REUMATOÏDE ARTRITIS
CAYCE HEALTH DATABASE
OVERZICHT VAN REUMATOÏDE ARTRITIS
(OPMERKING: Het volgende commentaar van William A. McGarey, MD is een algemeen overzicht van de Cayce-aanpak van artritis.) De patronen van pathologie en behandelingsaanbevelingen die in de Cayce-waarden voor deze aandoening worden besproken, zijn divers en weerspiegelen de enorme variabiliteit in hoe deze ziekte kan zich manifesteren voor elk uniek individu. Dit overzicht moet worden gezien als één perspectief voor het toepassen van de Cayce-aanpak voor personen die lijden aan reumatoïde artritis.)
Bijna alle gevallen van artritis vallen in een van de twee algemene classificaties die relatief gemakkelijk te onderscheiden zijn, hoewel slecht begrepen.
Atrofische artritis – beter bekend als reumatoïde – heeft ook de naam gekregen van proliferatieve artritis of artritis deformans. Dit type ziekteproces wordt gekenmerkt door inflammatoire veranderingen in de synoviale membranen van de gewrichten en in de periarticulaire structuren en door atrofie en rarificatie van de botten. (Zie Cecil, R .: “Ziekten van de gewrichten”, R. Cecil’s Textbook of Medicine, ed. 5, Phila. En London: WB Saunders Co., 1942, pp 1408 – 1435; en Robinson, WD: “Ziekten van the Joints “, Cecil and Loebe Textbook of Medicine, ed. 12, Phila. and London; WB Saunders Co., 1967, pp. 1390 – 1420.) In de vroege stadia is er een migrerende zwelling en stijfheid van de gewrichten met een vrij typische fusiforme zwelling van de proximale interfalangeale gewrichten van de vingers. Later is er misvorming met ankylose, en vaak een ulnaire afwijking van de vingers als een teken van deze ziekte. Subcutane knobbeltjes komen vaak voor bij deze patiënten en meestal wordt de ziekte gevonden bij jonge mensen, vaker het mannetje dan het vrouwtje. Er is bloedarmoede, chronische vermagering, verlies van calcium in de botstructuren en de patiënt is nogal ernstig en chronisch ziek.
Hypertrofe artritis geeft een heel ander beeld. Dit wordt vaker osteoartritis genoemd en staat bekend als degeneratieve of ouderdomsartritis. Bij dit ziekteproces is er over het algemeen geen sprake van ontsteking en geen verspreiding of migratie van gewrichtsaandoeningen. In plaats van calciumverlies is er calciumophoping. Een voorbeeld hiervan zijn de zogenaamde knooppunten van Heberden – een zwelling en ophoping van calcium rond de basis van de terminale vingerkootjes van beide handen. Bij artrose zijn er verkalkte sporen en is er misvorming van de gewrichten, maar nooit ankylose en zelden of nooit de ulnaire afwijking van de vingers, zoals wordt aangetroffen bij atrofische artritis.
Er zijn andere soorten artritis die niet zo vaak voorkomen. De artritis die gepaard gaat met reumatische koorts en die met verschillende ontstekingsziekten worden aangetroffen, vormen de meerderheid van deze groep. Jicht kan in een aparte classificatie worden vermeld.
In dit commentaar op artritis zullen we ons uitsluitend bezighouden met atrofische en hypertrofische artritis, de etiologie en de therapie ervan.
I. FYSIOLOGISCHE OVERWEGINGEN
Fysiologische factoren in de etiologie van reumatoïde artritis zijn zeker anders dan die welke de aandoening veroorzaken die we kennen als artrose. Het zou dus niet verrassend zijn om een dergelijke differentiatie te vinden in de Cayce-metingen op deze twee verschillende voorwaarden. De ernst van de ziekte zoals die wordt gevonden in de atrofische artritis, samen met de slechtere prognose, zou iemand ertoe brengen te vermoeden dat de abnormale fysiologie van een veel diepere oorsprong is met veel diepere vertakkingen. Als deze verschillende factoren tot op zekere hoogte niet werden onderzocht met betrekking tot de oorzaak van artritis in beide gevallen, kon er nauwelijks een goed begrip van de fysiologie en de therapeutische maatregelen worden verkregen. Tegelijkertijd zijn er bepaalde basisveroorzakende factoren hier die gemeenschappelijk zijn voor beide voorwaarden,
A. Slechte eliminaties
Slechte eliminatie en de bijbehorende en resulterende toestand, ontoereikende assimilatie, lijken een deel van het beeld te zijn in bijna elke toestand van artritis, ongeacht wat voor type het ook is. Blijkbaar dragen de andere abnormale functies in het lichaam bij tot het probleem van onjuiste eliminatie en leiden ze het lichaam naar beneden, waardoor een milde of een zeer ernstige aandoening ontstaat waaraan moet worden voldaan.
