Overleden dierbaren kunnen ons bezoeken in de vorm van dieren
Een paar jaar geleden zei zanger Paul McCartney van The Beatles dat zijn overleden vrouw Linda (die in 1998 stierf) hem bezocht in de vorm van … eekhoorns.
Het is onduidelijk hoe hij zich realiseerde dat de eekhoorn Linda was, maar Paul gelooft dat het haar manier was om ‘hem een teken te geven’. “Het was een geweldig moment, het ontroerde me echt en bezorgde me kippenvel.
Ik heb natuurlijk geen bewijs dat het mijn vrouw was, maar ik denk er graag over na. Een deel van mij wil het graag geloven.” Hierna begonnen veel gebruikers op sociale netwerken te praten over hoe hun overleden dierbaren hen ook bezochten in de vorm van dieren, vogels of zelfs insecten.
Mijn moeder verscheen aan mij in de vorm van een hert De oudere schrijfster Jenny Smedley woont in Norfolk met haar zoon en drie kleinkinderen. Ze zijn er in 2014 naartoe verhuisd en kochten een ‘droomhuis’ op het platteland met een prachtig uitzicht op het platteland.
Maar voordat ze daar zelfs maar twee jaar hadden gewoond, kondigden de autoriteiten de bouw van twee elektrische onderstations hier tegelijk aan, en een daarvan bevond zich volgens het plan letterlijk naast het huis van Smedley. Ze waren allemaal erg overstuur en begonnen er al over na te denken om het huis te verkopen en te verhuizen.
Op een ochtend ging Jenny met de hond wandelen in de buurt van het huis, zonder na te denken over het feit dat ze het huis zou moeten verkopen, en ook over haar overleden moeder, die twintig jaar geleden stierf.
Ze dacht dat moeder het hier heel leuk zou vinden. Toen ze de tuin binnenkwamen, zag de vrouw daar een prachtig hert. Hij stond tegenover de opkomende zon en de contouren van zijn lichaam, vooral de vertakte hoorns, leken te gloeien van goud. “We keken elkaar aan en er flitste iets tussen ons dat ik niet kan beschrijven.
Het was een absoluut magisch moment. Toen zweefde het hert stilletjes de lucht in en… verdween.” Jenny voelde onmiddellijk dat het hert haar moeder was, die haar ‘een essentiële boodschap gaf’.
Ze verkocht het huis niet, en een paar maanden later bleek dat de autoriteiten de plannen hadden gewijzigd en dat het onderstation vele kilometers van het huis van Jenny Smedley zou worden gebouwd. Papa vloog naar mij toe als een mot.
De vader van de ambtenaar, Jo Lawson, was tijdens zijn leven een “grappenmaker”; hij vond het vooral leuk om zijn dochter te laten schreeuwen door levende spinnen naar haar te gooien – Jo was vreselijk bang voor spinnen en insecten in het algemeen.
Haar vader stierf op 61-jarige leeftijd aan een hersentumor en Jo was erg overstuur, ondanks de ongrappige grappen en grappen van haar vader hield ze heel veel van hem. Een paar weken na de begrafenis van haar vader stond Jo in de badkamer toen er plotseling uit het niets een enorme zwarte mot verscheen die rond haar hoofd begon te vliegen.
Ze schreeuwde luid en begon Frank, haar kamergenoot, te bellen zodat hij de mot zou verdrijven. Maar toen hij de badkamer in rende, was er geen mot meer; hij verdween net zo plotseling als hij was verschenen.
Er gingen nog twee weken voorbij en toen Jo de was in de kast aan het zetten was, verscheen dezelfde enorme zwarte mot weer in de kamer.
En ook hij verdween snel naar een onbekende locatie. Jo had nog nooit zulke motten in dit gebied gezien, dus begon ze op internet te zoeken naar informatie over grote motten en ontdekte per ongeluk dat er in Mexico een geloof bestaat dat een zwarte mot die kort na de dood van een familielid naar mensen vliegt, de ziel is. van de overledene, die dierbaren bezoekt.
