Een verhaal over een entiteit genaamd Michael die vertelde over de fijne kneepjes van menselijke reïncarnatie
In het begin van de jaren zeventig namen een Californisch echtpaar en hun vrienden tijdens Ouija-bordsessies contact op met een entiteit die zichzelf Michael noemde en begonnen hen plotseling te vertellen over de geestenwereld en menselijke reïncarnatie. Een gebied van het paranormale en het onverklaarbare dat zelden het nieuws haalt, maar wel altijd populair blijft, is channeling. Channeling is een contact wanneer een persoon in contact komt met bepaalde wezens (geesten, entiteiten, engelen, etc.) die in andere werelden of dimensies leven en informatie van hen ontvangt.
Er zijn veel manieren om in contact te komen – door middel van trance, spiritistische sessies, soms zelfs door de introductie van een entiteit in het lichaam van een persoon, wanneer de entiteit via deze persoon begint te spreken of door automatisch te schrijven. Volgens ooggetuigen kun je door channeling communiceren met geesten of zelfs demonen. Hieronder staat het verhaal van hoe een groep mensen in contact kwam met een mysterieuze entiteit genaamd Michael. Het begon allemaal in augustus 1973 in Oakland, San Francisco Bay Area, Californië (VS). Er woonden een zekere Sally Chambers, beter bekend onder het pseudoniem “Sarah” en haar man Richard Chambers .
Beiden waren enthousiaste volgelingen van de spirituele leringen van George Gurdjieff , een bekende mysticus en filosoof, oorspronkelijk uit Armenië. Deze lering volgde in wezen de postulaten dat de meeste mensen in hun leven leven alsof ze half slapen, niet op volle kracht, en om hun potentieel volledig te onthullen, moet men speciale praktijken toepassen, die Gurdjieff de “Vierde Weg” noemde. Sarah en Richard waren fervente aanhangers van deze leerstelling, en in hun zoektocht naar de beste manier om deze beloofde verlichting te bereiken, begonnen ze in het begin van de jaren zeventig met een kleine groep vrienden thuis spirituele oefenlessen te geven.
Het was tijdens een van deze bijeenkomsten dat ze op het idee kwamen om een seancebord (ouijabord) te gebruiken, wat suggereert dat het hen in contact zou kunnen brengen met de etherische geest die hun leven zou veranderen en meer. Op 12 augustus 1973 hadden ze hun eerste sessie, en op een gegeven moment werden ze benaderd door een mysterieuze entiteit die zichzelf gewoon “Michael” (Michael) noemde . Hij of het, hoe je het ook noemt, beweerde dat hij geen geest, geest, engel of God was, maar eerder een fragment of deel van een grotere, hogere geest op een ander bestaansniveau.
Michael leek veel te weten, beantwoordde aanvankelijk eenvoudige vragen, altijd categorisch en zonder enthousiasme, bijna als een robot, maar op een gegeven moment bewees hij dat hij zelfs geheime of persoonlijke details kent uit de levens van Sarah en Richard, en de informatie die hij gaf ze, werd geleidelijk dieper en filosofischer.
De groep begon toen regelmatige communicatiesessies met Michael te houden, waarbij hij meer onthulde van wat hij beweerde de ultieme waarheid van de werkelijkheid en de menselijke ziel te zijn. Een van de hoogtepunten waar Michael vaak over sprak, was het reïncarnatieproces. Volgens hem betreedt de menselijke ziel ‘het fysieke gebied zo vaak als nodig is om alle aspecten van het leven te kennen’, elke keer wijzer en de transcendentie naderend, en het bewustzijn evolueert gedurende elk leven.
Als de tijd daar is, komt de ziel tevoorschijn uit deze voortdurende cyclus van geboorte en wedergeboorte om zich bij een groep zielen aan te sluiten die een ‘hogere entiteit’ vormen waarvan één ziel slechts een fragment is van ongeveer 1000 andere zielen die een collectief vormen dat bestaat als een enkel geïntegreerd geheel … Deze entiteit heeft een hogere intelligentie die al haar delen overtreft, en elke individuele ziel is als de cellen in een groot organisme.
Michael beweerde zelf deel uit te maken van een van deze entiteiten en legde hun aard en missie uit: “Onze naam is Michael. Dit is voor het gemak, niet de waarheid. Slechts een klein fragment van deze entiteit droeg die naam. We zijn geïntegreerde fragmenten van een grotere entiteit, en we komen naar jullie toe vanuit het causale vlak (het niet-fysieke vlak).
We waren kunstenaars, bankiers, ruilhandelaars, advocaten, komieken, begraafplaatsen, amateurs, gouverneurs, bewakers van verschillende soorten en maten, doodgravers, ruiters, jongleurs en clowns, luitspelers, dienstmeisjes, huurlingen, kooplieden, misantropen, militaire strategen, edelen en vrouwen, boeren, priesters, prostituees, rebellen, revolutionairen, rovers, studenten, leraren, verleidsters, gouverneurs, straatkinderen en getuigen van de meest gruwelijke daden van wreedheid en de meest liefdevolle uitingen van vriendelijkheid en toewijding. We bieden een pad naar menselijk begrip op basis van onze eigen ervaringen, eerst als mensen zelf in kalme en turbulente tijden, en nu als gereïntegreerde fragmenten van het Causale Lichaam, niet langer levend zoals jullie het kennen, maar nog steeds met een scherp begrip van wat inhoudt. achter zichzelf de mensheid.
