrag op vrienden en familie kan nogal negatief zijn, met veel boze reacties of spot na de duizendste keer. Een jonge man die ik ken, ondervroeg zijn vriendin zo vaak dat ze het uiteindelijk uitmaakte met hem, en dit voegde nog meer aan zijn zorgen toe, omdat hij zich nu afvroeg of ze dat deed omdat hij geen ‘echte man’ was.

De dwangmatige activiteiten die patiënten in reactie op hun ideeën uitvoeren, doen natuurlijk niets om het probleem op te lossen. Vaak, hoe meer controle en ondervraging dat wordt gedaan, hoe twijfelachtiger de patiënt wordt. Zelfs als ze zich een paar minuten beter voelen als gevolg van een dwang, keert de twijfel snel terug. Ik zeg graag tegen mijn patiënten dat het is alsof dat informatie-verzamelende deel van hun hersenen is bedekt met Teflon ©. De antwoorden plakken gewoon niet.

Naast het uitvoeren van compulsies, is een andere manier waarop patiënten omgaan met de angsten veroorzaakt door de obsessies, door vermijding, en daarmee bedoel ik het direct vermijden van alledaagse situaties die de gedachten op gang brengen. Dit kan betrekking hebben op:

-Vermijden om dicht bij elkaar te staan, aan te raken of te botsen tegen leden van hetzelfde geslacht (of het andere geslacht als de lijder homo is)
-Niet lezen of kijken naar video’s, nieuwsverslagen, boeken of artikelen die iets te maken hebben met homo’s of andere seksuele onderwerpen
-Nooit de woorden ‘homo’, ‘homoseksueel’ (of ‘hetero’) of een andere gerelateerde term zeggen
-Proberen niet vrouwelijk te lijken (man) of mannelijk (als een vrouw) (of andersom als de patiënt homo is)
-Niet aankleden op een manier die iemand verwijfd (als een man) of mannelijk (als een vrouw) zou doen lijken (opnieuw, omgekeerd als de lijder homo is)
-Niet praten over seksuele identiteitskwesties of onderwerpen met anderen
-Vermijden om omgang te hebben met iemand die homo is of die in die richting lijkt te leunen (als de lijder heteroseksueel is)

Het is onnodig om te zeggen dat het cruciaal is voor alle OCS-patiënten om te begrijpen dat ze niet hoeven te vermijden waar ze bang voor zijn. Geconfronteerd worden met wat je vreest, is een manier om dichter bij de waarheid te komen. Het doel van dwanghandelingen is natuurlijk om de angst veroorzaakt door obsessies ongedaan te maken, te neutraliseren.. Ze werken misschien op de korte termijn, maar hun voordelen zijn slechts tijdelijk. OCS-patiënten kunnen de informatie die ze verstrekken niet verwerken, en het blijft gewoon niet kleven. Het is een beetje alsof je maar de helft van de klittenband hebt. Het is ook belangrijk om te begrijpen dat compulsies paradoxaal zijn – dat wil zeggen, ze brengen het tegenovergestelde van wat ze bedoeld zijn te bereiken. Dat wil zeggen, om de lijder te helpen vrij te zijn van angst en obsessieve gedachten.

Ik zeg graag tegen mijn patiënten dat: “Compulsies beginnen als een oplossing voor het probleem van het hebben van obsessies, maar worden al snel het probleem zelf.”

Wat dwanghandelingen tot stand brengen, is ervoor zorgen dat de patiënt gedrags-verslaafd raakt om ze uit te voeren. Zelfs het kleine beetje opluchting dat ze krijgen is genoeg om deze afhankelijkheid op gang te krijgen. Compulsies leiden alleen tot meer compulsies en vermijding leidt alleen tot meer vermijding. Dit is echt alleen maar natuurlijk voor mensen om te doen. Het is instinctief om te proberen te ontsnappen of te vermijden wat je angstig maakt. Helaas helpt dit niet bij OCD.