In die gevallen die Cayce beschreef, is het zeer zelden een eenvoudige procedure, zelfs wanneer het individu niet ernstig ziek is. Zo werd (4199) bijvoorbeeld verteld dat haar probleem voortkwam uit de strakheid van de spieren van de rug en de zenuwen door het autonome zenuwstelsel van de wervelkolom, wat op zijn beurt een gebrek aan eliminatie door de huid of door de lever en de nieren veroorzaakte. Dit veroorzaakte een autointoxicatie door stoffen die werden opgenomen in de hepatische circulatie, en dit creëerde op zijn beurt wat wordt beschreven als een “bloedkracht” voor de haarvaten die de slijmbeurzen en gezamenlijke ruimten van de onderste ledematen voeden, en veroorzaakte een samentrekking van de lymfevaten. systeem van deze zakken, waardoor de werking van de ledematen zelf wordt belemmerd. Dit was een oorzaak van artrose.
Reumatoïde artritis wordt vaak gekenmerkt door het verschijnen van subcutane knobbeltjes. Een 57-jarige man, (3363), die reumatoïde artritis ervoer als een ‘ontmoeting met zichzelf’, kreeg te horen dat de knopen of cysten onder de huid tot stand kwamen als gevolg van een ‘gebrek aan juiste verdeling van energieën die zijn gebruikt in het lichaam Niet geheel toxische omstandigheden, maar produceren toxische omstandigheden door hun gebrek aan juiste eliminatie. “(3363-1) Deze man, wiens ziekte duidelijk karmisch van aard was, leed aan gebrek aan goede eliminaties door zijn lichaam wat een kristallisatie van hormonen in de circulatie van de lymfevaten bewerkstelligde. Dit creëerde een gebrek aan coördinatie tussen de lymfe of oppervlakkige circulatie en de diepere circulatie. Alle sympathische zenuwen waren onder spanning en spanning, zodat in bewegingen van het lichaam, ”
B. Chemische onbalans
Een ander geval dat vrij gelijkaardig was, (1972), kwam tot stand door het gebrek aan de activiteit van de lever omdat het gerelateerd is aan de galblaas en zijn functie, in het produceren van “oplosmiddelen” voor het assisteren bij de assimilatie van voedsel voor het lichaam. Deze leverden blijkbaar een ontstekingsreactie op die vervolgens naar de centra van voortbeweging voor het lichaam werd gedragen en creëerde zo een ontstekingsreactie in de ledematen. Chemische onevenwichtigheden in het lichaam, gebrek aan jodium in de bloedbaan – deze worden genoemd als etiologische factoren.
Eén persoon kreeg te horen dat er een kristallisatie is van de meeste vormen van voedingsmiddelen die bepaalde potentiële elementen of zouten bevatten. Dit kwam tot stand in de gewrichten en pezen, waardoor de jichtige neiging of toestand werd gecreëerd.
Bij een 53-jarige vrouw, van wie de artritis tot het punt van de ankylose was gevorderd, was er een ongebalanceerde aandoening die de weerstand in de lymfevaten en de post-bloedsomloop door de ledematen verzwakte, vooral in de bursae van het lichaam. Cayce beschreef de bursae als die “delen van het lichaam waar zich die gebieden bevinden waar grote lymfevaten zich verzamelen in de normale werking van het lichaam” (5144-1). Dorland’s Medical Dictionary beschrijft ze als zakjes gevuld met viskeuze vloeistof in weefsel waar anders wrijving zou optreden. De gezamenlijke ruimtes moeten ook worden opgenomen in de beschrijving van Cayce, die pittoresk maar toch accuraat is.
Onder degenen met atrofische artritis, werd assimilatie voorgesteld als een oorzaak in verband met een glandulaire storing in (5150). Dit veroorzaakte een infectie, waardoor de artritis ontstond. In een ander geval was er een gebrek aan het feit dat de glandulaire systemen zichzelf konden reproduceren. En in nog een andere, werd de activiteit van de klieren gegeven als het defecte mechanisme, en beschreven als een karmische reactie. De glandulaire verstoring tussen de lever en de nieren veroorzaakte een onderdrukking van eliminatie en een ophoping in de ledematen die wordt beschreven als een jichtige neiging, in nog een ander geval.
C. Slechte assimilatie
Gehinderde zenuwreflexen, depressie van de ganglia die voortkwam uit slechte assimilaties en een onjuiste lymfefunctie veroorzaakten, en coördinatie van de activiteit tussen de lever en de nieren – deze drie werden allemaal aangeduid als elementen in de etiologie van artritis.
Uit de verschillende functies die als abnormaal worden gezien, begint men een deel van de etiologische mechanismen die in deze paranormale lezingen worden waargenomen, samen te voegen. Verstoorde eliminatie van welke oorzaak ook, lijkt zeker de primaire abnormaliteit van functie te zijn. Wanneer er klierstoornissen zijn, lijkt het waarschijnlijker dat er een reumatoïde toestand zou ontstaan, aangezien de glandulaire activiteit zo nauw gerelateerd is aan de algehele orgelbalans en -functie; en in de Cayce-lezingen worden de klieren gezien als de bemiddelaar van die evenwichtskracht die we kennen als karma. Onjuiste assimilatie komt vaak tot stand voordat of nadat de eliminaties zijn verstoord, en de zenuwfunctie van de ganglia van het autonome zenuwstelsel is betrokken bij de abnormale fysiologie.
