web analytics
11:11 Dubbele getallen
Reincarnatie

Bewijzen leven na de dood!








De dag kwam dat mijn lieve oma ging sterven.
Ik mocht bij haar zijn, zoals al vele jaren wij samen waren geweest.
Ik zag haar altijd als mijn 2e moeder en hield veel van haar.
We leken qua karakter ook veel op elkaar.
We hadden een diepe band samen.
Begrepen elkaar altijd erg goed.
Ik ben erg dankbaar dat ze er was.

De avond dat ze stierf, zat ik naast haar bed, en hield haar hand vast.
Ik vond het, enorm pijnlijk en verdrietig maar vond dat ik erg sterk moest zijn.
Dat ik er moest zijn voor haar.
Omdat zij er zo vaak voor mij was geweest.
Ik had zoveel pijn omdat zij heenging dat ik niet naar haar keek tijdens haar doodsstrijd.
Ik hoorde haar ademhaling die steeds zwaarder ging en ergens wenste ik bijna dat ze al mocht gaan zodat ze niet langer zou lijden.
Hoe erg ik dat ook vond dat ze heen zou gaan, als ze maar geen pijn had.
Dat vond ik belangrijker.

Plotseling terwijl ik mijn ogen gesloten had en haar kouder wordende hand in de mijne hield.
Voelde ik in haar buik iets knappen, iets losgaan, het leek op een Veertje dat omhoog dwarrelde.
Ik was verbaast want hoe kon ik dit voelen?
Maar ik wist ook tegelijkertijd dat ze stierf op dat moment.
Drie seconden daarna zei iemand, het is gebeurd, ze is er niet meer.
Ik was in een enorme schok, alles leek on echt, een droom.
Kon het niet bevatten.
Ik ging naar buiten, het was donker en keek naar de lucht en huilde diep in mijzelf, oma waar ben je nu?
Waar ga je naar toe?

Ik vergeet nooit dat gevoel wat ik had, het koord dat brak, de ziel die omhoog ging net als een veertje.
We zijn toch uren bij haar geweest, ik kon nooit weten wanneer ze zou sterven namelijk.

AngelWings

Na mijn oma’s overlijden zei mijn tante, de volgende ben ik.
Ja echt waar zei ze, ik voel het.
9 Maand na mijn oma’s heengaan stierf zij.
(Voor mijn oma’s sterven was haar oudste dochter gestorven…dat was al zwaar, ook voor mijn oma was dat vreselijk pijnlijk… Ze zei, een ouder zou nooit haar kind mogen overleven!)

Mijn moeder zei toen de volgende ben ik.
Het is heel hard als mensen dat zeggen, je hoopt dat ze het mis hebben maar dat is dus niet zo…bij hen niet in ieder geval.
Het leek wel of ze gezamelijk waren gekomen in een soort zielengroepsverband oid? Of dat ze spiritueel gezien soulmates waren?
—–

 

~*~

Anderhalf jaar na mijn oma’s heengaan, en 7 maand na mijn tante, bleek mijn moeder plotseling ernstig ziek te zijn?

Toen mijn moeder stierf…
Was ik helaas niet bij haar.
Ik wist niet dat ze al heen zou gaan.
Dat is iets waar ik het nog steeds moeilijk mee heb.
Haar ”vriend” waar zij een kortstondige relatie mee had, onthield mij informatie en wilde mij niet bij haar, om psychische redenen had hij vreemde gedachten.
Of misschien had hij al bedacht hoe hij zich de spullen van mijn moeder  zou toe eigenen?

Toch de avond dat zij heen ging, kreeg ik plots muziek te horen die aan ging op mijn computer.
Het nummer van Marco Borsato, “Waarom ben jij nu uit mijn leven”.

Ik moest mijn computer uitzetten om die muziek uit te doen.
Ik vond dit heel vreemd en belde hier na direct met het ziekenhuis.
Of alles goed ging met mijn moeder, het was al laat.
Ze zouden mij direct informeren als er iets was zeiden ze.
Mijn moeder had nog wat water gedronken zeiden ze en alles was in orde.
Die nacht stierf ze heel alleen. Tegen de morgen, als de zon nog niet op is…en de lucht grijzig…
Zonder iemand om haar heen.

Afschuwelijk….!

Maar ik had 4 maanden daarvoor een droom gehad.
Ik wist toen niet wat die droom betekende, het was een vreemde droom, wazig en het was tegen de morgen.
Als de wereld zachtgrijs is geworden, en de zon nog niet op.
Ik was in een kamer, en zag op een bed een vrouw liggen.
Ze stapte uit haar lichaam, en ontmoette zielsverwanten, ik was er bij?
Ik zag wat er gebeurde.
Ze werd opgehaald.
Ik zag een gebeurtenis die ik niet wist, want niemand wist nog dat mijn moeder ziek was.
Later zag ik terwijl mijn moeder in een ziekenhuis bed overgeplaatst werd, dat die gang en die kamer en dat schilderij
wat leek op het plaatje hier onder…

36 AnGel-WinGs.nl

overeen kwamen met mijn droom maanden daarvoor.
En dat de kamer waar zij lag precies die kamer was uit mijn droom!

