Cleopatra’s parfum opnieuw gemaakt
Cleopatra’s parfum opnieuw gemaakt – een geur die ooit de geur van zure ezelinnenmelk maskeerde!
Twee professoren in Hawaii hebben een reeks oude parfums nagebouwd, waaronder de geur van de legendarische Cleopatra , koningin van Egypte, die allemaal te zien zijn in een tentoonstelling van National Geographic.
Bewijs van parfumproductie is gevonden in Syrië dat dateert van 7.000 jaar en hiërogliefen vertellen ons dat de oude Egyptenaren rond 3.000 v.Chr. Parfums begonnen te produceren als een offer ritueel en voor toepassing binnen begrafenis- en mummificatieprocedures .
Volgens het oude Egypte Online verwijzing naar ‘Kyphi’ oftewel tempel wierook, is in de Piramide teksten die dateren uit de 5e en 6e dynastie van het Oude Koninkrijk (2686 BC – 2181 voor Christus). Hoewel deze teksten niet het werkelijke recept voor Kyphi bevatten, noch een lijst van de originele ingrediënten bevatten, melden ze wel dat Kyphi één van de luxe was die zichzelf respecterende farao’s gebruikten tijdens de reis naar het hiernamaals.
Nieuwe aroma’s met oude geuren
Professor Robert Littman en adjunct professor, Jay Silverstein van de Universiteit van Hawai’i in Mānoa leiden het Tell Timai-project dat de oude Egyptische stad Thmuis (Tell Timai) in de Nijldelta opgraaft. Tijdens de Ptolemeïsche periode (305 tot 30 v.Chr.) Volgde Thmuis Djedet op als de hoofdstad van Neder-Egypte; in de 4e eeuw was het een belangrijke Romeinse stad en na de islamitische invasie van Egypte in 642 werd het omgedoopt tot Al-Mourad.
De eerste fase van het Tell Timai-project onthulde tastbaar archeologisch bewijs ter ondersteuning van oude Griekse archieven waarin stond dat Thmuis een oud centrum van parfumproductie was. Een rapport in University of Hawai News zegt dat “een enorm complex van ovens uit de derde eeuw voor Christus werd ontdekt” dat “geïmporteerde klei had gebruikt om verfijne parfumflessen te produceren “.
Een glasfabriekoven uit de Romeinse periode werd ook ontdekt en men denkt dat dit “de overgang vertegenwoordigt van keramiek naar de ‘unguentaria’, kleine glazen parfumpotten.” De archeologen vonden ook amfora (kleicontainers) in chemische analyse wordt uitgevoerd om te zien of er identificeerbare sporen zijn van vloeistoffen en tincturen die eenmaal op de locatie zijn geproduceerd.
Cleopatra’s obsessie met natuurlijke geuren
Na het vinden van formules voor oude Thmuis-parfums in Griekse teksten , benaderden professoren Littman en Silverstein de Duitse onderzoekers Dora Goldsmith en Sean Coughlin, die toonaangevende specialisten zijn op het gebied van de samenstelling en productie van oude parfums. Over het proces van het herscheppen van de verloren parfums vertelde Littman verslaggevers aan de University of Hawai News: “Wat een sensatie is het om een parfum te ruiken dat niemand 2000 jaar heeft geroken en dat Cleopatra misschien heeft gedragen.”
Cleopatra was geobsedeerd door geuren en op zaterdag 27 augustus publiceerde ik een YouTube- video _zie hieronder_waarin ik eerst rozen verzamel en daarna het oude Egyptische rozenwater heb namaakt. Hoewel ik stel voor dat je rozenwater gebruikt als conditioner om je “haar op een nieuwe driedimensionale manier te laten gloeien”, leren we in Shakespeare’s Antony en Cleopatra, Act II, Scene II Cleopatra’s bedkamer en veel van haar openbare ruimtes waren “half tot een meter diep in rozenblaadjes ‘en dat ze’ haar cederzeilzeilen in rozenwater doorweekte ‘zodat haar naderende aankomst met een vleugje schoonheid in de lucht zou worden aangekondigd. ( Hoe romantisch 🙂 )
Haar obsessie met het lekker ruiken suggereert dat de oude Egyptische koningin misschien iets te verbergen had, en waarschijnlijk hoeven we niet veel verder te kijken dan het McGill- artikel dat het haar gewoonte was om in “zure ezelinnenmelk” te baden bespreekt. In de overtuiging dat ze haar rimpels zouden verminderen, de suikerlactose in ezelinnenmelk wordt omgezet in melkzuur (door bacteriën) dat, wanneer het op de huid werd aangebracht, “de oppervlaktelaag afschilferde, waardoor een nieuwe, gladdere, vlekvrije huid achterbleef.”
Dit is allemaal goed voor iemands uiterlijk, maar ik vraag je om in “zure ezelinnenmelk” te baden! Die dame moet alvast richting de hemel zijn gestorven qua geur en alle rozen in het oude Iran (veel) zouden weinig hebben gedaan om haar brute zure geur te maskeren. (Alsof zij zich hierna niet nogmaals zou wassen in rozenwater oid en zich laten insmeren met geurige olieën?)
De tentoonstelling “Queens of Egypt”
Het archeologische onderzoek van professoren Littman en Silverstein en de nagebouwde oude geuren van professoren Goldsmith en Coughlin zijn samengebracht door de National Geographic Society (NGS) in Washington, DC in wat zij beschrijven als “een nieuwe en innovatieve tentoonstelling over de” Queens of Egypte. “Open tot 15 september belooft de tentoonstelling bezoekers te stimuleren in die zin dat NG zegt:” het omvat baanbrekend onderzoek, virtual reality-ervaring en de geuren van de koninginnen van Egypte. ”
Ze zouden dat moeten verkopen!