(Ik had vorig jaar twee enorme motten cq nachtvlinders, in mijn woonkamer ik heb die beesten nog nooit gezien en vond ze enorm huge…en eng! Alsof je vogels in je woonkamer hebt rondfladderen en je bent bang dat ze tegen je aanvliegen! Het waren ook best bijzondere!) Nu denkt ze dat het eigenlijk helemaal de stijl van haar vader was om haar op die manier en op die manier te bezoeken.
Papa arriveerde in de vorm van een uil
Volgens televisieproducent Tina Jenkins sleutelde haar vader tijdens zijn leven voortdurend in de tuin en besteedde hij al zijn tijd aan groenten. Hij stierf op hoge leeftijd aan kanker, toen hij ouder was dan 80. Het lichaam van de vader werd gecremeerd en er werd besloten zijn as te verstrooien in zijn geliefde tuin, waar hij werkte. En ze waren nog maar net klaar met het uitstrooien van de as toen er plotseling een enorme kerkuil op het hek zat en met zijn eigenaardige en enigszins angstaanjagende maanvormige gezicht naar de mensen staarde.
Tina dacht plotseling dat het uiterlijk van de uil haar aan haar vader deed denken, die ook een breed gezicht en een crèmekleurige huid had, zoals de veren van deze uil. Mensen keken naar de uil, en de uil verstijfde op het hek en keek aandachtig naar de mensen.
Dit duurde ongeveer 6 minuten. Tina gelooft dat het echt haar vader was, hoewel hij niet in zulke dingen geloofde en altijd een heel praktisch persoon was. Nu gelooft ze dat er meer in de wereld is dan onze gebruikelijke routine.
Mijn eerste echtgenoot vliegt als een roodborstje naar mij toe Phil, de eerste echtgenoot van Jill O’Neill, stierf in 2015 op 53-jarige leeftijd en Jill was erg verdrietig. En op een dag, toen ze bijzonder veel verdriet had, vloog er plotseling een roodborstje naar haar toe. Vanaf dat moment verscheen er elke keer dat Jill troost nodig had, een klein roodborstje naast haar. Jill geloofde dat het haar eerste echtgenoot Phil was die naar haar toe vloog. “Ik weet dat hij zou hebben gezegd: ‘Wat een onzin’, maar het gebeurde te vaak om toeval te zijn”, zegt ze.
Op een avond, terwijl Jill in haar auto zat te kletsen met een man genaamd Lawrence die haar mee uit had gevraagd, verscheen er plotseling een roodborstje op de motorkap van de auto. Jill beschouwde dit als een teken van Phils goedkeuring voor het tweede huwelijk van zijn vrouw.
Al snel trouwde Jill met Lawrence, met wie ze nog steeds samenwoont. Maar daar hielden de bezoeken van het roodborstje niet op. Getrouwd met Phil opende Jill een hondenkennel, maar na de dood van haar eerste echtgenoot had ze niet de kracht om dit bedrijf te runnen en wilde ze het verkopen.
En die avond, toen de definitieve beslissing over de kinderkamer genomen moest worden, ging Jill het afval buiten zetten en zag twee roodborstjes tegelijk op de vuilnisbak. Ze had het gevoel dat nu niet alleen Phil hier was, maar ook haar vader, die in 2013 overleed. En dat ze allebei tegen verkoop van de kwekerij zijn.
En ze verkocht het niet. “Toen ik onze kinderen erover vertelde, dacht mijn oudste dochter dat ik gek was. Maar mijn tweeling was toen nog maar zeven jaar oud en ze zeiden vaak: ‘Ik mis papa’, en zagen toen een roodborstje in de buurt blij met wat hij over ons denkt.”
Bron
Ik denk dat de energie van een ziel die niet langer aards is, wel kan zorgen voor hun eigen energie in een dier, die dan naar de door hen zo geliefde mensen gaat.
Alsof ze het kunnen sturen op die manier.
