De oorlog in Oekraïne verbrandt de hele generatie

EP-lid Clare Daly hekelt: Een hele generatie mannen wordt genadeloos verbrand in de oorlog in Oekraïne. De gruwelijke beelden van de oorlog zijn diep schokkend. Maar in plaats van een dringend noodzakelijke dialoog voert het Westen een voortdurend debat over nog meer wapenleveranties. In haar korte toespraak roept Clare Daly op tot dialoog.

Sinds de Maidan-rellen in 2014 is Oekraïne verwikkeld in een burgeroorlog tussen West-Oekraïne en Donbass, Oost-Oekraïne. In 2022 zouden ongeveer 12.000 doden betreurd moeten worden. Met de invasie van Russische troepen op 24 februari 2022 verspreidde de oorlog zich naar West-Oekraïne en kost elke dag meer levens. Zoals sinds 2014 het geval is in Oost-Oekraïne, doen nu ook zware explosies steden en dorpen in West-Oekraïne opschudden.

Gezinnen met hun kinderen vluchten naar hun kelders of verlaten het land om zichzelf te beschermen tegen raketaanvallen en de dood die overal op de loer ligt. De beelden van de oorlog die je sinds 2014 hebt gezien, doen je hart trillen en scheuren, het zijn mensen zoals jij en ik. Een hele generatie mannen gaat verloren in deze meedogenloze gevechtsoperaties, van wie de meesten via gedwongen dienstplicht naar het front zijn afgevoerd.

 

Ondertussen suggereert het Westen herhaaldelijk steun voor West-Oekraïne. Vanaf het begin is alle “hulp” echter gericht op het militair verbeteren van West-Oekraïne, wat onvermijdelijk deze oorlog verlengt en het aantal slachtoffers verder doet toenemen. Serieuze vredesonderhandelingen en de staakt-het-vuren-overeenkomsten die in de Minsk-akkoorden waren bereikt, werden tussen 2014 en 2022 consequent door West-Oekraïne gebroken.

 

Sinds de invasie van Russische troepen op 24 februari 2022 zijn er geen nieuwe vredesonderhandelingen geweest. Het pad van dialoog en het vinden van consensus wordt consequent vermeden. In haar korte toespraak hekelde EP-lid Clare Daly de aanhoudende oorlogsretoriek en het debat over de wapenleveranties, die hand in hand gingen met een beschamend gebrek aan empathie voor het menselijk leven. Luister zelf naar wat ze te zeggen heeft:

 

‘Dank u, meneer de president. Luisterend naar dit soort gejuich voor oorlog hier, veilig duizenden kilometers van de frontlinies, denk ik dat het nuttig zou zijn om ons te herinneren aan wat gewone Oekraïners meemaken. The Economist meldt dat er in het hele land rekruteringen zijn afgedwongen. Dienstplichtigen zonder ervaring of opleiding worden naar het front gestuurd in wat een Britse minister omschrijft als het slopende niveau van de Eerste Wereldoorlog. Het aantal slachtoffers is geclassificeerd, maar we weten dat de schatting rond de 120.000 ligt.

 

Bataljonscommandanten vertellen The Washington Post dat rekruten massaal hun posities ontvluchten, en The Political Record maakt melding van hardhandig optreden tegen de deserteurs – het zijn ‘mensen’! In deze oorlogsretoriek schuilt een beschamend gebrek aan empathie voor gewone mensen. Het debat gaat helemaal over het blijven leveren van wapens om deze oorlog gaande te houden. Oekraïne verbrandt een hele generatie mannen – zonen – echtgenoten – broers die nooit vervangen kunnen worden. Dit kan niet eeuwig doorgaan! En jullie walgelijke oorlogsgeneraals die ons hier de schuld geven van deze mannen, jullie maken mij ziek! We hebben vrede nodig, we hebben dialoog nodig, hoe ongemakkelijk dat ook mag zijn!” dat kan nooit vervangen worden. Dit kan niet eeuwig doorgaan! En jullie walgelijke oorlogsgeneraals die ons hier de schuld geven van deze mannen, jullie maken mij ziek! We hebben vrede nodig, we hebben dialoog nodig, hoe ongemakkelijk dat ook mag zijn!” dat kan nooit vervangen worden. Dit kan niet eeuwig doorgaan!

 

En jullie walgelijke oorlogsgeneraals die ons hier de schuld geven van deze mannen, jullie maken mij ziek! We hebben vrede nodig, we hebben dialoog nodig, hoe ongemakkelijk dat ook mag zijn!”

 

Beste kijkers, één ding is zeker: Amerikaanse en Europese wapens zullen deze oorlog niet beëindigen, en oorlogszuchtigen in de politieke gelederen en de media hebben duidelijk geen belang bij vrede en de-escalatie. We moeten ons des te meer realiseren dat hetzelfde lot ons allemaal kan en zal treffen als deze ontwikkeling niet wordt gestopt. Erich Maria Remarque zei ooit: ‘Ik dacht altijd dat iedereen tegen oorlog was. Tot ik erachter kwam dat er mensen zijn die er voor zijn. Vooral degenen die niet naar binnen hoeven.’ Laten we daarom eensgezind zijn en krachtig ons veto uitspreken tegen deze en elke volgende oorlog. De tijd van oorlogen is voorbij – wij zijn vredelievende volkeren en willen geen oorlogen meer!

Bron