web analytics
11:11 Dubbele getallen
Geschiedenis

Melaatsheid in vorige levens

https://historiek.net/pater-damiaan-heilige-apostel-melaatsen/75146/

Jozef De Veuster alias Pater Damiaan (1840-1889)

fcf1930754e2c6f892a822c677e61997 AnGel-WinGs.nl

Een pater nog wel 🙂
Ik herken hier iemand die hier echt bizar veel op lijkt, kon zijn vorige leven zijn,  ook qua geloof e.d en zijn vrouw heeft in dit leven dus de Ziekte Von Recklinghausen. De naam Jozef zou hem ook wel passen ergens.
Misschien is zijn vrouw nu, wel een geliefde zieke vrouwe uit dat leven, waarna ze elkaar in dit leven ontmoet hebben!? Of ben ik nu een romantische dwazin?
Ik hou van romantiek! Dwepend zelfs… 🙂
Mooi… dus ja wat als..zij elkaar kenden uit dat vorige leven en nu getrouwd zijn…

Jeetje, vorige levens en melaats zijn…wow ik leg de connectie ineens wel heel sterk.

Ik heb zelf wel vaak sterk het gevoel dat mensen die lijden aan deze ernstige en nare ziekte, in een vorig leven melaats zijn geweest!?
Beide ziekten zorgen voor bultjes (bulten) op de huid in het gezicht, maar ook over het hele lichaam.

Echt heel naar.

Volgens mij heeft Wilders dit ook.

https://www.ziekenhuis.nl/ziektebeelden/z/ziekte-van-von-recklinghausen/item523

De ziekte kan zich ook naar binnen toe uiten. Echt niet nice!

Deze pater werd maar 49 jaar in dat leven… Maar dat is voor onze dagen der tijden, niet zo oud, maar misschien in die tijd weer wel!?

Hoeveel broers en zussen had Pater Damiaan?
Hij werd geboren als zevende kind in een boerengezin met acht broers en zussen.
05705c8e3a8e6f0447378a6f662ecae8 AnGel-WinGs.nl
Nou goed dat even terzijde…!?
Flabbergasted ist…
5d9023b303aefe346068bf6f0a568464 AnGel-WinGs.nl
Melaatsheid was een gruwelijke ziekte. Vreemd dat we dit nu eigenlijk z.g.a wel vergeten zijn!
Daarom maak ik dit bericht ook.
Om dat besef… want wat was dit erg!
Is melaatsheid tegenwoordig te genezen?
Lepra is volledig te genezen. Zodra bij een patiënt lepra is vastgesteld, krijgt hij een multi-drug therapie (MDT). Dit is een cocktail van antibiotica die gedurende langere tijd dagelijks ingenomen moet worden. In geval van paucibacillaire lepra (PB) 6 maanden, en in geval van multibacillaire lepra (MB) 12 maanden.
Wat is het verschil tussen lepra en melaats?
Wat is melaatsheid? Melaatsheid (lepra) is een besmettelijke infectieziekte die vooral in de tropen nog steeds voorkomt. In een vroeg stadium wordt het gekenmerkt door depigmentatievlekjes op de huid. Melaatsheid (lepra) is een besmettelijke infectieziekte die vooral in de tropen nog steeds voorkomt

In verschillende Bijbelvertalingen wordt het woord ‘melaatsheid’ gebruikt, een woord dat vaak geassocieerd wordt met lepra. Toch is melaatsheid is niet direct hetzelfde als lepra. In het Oude Testament staat het woord tzara’at , in het Nieuwe Testament wordt het Griekse woord lepra gebruikt.
In de Nieuwe Bijbelvertaling worden beide woorden vertaald met huidvraat.