Na haar overlijden waren er vele mensen die misbruik maakten, mij dingen wilden onthouden, afnemen, welke hen rechtens niet toekwamen.

Ik ben enigskind nml.
Ik heb niet veel van mijn moeder, maar wel de meest emotionele waardevolle dingen.
Ik hoop dat de mensen die dat aangericht hebben, heel gelukkig zijn met wat zij deden.
Na 4 maanden kon ik pas echt afscheid gaan nemen van mijn moeder.
Dat heeft me een enorm lange tijd gekost, langer nog en  onnodig, omdat er mensen waren die mij dat ergens niet gunden oid door eigen projecties.
Zij wisten blijkbaar niet beter.
En je blijft altijd treuren om geliefden die heengaan, alleen dit alles erom,heen maakte alles extra erg.
Vreselijker dan nodig…je moeder verliezen is al het ergste dat je kan overkomen nml.
Haar missen doe ik nog elke dag!
Ik heb daarna nog een prachtig bewijs gekregen niet een maar meer, dat mijn moeder aanwezig was na haar overlijden.
En niemand neemt mij dat nog af.

AngelWings

 

Anderhalf jaar later overleed mijn neef plotseling.
Mijn lievelingsneef, 33 jaar oud.
Tijdens sport.
Een gruwelijke schok… zo een lieve jongen…zomaar weg plotseling.
Hij was altijd dol op tuinieren en tijdens zijn begrafenis in de wintermaanden begon er plots een merel prachtig te zingen.
En brak de zon plots door…ik vond dat bijzonder omdat ik daar wel op let zulke dingen…

Voor deze trieste dingen gebeurden had ik een droom, ik droomde dat ik 5 lijkenkoetsen uit de vorige eeuw richting stad zag rijden.
Ik was erg bang voor deze droom, maar je denkt er niet meer aan later, en toch…we verloren 5 mensen in de familiekring in korte tijd achter elkaar.

—-

‘Bijna-doodervaring is geen verzinsel’
Robin de Wever − 11/04/13, 13:30

© thinkstock.
Bijna-doodervaringen (BDE) maken zo’n indruk dat we ze ook na lange tijd beter herinneren dan ervaringen uit het gewone leven. Het lijkt erop dat BDE’s geen hersenspinsels zijn, maar dat ‘patiënten’ wel degelijk iets hebben meegemaakt.
De herinnering aan een BDE lijkt ‘echter’ dan andere herinneringen. Zelfs bruiloften en de geboorte van het eigen kroost scoren lager
Dat concludeert een groep rond de Luikse neuropsycholoog Vanessa Charland-Verville. De wetenschappers beschrijven de bevindingen van hun onderzoek deze maand in het wetenschappelijke tijdschrift PLOS ONE.

Hoewel er de afgelopen decennia aardig wat onderzoek is gedaan naar bijna-doodervaringen blijven veel zaken onduidelijk. Sommige wetenschappers gaan er vanuit dat BDE’s worden veroorzaakt door een zuurstoftekort of een eigenaardig samenspel van stoffen in de hersenen.

Warmte en tunnels van licht
‘Getuigen’ spreken veelal van dezelfde herinneringen. Ze zouden uit hun lichaam zijn getreden, gereisd hebben in een tunnel en overweldigd zijn door warmte en licht. Sommigen claimen dat ze overledenen zijn tegengekomen of dat ze te horen kregen dat ze terug moesten keren naar hun lichaam. Velen gaan er vanuit dat BDE’s niet meer zijn dan speciale hallucinaties, anderen spreken van een spirituele ervaring.

De theorie dat die ‘getuigen’ een valse herinnering hebben opgepikt kan volgens Charland-Verville in ieder geval naar de prullenmand. Bijna-doodervaringen voelen ook na lange tijd zo ‘echt’ aan dat er wel degelijk iets gebeurd moet zijn. Sterker nog: de herinnering aan een BDE lijkt ‘echter’ dan andere herinneringen. Zelfs bruiloften en de geboorte van het eigen kroost scoren lager.

De onderzoekers baseren zich op een psychologische test waarbij getuigen moesten aangeven hoeveel ze zich van een bepaald voorval herinnerden. Hoe meer details ze noemden, hoe levendiger de herinnering. Daarmee is overigens niet bewezen dat mensen tijdens een bijna-doodervaring werkelijk een ‘reis’ maken.