De metingen zouden waarschijnlijk impliceren dat de ontwikkeling van artritis een poging is van de ligamenten en de gewrichten zelf om te voldoen aan de behoeften van het systeem dat vergiftigd wordt. Met de aanwezige drosses in de bloedbaan zijn de lymfevaten en de lymfocyten met al hun middelen niet in staat om samen met de hormonen een volledige (wat Cayce noemt) coagulatie of een opbouw van weefsel uit energie te bewerkstelligen – een reconstructie in een gevoel van de cellen van het lichaam. Aldus wordt het type artritis in hoge mate bepaald door de storing van de functie voorafgaand aan het begin van ongepaste eliminaties. Het is waarschijnlijk nauwer geassocieerd met de hormonale storing bij reumatoïde artritis,
II. BEWEGING VAN DE THERAPIE
Bij het naderen van de therapie, moeten we niet vergeten dat het lichaam een functie van normale functie heeft; –
Dus zouden we die activiteiten uitvoeren die een normale reactie door deze gedeelten zouden brengen, ze zouden stimuleren tot een activiteit van het lichaam zelf, in plaats van dat het lichaam afhankelijk zou worden van voorraden die delen van het systeem beroven om activiteit in andere delen te produceren, of de systeemontvangende elementen of chemische reacties die worden geleverd zonder de activiteiten van het systeem zelf op te wekken voor een meer normale toestand. (1968-3)
Misschien is de beste rationele benadering van de behandeling van artritis te vinden in sommige van de eerste suggesties die werden gegeven aan een 40-jarige vrouw die een zaak werd (3244-1). Cayce zei: “De oorzaken of bronnen van deze omstandigheden zijn van een zeer subtiele aard, de effecten die zijn geproduceerd in de extremiteiten zijn moeilijk om te gaan met.” Toch zei hij dat er resultaten zouden komen als consistentie en doorzettingsvermogen zouden worden gebruikt bij het toepassen van de gegeven suggesties. En, merkte hij op, de toepassingen die zouden worden gevolgd, zouden “eerst aan de voorwaarden voldoen, geleidelijk het systeem zuiveren en dan beginnen met het vernieuwen van de energieën van het lichaam.” (3244-1)
Het is zeer belangrijk dat de theorie van het toepassen van therapie in cycli wordt gevolgd, omdat er geen enkele lezing wordt gegeven voor artritis waarbij een cyclische aard van de behandeling niet werd gebruikt. De balans van het lichaam als geheel moet altijd zorgvuldig in de gaten worden gehouden, want soms kan door een functie van eliminatie te veranderen zonder voldoende rekening te houden met de vertakkingen van een dergelijke activiteit, de patiënt in ernstige stress raken. dit geldt met name voor de baden met Epsom-zouten, de massages en het Atomidine. Het evenwicht in het lichaam moet ook worden begrepen als mogelijk. Cayce stelde voor (5331) dat behandeling die wordt toegepast met persistentie en consistentie mogelijk:
… zorg voor de coördinatie tussen de eliminatie van het sympathische systeem, de eliminaties die de centrale zenuw en de bloedtoevoer naar de organen zelf controleren, dat wil zeggen het hart van de longen, de lever en de nieren, evenals de oppervlakkige bloedsomloop; deze worden beheerst door de zenuwen en spierkrachten van het sensorische of sympathische systeem. (5331-1)
Medicijnen als zodanig, met name sedativa, werden in de metingen niet als waardevol beschouwd. Integendeel, ze zouden meestal problemen veroorzaken. Een voorbeeld was de opmerking bij (3363), een 57-jarige man met reumatoïde artritis, die te horen kreeg dat hulp lang zal duren. Tenzij je bereid bent alles te nemen, kreeg hij te horen: “Begin niet, maar ga door met injecties en kalmerende middelen die het lichaam alleen maar verder verstoppen en het lichaam later nutteloos zullen maken voor activiteit.”
Met deze opmerkingen in gedachten, zou een therapeutische aanpak de volgende vier items omvatten:
Assimilaties: dit zou dieet, controle van spijsverteringsafwijkingen en het toevoegen van rundvleessap, waar aangegeven, omvatten.
Eliminaties: dit kan worden gedaan met castorolie-packs, verschillende eliminatiemiddelen, colonics en klysma’s. Het zou zeker ook hydrotherapie omvatten, zoals gewone warme baden, badzout met Epsom-zouten, rookbaden en andere hydrotherapeutische routines.
Massage: De zenuwtoevoer naar de spieren en pezen, en die de coördinatie van de verschillende organen moeten worden verbeterd door middel van massage, elektrische vibrator of osteopathische behandelingen. Verschillende oliën en mengsels worden in de meetwaarden gegeven, sommige zijn irriterend van aard en andere kalmeren.
Stimuleer de normale glandulaire functie: dit zou gedaan worden door het gebruik van Atomidine en / of een natte cel.
