Contact met overledenen

Contact met overledenen

Niet zweverig, maar dagelijks aanwezig

Soms ruik je ineens de aftershave van je opa.
Of hoor je een liedje dat je moeder altijd zong, nét op het moment dat je haar mist.
Soms zie je een vogel die stil blijft zitten, recht naar je kijkt, alsof-ie wacht op iets.
En je denkt:
“Zou het kunnen…?”

Ja.
Het kán.
En het gebeurt.

 Ze zijn er nog. Alleen anders.

De dood sluit geen deuren.
Ze schuift de sluier een stukje opzij.
Mensen sterven niet weg uit ons leven — ze veranderen alleen van vorm.
Ze worden geur, herinnering, droom, fluistering.

Niet als geest in een wit kleed.
Maar als windvlaag op het juiste moment.
Als die ene vlinder die je blijft achtervolgen.
Als een stem in je hoofd die niet van jou is, maar wél klopt.

Dat is geen inbeelding.
Dat is verbinding.

Waarom we het voelen, maar niet geloven

We leven in een wereld die alles wil bewijzen.
Maar liefde hoef je niet te bewijzen.
Die weet je. Dat voel je!

Overledenen zoeken geen spektakel.
Ze zoeken herkenning.
Ze willen je geruststellen, niet overrompelen.

Dus ze fluisteren zacht.
Zacht genoeg om je hart te bereiken.
Niet je hoofd.

Hoe je contact herkent

• Je droomt intens, en het voelt aan als méér dan zomaar een droom

• Je voelt ineens een warme aanwezigheid, terwijl je alleen bent

• Je krijgt een antwoord op een vraag die je nooit hardop stelde

• Een dier kijkt je aan alsof hij iemand anders is, even

De overledenen met wie je verbonden was — écht verbonden —
blijven dichtbij.
Niet altijd. Niet constant.
Maar als het nodig is, komen ze.
En dat voel je.

Ze hoeven geen woorden meer.
Hun liefde is de taal geworden.

 Je hoeft geen medium te zijn

Je hoeft geen kaarten te leggen.
Geen rituelen te doen.
Je mag gewoon je ogen sluiten en zeggen:

“Ik mis je. Als je er bent… laat me dat voelen.”

En dan is het niet aan jou om het te forceren.
Alleen om het te ontvangen.
In zachtheid. In rust. In stilte.

Tot slot – voor wie iemand mist

Je mist niet voor niets.
Want er ís nog iets.
Geen leven zonder einde,
maar een liefde zonder grens.

Ze zijn niet weg.
Ze zijn alleen verder.
En soms,
heel soms,
komen ze terug.
Voor  jou.