Neurochirurg ‘bekeerde’ na een bijna-doodervaring
Het kamp dat BDE’s beschouwt als een spiritueel fenomeen kreeg er vorig jaar een vurig pleitbezorger bij. De ‘aanvankelijk sceptische’ Amerikaanse neurochirurg Eben Alexander beschrijft in zijn bestseller ‘Proof of Heaven’ hoe hij tijdens een coma naar een andere wereld reisde.

Hij zou in contact zijn geweest met ‘glinsterende wezens die langs de hemel zweefden’ en een vrouw die ‘zonder woorden’ tot hem sprak. ‘De boodschap waaide door me heen als de wind’, vertelde Alexander in tijdschrift Newsweek. ‘Ik begreep direct dat hij waar was – op dezelfe manier als ik weet dat de werkelijkheid op aarde waar is.’

https://www.trouw.nl/tr/nl/5097/Spiritualiteit/article/detail/3424055/2013/04/11/Bijna-doodervaring-is-geen-verzinsel.dhtml

Neuroloog ontwaakt uit coma: ‘De hemel bestaat echt’
Door: Robin de Wever − 12/10/12, 15:29

© Wikimedia. Fragment uit ‘Rosa Celeste: Dante en Beatrijs aanschouwen de hoogste hemel’ van Gustave Doré.
Bewijzen bijna-doodervaringen dat ons het overlijden iets te wachten staat? Neurochirurg Eben Alexander dacht beter te weten, totdat hij zelf op het randje van leven en dood balanceerde. Nu verkondigt hij stellig: de hemel bestaat.
Eben Alexander
Hij kende de verhalen over bijna-doodervaringen. Wist ook dat ze neurologisch heel plausibel te verklaren zijn: wie bijna het leven laat en ’terugkomt’ met een wonderlijke getuigenis, heeft een prachtige hallucinatie beleefd.

Die theorie is goed gedocumenteerd, schrijft Alexander deze week in het Amerikaanse tijdschrift Newsweek. Vandaar ook dat hij niet in God geloofde: hij wilde wel, maar wist beter.

Een infectie met de E. coli-bacterie zorgde er uiteindelijk voor dat hij zijn visie radicaal herzag. Terwijl de bacterie zijn hersenen aanvrat, lag Alexander lag zeven dagen lang in een coma. Tijdens die sluimerperiode overkwam hem het schijnbaar onmogelijke. Hoewel zijn hersenschors volgens metingen op stand-by zou hebben gestaan en iedere vorm van bewustzijn uitgesloten leek, beleefde hij een avontuur waarbij hij naar eigen zeggen klaarwakker was.

Glinsterende wezens en een bijzondere vrouw
‘Ik steeg op, oneindig veel hoger dan de wolken. Glinsterende wezens zweefden langs de hemel, terwijl ze lichtgevende sporen achterlieten. Vogels? Engelen? Op die woorden kwam ik pas later, toen ik mijn herinneringen opschreef. Alles bestond op zich, maar was tegelijk deel van al het andere, zoals de gedetailleerde en verweven ontwerpen op Perzische tapijten.’

Het uitendelijke verhaal is ‘nog vreemder’. ‘Het grootste gedeelte van de reis was er iemand bij me. Een vrouw. Ze was jong, ik herinner me haar tot in detail. Ze keek me aan met een blik die, als je hem vijf seconden zou gadeslaan, je hele leven de moeite waard maakte – wat je eerder ook beleefd zou hebben.’

Huidige wetenschappelijke inzichten ‘schiet tekort’
‘Ze sprak tot me, zonder woorden. De boodschap waaide door me heen als de wind, en ik begreep direct dat hij waar was – op dezelfe manier als ik weet dat de werkelijkheid op aarde waar is.’

Alexander zou vernomen hebben dat hij ‘eeuwig geliefd en gekoesterd’ wordt, dat hij niet bang hoefde te zijn en dat hij niets verkeerd kon doen. Later verschafte een anonieme macht hem diepe inzichten over zijn leven.
Voor zover ik weet heeft er nog nooit iemand gereisd naar deze dimensie terwijl zijn hersenschors compleet inactief was
Zo ging dat nog enige tijd voort, tot hij wakker werd. De neurowetenschap schuift bijna-doodervaringen te makkelijk terzijde, vindt Eben Alexander nu.

‘Volgens de huidige medische opvattingen over het brein had ik niet eens een minimaal, beperkt bewustzijn kunnen hebben, laat staan een hyper-levendige en compleet coherente reiservaring kunnen opdoen.’

‘Ervaring is eigenlijk een projectie’
Anderen overtuigen dat er meer is dan de dagelijkse werkelijkheid is niet eenvoudig, weet ook Alexander. Collega’s tonen beleefd interesse, maar laten zich duidelijk niet overtuigen. Ook buiten de academische wereld is de scepsis groot. Religiejournalist Peter Stanford verklaart zijn verhaal in The Guardian aan de hand van diepe verlangens: ‘ervaringen met gene zijde’ zijn volgens hem eigenlijk een projectie van wat ieder mens graag zou willen.