12db9c6752e47e46530c0538ed77c7d4 AnGel-WinGs.nl

Oude Testament

In het Oude Testament wordt het woord tzara’at gebruikt, wat zoiets betekent als plaag en lange tijd werd vertaald met  Melaatsheid. Of in het Oude Testament ook de ziekte wordt bedoeld die we nu kennen als lepra is onwaarschijnlijk.  Uit archeologische vondsten is niet gebleken dat lepra in de Oudtestamentische tijd al voorkwam in het Midden-Oosten. De beschrijvingen in Leviticus doen ook eerder denken aan een schimmelinfectie: ook muren en kleden kunnen er door worden aangetast. Mogelijk werden er ook andere huidziekten mee aangeduid die het uiterlijk hadden van een schimmelinfectie. In Leviticus 13 en 14 worden allerlei voorschriften gegeven waaraan de melaatse zich diende te houden, o.a. dat hij ‘buiten het kamp’ diende te verblijven, en dat hij zich, bij genezing, diende te tonen aan de priester.

Nieuwe testament

 

In het Nieuwe Testament gaat het mogelijk wel om de ziekte lepra, al kunnen ook verwante aandoeningen zijn bedoeld. De ziekte was inmiddels (mogelijk door de troepen van Alexander de Grote in de 4e eeuw voor Christus) vanuit India in het Midden-Oosten aangekomen. Dat met het Griekse woord lepra ook werkelijk de ziekte lepra wordt bedoeld zoals wij die nu kennen is echter allerminst duidelijk. In de evangeliën worden nergens ziekteverschijnselen beschreven.

f4bd29a80f18212d928fa8c191adf764 AnGel-WinGs.nl

Verbinding tussen Oude en Nieuwe Testament

Het is Jezus zelf die de verbinding legt tussen Tsara’at  en Lepra als hij de genezen melaatsen de opdracht geeft zich te wenden tot de priesters om zich genezen te laten verklaren. Daarmee zou de melaatse voldoen aan de wet van Mozes en niet meer afgezonderd hoeven te wonen.

https://www.leprazending.nl/over-leprazending/melaatsheid

Lepra wordt meestal gezien als het gevolg van de “zonden van het vlees”, voor de kerk gedurende de middeleeuwen de allerergste zonde. Men neemt dikwijls aan dat de lepralijder het kind is van zondig gedrag binnen het huwelijk zoals betrekkingen hebben op door de kerk verboden dagen.

Hoe heette lepra vroeger?
f2f7599916e9a947e554ec864f0ee04b AnGel-WinGs.nl
De melaatse bedelaar Lazarus uit het Nieuwe Testament was patroonheilige van de leprozen. Lepra heette daarom in de volksmond de ziekte van Lazarus. Uitdrukkingen als ‘ben je belazerd’, ‘oplazeren’ en ‘iemand belazeren’ zijn daarop terug te voeren.
Waar de pest als collectieve straf van God op de zonden werd beschouwd, werd lepra gezien als een individuele straf van God én tegelijk als een goddelijk genademiddel. Leprozen waren ‘Gods lieve siecken’.
Vervolgens besteedt de auteur aandacht aan de leprozerieën ofwel leprozenhuizen die in de Middeleeuwen in West-Europa gebouwd werden, bedoeld om de leprozen af te zonderen en zodoende de verspreiding van lepra een halt toe te roepen.

Een tehuis voor leprozen: de levende doden

Leprozen golden in de Middeleeuwen als de belichaming van het kwaad. God had hen niet voor niets gestraft met vreselijke misvormingen. Ze woonden als boetelingen in aparte complexen buiten de stad.

Lees ook eens:  Wezens uit een ver verleden die echt bestonden!

Onvoorstelbaar in feite in onze tijd dat zoiets bestond ooit, toch doet dit niet veel onder voor corona!

Ik denk dat velen die incarneerden vanuit die tijden, in het nu, idem best fanatiek zijn geweest aangaande mensen die besmettelijk zouden kunnen zijn met corona!

Begrijpelijk ook wel, dat die angst dan ook nog sterk leeft onder die mensen, die in dit leven in feite eenzelfde verhaal geserveerd krijgen op hun levensbord.

Dat kun je hen ook ergens niet kwalijk nemen, als je er dieper op ingaat!

