Saint-Germain: The Immortal Count

Saint-Germain: The Immortal Count
Hij was een alchemist die naar verluidt het geheim van het eeuwige leven ontdekte.

Is het mogelijk dat een mens onsterfelijkheid kan bereiken – om voor altijd te leven? Dat is de verbazingwekkende claim van een historische figuur die bekend staat als graaf de Saint-Germain. Records dateren van zijn geboorte tot aan het einde van de 17e eeuw, hoewel sommigen geloven dat zijn levensduur teruggaat tot de tijd van Christus . Hij is vele malen door de geschiedenis heen verschenen – zelfs  nog recent in de jaren 1970 – en lijkt altijd ongeveer 45 jaar oud te zijn. Hij was bekend bij veel van de beroemdste figuren van de Europese geschiedenis, waaronder Casanova, Madame de Pompadour, Voltaire , koning Lodewijk XV , Catharina de Grote , Anton Mesmer en anderen.

Wie was deze mysterieuze man? Zijn de verhalen over zijn onsterfelijkheid slechts een legende en een folklore? Of is het mogelijk dat hij echt het geheim ontdekte van het verslaan van de dood? Wanneer de man die voor het eerst bekend werd als Saint-Germain werd geboren is onbekend, hoewel de meeste verhalen zeggen dat hij werd geboren in  1690. Een genealogie samengesteld door Annie Besant voor haar co-auteur boek, The Comte De St. Germain: The Secret of Kings , beweert dat hij werd geboren als de zoon van Francis Racoczi II, Prins van Transylvania in 1690. Andere accounts, minder serieus genomen door de meesten zeggen dat hij leefde in de tijd van Jezus en de bruiloft bijwoonde in Kana, waar de jonge Jezus water in wijn veranderde. Hij werd ook gezegd aanwezig te zijn op de raad van Nicaea in 325 AD.

Waar vrijwel unaniem overeenstemming over is, is echter dat Saint-Germain volleerd is in de kunst van de alchemie , de mystieke ‘wetenschap’ die ernaar streeft de elementen te beheersen.

Het belangrijkste doel van deze praktijk was het creëren van “projectiepoeder” of de ongrijpbare “steen der wijzen”, die, naar men beweerde, werd toegevoegd aan de gesmolten vorm van dergelijke basismetalen omdat lood  kon veranderen in puur zilver of goud. Bovendien zou deze magische kracht kunnen worden gebruikt in een elixer dat onsterfelijkheid zou geven aan degenen die het dronken.

Graaf de Saint-Germain, zo wordt aangenomen, ontdekte dit geheim van de alchemie.

Saint-Germain kwam voor het eerst in de belangstelling in de high society van Europa in 1742. Hij had net vijf jaar bij de sjah van Perzië’s hof doorgebracht, waar hij het ambacht van de juwelier had geleerd. Hij verleidde de royals en de rijken met zijn enorme kennis van wetenschap en geschiedenis, zijn muzikale vaardigheid, zijn gemakkelijke charme en snelle humor. Hij sprak veel talen vloeiend, waaronder Frans, Duits, Nederlands, Spaans, Portugees, Russisch en Engels, en was verder bekend met Chinees, Latijn, Arabisch – zelfs oud-Grieks en Sanskriet.

Het was misschien zijn buitengewone geleerdheid die kennissen ertoe bracht om te zien dat hij een opmerkelijke man was, maar een anekdote uit 1760 leidde hoogstwaarschijnlijk tot het idee dat Saint-Germain onsterfelijk zou kunnen zijn. In Parijs hoorde gravin von Georgy dat jaar dat een graaf van Saint-Germain was aangekomen voor een vrouw in het huis van Madame de Pompadour, de minnares van koning Lodewijk XV van Frankrijk. De oude gravin was nieuwsgierig, omdat ze een graaf van Saint-Germain had gekend terwijl ze in 1710 in Venetië was. Toen ze de graaf weer ontmoette, was ze verbaasd om te zien dat hij niet ouder was geworden en vroeg hem of het zijn vader was die ze kende vanuit Venetië.