In Newsweek kopt Alexander alvast een paar van zulke kritische ballen terug. ‘Dit soort ervaringen zijn inderdaad zo oud als de menselijke geschiedenis. Maar voor zover ik weet heeft er nog nooit iemand gereisd naar deze dimensie terwijl zijn hersenschors compleet inactief was en terwijl zijn lichaam medisch nauwkeurig in de gaten werd gehouden.’

‘Het universum dat ik tijdens mijn coma heb ervaren is’, zo concludeert Alexander tot zijn ‘schrik en plezier’, ‘hetzelfde als dat waar Einstein en Jezus op heel verschillende wijzen over spreken’.

Alexanders verhaal, een samenvatting van zijn boek Proof of Heaven, is te lezen op de website The Daily Beast.

https://www.trouw.nl/tr/nl/5097/Spiritualiteit/article/detail/3330838/2012/10/12/Neuroloog-ontwaakt-uit-coma-De-hemel-bestaat-echt.dhtml
Bewijs voor Leven na de Dood, zegt Radiotherapeut-Oncoloog
Posted on 19 maart 2010 by Neo Xirtam in Gezondheid, Spiritueel, tags: bde, bijna dood ervaring
Bijna-dood Ervaringen: Bewijs voor Leven na de Dood, Zegt Radiotherapeut-Oncoloog

Wat gebeurt er als een persoon overlijdt?

Het is een vraag waarover men heeft gepeinsd sinds het begin van het menselijk ras, en wetenschappers, theologen, en iedereen daar tussenin hebben hun eigen overtuigingen en theorieën over het onderwerp aangedragen. Maar voor Jeffrey Long, arts, radiotherapeut-oncoloog in Houma, Louisiana, is het antwoord op die vraag steeds duidelijker geworden.

Op basis van zijn eigen onderzoek en dat van vele andere onderzoekers, is hij ervan overtuigd geraakt dat het fenomeen dat bekend is als een bijna-dood ervaring (BDE) de realiteit van een leven na de dood weergeeft.

Al meer dan 10 jaar heeft Dr. Long duizenden gevallen van BDE’s bestudeerd en de BDE Onderzoeksstichting [Near Death Experience Research Foundation (NDERF)] opgericht, die de grootste onderzoeksdatabase naar BDE in de wereld is geworden. Dr. Long’s nieuwe boek, Bewijs van Leven na de Dood [Evidence of the Afterlife], dat gebaseerd is op meer dan 1.300 gevallen van BDE’s die gedeeld werden met het NDERF, werd een New York Times bestseller bijna meteen nadat het uigegeven was.

“Mensen uit alle lagen van de bevolking hebben bijna-dood ervaringen gehad, waaronder ook sommige artsen,” zei Dr. Long tegen Medscape Oncology in een interview. “Het zet hun wereld op zijn kop, en het maakt het moeilijk omdat zij geneigd zijn niet publiekelijk bekend te maken dat zij deze ervaring hadden.”

Alhoewel er enige variatie bestaat, kunnen BDE’s losjes gedefinieerd worden als mystieke of transcendente ervaringen die worden gemeld door individuen die of stervende zijn of klinisch dood. Algemene ervaringen die gemeld worden aan Dr. Long en andere onderzoekers zijn vreedzame gevoelens, de gewaarwording dat men uit zijn lichaam treedt, het besef van beweging door een donkere tunnel naar een helder licht, een overzicht van je leven zien, en het contact met andere “spirituele” wezens. Sommige mensen hebben duidelijk hun eigen reanimatie beschreven met opmerkelijke accuraatheid, tot aan de gesprekken toe die plaatsvonden buiten de kamer en die buiten normale gehoorafstand waren.

Dr. Long raakte in eerste instantie geïnteresseerd in BDE’s in 1984, toen hij een artikel over het onderwerp las dat werd gepubliceerd in een medisch journaal. Verschillende jaren later, vertelde de echtgenote van een college vriend haar eigen ervaring hiermee, nadat zij bijna overleed na een allergische reactie toen ze onder narcose was. 10 jaar later startte hij de NDERF om het beter te kunnen bestuderen.

Over het algemeen is het onderwerp zeer controversieel, zeker de conclusie dat BDE’s het bewijs laten zien voor leven na de dood. Echter, Dr. Long wees erop dat feedback van zijn medische collega’s voor het grootste gedeelte positief was. “Iedereen respecteert het succes van het boek en velen van hen hebben er over nagedacht en zijn bij zichzelf te rade gegaan,” zei hij. “Al mijn collega’s die het boek gelezen hebben waren onder de indruk, omdat het wetenschappelijk bedoeld was.

