Wachten tot je valt
Wachten tot je valt
Niet meer opstaat, misschien
Dan winnen zij hun spel
Het spel van simpel (slim) zijn
Het spel van beter zijn
Het spel van ik ben de beste
”Alsof het leven een kleuterschool is”
Waar men dagelijks in verkeert
Het EGO regeert
Waar het verstand en gevoel negeert
Zonder mededogen
Medelijden
Kennis en begrip
Leeft men op eigen kennis
Veel, denkt men
Leeft men op het ophemelen van zichzelf
Ik ben zo goed, denkt men
Ondertussen sijpelt het egobloed
Uit hun aderen en adem
Geniet men duivels
Van genoegens
Als men die ander ziet vallen
Zodat zij een opstap hebben
Om erboven te kunnen staan
Denkt men
Want men dacht de zuiveren
Te mogen bezoedelen
Met hun geest
Hun vuiligheden
Hun nest bevuilen
Met woordeloos geweld
Glimlacht de zuivere nog het meest
In stil verdriet om al dit onrecht
En domme gedachtengang
Verliezen zij een veer
Der Engelen
In de slangengang
*Gooi geen paarlen voor de zwijnen*