“Neen, madame,” antwoordde hij, “maar ikzelf woonde aan het einde van het einde en het begin van deze eeuw in Venetië, ik had toen de eer u de rechtbank te betalen.”

“Vergeef me, maar dat is onmogelijk!” zei de verbijsterde gravin. ‘De graaf van Saint-Germain die ik in die tijd kende was minstens vijfenveertig jaar oud en jij bent aan de buitenkant nu van die leeftijd.’

“Madame, ik ben heel oud,” zei hij met een wetende glimlach.

“Maar dan moet je bijna 100 jaar oud zijn,” zei de verbaasde gravin.

“Dat is niet onmogelijk,” vertelde de graaf haar feitelijk en bleef de gravin vervolgens overtuigen dat hij inderdaad dezelfde man was die ze kende met alle details van hun vorige ontmoetingen en van het leven in Venetië 50 jaar eerder.

Nog altijd in leven, nooit verouderd
Saint-Germain reisde de komende 40 jaar uitgebreid door heel Europa – en leek in al die tijd nooit ouder te worden.

Degenen die hem ontmoetten waren onder de indruk van zijn vele vaardigheden en eigenaardigheden:

Hij zou de viool als een virtuoos kunnen spelen.
Hij was een volleerde schilder.
Waar hij ook reisde, hij richtte een uitgebreid laboratorium op, vermoedelijk voor zijn alchemistische werk.
Hij leek een man van grote rijkdom te zijn, maar er was niet bekend of hij bankrekeningen had. (Misschien was dit te wijten  aan zijn vermogen om basismetalen te transmuteren in goud)
Hij dineerde vaak met vrienden omdat hij van hun gezelschap hield, maar zelden werd gezien dat hij in het openbaar voedsel at. Hij leefde, zo werd gezegd, op een dieet van havermout.
Hij schreef recepten voor het verwijderen van rimpels in het gezicht en voor het verven van haar.
Hij hield van juwelen, en veel van zijn kleding – inclusief zijn schoenen – was bezaaid met hen.
Hij had een techniek geperfectioneerd om juwelen te schilderen.
Hij beweerde dat hij verschillende kleine diamanten in één grote kon omsmelten. Hij zei ook dat hij parels kon laten groeien tot ongelooflijke maten.
Hij is verbonden geweest met verschillende geheime genootschappen, waaronder de Rozekruisers, vrijmetselaars, de Society of Asiatic Brothers, de Knights of Light, de Illuminati en de Orde van de Tempeliers.
De beroemde 18e filosoof, Voltaire – zelf een gerespecteerde man van wetenschap en rede – zei over Saint-Germain dat hij “een man is die nooit sterft en die alles weet”.

In de achttiende eeuw bleef Graaf de Saint-Germain zijn schijnbaar eindeloze kennis van de wereld gebruiken in de politiek en sociale intriges van de Europese elite:

In de jaren 1740 werd hij een vertrouwde diplomaat in het hof van koning Lodewijk XV van Frankrijk en verrichtte hij geheime missies voor hem in Engeland.
In 1760 voerde hij een soortgelijke functie uit in Den Haag, waar hij de beruchte Giacomo Girolamo Casanova, ontmoette. Casanova zei later over Saint-Germain: “Deze buitengewone man … zou op een gemakkelijke, zelfverzekerde manier zeggen dat hij 300 jaar oud was, dat hij het geheim van de Universele Geneeskunde kende, dat hij een beheersing van de natuur bezat, dat hij diamanten kon  smelten … dit alles, zei hij, was nog maar een kleinigheidje voor hem. ”
In 1762 reisde hij naar Rusland, waar naar verluidt hij medeplichtig was aan een samenzwering die Catharina de Grote op de troon plaatste. Later adviseerde hij de commandant van de imperiale Russische legers in de oorlog tegen Turkije (die ze wonnen).
In 1774 keerde hij terug naar Frankrijk toen Lodewijk XVI en Marie Antoinette de troon innamen. Hij zou hen hebben gewaarschuwd voor de revolutie die in de toekomst  over 15 jaar zou komen. (Kon hij in de tijd reizen?)
In 1779 ging hij naar Hamburg, Duitsland, waar hij bevriend raakte met prins Charles van Hessen-Cassel. De volgende vijf jaar woonde hij als gast in het kasteel van de prins in Eckernförde. En volgens lokale gegevens stierf daar Saint-Germain op 27 februari 1784.