Hij erkent dat niet iedereen het eens is met zijn conclusies, maar alhoewel “zij het er niet mee eens zijn, vinden zij dat dit een significant standpunt is,” legt hij uit. “Als zij het er niet mee eens zijn, zou dat kunnen liggen aan factoren als hun persoonlijke religieuze kijk op de zaak of het wetenschappelijke bewijs. Ik kan hen dat niet kwalijk nemen, omdat als iemand mij hier 20 jaar geleden mee had benaderd, ik hetzelfde had gevonden.”

Dr. Long gelooft dat BDE’s krachtig wetenschappelijk bewijs bieden dat “het bestaan van een leven na de dood redelijk te accepteren lijkt.” Specifiek benoemd hij “9 punten van bewijs” die hij uit zijn onderzoek heeft gehaald.

“Ik vind 1 van hen zeer sterk bewijs dat er een leven na de dood bestaat,” legt Dr. Long uit. “Maar als je ze allemaal samenvat, denk ik dat de combinatie – naar mijn mening – overtuigend wordt.”

De 9 Punten van Bewijs Van Evidence of the Afterlife

Zeer helder bewustzijn. Het niveau van bewustzijn en alertheid gedurende BDE’s is meestal groter dan dat wat wordt ervaren in het dagelijks leven, zelfs terwijl BDE’s meestal plaatsvinden wanneer een persoon bewusteloos is of klinisch dood. Ter aanvulling, volgen de elementen in BDE’s over het algemeen dezelfde vaste en logische orde in alle leeftijdsgroepen en culturen.
Realistische ervaringen van het uit het lichaam getreden zijn. Ervaringen van uit het lichaam treden vormen de meest voorkomende elementen van BDE’s, en wat werd gezien en gehoord is bijna altijd realistisch. Zelfs als de observaties van deze ervaring gebeurtenissen bevatten die ver van het fysieke lichaam plaatsvinden, en ver van enige mogelijke gevoelsgewaarwording van de patiënt, worden zij bijna altijd bevestigd compleet accuraat te zijn.
Verhoogde zintuigen. Verhoogde zintuigen worden gemeld door de meeste mensen die een BDE hebben ervaren, en normale of super-visie vond plaats in diegenen met een significant mindere visie, en zelfs echte blindheid. Verschillende mensen die totaal blind waren sinds de geboorte hebben verhoogde visie tijdens BDE’s gemeld.
Bewustzijn tijdens narcose. Veel BDE’s vinden plaats terwijl een persoon onder algehele narcose is, op een tijdstip dat enige bewuste ervaring onmogelijk zou moeten zijn. Alhoewel er speculatie is dat deze BDE’s het resultaat zijn van te weinig narcosemiddel, resulteren sommige uit een overdosis narcosemiddel.
Perfecte terugkijk. Teruggeziene levens in BDE’s bevatten echte gebeurtenissen die in de levens die deze mensen hebben ervaren hebben plaatsgevonden, zelfs als de gebeurtenissen waren vergeten of gebeurden voordat de persoon oud genoeg was om het zich te herinneren.
Familie reünies. Tijdens een BDE, zijn de mensen die men tegenkomt bijna altijd overleden, en het zijn meestal familieleden van de persoon die de BDE heeft; soms zijn het zelfs familieleden die overleden waren voordat de patiënt geboren was.
Ervaringen van kinderen. De BDE’s van kinderen, inclusief kinderen die te jong waren om concepten te ontwikkelen over de dood, of BDE’s, zijn in essentie identiek aan die van oudere kinderen en volwassenen.
Wereldwijde samenhang. BDE’s lijken opvallend samenhangend over de wereld, en binnen vele verschillende religies en culturen. BDE’s in niet-westerse landen zijn ongelofelijk gelijk aan die ervaringen die plaatsvinden in Westerse landen.
Na-effecten. Het is gebruikelijk voor mensen om grote levensveranderingen te ervaren na het hebben van een BDE. Deze na-effecten zijn vaak krachtig, voortdurend en de levenskwaliteit verhogend, en de veranderingen volgen over het algemeen een vast patroon.
Onderzoek en Verschillende Standpunten
De term “bijna-dood ervaring ” werd bedacht door Ralph Moody, Arts, Wetenschapsarts, in 1975 in zijn klassieke boek Leven na Leven [Life After Life]. Onderzoekers hebben BDE’s al decennia lang bestudeerd, en alhoewel het meeste onderzoek aantoont dat BDE’s echt zijn en onverklaarbaar, wordt het idee van bewustzijn na de dood nog niet breed geaccepteerd.

“Er zijn meer dan 20 verschillende verklaringen voor BDE’s, en zij omvatten alle aannemelijke fysiologische, biologische, culturele en psychologische verklaringen die je maar kunt bedenken,” zei Dr. Long. “Maar de waarheid is dat niet één van hen ook maar enigszins juist lijkt, zelfs niet voor sceptici, en dat is waarom er zo veel zijn. Niet een ervan is geaccepteerd als waarschijnlijk, zelfs niet door sceptici.”