Dit is hoe we ongeveer 100 jaar communiceren. Ons doel is om een begrip van evolutie op het fysieke vlak bij te brengen, zodat de student enig begrip van menselijk gedrag kan verwerven waardoor hij kan stoppen met nadenken over interpersoonlijke relaties of het gebrek daaraan en zich kan concentreren op persoonlijke levensplannen. ” Michael noemde zichzelf inderdaad “wij” en “ons”, dat wil zeggen in het meervoud, en zei dat wat hij is, dit onze laatste vorm van bestaan is. En ons menselijk leven is als het ware een soort pop of larvaal stadium, dat langzaam onze uiteindelijke ware vorm nadert. Terwijl de groepssessies met het Ouija-bord vorderden, breidde Michaels kennis zich uit, alles zorgvuldig opgeschreven door groepssecretaris Alice Hannah. Deze informatie, die ze “The Teachings of Michael” (“Teachings of Michael”) noemden, omvat een breed scala aan spirituele en esoterische kennis. Onder hen is een constante focus op onvoorwaardelijke liefde, gezien als de sleutel tot een dieper zelfbewustzijn, evenals het vermogen om zoveel mogelijk in het ene leven te ervaren en te leven zonder spijt dat een van hen in de volgende iteratie volgt.
Toen de Chambers-groep zich uitbreidde, verspreidden deze leringen zich naar andere locaties, en andere “studenten” begonnen hun eigen Teachings of Michael-studiegroepen te vormen. Tegelijkertijd begonnen steeds meer mensen te beweren dat Michael ook zijn heilige kennis via hen doorgeeft.
Op een gegeven moment waren er ongeveer een dozijn groepen die berichten van Michael ontvingen, en mogelijk meer. Deze beweging werd verder versterkt toen de transcripties van Michaels originele sessies in 1979 in boekvorm werden gepubliceerd, geschreven door Chelsea Quinn Yarbrough, aan wie Sarah de transcripties voor Michael’s Messages leverde, die later een serie van drie extra boeken voortbracht. Deze boeken duwden Michaels leringen nog dieper in het publieke bewustzijn, leidden tot de vorming van nog meer groepen volgelingen die toegewijd waren aan de filosofie van de nieuwe eeuw, verzamelden veel mensen die beweerden berichten van Michael te kunnen ontvangen via de Ouija-borden en de boeken werden zelfs in andere talen vertaald … Het was een fenomeen dat mensen bewuster maakte van de praktijk van channeling, en het was verreweg een van de bekendste voorbeelden van channeling in de jaren zeventig en begin jaren tachtig. Het is interessant dat toen deze beweging echt wijdverspreid en populair werd, Sarah Chambers zelf plotseling de interesse in hem begon te verliezen en ophield sessies met haar groep te houden.
Later vertelde ze er op deze manier over: “Onze bijeenkomsten in het begin – en ik weet zeker dat mijn vrienden Alice en Dick dat ook vinden – waren leuk en als grote familiebijeenkomsten. Vaak bleven in het weekend 18-20 mensen bij ons thuis voor megasessies. Het geld kwam nooit van hand in hand, zoals Michael altijd heeft gezegd dat leren loont. Toen, in 1976, veranderde de sfeer … ik verloor gewoon mijn interesse, dat is alles, en begon andere dingen te doen. Ik mis de kameraadschap echt. De groep had een sfeer waardoor ze bij elkaar bleven. We kwamen naar bijeenkomsten, of ze nu hier waren of die van Alice en Dick, met hapjes en bleven tot ’s morgens vroeg. Deze sessies duurden vele uren, met pauzes voor het avondeten en soms voor het ontbijt. ” In de jaren die volgden, nam Sarah Chambers af en toe deel aan Michaels conferenties, maar was nooit meer volledig actief met haar groep.
Tegen die tijd was het hele fenomeen Michael echter al begonnen zijn eigen leven te leiden, en anderen namen het over en leidden de beweging zonder haar deelname. Sarah Chambers creëerde iets dat resoneerde met mensen en hielp het sindsdien gaande te houden. Michael’s leringen bestaan nog steeds.
Tegenwoordig zijn studiegroepen over de hele wereld te vinden, evenals veel mensen die beweren dat ze met dezelfde entiteit kunnen communiceren. Hun literatuur breidde zich uit tot drie extra delen in een serie met de titel Michael Speaks: The Sarah Chambers Legacy, uitgegeven door het Michael Teachings Centre. Dit alles blijft een van de langstlopende en meest zich herhalende kanaliseringsverschijnselen, inspirerend voor eindeloze discussie, debat en reflectie, en we kunnen ons er alleen maar over afvragen. Wat is Michael? Is het in zekere zin echt, of is het gewoon typische goedkope magie in de stijl van new age mumbo-jumbo, sekten en sekten met nepgoeroes enzovoort?
