Prednison gelinkt aan tekort vitamine D
Orale corticosteroïden (prednison) gelinkt aan ernstig vitamine D tekort
Mensen die orale corticosteroïden (prednison e.d.) gebruiken hebben een ruim tweemaal zo hoge kans op een ernstig vitamine D tekort. Dit is het resultaat een onderzoek, uitgevoerd bij meer dan 31.000 kinderen en volwassenen. Artsen wordt dan ook geadviseerd om de vitamine D spiegels bij patiënten, die dit soort medicatie gebruiken, goed in de gaten te houden. Bij laboratoriumtests zou een bepaling van het vitamine D gehalte bij deze categorie patiënten standaard moeten worden meegenomen.
Het ernstige vitamine D tekort dat werd gemeten in deze studie (gedefinieerd als waarden beneden de 10 nanogram per milliliter bloed) wordt geassocieerd met osteomalacie (botontkalking), rachitis en klinische myopathie (spierzwakte). Hoewel er nog de nodige controverse bestaat omtrent dit onderwerp, worden vitamine D gehalten tussen de 20 en 50 nanogram per milliliter bloed als adequaat gezien voor een goede gezondheid, zowel voor het beendergestel als in het algemeen. Het vitamine D tekort zou mogelijkerwijs veroorzaakt kunnen worden doordat corticosteroïden een bepaald enzym stimuleren, die op zijn beurt de vitamine D inactiveert.
Elf procent van van de gebruikers van orale corticosteroïden hadden een sterk verlaagde vitamine D spiegel, bij niet-steroïden gebruikers was dat 5 procent. Het risico was bijzonder groot bij corticosteroïden gebruikers onder de 18 jaar. Zij hadden een 14 maal zo grote kans op een ernstig vitamine D tekort als niet-steroïdengebruikers onder de 18 jaar.
(Personen, die corticosteroïden via een inhaler gebruikten, zijn in het onderzoek niet in de steroid-gebruikers groep ingedeeld).
Voorgaande kleinere studies bij patiënten, die vaak corticosteroïden krijgen voorgeschreven (bijvoorbeeld kinderen met astma, patienten met de ziekte van Crohn of lupus), hebben significant lagere vitamine D spiegels laten zien bij deze patiëntengroep. Dit onderzoek is gedaan onder een grote -landelijk (USA) representatieve – groep mensen om zo een betrouwbaar resultaat te verkrijgen.
Het onderzoek is uitgevoerd door wetenschappers van het Albert Einstein College of Medicine van de Yeshiva Universiteit, New York.
Bron
eurekalert.org
https://vita-info.nl/2008/12/vitamine-d/
https://www.leefbewust.com/themas/vitamine_d.html
Vitamine D gebrek bij bijna alle Belgen
Hier in het rijke westen waar vroeger varkensvet zorgde voor vitamine D3 en goede vetzuren in onze voeding is ondanks een bijzondere wetenschappelijke ontwikkeling de beste bron van gezondheid verloren gegaan. Onze mestvarkens komen niet meer buiten en kunnen geen UVB-licht absorberen en dus ook geen vitamine D3 aanmaken voor hun eigen gezondheid en… die van ons.
Toen ik nog klein was in 1960 hadden alle varkens een weide waarin ze konden zonnen en gras eten. Als ze dan nog havermeel samen met andere graanmelen te eten kregen leverden die ons vlees en vet van een bijzondere kwaliteit die je nu niet meer kan vinden. Die mestvarkens hadden een hoog gehalte aan vitamine D3 in hun vet. Met z’n allen aten we het vlees en het vet van die varkens en… wij groeiden op tot sterke en gezonde meisjes en jongens, wij hadden geen vitamine D3 gebrek zoals velen onder ons heden anno 2012 wel hebben.
Wist je dat varkensvet ongeveer dezelfde kwaliteit heeft als olijfolie, ze hebben namelijk ongeveer dezelfde vetzuren, weliswaar in een andere verhouding. Maar olijfolie bevat geen Vitamine D3 en dat vitamine D3 maakt varkensvet zo speciaal.
In de vijftiger à zestiger jaren van vorige eeuw zijn er grootte inspanningen gedaan om met levertraanolie dat gebrek op te lossen, toen ging dat nog. Maar nu is onze zee zo bevuilt met kwikzouten dat levertraanolie niet meer van aanvaardbare kwaliteit is. Zodat wij met z’n allen aan een vitamine D3 supplement moeten.