Eén voorgestelde theorie voor de oorsprong van BDE’s is fysiologische veranderingen in het brein, zoals hallucinaties die veroorzaakt worden door zuurstofgebrek. Andere theorieën zijn psychologisch, zoals een reactie op de naderende dood, of zijn verbonden aan een veranderende staat van bewustzijn en cognitief functioneren.

Kevin Nelson, Arts, Neurologisch professor van de Universiteit van Kentucky in Lexington, heeft de hypothese opgeworpen dat ‘rapid eye movement’ (REM) opwekking bijdraagt aan BDE’s. “De REM-staat van bewustzijn is, in zijn natuurlijke staat en definitie, activering van het visuele systeem,” zei hij tegen Medscape Oncology. “Het allereerste fysiologische teken REM is dat ‘pontogeniculoocciptal’ golven alle niveaus van het visuele systeem opwinden.”

“Omdat slaap-gerelateerde hallucinaties meestal visueel zijn, kan het REM-systeem niet verantwoordelijk zijn voor het “hemelse” licht dat zo vaak wordt gemeld in de BDE,” legde hij uit.

Dr. Nelson en collega’s onderzochten de levenslange algemeenheid van REM opwekking bij 55 mensen die een BDE hadden ervaren, en vergeleken hen met leeftijds- en sekse-verbonden controleobjecten. Zij ontdekten dat slaapverlamming en slaap-gerelateerde visuele en gehoor hallucinaties substantieel meer algemeen zijn onder mensen met een BDE. Alhoewel het voorlopige resultaten zijn, suggereren zij dat REM opwekking subjectieve aspecten van de BDE en de vaak geassocieerde flauwte zou kunnen bevorderen. (Neurology. 2006;66;1003-1009).

“Het gevoel van aanwezigheid in een tunnel en beweging naar het licht kan verklaard worden door het wegvallen van druk in het oog, dat eerst blindheid veroorzaakt in de periferie en onze centrale visie behoudt,” zei Dr. Nelson; “daarom, de tunnel.”

Dr. Nelson legde uit dat de gelijkenissen tussen vele BDE gevallen bestaan omdat alle mensen gelijkwaardige breinbiologie hebben. Over het gevoel van je lichaam verlaten, geeft hij aan dat ervaringen van “uit het lichaam treden” illusies zijn die voorkomen wanneer ons brein niet al onze sensaties kan integreren. Zij kunnen worden veroorzaakt door een stroompje elektriciteit in het temporale-pariëtale gebied.”

Volgens Dr. Nelson, verklaart breinfysiologie alle ervaringen van BDE’s. “Dat wil niet zeggen dat er geen realiteit is achter het brein,” zei hij. “Het is gewoon dat het brein wetenschappelijk is en alles daar voorbij is geloof.”

Geen Medisch Verklaarbare Uitleg
In 2001, publiceerde de Lancet de resultaten van een 13-jaar durende studie naar BDE’s die was uitgevoerd in 10 verschillende centra in Nederland (Lancet.2001;358:2039-2045). De studie, een van de weinige die vooruitkijkend werd uitgevoerd, traceerde 344 hartpatiënten die succesvol werden gereanimeerd na een hartstilstand.

De onderzoekers, geleid door de Nederlandse cardioloog Pim van Lommel, Arts, die was aangesloten bij het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem ten tijde van de studie, ontdekten dat 62 patiënten (18%) BDE’s gemeld hadden. Van die groep hadden 41 mensen (12%) dat waaraan gerefereerd wordt als kern (of diepe) BDE’s.

Toen zij na 2 en 8 jaar het onderzoek opvolgden, herinnerden alle overlevende patiënten hun BDE ervaring bijna precies zo als zij die oorspronkelijk beschreven hadden. De onderzoekers vonden weinig verschil tussen patiënten die de BDE hadden ervaren en zij die deze niet hadden ervaren. Zij merkten ook op dat hun ontdekkingen geen psychologische, neurofysiologische of fysiologische factoren liet zien die deze ervaringen na een hartstilstand hadden kunnen veroorzaken.

Zelfs alhoewel de onderzoekers geen medische verklaringsuitleg voor de BDE’s konden geven, erkenden zij dat neurofysiologische processen enige rol moeten spelen. Maar als BDE’s puur fysiologisch zijn – bijvoorbeeld veroorzaakt door zuurstoftekort in de hersenen – dan zouden de meeste patiënten die klinisch dood waren een BDE moeten melden, schreven zij.

Dr. Van Lommel en collega’s merkten op dat er gelijkenissen tussen BDE’s en verschillende andere fenomenen bestaan, zoals elektrische stimulatie van de temporaalkwab in de hersenen, maar dat die ervaringen meestal bestaan uit gefragmenteerde en toevallige herinneringen. In tegenstelling is de herinnering na een BDE duidelijk en in volgorde.

