web analytics
11:11 Dubbele getallen
Bizar & HumorMaatschappij & Psyche

Psychische mishandeling loslaten

https://www.loslaten.nu/psychische-mishandeling-loslaten/

 

Triest allemaal, kinderen die zo behandeld worden, onbegrijpelijk, hoe kan een ouder zo zijn?
Blijkbaar hebben ze zoveel verdriet die ze niet aan kunnen oid of zoveel wreedheid in zich, dat ze hun kinderen pijn gaan doen?

Ik kan het niet begrijpen!
Als ik mijn kind verdriet zou doen, zou het voelen alsof ik mijzelf met een mes in mijn ziel zou steken…
De pijn van mijn kind komt bij mij 3x harder binnen denk ik?

Ik vind het onvoorstelbaar…dat ouders dit kunnen bij hun kinderen.
Maar als kind stond ik dan ook aan de andere kant… helaas

Zoals dit:
“Ik was niet zo goed in rekenen en mijn vader kon mij heel dwingend overhoren. Door de spanning wist ik het vaak soms niet. Hij ging net zo lang door tot ik het wist. ‘Denk eens na! Dit heb je gisteravond ook gehad! schreeuwde hij dan.’”

 

Ik heb een tijd lang gehad als ik moest hoofdrekenen dat ik een soort black out kreeg…
Kon dan niet eens meer denken…echt vaag want ik denk altijd!
Een total block… mijn vader zei dan ook tijdens helpen bij schoolhuiswerk, dat ik het wel kon als ik maar wilde…
Mij gaf dat het idee dat ik het dus niet wilde…
Dwingend was hij zeker wel. En heel streng.

“Ik voelde me altijd angstig. Er waren ruzies, er gebeurden allerlei gekke en onvoorspelbare dingen. Er werd geschreeuwd en mijn ouders waren kwaad. Ik had grote angst voor de onvoorspelbare woede van mijn vader. Ik had altijd ontzag voor mijn ouders.” Dit is geen ontzag, maar louter angst. Degenen die jou bescherming en veiligheid hadden moeten bieden, vormden in jouw jeugd een bedreiging.

 “Ik herinner me een enorme spanning toen ik een jaar of zeven was. Ik zag mijn moeder weggaan. Ik wist dat er ruzie was geweest, alhoewel ik er niets van gehoord had. Alles was grijs, grauw. Ik wist niet waar ze heen ging en of ze weer terug kwam en zo ja, wanneer ze weer terug zou komen. Ik deed niets.”

Ook meegemaakt, ik viel daarna als kind totaal overstuur op de grond buiten roepend om mijn moeder want ik dacht echt dat ze mij in de steek had gelaten…alweer

Gelukkig dat je dan toch iemand hebt op wie je kunt terugvallen iemand die verstandig was en liefde bezat in overvloed…
Dat red je!

 

Dat je daarna foute relaties krijgt met narcistische mannen is ook niet zo vreemd natuurlijk!

 

Iemand die zich goed voelt over zichzelf zal een ander niet kleineren of macht nodig hebben.

https://ernavantwesteinde.nl/2014/09/11/pesten-voor-volwassenen/#more-124
W
eer een triest verhaal…

Psychologie is zeer interessant om je in te verdiepen.
Dat heb ik vele jaren gedaan omdat ik bepaalde dingen niet kon plaatsen, ik was zover dat ik bij de plaatselijke 4 bibliotheken op een gegeven moment maar zat te wachten op nieuwe boeken want welke had ik nu niet al gelezen. Leerzaam zeker.
Zelfkennis is iets dat ik daarvan meekreeg!
Niet verkeerd!
Heel belangrijk in het leven nml.

Waarom een volwassen persoon een klein kind plaagt, kwetst met enige opzet is bizar..
Niet voor te stellen ook, sommigen zijn zich er niet eens van bewust!
Meestal kan men de situatie niet aan, de relatie loopt niet goed, ruzie met de partner en het kind wordt dan de dupe.
Soms wordt een mens egocentrisch omdat de omgeving dat ook is…
Men neemt dan een besluit, misschien onbewust?
Ik zal mij niet langer laten kwetsen door anderen…men wordt kil en sluit het hart af van die anderen. Dat was het voorbeeld dat diegene had…kille mensen waar je niet op kon rekenen nml.

Veel mensen zijn ook intens bang om zich bloot te geven, in de zin van openheid, open en eerlijk zijn.
In deze tijd is dat vreemd nml…mensen die dat wel zijn worden vaak vreemd bekeken, wat heb jij wat ik niet heb dat jij dat wel kan en ik niet…
Lef denk ik?
Wat is er verkeerd aan, dat jij een ander hiermee misschien handvatten aanreikt om jou te kwetsen?
Zo m.a.w men denkt dat je je dan als een hondje op zijn rug over geeft?
Onzin…
Mensen die eerlijk en open zijn, zijn juist sterke mensen, ze zijn niet bang om gekwetst te worden en dat stoot mensen vaak af…
Iedereen heeft vast wel eens naar Utopia gekeken?
Nou daar zie je ook mensen, hoe zij elkaar kunnen manipuleren, tot in den treure zeiken over niks!
Waar gaat het nog over, relaties die zo uit elkaar geleuterd worden, dat de relatie al kapot is voor deze kon ontstaan!

Ja, maar jij! En als jij zo doet, dan!
Ik wil je niet meer zien!
Tien meter verderop gaat men slapen en dan zegt men in de morgen, ik miste hem wel!
Alsof diegene verantwoording verschuldigd is aan de medebewoners, die toch zeiden, dat ze met die man moest stoppen(manipulatie, zg goedbedoelde raad en zelf niemand hebben!!!!!)
Wanneer houdt men eens op zich te bemoeien met het leven van een ander?
Wanneer houdt men op zich schuldig te voelen, als men niet doet wat men zg goed bedoelend als raad gaf?
Het is een eeuwig spel tussen mensen onderling.
Verziekte strijd!
Ego, ik ik en jij?
Ach wie ben jij?

Ik hou van je (want ik voel me zo alleen zonder iemand, nu ben jij die iemand maar had ook iemand anders kunnen zijn, ik kan niet tegen alleen zijn dan voel ik mij zwak!)

En blijkbaar hoe ouder men wordt hoe meer men strijd, hoe vreemder men is verworden dankzij deze maatschappij tegenwoordig.
Niet gezond…

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