In de oudheid was er een nucleaire oorlog tussen aardbewoners en buitenaardse wezens ?!

Als je een ongewoon incident hebt overkomen, je hebt een vreemd wezen of een onbegrijpelijk fenomeen gezien, kun je ons je verhaal sturen en wordt het gepubliceerd op onze website ===> Stuur een verhaal .
Wetenschappers komen steeds meer tot de conclusie dat er vele duizenden jaren geleden een nucleaire oorlog was tussen de oude bewoners van de aarde asura’s en buitenaardse wezens, wat leidde tot een milieuramp en een verandering in de levensomstandigheden op onze planeet.

Er is veel bewijs voor deze hypothese. Op aarde zijn er veel sporen van de effecten van straling. Bij dieren en mensen treden mutaties op die cyclopsisme veroorzaken (bij cyclops bevindt het enige oog zich boven de neus). Van de legendes van verschillende landen, kan men leren over het bestaan ​​van Cyclops vechten met mensen.
Ten tweede leidt straling tot polyplodia – een verdubbeling van de chromosoomset, die gigantisme en verdubbeling van organen veroorzaakt: twee harten of twee rijen tanden. Wetenschappers vinden periodiek op aarde de overblijfselen van gigantische skeletten met een dubbele rij tanden.

De derde richting van radioactieve mutagenese is mon-holoiditeit. Hoewel nu deze race op aarde de meest voorkomende is, waren er nog veel meer Mongoloids – ze werden gevonden in Europa, en in Sumeria, en in Egypte en zelfs in Centraal-Afrika.

Een andere bevestiging van radioactieve mutagenese is de geboorte van freaks en kinderen met atavisme (een terugkeer naar hun voorouders). Straling leidt tot six-fingering, wat voorkomt bij Japanse overlevenden van het Amerikaanse nucleaire bombardement, evenals bij zuigelingen in Tsjernobyl.

Meer dan honderd kraters met een diameter van 2-3 kilometer werden op aarde gevonden, waaronder twee enorme: in Zuid-Amerika (diameter – 40 km) en in Zuid-Afrika (diameter – 120 km). Als ze waren gevormd in het Paleozoïcum-tijdperk (350 miljoen jaar geleden), zou er lang geleden niets van hen zijn gebleven, omdat de dikte van de bovenste laag van de aarde in honderd jaar met ongeveer een meter toeneemt. En de trechters zijn nog steeds intact. Dit suggereert dat de nucleaire aanval 25-35 duizend jaar geleden plaatsvond. Met 100 trechters over 3 km, krijgen we dat 5000 MT-bommen werden opgeblazen tijdens de oorlog met de Asura’s.

Deze feiten bevestigen dat er een nucleaire oorlog was. Het vuur brandde “drie dagen en drie nachten” (zoals de Maya’s zeggen in de “Code van Rio”) en veroorzaakte een nucleaire regen – waar bommen niet vielen, viel straling. Een ander vreselijk fenomeen veroorzaakt door straling zijn lichte brandwonden van het lichaam. Ze worden verklaard door het feit dat de schokgolf zich niet alleen over de aarde voortplant, maar ook naar boven. Het bereikt de stratosfeer en vernietigt de ozonlaag die de aarde beschermt tegen schadelijke UV-straling. Van ultraviolet is bekend dat het de onbeschermde huid verbrandt. Nucleaire explosies brachten een significante afname van de druk en vergiftiging van de gassamenstelling van de atmosfeer met zich mee, waarbij de overlevenden omkwamen.

Asuras probeerden te ontsnappen aan de dood in hun ondergrondse steden, echter, douches en aardbevingen vernietigden schuilplaatsen en brachten de inwoners weer naar de oppervlakte van de aarde. Eerder geloofden wetenschappers dat de “pijpen” die in onze tijd werken, van grotten naar het aardoppervlak gaan, een natuurlijke oorsprong hebben. In feite werden ze gemaakt met behulp van laserwapens om asura’s te roken die hun toevlucht zochten in de kerkers. Deze “pijpen” hebben een regelmatige ronde vorm, wat ongebruikelijk is voor trechters van natuurlijke oorsprong (er zijn er veel in grotten van het Perm-gebied, ook in de buurt van de stad Kungur).