-Vlak buiten de stadspoorten van Leiden, op de buitendijkse gronden van de Rijn, werd in 1416 een lading van 10.000 stenen afgeleverd. Ze waren afkomstig van ene Claes Roelofssoen, die wegens laster was veroordeeld en zijn straf in natura moest voldoen. Het doel van de stenen was met het vonnis meegegeven: hulp bieden aan ‘den siecken dairbuten’.

‘Dairbuten’ – dat betekende buiten het normale, dagelijkse leven binnen de wallen van de stad. ‘Dairbuten’ – dat was afgezonderd zijn van de gemeenschap.

Uitgestoten zijn.

Als die zieken Leiden al binnen mochten, dan alleen op feestdagen, om te bedelen. En daarbij moesten ze voortdurend een kleppergeluid laten horen dat zei: ‘Hou afstand! Raak me niet aan!’

Wat triest:

Al eeuwenlang worden leprapatiënten door hun omgeving verstoten. Ook in Nederland gebeurde dat. In de Middeleeuwen werden leprapatiënten verbannen naar leprozenhuizen buiten de steden. De enkele keer dat ze zich binnen de stadsmuren vertoonden, moesten zij hun komst aankondigen door te klepperen met een klepper – een houten instrumentje met drie plankjes die met touw aan elkaar gebonden zijn. Het geluid van de klepper was voor de stadsbewoners een sein om afstand te bewaren om besmetting te voorkomen. Voor de leprapatiënten was het een beroep op de medemens om een aalmoes te geven om zo te kunnen overleven.

Woorden als klaploper, verklikker en klikspaan herinneren aan de tijd van de klepper.

https://www.leprastichting.nl/faq/wat-is-een-klepper/

https://www.refinery29.com/en-us/2015/07/90535/iran-leprosy-photography

Vreselijk, het gezicht van mensen raakte door die ziekte intens aangetast…Hun schoonheid verdween…

Mensen mochten geen omgang hebben met mensen die gezond waren, zij werden met de nek nog niet aangekeken!

Stel je dat eens voor in deze tijd!?

Die mensen zouden intens jaloers zijn geweest op het gezonde uiterlijk van mensen die niet deze ziekte hadden… begrijpelijk wel.

Echt heel zielig allemaal.

Eén van de eerste beschrijvingen van epidemieën komt van de Griekse geschiedschrijver Thucydides. Hij schreef over de Peloponnesische Oorlog, die duurde van 431 tot 404 voor christus tussen Sparta en Athene. Aan het begin van de oorlog werd Athene getroffen door een epidemie.

“De halfdoden wankelden door de straat op zoek naar water”,

schreef Thucydides.

Ze niesden, hoestten, hadden hoge koorts en een bloederige keel en tong.

De ziekte veroorzaakte grote paniek, fatalisme en losbandigheid. Het is niet bekend om welke ziekte het ging. In de loop der eeuwen zijn er een aantal ziektes die grote groepen van de bevolking troffen: lepra, de pest en aids.

https://isgeschiedenis.nl/nieuws/lepra-de-pest-en-aids

Lepra

Een ziekte die al 4000 jaar voorkomt in India en daarmee één van de oudtse ziektes is, is lepra of melaatsheid. Toen Alexander de Grote het gebied introk, namen zijn  troepen de ziekte mee naar het Midden-Oosten. Met de komst van de kruisvaarders in het Midden-Oosten van de Middeleeuwen namen zij lepra mee naar West-Europa. Lepralijders werden door de maatschappij gezien als onrein: een straf van god voor de gepleegde zonden. Doordat de ziekte besmettelijk was, werden de leprapatiënten verbannen uit steden. In de Middeleeuwen en de vroegmoderne tijd werden er leprozenhuizen gebouwd die buiten de steden lagen. Slechts twee dagen per jaar mochten de lepralijders de steden in en dan alleen met een ratelende klepper, de klikspaan, sadley AnGel-WinGs.nl zodat de bevolking wist dat ze in de buurt waren. De ziekte had ingrijpende gevolgen in de maatschappij en veel mensen werden verbannen naar de speciale lepragebieden. nosmile AnGel-WinGs.nl Maar de ziekte bereikte niet de omvang die de pest in de veertiende eeuw zou aannemen.