Het verschil in het benaderen van osteoartritis of reumatoïde artritis therapeutisch is duidelijk in ten minste drie categorieën. Ten eerste moet erop worden toegezien dat een programma is ontworpen voor reumatoïde artritis dat het lichaam niet te veel zal storen. Ten tweede heeft de ernstige reumatoïde arthritis blijkbaar vaak de activiteiten van het natte celapparaat nodig. Ten derde, vanwege de diep ingewortelde aard van de ziekte, zou de reumatoïde een therapiekuur krijgen die ontworpen is om misschien langzamer te zijn in zijn werking maar zich over een langere tijdsperiode uitstrekt. Artrose zou vanzelfsprekend gemakkelijker en met minder trauma voor de patiënt en de arts moeten reageren.
III. AANBEVOLEN THERAPEUTISCHE REGIME
A. Assimilaties
Het dieet gaat altijd uit van een vrij grote proportie in de behandeling van artritis zoals gevonden in de metingen. het leek altijd begrepen te worden als het niet werd vermeld, dat het dieet laxerend moest zijn. Keer op keer adviseerde Cayce dat selderij, sla, wortelen en waterkers vaak worden gebruikt met gelatine als een salade. Dit, zei hij, zou de waarden die gevonden worden in al deze groenten en in de gelatine zelf, verbeteren en zou gunstig zijn voor het lichaam. Voor sommigen werden vijgen en dadels voorgesteld om te helpen bij het laxerende effect van het dieet. Vooral plantaardige sappen bleken nuttig te zijn. Gekookte bieten en wortels en groenten waren grotendeels in orde. Een maaltijd van groene rauwe groenten op het middaguur werd vaak gesuggereerd.
Vis, gevogelte en lam werden gezien als een primaire bron van vlees; en er mag nooit gefrituurd voedsel worden gebruikt. (5331) werd verteld om zout te vermijden, behalve in kelp en gezondheid of zeezout, en het is de vraag of een arthriticus ooit veel natriumchloride zou moeten gebruiken. Zetmeel en snoep samen moet vermeden worden. Dit betekent geen cakes en gebak, of dingen van die aard. Honing of glucosestroop op boekweitkoekjes of maïsbrood of dergelijke zou in orde zijn, maar niet met wit brood. Blijkbaar vormt witte bloem die wordt gebruikt in cakes en gebak en brood met snoepjes een schadelijke combinatie.
Het dieet moet goed uitgebalanceerd zijn, maar er mogen geen zetmeelrijke voedingsmiddelen in het dieet zitten. Groene bladgroenten zijn altijd uitstekend en dienen bij voorkeur te worden gebruikt in de vorm van groente of peulvruchten. Waar zwakte heerst, moet rundvleessap worden gebruikt. Wild spel is uitstekend voedsel voor artritis. Een frequente suggestie is om de rauwe groenten te verhogen, om het vlees te verminderen, om geen koolzuurhoudende dranken, alcohol of stimulerende middelen toe te staan. Vetten moeten ook worden vermeden. Al deze factoren in het dieet moeten leiden tot een betere alkaliteit, maar er moet altijd aan worden herinnerd dat een evenwicht moet worden bereikt. Wanneer er een uitgebalanceerd dieet is met de voorwaarden die hier worden uiteengezet, krijgt het lichaam de gelegenheid om die factoren te assimileren die nodig zijn om de heropbouw op de juiste manier van de cellen in de verschillende delen van het lichaam voort te zetten.
Aanbevolen dieet voor artritis
De volgende voedingsmiddelen moeten in uw dieet worden opgenomen:
Allerlei rauwe groenten (behalve kool), waterkers, snijbiet, mosterdgroente, boerenkool, wortels, selderij, sla (blad of romaine). Deze kunnen met gelatine worden gegeten. Dit zouden Knox Gelatin-recepten moeten zijn; de gelatine kan ook worden ingenomen met tomatensap of andere sappen.
Zwart brood (roggebrood, rogge of volkoren).
Noten, vooral amandelen en hazelnoten (rauwe noten zijn beter dan die geroosterd en gezouten).
Vis en zeevruchten, gevogelte, lamsvlees, vrij wild, lever-, pens- en varkensknokkels.
Groentesappen, citrusvruchtensappen op momenten dat graan niet wordt gegeten.
Bessen, behalve aardbeien en citrusvruchten.
Gekookte bladgroenten (behalve kool); oesterplant (schorseneren); pastinaak; aardappelschillen van de gepofte aardappel, maar niet het grootste deel ervan.
Jeruzalemse artisjok een keer per week (ze zijn een wortel).
Veel waterkers en bietenblaadjes (deze helpen vooral de eliminaties).
De meeste vruchten kunnen worden gegeten, bij voorkeur vers.
(* Gelatine is een katalysator in het lichaam genoemd, waardoor het gebruik kan maken van de vitamines en andere eigenschappen van groenten en fruit.)
De volgende voedingsmiddelen moeten worden vermeden:
Deze vruchten: appels, bananen, aardbeien, tomaten.
Deze groenten: kool, zetmeelrijke voedingsmiddelen.
Geen gefrituurd voedsel; geen vetten; geen varkensvlees van een koning, inclusief spek.
Geen rundvlees, geen kalfsvlees.
Geen moutdrankjes; geen koolzuurhoudend water (dat wil zeggen, in alle frisdranken).
Geen alcohol of specerijen of andere stimulerende middelen.
