Wespen doden
Bizar, het ergens blij zijn als dat…ze dood zijn…
en dan…ineens weer het gevoel wel hebben van ”wat sneu”…want het zijn ook dieren in dit universum en dat ik ze moest doden…
Ik heb vorige week een deel van hun nest gezien.
Prachtig gemaakt… met daarin jongen…jonge nog niet ontwaakte wespen.
Ik vond het zielig… ook al weet ik dat je wel moet omdat je anders gestoken kunt worden door die beestjes.
We hebben het nestje weggegooid, maar wel eerst zga verzopen.
Ik ben niet hard, ik ben te gevoelig en ik weet wel dat het moest, maar toch…
ik zag hun werkijver na het verwijderen van nest nr 1…
Binnen een week een mooi nest alweer in aantocht.
Waarschijnlijk al 10 nieuwe wespjes in aantocht…
En ze komen niet tot leven in deze wereld dankzij mij.
Ja zo denk ik en zo ben ik… 🙂
Ik vind dat moeilijk.
Maar toch ben ik blij dat ik dit respect nog voel voor dieren.
Zelfs voor ons kwalijke insecten.
Hoewel ik minder moeite zal hebben met bv kakkerlakken oid… brr!
Maar jammer gewoon, dat ze mijn tuin uitzochten en ik dus uiteindelijk de spuitbus in het nest stak!
HOPPA!!!!!!!!!
Pssst!
En het was stil… de hele nacht doodstil…
Sorry wespen!
Had die god, of goden , Anunnaki, er nu maar voor gezorgd dat jullie geen angel hadden!
Engel! 🙂