Een ander probleem dat voortkomt uit het uitvoeren van dwanghandelingen is dat degenen die hun eigen reacties blijven controleren op leden van het tegenovergestelde of hetzelfde geslacht, onvermijdelijk een paradox voor zichzelf zullen creëren. Ze worden zo nerveus over wat ze over zichzelf kunnen waarnemen dat ze zich niet erg opgewonden voelen, en dan denken dat dit betekent dat ze de verkeerde voorkeur hebben. Wanneer ze rond leden van hun eigen geslacht zijn, worden ze ook angstig, wat leidt tot verdere stress en, natuurlijk, meer twijfels over zichzelf. De keerzijde hiervan is wanneer ze kijken naar dingen die te maken hebben met seks van een tegenovergestelde richting en dan op een of andere manier opgewonden raken, wat ze vervolgens concluderen dat ze het leuk vinden, wat betekent dat ze homo zijn (of hetero). Dit is de fout waar ik eerder naar verwees toen ik zei dat mensen seksueel reageren op seksuele dingen.
(Als bv een vrouw een seksuele fantasie heeft over verkrachtingen, wil dat niet zeggen dat ze dat ook echt wil ervaren bv!)

Mensen vragen graag of er nieuwe ontwikkelingen zijn in OCD-behandelingen. Afgezien van een paar nieuwe medicijnen sinds het laatste artikel, blijft de behandeling in wezen hetzelfde. De formule van cognitieve / gedragstherapie plus medicatie(?) (in veel gevallen) is nog steeds de juiste keuze. De specifieke vorm van gedragstherapie die het meest effectief blijkt te zijn, staat bekend als Exposure and Response Prevention (ERP).

ERP moedigt deelnemers aan zich bloot te stellen aan hun obsessies (of aan situaties die de obsessies teweegbrengen), terwijl ze zichzelf ervan weerhouden om dwanghandelingen te gebruiken om de resulterende angst kwijt te raken. De angstige gedachten of situaties worden benaderd in geleidelijk verhoogde hoeveelheden over een periode van enkele weken tot enkele maanden. Dit resulteert in een effect op het individu dat we “gewenning” noemen. Dat betekent dat wanneer je in de aanwezigheid blijft van datgene waar je gedurende lange perioden bang voor bent, je spoedig zult zien dat er geen enkele schade van welke aard ook is. Terwijl je dit doet in langzaam toenemende hoeveelheden, ontwikkel je een tolerantie voor de aanwezigheid van de angst, en het effect ervan is sterk verminderd. Door voortdurend gevreesde situaties te vermijden en ze nooit echt te ontmoeten, blijf je gevoelig. Door hen onder ogen te zien, leer je dat het ontwijken zelf de ‘echte’ dreiging is die je gevangen houdt. Het plaatst je in de rol van een wetenschapper die experimenten uitvoert die je eigen angstaanjagende voorspellingen testen, om te zien wat er echt gebeurt als je niet ontwijkt waar je bang voor bent. Het resultaat is dat als je langzaam je tolerantie opbouwt voor wat de angst opwekt; het begint grotere en grotere doses angstaanjagende gedachten of situaties te nemen om dezelfde hoeveelheid angst op te wekken. Wanneer je eindelijk de moeilijkste delen van je OCD hebt kunnen verdragen, kunnen ze je niet langer laten reageren met angst. Eigenlijk kun je tegen jezelf zeggen: “Oké, dus ik kan hierover nadenken, maar ik hoef er niets aan te doen.” Door akkoord te gaan met wat angst op korte termijn, kun je op deze manier op lange termijn verlichting krijgen. Het is belangrijk op te merken, het doel van E & RP is niet de eliminatie van obsessieve gedachten, maar om te leren om alle gedachten met weinig of geen angst te tolereren en te accepteren. Dit verminderde leed kan op zijn beurt als bijproduct de frequentie van de obsessies verminderen. Volledige eliminatie van opdringerige gedachten is misschien geen realistisch doel gezien de gemeenschappelijkheid van opdringerige gedachten bij mensen in het algemeen.