Pest

De oorsprong van de pest lag waarschijnlijk in Mongolië. Rond 1331 werd deze meegenomen aan boord van schepen op weg naar Italië. Ratten die aan boord meereisden namen de pestbacterie met zich mee naar Europa. Vanuit Italië verspreidde de ziekte zich. Geen land was veilig voor de pest en de ziekte breidde zich gestaag uit. Via Frankrijk, Spanje, Engeland, Duistsland en Noorwegen bereikte de ziekte in 1351 zelfs Rusland. De ziekte werd bekend als de zwarte dood, omdat het lichaam van de besmette persoon een blauwzwarte kleur kreeg. Vijftig tot tachtig procent van de mensen die besmet raakten, overleden aan de ziekte.

Lees ook eens:  Geboorte in een kist: een beangstigend maar volledig reëel fenomeen

Vanaf 1347 doodde de ziekte in een paar jaar meer dan een kwart van de bevolking in Europa. Er brak grote paniek uit. In de 14e eeuw dachten mensen dat de oorzaak lag in de begane zonden en dat het kwam door een buitenstaande groep mensen: de joden. Zo zouden de joden waterbronnen hebben vergiftigd. Tijdens de epidemie vonden dan ook veel jodenvervolgingen plaats. In de steden Bazel, Frankfurt, Straatsburg en Keulen werden uit woede grote delen van de Joodse bevolking uitgemoord. Het aantal slachtoffers van de ziekte wordt geschat rond de 30 miljoen mensen. De pest kwam in Nederland tot in de 17e eeuw regelmatig voor met de laatste uitbraak in 1667.

Aids

In de twintigste eeuw leek het westen onbekende ziektes te hebben overwonnen. Maar eind jaren ’70 kwam daar verandering in met de ontdekking van aids. Aids was in de eerste decennia na de ontdekking een ziekte, die vrij snel een dodelijke afloop had. De symptomen leken voor het eerst op te duiken in Amerika en vervolgens in Europa. Maar na onderzoek bleek de ziekte al veel langer voor te komen. Het HIV virus kwam oorspronkelijk voor bij apen, die het virus met zich meedroegen. Waarschijnlijk werd het virus via de jacht op apen, het kappen van het Afrikaanse regenwoud en de kolonisatie overgebracht van aap op mens. Aanvankelijk werd de ziekte bestempeld als een homoziekte, omdat de meeste patiënten zowel man als homoseksueel waren. De ziekte kreeg de naam: Acquired Immuno-Deficiency Syndrome (aids).

Jaap Goudsmit, een Nederlandse onderzoeker die betrokken was bij onderzoek naar de ziekte, was van mening dat de ziekte al tientallen jaren eerder dan gedacht in Europa voorkwam. De eerste epidemie brak volgens hem in 1939 uit in de Poolse stad Gdansk. Waarschijnlijk was het virus meegenomen door Duitse soldaten die in Kameroen waren geweest. Een tweede epidemie brak uit in de jaren ’50, tussen 1955 en 1958, in Heerlen. In 2008 bleek uit onderzoek in het wetenschappelijke blad ‘Nature’ dat het virus nog veel ouder is en al een eeuw onder de mensheid verspreid is. De ontstaansperiode zou dus liggen tussen 1884 en 1924, de periode dat er steden in Afrika ontstonden.