 

Terug van de dood
Voor elke gewone sterveling zou dat het einde van het verhaal zijn. Maar niet voor graaf de Saint-Germain. Hij zou nog steeds worden gezien in de 19e eeuw tot zelfs in de 20e eeuw.

In 1785 werd hij in Duitsland gezien met Anton Mesmer, de pionier hypnotiseur. (Sommigen beweren dat het Saint-Germain was die Mesmer de basisideeën voor hypnose en persoonlijk magnetisme gaf.)
Officiële gegevens van de vrijmetselarij laten zien dat zij Saint-Germain hebben gekozen als hun vertegenwoordiger voor een conventie in 1785.
Na de inname van de Bastille in de Franse Revolutie in 1789, zei de Comtesse d’Adhémar dat ze een langdurig gesprek had met graaf de Saint-Germain. Naar verluidt vertelde hij haar over de onmiddellijke toekomst van Frankrijk, alsof hij wist wat er zou komen. In 1821 schreef ze: “Ik heb Saint-Germain weer gezien, elke keer tot mijn verbazing, ik zag hem toen de koningin [Antoinette] werd vermoord, op de 18e van Brumaire, op de dag na de dood van de hertog d ‘ Enghien, in januari 1815, en aan de vooravond van de moord op de hertog de Berry. ‘ De laatste keer dat ze hem zag was in 1820 – en elke keer leek hij een man te zijn die niet ouder was dan zijn mid-40’s.
Na 1821 heeft Saint-Germain mogelijk een andere identiteit aangenomen. In zijn memoires schreef Albert Vandam dat hij een man ontmoette die een treffende gelijkenis vertoonde met graaf de Saint-Germain, maar die de naam Major Fraser droeg. Vandam schreef:

“Hij noemde zichzelf Major Fraser, leefde alleen en sprak nooit over zijn familie, bovendien was hij overdadig met geld, hoewel de bron van zijn fortuin een mysterie bleef voor iedereen, hij bezat een geweldige kennis van alle landen in Europa in alle perioden. Zijn geheugen was absoluut ongelooflijk en, merkwaardig genoeg, gaf hij zijn toehoorders vaak te verstaan ​​dat hij zijn kennis elders had verworven dan uit boeken.Vreemd  is de tijd dat hij me met een glimlach vertelde dat hij er zeker van was dat hij Nero had leren kennen , hij had met Dante gesproken, enzovoort. ‘
Major Fraser verdween spoorloos.

Tussen 1880 en 1900 werd de naam Saint-Germain opnieuw prominent toen leden van de Theosophical Society, waaronder de beroemde mysticus Helena Blavatsky , beweerden dat hij nog steeds leefde en werkte aan de ‘spirituele ontwikkeling van het Westen’. Er is zelfs een naar verluidt echte foto gemaakt van Blavatsky en Saint-Germain samen. En in 1897 gaf de beroemde Franse zangeres Emma Calve een gesigneerd portret van zichzelf aan Saint-Germain.

De meest recente verschijning van een man die beweert Saint-Germain te zijn, was in 1972 in Parijs toen een man genaamd Richard Chanfray aankondigde dat hij de legendarische graaf was. Hij verscheen op de Franse televisie en om te bewijzen dat zijn claim blijkbaar lood in goud veranderde op een kampeerfornuis voor de camera’s. Chanfray pleegde later zelfmoord in 1983.

Dus wie was graaf Saint-Germain? Was hij een succesvolle alchemist die het geheim van het eeuwige leven vond? Was hij een tijdreiziger? Of was hij een zeer intelligente man wiens reputatie een fantastische legende werd?