Rundvleessap: voorbereiding
Rundvleessap is geen bouillon, maar een sap dat door het proces van warmte uit het vlees wordt gehaald. Het is als volgt bereid: ongeveer een pond ronde biefstuk bij voorkeur. Snijd het vet af, laat de spieren en stukken pezen achter. Snijd dit dan in blokjes van een halve inch en stop het in een glazen pot zonder water erin. De pot moet bedekt zijn maar niet strak. Plaats de pot vervolgens in een pan met water erin, het water komt ongeveer 1/2 of 3/4 van de weg naar de bovenkant van de pot. Leg een doek op de bodem van de pan om te voorkomen dat de pot scheurt. Laat het water vervolgens drie tot vier uur sudderen. Spuit vervolgens het sap af dat zich in de pot heeft opgehoopt, en het resterende vlees kan iets worden ingedrukt om de rest van het sap te extraheren. Het vlees zal dan waardeloos zijn. Plaats het sap in de koelkast, maar houd het nooit langer dan drie dagen. De hoeveelheid die wordt gemaakt, hangt dan af van hoeveel en hoe vaak het sap is genomen. Het moet 2 tot 3 keer per dag worden ingenomen, maar niet meer dan een eetlepel op dat moment – en dit moet heel langzaam worden genuttigd, waarbij je misschien vijf of tien minuten nodig hebt om het hele bedrag te gebruiken.
Het kan worden gekruid om te passen bij de smaak van het individu. Het zou goed zijn om tegelijkertijd een hele tarwe Ry-Krisp-kraker te gebruiken om het smakelijker te maken.
B. Eliminaties
Zeker, alle lezingen over artritis benadrukken niet het gebruik van eliminatiemiddelen, maar er lijkt een consistent inzicht te bestaan dat eliminaties correct worden gemaakt. Het dieet zoals hierboven vermeld helpt hier in, en soms doet het de hele klus. Op andere momenten, waar er een reëel probleem lijkt te zijn van constipatie en accumulatie van toxines door het hele systeem, werd van colonpersonen voorgesteld om voorafgaand aan elke therapie te worden gebruikt. In andere gevallen werden colonica voorgesteld tijdens het verloop van de behandeling. Eno-zouten, een theelepel in een glas water vóór de ochtendmaaltijd gedurende één week, werden als suggestie gegeven aan (5197). op een gegeven moment werd gesuggereerd dat de pindaolie en olijfolie die door het recept werden geabsorbeerd, werd gegeven aan (4199) als een stof die de mucus of melkzuurkrachten zou stimuleren tot de juiste werking ervan en giftige krachten door hun eigen kanaal zou brengen:
podophyllin gr. 1
senebladeren gr. 2
Sanguinaria gr. 2
Natriumbicarbonaat gr. 1
Deze dosis, als een capsule, moest binnen twee dagen worden herhaald. Om deze giftige krachten uit het lichaam te verwijderen, kreeg deze vrouw vier keer per dag vijf druppels van een mengsel van 15 korrels goudchloride en zes korrels natriumbicarbonaat in 15 ounce gedestilleerd water.
Eliminaties zoals die te zien zijn in therapeutische programma’s die in de lezingen worden gevonden, kwamen tot stand via de rookbaden en de douches en de hete baden, evenals via de dikke darm en de katholieken. Fume baden werden voorgesteld met toverhazelaar een keer, en dan Atomidine de volgende keer, en dit zijn natuurlijk ook eliminatieprocedures. Uit de informatie die in de lezingen wordt gegeven, lijkt het redelijk om aan te nemen dat het het beste is om niet te veel nadruk te leggen op colonics of klysma’s, omdat dit het lichaam tijdens de reparatieprocedure misschien uit balans zou kunnen brengen. Misschien is dit de reden waarom zoveel nadruk werd gelegd op de zouten van Epsom-zouten, rookbaden, de hete baden, de massages en het dieet van het laxerende type. Er moet zeker voor worden gezorgd dat een ernstige artritis wordt behandeld met betrekking tot eliminaties en de andere delen van de therapie, want “zoals we vinden,
C. Massage
De oliën die hier worden voorgesteld, omvatten in de grote meerderheid van de gevallen pindaolie. Dit alleen wordt het vaakst gebruikt. Vaak wordt pindaolie en olijfolie in gelijke delen gesuggereerd. Pinda-olie, pijnboomolie en olijfolie in gelijke delen was een andere variant. Voor (4199) werd azijn gebruikt als een massage over het lumbale gebied van de rug en vervolgens naar de knieën, gevolgd door het aanbrengen van warme zoutpakketten, deze te bevatten in doek, zoals zitzakken. Deze zouden op hun plaats blijven totdat het lichaam droog is. dit is kennelijk ook een eliminatieprocedure. Een reumatoïde artritis (1363) kreeg het volgende recept voor massage na het bad met Epsom-zouten:
Usoline of Nujol 4 gram
Olijfolie 2 gram
Pinda-olie 2 gram
Olie van dennennaalden 1/2 ounce
Olie van sassafras-wortel 4 gram
Lanoline, vloeibaar gemaakt 1 ounce
Schudden voor het aanbrengen.