“Hoe zou een duidelijk bewustzijn buiten iemands lichaam kunnen worden ervaren op het moment dat het brein niet langer functioneert gedurende een periode van klinische dood met een vlak EEG?” vragen de auteurs zich af, daaraan toevoegend dat “BDE tegen de grens zit van de medische ideeën over de breedte van menselijk bewustzijn en de geest-brein relatie.”

De laatste paar jaar heeft Dr. Van Lommel lezingen gegeven over de hele wereld over BDE’s en de relatie tussen bewustzijn en het brein. “Het is een uitdaging om aan artsen en medisch studenten te verklaren, in de vele lezingen die ik geef, waarom ik tot de conclusie kwam dat bewustzijn kan worden ervaren tijdens een periode van een niet functionerend brein,” vertelde Dr. Van Lommel tegen Medscape Oncology.

“De hypothese dat bewustzijn een product is van het functioneren van het brein is nooit als zodanig bewezen,” zei hij. “De meeste artsen zijn zich niet bewust van de medische literatuur over wat er gebeurt in het brein tijdens een hartstilstand, en wat er echt precies bekend is over hoe het brein functioneert.”

Hij legde uit dat, in Nederland, meer en meer artsen lijken “open te staan voor de mogelijkheid van een faciliterende functie van ons brein om bewustzijn te ervaren, en dat ons bewustzijn geen locatie heeft – niet vastgeketend is in plaats of tijd.”

“Maar, natuurlijk, hebben vele neurowetenschappers grote moeite met het veranderen van hun basisconcepten,” voegde Dr. Van Lommel toe.

Op persoonlijke titel gaf Dr. Van Lommel toe dat er geen hard wetenschappelijk bewijs is van een leven na de dood, en dat dat er nooit zal zijn. “Maar voor mij, is het zeer waarschijnlijk omdat het wetenschappelijk bewezen is dat patiënten, paradoxaal genoeg, een verhoogd bewustzijn ervaren tijdens een hartstilstand en tijdens een periode van een tijdelijk niet functionerend brein.”

Erkennen van BDE’s
Artsen moeten zich bewust zijn van BDE’s betoogt Dr. Long, speciaal oncologen en anderen die zorgen voor patiënten met levensbedreigende ziekten. “Ik zou willen aanbevelen dat als patiënten het ter sprake brengen, artsen klaar zijn om erover te praten,” zei hij. “Maar patiënten aarzelen vaak, dus het beste is om te wachten tot zij klaar zijn om [hun ervaringen] te delen.”

Patiënten zouden hints kunnen geven over hun ervaring; onder die omstandigheden moeten doctoren klaar zijn om vragen te stellen en de juiste reactie te weten. “Deze ervaringen zijn medisch onverklaarbaar, en zij kunnen sterk levensveranderend zijn,” zei Dr. Long. “Als artsen de ervaring niet hebben of zich niet op hun gemak voelen hierover te praten, moeten zij patiënten doorverwijzen naar bronnen en organisaties die hen wel kunnen helpen.”

Dr. Long denkt dat het vergroten van zijn begrip van BDE’s hem heeft geholpen een betere arts te worden voor zijn kankerpatiënten. Individuen die BDE’s ervaren worden vriendelijker, liefdevoller, en accepteren anderen makkelijker, en hij is begonnen deze zelfde effecten in zijn eigen leven in te voeren. Hij legde uit dat hij nu “het leven met meer moed en vertrouwen tegemoet treedt.”

Dr. Long benadrukt dat zijn jaren van onderzoek hem op een punt hebben gebracht waarop zijn eigen persoonlijke conclusie is dat er leven na de dood is, maar niet iedereen zal daarvan overtuigd zijn. In plaats daarvan, spoort hij mensen aan om het bewijs in overweging te nemen en “tot hun eigen conclusie te komen.”

https://www.stomverbaasd.com/bewijs-voor-leven-na-de-dood-zegt-radiotherapeut-oncoloog/
Wetenschappers bewijzen leven na de dood!

19 Juli 2008 15:04: Isabel Blanco
Het bericht is uit 2005 maar erg actueel. Op TV kunnen we veel programma’s zien over mediums die communiceren met overledenen. Hierover wordt zeer uiteenlopend gedacht. De een vindt het niets, de ander geloofd het. Aan de skepsis kan een eind komen door dit soort stukken.

Niburu.nl kwam met dit stuk over een wetenschappelijk onderzoek in Amerika waarbij mediums die communiceren met genezijde wel heel erg verbazingwekkend goed scoren! Kijk en dat horen we graag natuurlijk toch? Vandaar dat het stuk hier dan ook prima past.

Cleveland – Wat gebeurt na de dood – eindigt het daar of is er meer?