Swaziland

Aids is met name in Afrika een groot probleem. Eind 2007 waren wereldwijd 33 miljoen mensen geïnfecteerd met HIV, waarvan 22 miljoen in zuidelijk Afrika. In 1986 dook de ziekte voor het eerst op in het koninkrijk Swaziland, ingesloten tussen Zuid-Afrika en Mozambique. Een onderzoek van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) uit 2002 toonde aan dat 61 procent van het aantal doden in het land werd veroorzaakt door HIV en aids. Swaziland is het land met het hoogste percentage hiv-patiënten ter wereld. Volgens de officiële statistieken zijn circa 200.000 burgers besmet met het virus dat aids veroorzaakt, schreef nu.nl gisteren. Het koninkrijk Swaziland wil nu de hele bevolking, bestaande uit 953.524 mensen, testen op HIV en aids. De Nationale Postcode Loterij investeert 8,8 miljoen euro in het project dat drie jaar zal gaan duren.

Veronese Bonifacio
1487 – 19 0ktober 1553

♦ De kinderen van Lazarus ♦
Geen gevreesder geluid in de Middeleeuwen dan de doordringende klank van de melaatsenklepper. Wie met de ziekte van Lazarus geslagen was, werd door de maatschappij verstoten en was gedoemd om te midden van lotgenoten in het leprozenhuis weg te rotten.

Een bedelaar die Lazarus heette, lag voor de poort van het huis van de rijke, overdekt met zweren. Hij hoopte zijn maag te vullen met wat er overschoot van de tafel van de rijke man, maar er kwamen alleen honden aanlopen, die zijn zweren likten. Op zekere dag stierf de bedelaar en hij werd door de engelen weggedragen om aan Abrahams hart te rusten, (Lucas 16: 20-22).

♦ De ziekte van Lazarus, zoals lepra of melaatsheid ook wel werd genoemd, is in de Middeleeuwen met een onheilspellende mystiek omgeven. Anders dan bij de pest laat de dood op zich wachten en de ziekte kan zich vele kwellende jaren voortslepen. In het verst gevorderde stadium is het gezicht in een afstotelijke masker veranderd en zijn de handen tot onbruikbare klauwen samengetrokken. Maar de lepra is niet zo genadig om ook het brein aan te tasten, zodat het slachtoffer tot op het eind getuige van het eigen onophoudelijk verval blijft.

♦ Lepra – Gods straf voor onbeteugelde lusten.
De vreselijke ziekte stamt uit het Midden-Oosten en was in de Romeinse Oudheid al over het hele Middellandse Zeegebied verbreid. Zijn naam is afgeleid van het Griekse woord voor schilfer, lepris. In de 5de eeuw had de ziekte Midden Europa en Engeland bereikt en via de schepen van de Vikingen sprong hij over naar Scandinavië. In de tijd van de Kruistochten nam het aantal besmettingen razendsnel toe, geïnfecteerde pelgrims en kruisvaarders verspreidden de lepra, die in de nauwe, smerige stegen van de steden een ideale voedingsbodem vond. Daarom besloot in 1179 het Derde Lateraanse Concillie: ‘de melaatsen mogen niet met de gezonde mensen samenleven’.

Lees ook eens:  Hoe men in het verleden steen met geluid bewerkten - Verloren geavanceerde technologie verklaard

Terwijl de hoge geestelijkheid in Rome de melaatsen voorgoed uit de wereld der levenden verbant, zit er op de troon in Jeruzalem een koning die zelf aan de ziekte lijdt. Dat uitgerekend de heerser van de heilige plaatsen in het Beloofde Land slachtoffer is van deze vreselijke ziekte, schokt de gelovigen diep. De chroniqueurs spreken dan ook van de straf van God – te wereldlijk, te zondig, te lasterlijk was het vorstenhuis van Jeruzalem geworden.

Ook de mystica Hildegard van Bingen interpreteert lepra in haar medische geschriften als een goddelijke straf voor een onnatuurlijk sterke geslachtsdrift. Een ander middeleeuwse theorie luidt dat melaatsen in de vastentijd verwekt waren, terwijl gemeenschap in de periode verboden.
De nuchtere poorters van die tijd weten echter uit eigen waarneming dat de ziekte door infectie wordt overgedragen. Zodra iemand de eerste tekenen lijkt te vertonen wordt die aan een onderzoek onderworpen. Om te voorkomen dat een gezond mens door een onjuiste diagnose gestigmatiseerd raakt, wordt het onderzoek alleen bij daglicht afgenomen, door een beëdigde ‘keurmeester’. Stelt die lepra vast, dan wordt voor de zieke een dodenmis gelezen, want buiten de stadsmuren wacht deze nu de gemeenschap van de levende doden.