Olijfolie en pindaolie, elk twee gram, met een ons lanoline werd vaak voorgesteld als een massageolie. (3244), die een groot gebrek aan assimilatie had, “want het systeem in een poging om zich aan te passen aan de groeiende destructieve krachten die op de vitale krachten van het lichaam zijn getrokken” kreeg een olie-mengsel dat als volgt was samengesteld:
Usoline of Nujol 4 gram
Olijfolie 1 ounce
Pinda-olie 1 ounce
Olie van dennennaalden 1 ounce
Lanoline, vloeibaar gemaakt 1 ounce
Misschien geven de dennennaalden een stimulerend middel in het lichaam dat soms nodig is. De Usoline of Nujol is Russische witte olie.
Twee andere oliemengsels die een mate van irritatie en warmte veroorzaken die soms de voorkeur heeft, worden hieronder opgesomd. Deze mogen alleen na de baden met Epsom-zouten worden gebruikt.
Usoline of Nujol 4 gram
Pinda-olie 2 gram
Sassafras-wortelolie 1/2 ounce
Olie van dennennaalden 1/2 ounce
Olie van mosterd 1/2 ounce
Usoline of Nujol 6 gram
Kerosine olie 1 ounce
Olie van cederhout 2 gram
Kamferspiritus 1 ounce
Toverhazelaar 1 ounce
Olie van sassafras 1 ounce
Olie van mosterd 10 druppels
Olijfolie en tinctuur van mirre in gelijke delen was een andere combinatie. Bij het bereiden van dit, moet de olijfolie worden verwarmd, en vervolgens de tinctuur van mirre toegevoegd. De metingen geven niet specifiek aan waarom de ene olie wenselijk is boven de andere. Pindaolie is echter de meest consistente onder alle gebruikte.
Osteopatische manipulaties werden af en toe gesuggereerd en in deze gevallen elimineerden ze vaak de noodzaak van frequente massages. Blijkbaar brengen de manipulatie en de massage tot op zekere hoogte enkele van dezelfde veranderingen teweeg. Natte celtherapie wordt soms voorgesteld in wat lijkt op zeer ernstige gevallen. Dit moet worden gebruikt naar goeddunken van de arts en informatie over de natte cel kan worden verkregen in het boekje gepubliceerd door de ARE Press op “Two Electrical Appliances beschreven in de Edgar Cayce-metingen.”
D. Glandular Stimulation
Ongetwijfeld is de meest consistente routine van therapie voor artritis in de Cayce-metingen de combinatie van Atomidine, baden met Epsom-zouten en massage. Dit thema wordt keer op keer gespeeld met verschillende tijdsperiodes voor de toediening van Atomidine; met variërende hoeveelheden Epsom-zouten in het hete bad; en met verschillende soorten oliën die worden gebruikt voor massage.
Deze triade van therapeutische maatregelen wordt vervolgens herhaald in cycli met rustperiodes tussen, totdat het lichaam weer normaal wordt. De conditie van het hele lichaam moet natuurlijk in gedachten worden gehouden en de assimilatie en eliminaties moeten zo goed mogelijk worden gemaakt.
(3009) was een 63-jarige man wiens artritis in vorige jaren ontstekingsremmend was maar nu als chronisch werd geclassificeerd. Zijn loop van de therapie is interessant omdat het de suggesties in de metingen typeert. Ook werd hem verteld, “dan, soms – net voor de periode voor het zweten – zal de aandoening blijkbaar ernstiger zijn. Maar na de derde van dergelijk zweten vinden we dat er verbetering aan het lichaam moet komen, en de verstoring zou geleidelijk aan moeten gebeuren. verminderen in de ernst. ” Het is aannemelijk dat elke ernstige chronische of acute artritis die met deze methoden wordt behandeld, perioden van stress en pijn zal doormaken en een duidelijke verslechtering voordat de omstandigheden daadwerkelijk worden verbeterd. Daarom zijn de suggesties die aan deze man worden gegeven waardevol om te overwegen. Hierna volgen de verschillende stappen van de therapie:
Atomidine, één druppel in een half glas water per dag voor het ontbijt, gedurende drie dagen; dan drie druppels per dag gedurende twee dagen; vervolgens vier druppels per dag gedurende twee dagen; daarna vijf druppels per dag gedurende twee dagen.
De volgende dag, een Epsom zoutbad met 15 pond zout tot 50 gallons water. Het water moet heet zijn omdat het lichaam het kan verdragen. Er moet een begeleider worden gebruikt en het lichaam moet worden gemasseerd terwijl het zich in het bad bevindt, waar het ten minste twintig minuten moet blijven.
Een rub-down moet worden gegeven onmiddellijk nadat het lichaam goed is afgedroogd. Gebruik eerst arachideolie in de ledematen en de wervelkolom, gebruik vervolgens alcoholalcohol, dompel de handen onder in de alcohol (85-90% bewijs). Dit moet alleen gedaan worden als de poriën open zijn, zoals na dit type bad.
Rust vijf dagen voordat verdere therapie wordt gestart.
