Alles weten maakt niet gelukkig en gezonder?

Het geheim…

Vaak willen wij alles weten, gaan we naar de arts, vertel vertel!
Ziekenhuis, alles zien, hoe ging die operatie, wat hebben ze gedaan, en tegenwoordig is alles vindbaar online.

Ik heb nu al enkele mensen gekend die geopereerd waren aan hun hart.
Eén gedotterd, tjonge die had het me daar toch intens zwaar!
Het drukte intens op diegene, de hele levenswijze was aangepast aan het feit dat er iets fout was met het hart.
Oké? Kan gebeuren, niet ieder is hetzelfde natuurlijk.

Ken nog iemand ook gedotterd, tjah ook wel een heftig gebeuren allemaal.

Ken nog iemand, met een paar omleidingen, tjah ook vervelend, maar toch stoer doorgaan.

Dan nog iemand met omleidingen, ook gewoon doorgaan, toch dacht ik altijd dat het heel heftig moest zijn als dat iemand overkwam.

Nu ken ik weer iemand die plots zes omleidingen kreeg.
Verwonderlijk is dat diegene niet nadenkt over wat er gebeurd is, geen filmpjes kijkt van de operatie e.d. En ja de borstkas ligt open tijdens de operatie maar hoe?
Whatever! Niet over nadenken dus…Herstellingsvermogen is ongekend blijkbaar…

Niks aan de hand, ja vervelend af en toe moe…eh ja, nog geen week na de operatie, gek hé?
Toch begrijp ik inmiddels dat dit in die cultuur normaal is, geen gezeik, geen geouwehoer over eventuele gevolgen, gewoon doorgaan en niet over nadenken.

Herstel gaat dan snel blijkbaar…
Ik ben verbaast.