28 september 2023Laatste update: 28 september 2023
2 minuten lezen
Het is onwaarschijnlijk dat we iets soortgelijks zouden kunnen opmerken als we naar het menselijk lichaam kijken, maar wetenschappers hebben ontdekt dat menselijke lichamen eigenlijk bedekt zijn met onzichtbare, vreemde patronen. Ze zijn in wezen onze eigen versie van betoverende tijgerstrepen of schattige koeienvlekken, schrijft Science Alert.
Er bestaat een idee dat hoewel het menselijk oog deze patronen niet kan zien, ze wel duidelijk waarneembaar zijn voor dieren, zoals onze katten. Onderzoekers verwerpen deze geruchten echter. Tegelijkertijd benadrukken ze dat deze patronen op de menselijke huid kunnen verschijnen en merkbaar kunnen worden bij verschillende huidaandoeningen, waaronder eczeem en vitiligo.
Aan het begin van de 20e eeuw bestudeerde de Duitse dermatoloog Alfred Blaschko de huid van meer dan honderdvijftig patiënten. Als gevolg daarvan merkte hij patronen op van moedervlekken, moedervlekken en andere huidziekten, en ontdekte vervolgens dat deze niet willekeurig waren, maar vaste lijnen volgden. Deze lijnen leken bij de geboorte te verschijnen en volgden geen enkel bekend lichaamssysteem zoals bloedvaten of zenuwen. In plaats daarvan lijken ze brede bogen op de borst, bergachtige vormen op de rug en wervelende lussen op de billen te creëren. 100 jaar later werden door arts Rudolf Happl extra kenmerken aan de kaart toegevoegd: de spiralen van de hoofdhuid en de rondingen van de nek.
Tegenwoordig wordt aangenomen dat deze Blaschko-lijnen feitelijk de paden van onze cellen volgen terwijl ze zich tijdens de embryonale ontwikkeling verdeelden en in de huid groeiden. Wetenschappers denken dat ze worden aangestuurd door de belangrijkste cellen van onze oppervlakkige huid, maar ook door cellen diep in de epidermis, die verantwoordelijk zijn voor het pigment van de menselijke huid.
Sommige van de embryonale cellen waaruit onze huidcellen voortkomen, zullen het X-chromosoom van de vader hebben, terwijl andere het X-chromosoom van de moeder zullen hebben. Alle cellen die zich delen met deze vroege cellen zullen dezelfde epigenetische opzet van het X-chromosoom behouden, wat betekent dat de hele Blaschko-lijn ook deze versie van DNA zal hebben, terwijl de lijn ernaast hetzelfde kan zijn of een ander X-chromosoom kan hebben.
Onderzoekers denken dat dit de reden is waarom sommige verborgen patronen lijnen zijn, terwijl andere grotere vlekken zijn. Deze lappendeken van onze huid wordt mozaïcisme genoemd en kan optreden bij mutaties die vroeg in de ontwikkeling optreden, en niet alleen bij X-gebonden eigenschappen.
Normaal gesproken zijn deze geheime patronen op de huid niet zichtbaar met het blote oog, maar bepaalde omstandigheden kunnen ervoor zorgen dat ze verschijnen. De onderzoekers merken op dat mutaties die kleurproducerende cellen beïnvloeden ervoor kunnen zorgen dat ‘verborgen patronen’ verschijnen als strepen en wervelingen.
Sommige onderzoekers vermoeden ook dat de lijnen van Blaschko ook kunnen verklaren hoe huiduitslag, zoals dermatitis of uitslag van Poison Ivy, zich over iemands lichaam verspreidt. Tegelijkertijd kunnen volgens het schema van Blaschko ook huidziekten zoals eczeem en psoriasis ontstaan.