Start vervolgens Atomidine, één druppel in een half glas water per dag, gedurende vijf dagen; vervolgens vijf druppels per dag gedurende vijf dagen; daarna tien druppels per dag gedurende twee dagen.
Herhaal het bad met Epsom-zouten en wrijft.
Rust nog eens vijf dagen, maar gedurende deze tijd moet dagelijks een pindaolie-massage worden gedaan voor de wervelkolom en de ledematen.
Na de rustperiode van vijf dagen, herhaal de reeks van baden met Atomidine en Epsom zouten, met dezelfde instructies.
Rust dan voor een langere periode dan, en gebruik een meer consistente hoeveelheid Atomidine voorafgaand aan het bad in de volgende cyclus en de volgende.
Dieet moet geen gefrituurd voedsel zijn; het vlees moet vis, gevogelte en lam zijn; sappen zijn goed, vooral groentesappen; gekookte bieten en wortels zijn vooral goed; geen koolzuurhoudende dranken.
Oefening zoveel mogelijk. Houd de dagelijkse pinda-olie massage.
Atomidetherapie: andere aanbevolen routines
Er waren verschillende routines gesuggereerd voor zover het het gebruik van Atomidine betrof. Het wordt altijd in een half glas water genomen voordat voedsel wordt ingenomen. Blijkbaar stimuleert het het lichaam en bereidt het voor op het elimineren van gifstoffen door het mechanisme van de Epsom-zoutbaden. Uit de informatie in de meetresultaten blijkt dat hoe acuter en ontstekter een geval van artritis is, hoe voorzichtiger men moet zijn bij het gebruik van de Atomidine-voorbereiding en vóór de baden met Epsom-zouten.
Eén druppel in een half glas water per dag gedurende vijf dagen
Vijf druppels op de zesde dag
Drie uur na de laatste dosis, Epsom-zoutbad genomen met 20 lbs. tot 40 gal. water.
Met deze persoon zouden deze maatregelen, zoals Cayce suggereerde, pijnlijk zijn, maar als ze consequent werden gehouden, zouden er resultaten te zien zijn.
Eén druppel in een half glas water per dag gedurende 5 dagen
Rust twee dagen
Herhaal dit een 2e keer en een 3e keer
Eén druppel per dag gedurende 10 dagen.
Op de tiende dag, vijf druppels gevolgd door het bad.
Eén druppel per dag gedurende 5 dagen
Gevolgd door gewone bad of douche, en massage
dan een rust
Herhaal dit een tweede en een derde keer
Op de vierde serie gebruikt, 5 druppels Atomidine per dag gedurende 3 dagen
Gevolgd door bitterzout bad
passende rustperiode
verder voor een vijfde en zesde reeks
Eén druppel per dag gedurende 3 weken.
Rustperiode.
Eén druppel per dag gedurende 5 dagen,
gevolgd door het bad
Eén druppel per dag gedurende 5 dagen
Twee druppels per dag gedurende 5 dagen
Drie druppels per dag gedurende 5 dagen
Vier druppels per dag gedurende 5 dagen
Vijf druppels per dag gedurende 5 dagen
Gevolgd door het bad.
Men kan zien dat het gebruik van Atomidine zeker gevarieerd is in de metingen en niet een specifiek patroon volgt dat kan worden waargenomen. Er kan echter altijd op één ding worden gerekend, en dat is de periodiciteit of cyclische aard van de therapie, en dit moet worden gevolgd, ongeacht de dosering die moet worden gebruikt.
E. Andere behandelingen: apparaten
Werkingsmechanismen bij een energiezuinige behandeling:
Gedurende de metingen stelde Cayce een behandeling voor met wat hij lage elektrische energie noemde en beschreef hij de natte celbatterij en het impedantie-apparaat om dit mogelijk te maken. Hij heeft zowel op verschillende plaatsen in de behandeling van artritis gesuggereerd. Eén vrouw (5623) kreeg te horen dat het impedantie-apparaat aan haar systeem zou toevoegen dat “de juiste vibratie voor het systeem zal brengen om reanimatie naar de fysieke krachten van het lichaam te brengen, zoals het actieve principe van het creatieve element ( s) in het fysieke lichaam dat de cel voortbrengt in zijn vibratie voor het lichaam, dan zou dit die krachten zo dicht mogelijk bij de reanimatie van het fysieke lichaam brengen als mogelijk zal zijn in een van deze tijdperken, en voorkomen dat het opnieuw voorkomt die voorwaarden voor het lichaam. ”
Cayce zegt dat deze energie gegeven door het impedantie-apparaat de aard van radiovibratie is “zoals de zenuwenergie van de zenuwsystemen, zowel van het cerebrospinale als sympathische, de juiste vibratie zal geven die nieuwe energie in het systeem zal creëren. door de ultraviolette straal wezenlijk worden geholpen. Deze zullen alleen helpen wanneer de trekkrachten worden opgezet, die zullen worden geholpen door de toepassing van het radioactieve apparaat dat dat van chloride van goud in het systeem brengt. ” (5623-1)
AANBEVOLEN THERAPIE VOOR ARTHRITIS
Waarschijnlijk kunnen artrose en artritische tendensen en twijfelachtig vroege reumatoïde artritis in het algemeen samen worden gegroepeerd, wat therapie betreft. Het programma moet worden gebruikt, waardoor het lichaam geleidelijk weer normaal wordt. Het volgende, met af en toe voorkomende afwijkingen zoals kan worden gekozen uit voorgaande paragrafen, zou in deze gevallen kunnen dienen als een schets voor de therapie:
Dieet. De reeds geschetste suggesties moeten worden gevolgd met consistentie en nauwkeurigheid. Dit is erg belangrijk.