Het is nu duidelijk waarom we duizenden kilometers tunnels graven over het grondgebied van de planeet in Altai, de Oeral, de Tien Shan, de Kaukasus, in de Sahara en Gobi-woestijnen, in Noord- en Zuid-Amerika.

Misschien werden lasers niet alleen gebruikt om asura’s te roken. Toen de laserstraal de gesmolten ondergrondse laag bereikte, barstte het magma los en vormde het na verloop van tijd kunstmatige vulkanen.

Degenen die in de kerker bleven, verloren geleidelijk hun zicht (iedereen kende het epos over Svyatogor, wiens vader in de kerker woonde en niet naar de oppervlakte ging, omdat hij blind was). De afstammelingen van de asura’s werden kleiner in dwergen, waarover veel legendes bestaan. De ondermaatse wezens hebben tot op de dag van vandaag overleefd, en ze hebben niet alleen een zwarte, maar ook een witte huid (Guinese menehetes, etnische groepen dopa en boor, iets meer dan een meter lang, woonachtig in Tibet).

In de buurt van Sterlitamak (een stad in Bashkiria) zijn twee minerale duinen. Dit zijn waarschijnlijk de twee graven van de asura’s; er zijn veel vergelijkbare graven op aarde. Maar sommige asura’s overleefden tot op de dag van vandaag. De commissie voor abnormale fenomenen in de jaren ’70 ontving rapporten van ontmoetingen met reuzen die uit een gebouw van 40 verdiepingen groeiden. De treden van deze titanen gingen vergezeld van een krachtig gebrul en hun benen vielen diep in de grond.

Wat het leven onder de grond betreft, het is mogelijk. Volgens geologen is er meer water onder de grond dan in de hele oceanen, daar zijn ondergrondse zeeën, meren en rivieren ontdekt. Wetenschappers hebben gesuggereerd dat de wateren van de oceanen worden geassocieerd met grondwater, en niet alleen de watercyclus tussen hen plaatsvindt, maar ook de uitwisseling van biologische soorten. Om de ondergrondse biosfeer zelfvoorzienend te maken, moeten er planten zijn die zuurstof produceren en koolstofdioxide afbreken. Maar fotosynthese, zo blijkt, kan in volledige duisternis plaatsvinden, het is voldoende om een ​​zwakke elektrische stroom met een bepaalde frequentie op de grond door te laten. Op plaatsen waar warmte naar het aardoppervlak kwam, werden vormen van thermisch leven gevonden die geen licht nodig hebben. Misschien kunnen ze eencellig of meercellig zijn en zelfs een hoog ontwikkelingsniveau bereiken.

Het verschijnen op aarde van dinosaurussen (bijvoorbeeld het monster van Loch Ness) suggereert dat wezens die onder de aarde leven soms naar de oppervlakte komen om ‘gepakt’ te worden. Veel drijvende wezens uit de tijd van de Asuriaanse biosfeer hebben misschien hun redding precies onder de grond gevonden. Berichten over dinosaurussen die in de oceanen, zeeën en meren verschijnen, zijn het bewijs van wezens die binnendringen uit de kerker die daar hun toevlucht vonden.

Volgens de Veda’s waren de asura’s groot en sterk, maar ze werden geruïneerd door goedgelovigheid en onschuld. Met behulp van bedrog versloegen de goden de asura’s en brachten ze ondergronds en naar de bodem van de oceanen. De piramides verspreid over de planeet (in Egypte, Mexico, Tibet, India) geven aan dat de cultuur verenigd was en de aardbewoners geen reden voor oorlog onderling hadden. Degenen die de Veda’s goden noemen, verschenen uit de hemel, dit zijn buitenaardse wezens uit de ruimte en het nucleaire conflict was hoogstwaarschijnlijk kosmisch.

https://kontra.us/ru/