Gebrek aan vitamine D3 veroorzaakt vele deficiëntie ziekten zoals rachitis, MS, ook osteoporose, onvruchtbaarheid, diabetes enz… Sporters kunnen geen conditie opbouwen bij een te lage Vitamine D3 status en krijgen snel blessures.
Bij de meeste mensen kan je in de lente een vitamine D3 waarde van minder dan 20 ng/ml (50 nmol/L) vaststellen bij een bloedstaalcontrole. Het is absoluut nodig dat wij Belgen in de winter vitamine D3 uit een flesje nemen want de voeding is daarvoor bij iedereen ontoereikend, net zoals het UVB-licht in de wintermaanden te zwak is. Daarbij komt nog dat de enzymen van 50 plussers minder goed functioneren en in de meeste gevallen 4x minder vitamine D3 aanmaken, bij veel ouderen is dat problematisch.
Hoeveel IE (Internationale Eenheden) zal ik nemen:
Volwassenen:
Een oplaaddosis voor volwassenen is 25.000 IE eens per maand te nemen bij minder dan 20 ng/ml. Na een oplaaddosis mag je pas na 10 dagen starten met een onderhoudsdosis, is = 1.000 IE per dag of twee druppels / dag uit een flesje van 50.000 IE .
Kinderen: moeten minder nemen afhankelijk van hun gewicht. Volwassene=75Kg
Vitamine-D3 laten testen
Uw dokter moet 25(OH)D3 aankruisen. Let op! de test is duur en wordt maar eens per jaar terugbetaald. Zorg ervoor dat je het hele jaar hoger zit dan: 50ng/ml (of 125nmol/L).
Niet alle labo’s gebruiken dezelfde eenheid. 1 ng/ml = 2,5 nmol/L
De max. safe waarden zijn 110 ng/ml of 275 nmol/L. Mag ik hopen de gezondheid van de bevolking hiermee een klein beetje preventief te kunnen verbeteren zodat ziekten voorkomen worden.
Groeten
Jos kaelen Herborist en een beetje voedingsdeskundige.
Zonnebloempitten
Deze extreem voedingrijke pitten zijn zeer rijk aan zink, fosfor, kalium en linolzuur. Het is tevens een zeldzame plantaardige bron van vitamine D en eiwitten. Noteer dat vitamine D in één adem wordt genoemd met de kwaliteit van de botten en dat men deze vitamine verder voornamelijk opdoet door zonbestraling (blootstelling aan zonlicht).
Zoals alle oliehoudende zaden is het belangrijk dat zonnebloempitten zorgvuldig opgeslagen worden om de voedingsintegriteit van de olie te behouden. De natuur beschermt de zaden minstens één jaar zolang ze in de schelp zijn. Eenmaal het beschermende omhulsel verwijderd, worden de zaden veel meer aan lucht, licht, temperatuur en andere externe invloeden blootgesteld. Bovendien worden een groot gedeelte van de pitten mechanisch beschadigd door het verwijderen van de schelp. Beschadigde pitten worden sneller ranzig en je kan ze herkennen aan een onprettige prikkelende smaak. De meeste gebroken zaden tonen verkleuring. Selecteer altijd onbeschadigde zaden die goed smaken en met een gelijkmatige staalgrijze kleur. Een mengsel van grijs en bruin duidt aan dat een gedeelte van de zaden ranzig is geworden. Ranzige oliën zijn schadelijk en doen vrije radicalen ontstaan in het lichaam, bv aldehyden. Deze chemicaliën kunnen kettingreacties veroorzaken met cancerinogene resultaten. Uw duidelijkste test is de smaakproef : ze moeten er bovendien goed uitzien en een mooie kleur behouden. Deze drie criteria zullen maken dat je goede maaltijden bereidt met zonnepitten. Een bijkomende test is hun vermogen om te kiemen. Als pitten gelijkmatig kiemen is alles O.K. Kiemen ze niet of onregelmatig, dan zijn ze niet meer fris.
Kiemen van zonnebloempitten is de moeite waard. Neem bv. 100 g. zonnebloempitjes in droge toestand. Wij weten dat dit een eiwitconcentraat is en dit levert enorm veel calorieën. 100 g. gekiemde zonnebloempitjes daarentegen zullen minder leveren aan kcal, eiwit, vet en koolhydraten. Het resultaat blijft echter identiek, wanneer men de 100 gr. droge pitjes vergelijkt met de 300 of 400 gr. pitjes, die men na weken en/of ontkiemen verkrijgt. Er is daarentegen een toename aan vitamines en biologische waarde