Als er een voorgeschiedenis van constipatie is opgetreden, dan wordt een serie van twee coloniën of drie of een reeks hoge enemas elke drie of vier dagen genomen gedurende een periode van twee weken, voorafgaand aan andere therapie.
Atomidine, één druppel per dag gedurende één week in een half glas water ’s morgens vroeg.
Rust uit therapie gedurende een week.
Atomidine drie druppels per dag gedurende vijf dagen, dan op de zesde dag, tien druppels.
Diezelfde dag een Epsom-zoutbad met 20 pond Epsom-zout tot 50 gallon water. Masseer het lichaam over alle aangetaste gewrichten in het bad. Het lichaam moet minstens 20 minuten in het bad blijven, maar mag tijdens het proces niet te zwak worden. Een ijspak op het hoofd zou van grote hulp zijn.
Masseer vervolgens het hele lichaam gedurende 15 tot 30 minuten met een gelijk mengsel van olijfolie en pindaolie.
Rust twee weken uit de druppels en het bad, terwijl u ’s avonds driemaal per week masseert met het oliemengsel. Deze massage moet over het hele lichaam gebeuren, maar er moet speciale aandacht worden besteed aan de betrokken gebieden. Houd de massages regelmatig totdat de therapie is beëindigd.
Herhaal de hele cyclus na deze rustperiode, te beginnen met drie druppels Atomidine (stap 5 tot en met 8).
Herhaal na een volgende rust de cyclus opnieuw en ga door totdat het lichaam weer normaal is.
AANBEVOLEN THERAPIE VOOR ERNSTIGE HERHAATOÏDE ARTHRITIS
Het dieet zou moeten zijn zoals al is geschetst. Er moet strikt aandacht worden besteed aan dit deel van de therapie.
Atomidine in de ochtend voor het ontbijt in een half glas water als volgt:
Eén druppel elke dag gedurende 5 dagen
Twee druppels per dag gedurende 5 dagen
Drie druppels elke dag gedurende 5 dagen
Vier druppels elke dag gedurende 5 dagen
Vijf druppels elke dag gedurende 5 dagen
Na de 25e dag van het schema moet een Epsom-zoutbad worden genomen, met behulp van 20 pond Epsom-zouten in een vat met heet water van ongeveer 50 gallon, wat zou betekenen dat het lichaam tot aan de nek grondig zou worden bedekt. De betreffende ledematen en gewrichten moeten in het water worden gemasseerd.
Na het bad met Epsom-zouten moet een grondige massage worden gebruikt, waarbij de combinatie van oliën wordt toegepast zoals die welke reeds zijn beschreven met olie van mosterd erin, of een van de ingewikkelder combinaties.
Rust voor een periode van twee weken. Gedurende deze tijd moet dagelijks een massage worden gegeven aan het lichaam met behulp van pindaolie.
Kolonisten of hoge klysma’s moeten ongeveer elke 10 dagen vanaf het begin van de therapie gedurende ten minste twee maanden worden gebruikt. Daarna, misschien een keer per maand.
Na de rustperiode moet de hele procedure van Atomidine en baden en massages worden herhaald, en de rest daarna, en de cyclus wordt voortgezet.
Osteopathie, twee behandelingen per week tijdens de eerste reeks, daarna volgens een cyclus die mogelijk wordt vastgesteld.
Naast de bovengenoemde therapie kan een natte celbatterij worden gebruikt. Goudchloride, drie korrels tot drie ons water, zou in de oplossingskruik moeten worden gebruikt.
Het kan raadzaam zijn om, in plaats van het Atomidine, goudchloride via de mond te gebruiken. De reden hiervoor is ook niet vastgesteld, maar het werd vaak gesuggereerd als een orale therapie, evenals in de natte cel-toepassingen. Dit zou moeten worden besloten door de behandelende arts en kan worden bepaald door de respons op de therapie. Als dit via de mond moet worden ingenomen, moet een druppelflesje met één hoeveelheid goudchloride tot een ounce gedestilleerd water worden bereid; en een ons gedestilleerd water waaraan tien korrels bicarbonaat van soda zijn toegevoegd. Van deze twee oplossingen moet de volgende hoeveelheid dagelijks in een half glas water worden ingenomen: één druppel van de goudoplossing en twee druppels van de soda-oplossing.
(OPMERKING: het vorige overzicht is geschreven door William A. McGarey, MD en is opgenomen in het circulatiedossier over artritis.)
Opmerking: de bovenstaande informatie is niet bedoeld voor zelfdiagnose of zelfbehandeling. Raadpleeg een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg voor hulp bij het toepassen van de informatie in de Cayce Health Database.