Veel van ons hopen op een leven na de dood en nu beweren enkele wetenschappers dat ze het bewijs daarvoor hebben gevonden. Er zijn veel mensen die zeggen dat ze, na klinisch dood te zijn bevonden, weer tot leven kwamen en in die korte periode een leven-na-de-dood ervaring hebben gehad. Wetenschappers van de universiteit van Arizona hebben uitgebreid onderzoek gedaan en zeggen nu dat ze bewijs hebben voor een leven na de dood. Een voortbestaan van een bewustzijn nadat onze fysieke lichamen het hebben begeven. “Bijna iedereen die de data die we hebben verzameld bekijkt, gelooft dat er meer is”, zegt een van de wetenschappers.

Allison Dubois is een spiritueel medium; iemand die zou kunnen communiceren met ‘gene zijde’. Christine Vettore heeft bij Dubois een reading gehad. Dubois heeft getracht contact te zoeken met de overleden bekenden van Christine. “Ik hoop dat er zoiets is als leven na de dood, want dan kan ik iedereen weer ontmoeten die ik nu al heb verloren”, zei Vettore.

Het duurt niet lang. Enkele seconden later meldt Dubois dat de dochter van Vettore ‘contact probeert te maken’. Het is een gave. Dubois zegt dat ze het haar hele leven al kan, maar er bestaat veel kritiek op haar vermogen. “Ik denk dat er sommige charlatans bestaan die ervoor zorgen dat mijn gave belachelijk wordt gemaakt. Er zullen altijd rotte appels zijn. Diegene die werkelijk de gave bezit moet zichzelf echt bewijzen”, zei Dubois.

Deze reading is een gedeelte van een wetenschappelijk experiment. Dr. Gary Schwarz, van de universiteit van Arizona, observeerde tijdens het onderzoek. De in Harvard afgestudeerde doctor, kijkt naar wat hij noemt ‘hits’ en ‘misses’ of nauwkeurigheid van de reading (methode van meten). Hij werkt aan zijn hypothese dat leven-na-de-dood bestaat en dat mediums in staat zijn contact te maken met ‘gene zijde’.

Nadat de dochter van Vettore is opgeroepen, contacteert Dubois de broer en de moeder van Vettore. Ze is in staat om details te vermelden die ze vooraf niet had kunnen weten. Dubois vertelt Vettore bijvoorbeeld dat haar moeder weet dat ze worteltaart en een schaaltje pinda’s in huis heeft. “Geen van deze twee dingen heb ik ooit in huis. Deze maand toevallig wel”, zei Vettore. De nauwkeurigheid is verbazingwekkend omdat Vettore voor de reading geen contact met heeft gehad met Dubois. Vettore zei dat Dubois 80 tot 90 procent klopte van haar verhaal. Sceptici beweren dat Dubois gewoon aan het raden is, maar Schwartz zei dat zoiets onmogelijk is bij zo’n hoge nauwkeurigheid.

De laatste zeven jaar heeft Schwartz geprobeerd met behulp van de wetenschap te verklaren wat er met ons gebeurt na de dood. “Dat dit idee tegen de huidige opvattingen van de wetenschap indruist, is subtiel uitgedrukt”, zei Schwartz. Schwartz heeft meerdere experimenten gedaan onder zeer strenge en gecontroleerde voorwaarden. Bij een van de meest intrigerende studies zijn vijf van de meest gerespecteerde mediums van de wereld betrokken, allen verbonden met monitoren en computers. In het experiment kregen 10 mensen een reading van 5 mediums.

Het medium en degene die een reading zou krijgen, werden van elkaar gescheiden door een wand. Als het medium klaar was, dan zou het volgende medium plaatsnemen net zolang totdat alle mediums een lezing van het individu hadden gegeven. Schwartz en zijn medewerkers zouden daarna de readings vergelijken. Ze waren verbaasd over het feit dat in de meeste gevallen de mediums bij hetzelfde individu, dezelfde informatie verstrekten en met een nauwkeurigheid van maar liefst 80 tot 90 procent.

De wetenschappers noemen het ‘overleven van bewustzijn’, wat betekent dat het fyieke lichaam sterft, maar het bewustzijn voortleeft. Het onderzoek wordt voortgezet met studies naar mensen die bijna-dood ervaringen hebben gehad. Schwartz zegt dat onderzoek in bijna-dood ervaringen de gave van de mediums kan ondersteunen. Schwartz zegt dat hij het onderzoek zal voortzetten en dat de uitkomsten van het onderzoek zoals het er nu ligt, niet liegen. “Als je kijkt naar de totale bevindingen van het laboratorium, dan is de meest eenvoudige verklaring dat het overleven van het bewustzijn na de dood een realiteit is”, zie Schwartz.

Bron: Newsnet5

https://www.victorzammit.com/book/dutch/chapter05dutch.html

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