Mijn sneeuwwitte sloffen…
Ik kocht ze want ik vond ze prachtig…sneeuwwitte sloffen!
Lekker pluizig enzo met oogjes een neusje en twee rare steeloortjes..omdat het kan!
Toen ik nog een kleine Wingzie was hadden wij geen leuke kindersloffen!
Mag ik ook eens?
😛
Nou goed op een laminaatvloer waren ze dus binnen de week, witte slof af, ze hebben nu een grijzige bek!
Ja ik baal er van, maar het is niet anders, ze zitten lekker warm…
Ben bang dat als ik ze in wasmachine stop ze oorloos eruit komen oid…
Vandaag wilde ik mijn chihuwaas even leren om mijn slof te pakken, een lag onder de bank en een ander een heul eind verderop.
Ik zat op de bank en dacht, nou ja als ze een speeltje oppakken waarom dan niet mijn leuke berenslof waar ze dus mee hadden zitten spelen!
Waarom lag de slof anders aan de andere kant van de kamer?
It wasn’t me!
Ze zijn gek van hun kippie… dat is een wit (ook grijzig inmiddels) kippetje, die als je er in knijpt Tokt…
Nou dat is me wat! Dat is toch goddelijk zoiets?
Dus ze zijn er flink mee in de weer met zijn twee, kippie hier en kippie daar….
Soms flikkert kippie van de bank en tokt het… supersssssssssssss!
Of wij moeten er in knijpen, dan zijn ze ook totally door het dolle heen…
Kippie,.. ik gooi kippie richting de slof, pak de slof!
Kippie halen ze rustig op, slof laten ze liggen, grrrrrrrrr!
Ik beweeg mijn sloffen voet en zeg, slof!
Zoek!
Ik gooi kippie weer richting de slof, niks hoor, kippie wordt netjes opgehaald en de slof? Welke slof?
Oké na 20 x was mijn geduld wel op en haalde ik zelf maar mijn slof, ik zag ze weer lachen samen!
Zo van mhehehehehe!
Ik zal kippie met ducttape vastmaken aan mijn slof, ik zal ze leren morgen!
