Een staat van onvoorwaardelijke liefde
Vannacht een droom gehad. Favoriete persoon die ik al meer dan 10 jaar niet heb gezien. Dromen niet voor de eerste keer, lucide dromen en een staat van onvoorwaardelijke liefde die ik wil uitleggen, begrijpen. Waarom droom ik over hem, ook al herinner ik me hem niet? Misschien hebben we de taken in dit leven niet voltooid? Kan ik iets uit deze situatie halen? Gedachten uit de slaap gaan niet de hele dag voorbij.
In de ochtend bij de les in de groep doe ik een verzoek. Meisjes ontspannen me en leiden me naar het leven waarin ik deze persoon ontmoette, waar deze ontmoeting belangrijk voor ons was. Ze vragen waar ik ben.
– Ik kreeg meteen een warme golf van liefde , een gevoel zo dierbaar, maar ik zie een modern beeld, waar ik ben en hij, maar dit moment was niet in ons leven.
— Is het een parallel leven , multidimensionaliteit?
— Ja, het lijkt erop dat het zo is. Ik begrijp het niet.
Wat zie je, vertel het me?
– Grote eenheid, we houden elkaars hand vast, we zijn een soort bruid en bruidegom, en zo’n staat van grote, grote liefde.
– Vraag waarom je deze specifieke foto te zien kreeg, wat kun je daar vandaan halen?
– Om me hier en nu te helpen mijn hart te openen. Neem gewoon dit gevoel dat bij me opkwam in een droom en dat nu opkomt als ik deze foto zie
– Wil je het aannemen?
Pauze. De vraag leidde nergens toe. Ik vraag de mijne. En ik antwoord:
Hij heeft deze liefde nu nodig. Ik voelde hoe hij op dit moment hulp nodig heeft, en zijn familieleden kunnen hem om verschillende redenen die hulp niet geven. En ik kan gewoon mijn gedachten op hem richten, en dit zal hem veel steun geven. Ik realiseerde me dat hij een kritieke situatie had op het niveau van overleven.
Er wordt mij gevraagd om met deze staat vervuld te worden en het naar hem te sturen.
Dan word ik meegenomen naar het volgende plaatje, en ik bevind me in de wereld van de zielen. Tranen verschijnen in de ogen. Ik zie mijn geestverwanten en ons.
‘Het is goed dat we een tijdje samen waren in dit leven,’ fluister ik, genietend van de aanwezigheid van een verwante geest. — Zonder contact met elkaar door het leven te gaan, steunen we elkaar. Gewoon mentaal kunnen we liefde naar elkaar sturen wanneer herinneringen en dromen opkomen.
Na mij wordt mijn klasgenoot ondergedompeld in een soortgelijke situatie, en ik ben aan het uitpakken wat ik heb gezien. Ze beschreef hoe ze elkaars hand vasthielden, en een onverklaarbaar gevoel van verlangen in de wereld van de zielen overweldigde haar. En melancholie grijpt – nou ja, we kunnen niet samen zijn op grond van onze keuzes. En dit gevoel is niet slecht en niet goed, maar zo diep, zo doordringend. En ik begrijp waarom het mij werd gegeven, mijn verlangen…
In een van de bekeken vorige levens leefden we in zuidelijk Afrika bij de Zulu-stam. Ik ben een man, hij is een vrouw, een van mijn vrouwen. Ze was onvruchtbaar. In die beschaving werd dit als een grote vloek beschouwd en leidde het tot een tragedie. We hadden in dat leven geen kinderen. In dit leven is creativiteit de vrucht van onze liefde.
Beklemmend verdriet! Ik kan het uiten, het weggooien, mijn creatieve potentieel onthullen. Diepe, onuitgesproken liefde , die bijvoorbeeld kan worden omgezet in een artikel of in poëzie …
Op een roze en witte achtergrond
Ik zie je bloemen
opgerold in knoppen
Herinneringen en dromen.
Je bent meer voor mij dan een man
De hele aarde is tegelijk in jou!
Geopende lawine
Van duizend naar nul!
Verlangen van niet staten,
Liefde voor alles om je heen
Vruchten van verboden dromen
De hartslag kennen.
Ik woon de mijne hier, aan het spelen
Liefde verzamelen in een bal
Ontmoeten zonder te kiezen
En ik noem alles DAR!
O, hoe goed heb ik alles ingesmeerd, geïdealiseerd! Mooi verhaal!
De vraag van de dirigent hielp me: “ Kijk, wat kun je doen met verlangen? Stel nu deze vraag: waarom heb je het nodig? ”
En hoe ik begon, hoe ik begon te brullen…
Ik zag haar roze karamel op mijn kristallen ziel gesmeerd. Hier is het – een roze en witte achtergrond, en daarom zijn de bloemen opgerold. Dit is slechts het topje van de ijsberg.
Verlangen is mijn verdediging tegen liefde, een reden om niet lief te hebben. Liefde heeft geen andere keuze dan in een droom te komen.
Opnieuw ben ik klaar om uit te ademen, maar de conducteur geeft niet:
– Als je eenmaal de rol van verlangen begrijpt – wat ga je daarna doen?
– Leef niet in een droom, maar in werkelijkheid! Om in de wereld te manifesteren, om mezelf te VERKLAREN, heb ik te lang geslapen, schone slaapster!
Nogmaals, een wijze gids is dichtbij: manifest = TOON JEZELF (sya = jezelf!!!).
Dat klopt, ik ben geen fotografische film die ontwikkeld moet worden. Ik ben een fotograaf! Ziel verheugt zich!!!
En zingt een nieuw couplet!
Wat een zegen om gewoon te zijn
Zie de wereld door de ogen van het hart
Vind de toevertrouwde thread
En trek om de deur te openen.
Wat een HEMEL, gewoon licht!
En vrede in de ziel, maar op de drempel
Aarzelend wachtend op een antwoord
Vertel me ALLES.