Met deze techniek werk je met een therapeut om jezelf bloot te stellen aan geleidelijk toenemende niveaus van angstwekkende situaties en gedachten. Je leert de angstaanjagende situaties te verdragen zonder je af te vragen, te controleren of te vermijden. Door de angst op zichzelf te laten verdwijnen, bouw je langzaam je tolerantie op en begint het steeds meer te duren om je ongerust te maken. Uiteindelijk, terwijl je je een weg omhoog baant om je grootste angsten onder ogen te zien, zal er weinig zijn over het onderwerp dat je kan afschrikken. Je kunt hier en daar nog steeds de gedachten krijgen, maar je zult niet langer het gevoel hebben dat je op hen moet reageren, en je zult in staat zijn om ze te laten passeren.

Er zijn veel technieken voor het confronteren van seksuele en andere obsessies die we in de loop van de jaren hebben ontwikkeld. Sommige van deze technieken omvatten:

Luisteren naar audio-opnames van 2-3 minuten of lusbanden over het gevreesde onderwerp
Het verlaten van gsm-voicemailberichten voor uzelf over het gevreesde onderwerp
2 composities van een pagina schrijven over een bepaalde obsessie (en ze vervolgens in je eigen stem opnemen)
Herhaaldelijk gevreesde zinnen schrijven
Hangen van  borden in uw kamer of huis met gevreesde verklaringen
T-shirts dragen met gevreesde slogans
Locaties bezoeken die gedachten stimuleren
Om mensen heen zijn die gedachten zullen stimuleren
Overeenstemmend met alle gevreesde gedachten, en tegen jezelf zeggen dat ze waar zijn en je echte verlangens vertegenwoordigen
Boeken lezen over het onderwerp van je gedachten
Websites bezoeken die betrekking hebben op uw gedachten
Dit zijn enkele typische huiswerkopdrachten voor belichtingstherapie die ik in de loop der jaren aan mensen heb toebedeeld:

Boeken lezen van of over homoseksuele personen.
Video’s bekijken over gay-thema’s of over homoseksuele personages.
Gay-bijeenkomsten bezoeken, winkelen, browsen in homo-boekwinkels, of delen van de stad bezoeken die voornamelijk homo zijn.
Thuis een T-shirt dragen met het woord ‘gay’ erop.
Het dragen van kleding in pasvorm, kleur of stijl die mogelijk verwijfd kan zijn voor een man, of mannelijk voor een vrouw.
Foto’s van mooie mensen van je eigen geslacht bekijken en beoordelen op aantrekkelijkheid.
Tijdschriften lezen zoals Playboy als je een vrouw bent of Playgirl als je een man bent.
Dicht bij leden van je eigen geslacht staan.
Het doen van een reeks schrijfopdrachten van een paar pagina’s elk die meer en meer suggereren dat je eigenlijk homo bent of wilt zijn.
Een reeks van drie minuten durende banden maken die, gebaseerd op de geschriften, geleidelijk meer en meer suggereren dat je homo bent, en dat je ze meerdere keren per dag beluistert, verander ze wanneer ze je niet langer lastig vallen).
Enkele typische responspreventie-oefeningen kunnen zijn:

Je reacties niet controleren op aantrekkelijke leden van je eigen geslacht.
Je jezelf niet in seksuele situaties voorstellen met personen van hetzelfde geslacht om je eigen reacties te controleren.
Zich niet seksueel gedragen met leden van het andere geslacht, alleen om uw eigen reacties te controleren.
Weersta de eerdere situaties waarin u zich bevond met leden van hetzelfde of van het andere geslacht, of waarbij dingen dubbelzinnig waren om te zien of u iets dubieus deed.
Observeer jezelf niet om te zien of je je gedroeg op een manier die je je voorstelt dat een homoseksueel of een lid van het andere geslacht dat zou doen.
Enkele typische huiswerkbelichtingen voor mensen met twijfels over hun eigen seksuele identiteit kunnen zijn:

Lezen over mensen die seksueel in de war zijn
Lezen over mensen die transgender zijn
Kijken naar foto’s van mensen die transgender zijn of travestieten zijn
Jezelf vertellen en naar banden luisteren die je vertellen dat je nooit echt zult weten wat je bent
Sommige corresponderende responspreventieoefeningen om met het bovenstaande samen te gaan zijn:

Je reacties niet controleren bij het bekijken van leden van beide seksen
Niet seksueel handelen om eenvoudig je reacties te testen
Het vermijden van het herzien van gedachten of situaties waarover u twijfels hebt
Veel van de bovenstaande therapietaken kunnen eng en intimiderend klinken. Vanzelfsprekend doe je deze dingen niet allemaal tegelijk. Gedragsverandering is een geleidelijke verandering. Herstel van OCD is zeker geen gemakkelijke taak. We gebruiken het woord ‘gemakkelijk’ zelden in onze kliniek. Het vereist doorzettingsvermogen en vastberadenheid, maar het kan worden gedaan. Mensen doen het de hele tijd, vooral met de juiste hulp en advies. Mijn eigen advies aan degenen onder u die dit lezen, is om jezelf uit de dwangstap te halen en jezelf in behandeling te laten komen met gekwalificeerde mensen.

Of gewoon accepteren dat je het niet weet en dat het niets uitmaakt.
Ben je getrouwd en denk je van de andere kant te zijn kun je altijd nog samen bananen eten.
Als iemand van je houdt maakt het hen vast niets uit?
Het is de angst voor de angst.
Oh wat als ik slecht ben, dan wat?
Dan ben je dat.
En je bent niet de enige die zo denkt, gay zijn is not so funny, althans het zal meer problemen geven in je leven misschien?
Maar anderzijds, als het zo is, wat is dan het probleem?
Tegenwoordig experimenteren veel jongeren en uiteindelijk zijn ze hun grenzen kwijt en weten ze het ook niet meer.
Je kunt je ook gewoon houden bij 1 persoon van het andere geslacht ipv experimenteren met seks.
Seks is energetisch altijd belastend, mits niet in liefde beleeft.
Dan is het  de energie tussen twee mensen die stagneert.
Dat is niet zo gezond. Zuiverheid en liefde en seks is een geheel.
Ook al zullen veel mensen dat tegenwoordig absurd en belachelijk vinden.
Ervaren ze wel echte liefde dan??
Aangaande dit bericht, wat interessant is, kan dit ook gewoon gaan over mensen die geen obsessieve gedachten hebben, maar wel twijfelen bv.
Nu dat is  nergens voor nodig. Je bent goed zoals je bent.
Wie je ook bent en wat je ook bent het doet er niet toe, dit is jouw leven.
En vanuit reïncarnatie gedachten,
misschien heb je als man in dit leven, wel meerdere vrouwelijke levens in vorige levens gehad, waardoor je die aantrekkingskracht voelt, of andersom.
Zo raar is die gedachte dan ook niet.
Maar je komt in dit leven als man of vrouw, juist om meer mannelijke eigenschappen te leren of meer vrouwelijke!
Je zult toch een keer hetero moeten zijn in een leven.
Nu dan misschien niet deze keer, dan een next life!
En als laatste over dit onderwerp.

Diegene die denkt dat hij dom is, is minder dom dan diegene denkt.

Stel je een hond voor die zich afvraagt of hij een kat kan zijn.
Oh ben ik een kat? Kan ik ook mauwen?
Misschien kan ik  ook in een boom klimmen?
Oh dat lukt niet, zou ik dan geen kat zijn?
Maar ik ben bang dat ik een kat ben!
Wat nu?
Ik ga het vragen aan mijn huisgenootje, en hij is een kat natuurlijk.
Hai kat, denk je dat ik een kat ben?
Nee zegt de huisgenoot die kat is.
Dan krijg je vragen over, ja maar we hebben allebei oren en een staart etc…
Of; maar ik vind die kat van de buren erg lekker…
Misschien om in te bijten…?
Maar snap je, die hond is nu eenmaal een hond.
En als hij wil denken of geloven dat hij een kat is, wat mag natuurlijk, maakt niets uit!
Het is een hond.

🙂