♦ Leprozengesticht
Het leprozengesticht wordt het nieuwe thuis van de zieke. Dat doet sterk aan een klooster denken, met zijn kapellen, stallen en schuren, zijn cellen en begraafplaats. Ook het leven in het gezicht draagt kloosterlijke trekken: de bewoners worden als broeders en zusters aangesproken, ze dragen allemaal dezelfde, onmodieuze kleding en hun dag is naar gebedstonden ingedeeld. Er is zelfs een leefregel, die ondermeer seksuele onthouding voorschrijft. Zo schrijft het Siechenhaus van Lübeck voor: ‘vleselijke gemeenschap is de bewoners verboden, zowel onder elkaar als met gezonde personen, zelfs als dat een echtgenoot of echtgenote is.
Ter bescherming van de gezonde mensen dienen de leprozen hun nadering met een klepper aan te kondigen, uitsluitend tegen de wind in te spreken en de leuning van bruggen alleen met geschoeide hand beet te pakken. Toch heerst er ook onder de levende doden van het gesticht alles behalve sociale gelijkheid. Proveniers die zich in het gesticht inkopen, kunnen aanvullende zorg regelen en heel wat melaatsen houden er een bevoorrechte levensstijl op na, met een eigen dienster, die voor hen wast, schoonmaakt, of inkopen op de markt doet.

Maar ook zij die hun prove van het stadsbestuur betaald krijgen, mogen op een basisverzorging rekenen. Doorgaans hebben ze goed te eten en te drinken, is er bier en vlees en aangezien ze als doden te boek staan, hoeven ze zich ook niet aan vastenwetten te houden. Geen wonder dat de ziekten herhaaldelijk gesimuleerd wordt – de allerarmsten kunnen de verlokking van een geregelde kost maar moeilijk weerstaan. Daarnaast zijn er gezonde mensen die zich volkomen legaal in het gesticht inkopen om bij hun huwelijkspartner te kunnen blijven..
Omdat leprozen slechts op een paar feestdagen en onder zeer strenge voorwaarden binnen de stadsmuren mogen bedelen, hebben veel gestichten een ‘schellenknecht’ in dienst, die met een bel in de hand om een aalmoes vraagt. Een riskant baantje want menig ‘schellenknecht’ eindigt zijn werkende leven als leproos.

Niet alle melaatsen zijn bereid om jarenlang op een verlossende dood te wachten. In de kruisvaardervorstendommen strijden melaatsen ridders onder het banier van de Lazarusorde tegen de vijanden van het christendom. Het zijn geduchte strijders, want het slagveld biedt hun enkel voordeel: de overwinning of een snelle dood door de scherpe kling van het zwaard.
In de 14de eeuw tijdens de Honderd-jarige Oorlog, zaaiden deze ten dode opgeschrevenen aan de zijde van nog paniek onder de Engelsen. Maar in de Late Middeleeuwen verslapt de dodelijke greep van de lepra, de ziekte verdwijnt uit West- en Midden-Europa. Steeds meer leprozengestichten kunnen ontbonden worden, tot de leprakleppers in de 18de eeuw definitief verstommen.

Bron: G-Geschiedenis
2012_jaargang 3-nr1

Bron

Dus denk ook eens aan vroeger tijden toen het nog veel slechter kon.
Gelukkig zijn die ziekten tegenwoordig te genezen maar wat als het niet zo was…?

Daarom mogen we ook vaak wel in de handen knijpen voor dingen die wel goed gaan.
Niet alles is evil!

Gerelateerde artikelen

Back to top button