Paralelle universums
Paralelle universums
Parallel Universes – Gedachten ter overweging
Caesar de Caes
Als er een versie van elk van ons in verschillende werelden aanwezig is, wat er gebeurt er dan bv als een kopie van onszelf sterft?
Er is veel onderzoek gedaan in de afgelopen jaren naar parallelle universums. Echte alternatieve dimensies bestaan ze? Leven we in een “universum” of een “multiversum”?
Is het mogelijk dat de Confederatie van de Burgeroorlog won in een ander universum of dimensie?
Zijn Marilyn Monroe en Elvis nog in leven bv in een alternatieve werkelijkheid? Kunnen de “geesten” of “geesten” die we zien in deze wereld, nog daadwerkelijk levende, ademende mensen zijn in een andere dimensie?
Zijn er andere dimensies dicht om ons heen als we dit fenomeen zien?
Is het mogelijk dat er een versie van “jou” en “mij” ook nog eens in een andere dimensie aanwezig zijn?
Wat gebeurt er als we sterven in die andere dimensie? Dit zijn slechts een paar vragen die we allemaal graag beantwoord zouden zien.
Natuurkundigen zijn nu bezig met het bestuderen van de donkere materie, hyperspace, en de “snaartheorie al enige tijd.
Recente studies hebben geleid om hen te geloven dat er wel eens meer zou zijn dan alleen drie dimensies.
Er is meer tijd en ruimte dan aanvankelijk werd gedacht. Het lijkt erop dat het universum misschien wel een zeepbel is zwevend rond een oneindige ruimte met veel andere bubbels.
Wanneer twee of meer bubbels in elkaar “lopen in”, dan kan er een vreemd fenomeen verschijnen. Dit zou ook een “big bang” kunnen veroorzaken dat resulteert in een nieuw universum dat wordt gevormd!
Zullen we zelfs * weet hebben van het feit * wanneer ons universum crasht in een andere dimensie?
Zullen er fysieke rampen of slechts subtiele aanwijzingen zijn, zoals een toename van een bepaalde vreemde activiteit?
Als er een dubbelgangers versie van elk van ons in verschillende werelden leeft, wat er gebeurt als een kopie van onszelf sterft?
Wanneer we dromen dat we stervende zijn, kan dit dan betekenen dat we echt een * stervende * zijn in die andere dimensie, alleen dan in een parallel universum?
En als we wakker worden, betekent dat de “kopie” van onszelf slaapt in die andere wereld?
Hierna komt ook de vraag, Wat gebeurt er als we sterven in deze wereld? “Gaan we gewoon verder leven in een andere dimensie, alsof er niets gebeurd is?
Dit zijn zeer vreemde vragen, maar ze zijn leuk om over na te denken.
We hebben geen machines of apparatuur om ons in staat te stellen om andere dimensies te bezoeken, en zelfs als we dat deden, hoe zouden we naar hen toegaan waar wij niets van weten bewust? Zou het ooit mogelijk zijn om het echte leven achter de ster poorten te ervaren, om ons van dimensie tot dimensie te laten reizen?
—
Wat als wij vorige levens in andere dimensies meegemaakt hebben.
Het zou het vraagstuk reïncarnatie veranderen in die zin, hoe kunnen er steeds meer mensen leven op deze aarde?
Ooit via een regressie kwam die vraag, waarbij iemand zei dat er een dubbel-double dimensie was, waarin men ook de 2e wereldoorlog meemaakte zoals op aarde.
Misschien iets anders…
Waar gaan we heen als wij slapen?
Er zijn vele mensen die in hun slaap uittreden naar plaatsen waar nood heerst.
Fris wakker worden zij niet, het schijnt dat hun geest/ziel de hele nacht geholpen heeft op plaatsen in een dimensie of op aarde.
Dat zijn de helpers op aarde, de zielen die altijd behulpzaam zijn bij noden van andere zielen.
Als 8 jarige vroeg ik mij bv al af af…wat als ik nu zou sterven, en morgen hier, (op aarde) ik dood zou zijn, maar ik door zou gaan in een andere wereld, hetzelfde als hier, maar ik, niet bewust, van het feit hier op aarde…?
Van de dood nu op aarde bv, zou je dus niet ervaren in die andere double dimensie.
Ik stelde mij een wereld voor gelijk spiegels (dimensies)…waarin elk leven andere mogelijkheden had.
Dat ik bv nu niet bewust van mijn dood in het nu…het door maakte in een volgend zijn…
Vreemde gedachten…erg filosofisch ook voor een kind van 8.
Zwaar, ja zeker…
Ik dacht ook eens en die gedachte vond ik uiterst onaantrekkelijk…dat we onze levens eeuwig overnieuw zouden moeten leven.
Weer overnieuw en overnieuw, niet wetend dat het zo was.
Ik had herinneringen aan mijn geboorte, ik had herinneringen na mijn geboorte, tot 5 jaar was ik niets nog bijna vergeten, bijzonder.
Hoorde later dat mensen eigenlijk bijna alles vergeten uit die beginjaren, ik dus niet.
Waarom dat was geen idee…
Weet zelfs nog hoe er een telepathisch contact was met baby’s onderling, je praat met elkaar als volwassenen…je bent ziel, geen kind nml.
Je bent bedekt met een sluier der vergetelheid, maar niet echt kind.
Niet zoals men denkt in deze mensenwereld.
Maar anders, een volwassen wezen/ziel betreedt het lichaam van een baby.
Kan me nog vage dingen herinneren uit die tijd zelfs van voor de geboorte en ja dit klinkt absurd.
Ik weet dat het zo was.
