Decadentie en ondergang in Iran: het grootste feest in de geschiedenis
In 1971 vierde de Sjah van Iran, de zelfverklaarde ‘koning der koningen’, 2500 jaar Perzische monarchie door het grootste feest in de geschiedenis te geven. Geld speelde geen rol – een weelderige tentenstad, met 37 km zijde, werd opgericht in een speciaal gecreëerde oase.
Het beste restaurant ter wereld op dat moment, Maxim’s, sloot twee weken lang zijn deuren om het evenement te verzorgen, een vijfgangenbanket geserveerd aan meer dan zestig van ’s werelds koningen, koninginnen en presidenten, en weggespoeld met enkele van de zeldzaamste wijnen die de mens kent. Gedurende een decadente periode van vijf dagen werden gasten getrakteerd op een optocht van duizenden soldaten gekleed in oude Perzische klederdracht, een ‘son et lumiere’ aan de voet van de tempel van Darius de Grote en de opening van de Azadi-toren in Teheran, ontworpen om de Sjah zelf te eren.
Elk feest laat een paar katers achter. Dit liet een land wankelen, om nooit meer te herstellen. Het kristalliseerde de oppositie, geleid door Ayatollah Khomeini. Meer dan enig ander evenement markeerde deze partij de breuk tussen de koning der koningen en het volk van Iran waar hij over regeerde.
Ik heb begrepen dat Amerika Khomeini installeerde in Iran.
Waarschijnlijk voor goedkopere olie…!
