Jongen die zich herinnerde dat hij in vorige levens was gestorven
Tijdens de Qing-dynastie (1644-1911) nam de schrijver Wang Jian in zijn boek ‘Autumn Lantern’ de woorden op van een plaatselijke inspecteur die zich zijn vorige levens heel duidelijk herinnerde. Deze man werd geboren in de familie Gu en heette Gu Wa. Toen hij zes jaar oud was, sprak hij nog steeds niet, dus zijn familieleden en dorpsgenoten beschouwden hem als stom.
Op een dag speelde Gu Wa op straat en zag een kind uit zijn dorp terugkomen van school met boeken in zijn handen. Gu Wa kwam naar hem toe, pakte het boek en zei, nadat hij het had doorbladerd, tegen de jongen: “Eh! Je bent al zo groot, waarom zit je nog op de basisschool? De verraste jongen pakte het boek van Gu Wa en rende weg. Nadat hij naar huis was gehaast, vertelde hij onmiddellijk het verbazingwekkende nieuws: “De kleine stomme van de familie Gu heeft eindelijk gesproken! En zo vakkundig ook!”
Toen Gu Wa’s vader hiervan hoorde, begon hij zijn zoon te ondervragen, maar hij zweeg. De vader probeerde op verschillende manieren het kind aan het praten te krijgen, maar het hielp niet.
Wanhopig besloot de man zijn zoon te intimideren: “Als je niets zegt, zullen ze je vermoorden!” Het werkte! Gu Wa riep luid: “Ik ben niet schuldig! Integendeel, zodra ik iets zeg, zullen ze mij vermoorden!” “Wie wil je vermoorden?” De vader was geschokt. Gu Wa vertelde alles. Het bleek dat hij zich zijn vorige drie wedergeboorten herinnerde. Na de geboorte begreep hij alles, maar durfde niet te praten. Maar toen ik de boeken zag, kon ik het niet laten, omdat ik in een van mijn vorige levens leraar was. “Ik was leraar en woonde tijdelijk in een klooster.
Op een avond zag ik per ongeluk een monnik tien zilveren lans in een wierookbrander verstoppen. Ik werd hebzuchtig en nam het geld aan. Toen de monnik terugkeerde en het geld niet vond, stierf hij van verdriet. Een paar dagen later werd ik ziek door een vreemde ziekte en stierf ook.
Na de dood zag ik een oudere vrouw die me naar een grote vurige put leidde. Plotseling duwde ze me hard het vuur in. Toen ik probeerde op te staan, merkte ik dat de omgeving enorm veranderd was.
Ik belandde in een ezelstal en veranderde in een kleine pasgeboren ezeltje! Wat mij nog meer verbaasde was dat deze schuur bij de tempel stond waar ik tijdelijk woonde toen ik leraar was. Toen besefte ik: nadat ik in een vorig leven geld had gestolen, ontving ik vergelding in deze wedergeboorte.
Nu was ik een kleine ezel.
Toen ik een beetje ouder werd, begon ik na te denken over hoe ik snel een einde kon maken aan dit pijnlijke bestaan, ik dacht er zelfs aan om van een klif te springen. Maar ik was bang dat mijn straf hiervoor in het hiernamaals zou worden verhoogd.
Als je sterft zonder een schuld af te betalen voor het stelen van geld in een vorig leven, wordt de schuld dan niet overgedragen naar het volgende leven?
Als ze in het hiernamaals straf toevoegen voor het plegen van zelfmoord, zal het volgende leven nog moeilijker zijn.
Ik besloot hard in de tempel te werken in de hoop mijn schulden zo snel mogelijk af te betalen.
Na acht jaar lijden stierf de ezel van vermoeidheid.
Mijn Ziel verliet het lichaam van de ezel en ik zag opnieuw diezelfde oude vrouw.
Deze keer bracht ze me naar de oever van een grote vijver en duwde me opnieuw. Ik voelde me koel en mijn armen en benen werden klein.
Ik veranderde in een kind. Dolgelukkig riep ik luid: “In dit leven zal ik weer mens zijn!” Op dat moment viel alles in duigen!
Het gezin waarin ik herboren werd, was doodeng: het pasgeboren kind sprak plotseling! Om van de “boze geesten” af te komen, hebben ze mij verdronken! Voor de derde keer werd ik herboren als een zoon. Ik heb mijn lesje geleerd en mijn mond gehouden, dus ik werd als dom beschouwd.”
Gu Wa sprak en riep: “Toen je zei: als ik niets zeg, zullen ze me niet vermoorden, ik herinnerde me meteen hoe ik in een vorig leven verdronken was, het was verschrikkelijk!” Gu Wa sprak heel soepel en duidelijk.
Niemand van zijn leeftijd kon dat doen, en de kleine details bevestigden ook zijn woorden. De verbaasde vader nodigde een leraar uit voor Gu Wa. De getalenteerde en slimme jongen herinnerde zich op het eerste blik wat hij las.
Hij slaagde met succes voor de staatsexamens. Nou ja, natuurlijk, want in een vorig leven was hij leraar. Gu Wa werd later aangesteld als inspecteur voor verschillende industrieën in de provincie Shanxi. Maar als wedergeboorten bestaan, waarom herinneren de meeste mensen zich dit dan niet? Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat de meeste menselijke hersencellen zich in een gesloten, ‘niet-geactiveerde’ toestand bevinden, en dat mensen minder dan een tiende van de neuronen in de hersenen gebruiken. Misschien slaat dit gesloten deel van de hersenen herinneringen op?
Bron: epochtimes.ru
