De beste kinderarts ooit!
In 1903, toen te vroeg geboren baby’s in ziekenhuisgangen werden achtergelaten om te sterven, had Martin Couney een gedurfd plan. Hij zou levensreddende technologie Amerika binnensmokkelen, vermomd als entertainment.
Couney richtte zijn “Infantori” in op Coney Island, waar rijen glazen couveuses de kleinste vechtersbazen ooit huisvestten. Deze baby’s waren zo klein dat ze poppenkleertjes droegen, omdat geen enkele winkel mensenkleding klein genoeg maakte.
Op het bord stond “All the World Loves a Baby” en bezoekers betaalden 25 cent om naar binnen te kijken. Critici noemden het uitbuiting. Ouders noemden het verlossing.
Wat de menigte zich niet realiseerde, was dat ze getuige waren van een medische revolutie. Elke cent en dubbeltje financierde 24 uur per dag verpleging, gespecialiseerde voeding en temperatuurgecontroleerde omgevingen die ziekenhuizen weigerden te bieden.
Couney moedigde zijn verpleegsters aan om de baby’s voor het publiek vast te houden en te knuffelen, waarmee hij bewees dat dit geen monsters waren, maar dierbare kinderen die liefde en zorg verdienden.
Veertig jaar lang brachten wanhopige families hun kleinste wonderen aan een man die beloofde wat artsen niet beloofden: hoop. Tegen de tijd dat Couneys tentoonstellingen eindigden, had hij meer dan 8000 baby’s verwelkomd en 6500 van hen levend naar huis gestuurd.
De kermisattractie van de “nep”-arts werd de blauwdruk voor moderne neonatale intensivecareafdelingen. Soms vinden de grootste medische doorbraken niet plaats in steriele ziekenhuizen, maar in de handen van iemand die dapper genoeg is om te zorgen wanneer de wereld het heeft opgegeven.
Martin Couney heeft nooit een medische graad behaald. Maar hij verdiende iets veel groters: de dankbaarheid van duizenden families en een nalatenschap die nog steeds levens redt.
