Als de liefde over is…
Het erge is mij overkomen. Ik had nooit gedacht dat ik hard kon zijn.
Na al die jaren, dus toch.
Het verbaast mij.
Ik was nooit zo, ik ben geboren met liefde in mi,j voor bv. mijn familie.
Dat hoorde bij mij, als je eigen zelf.
Ieder persoon in de familie had ik gewoonweg lief, ook aangetrouwde mensen.
Echt totaal en onvoorwaardelijk.
In de loop der jaren leer je mensen kennen, maar omdat jij zelf zo niet in elkaar zit,
kun je, je niet voorstellen dat mensen zo naar en egocentrisch kunnen zijn richting anderen en toch is het zo.
God, wat stonden ze op mijn ziel en dan zei ik maar niets.
Jaar in jaar uit.
Elke keer wel wat.
En al die kleine beetjes werden een groot beetje veel. Teveel.
De emmer was vol. Die liep over.
Ik had iemand al langere tijd niet meer gezien, en dan hoor je dat het diegene niet zo goed gaat.
En voor het eerst deed het mij niets meer.
Ik had geen gevoel meer voor diegene, dat was gek!?
Helemaal over en weg.
Ja als mens zijnde vind je dat dan sneu voor die ander.
Je gunt niemand iets toe nml…
Maar het blijft me verbazen, dat ik tot zoiets gevoelloos in staat zou kunnen zijn, dat iemand echt zover kon gaan dat ze mijn liefde voor hen dan ook echt gedood hebben.
Ik heb nog wel wat leuke herinneringen aan diegene.
Van heel erg lang geleden, maar ook veel minder leuke en ook echt erg gemene nare opmerkingen die diegene maakte, zomaar, zonder reden eigenlijk.
Ben je een aardse engel dan dat je zoveel liefde kunt voelen voor de mensheid…die het in feite niet waardig is!?
Ik heb rhesus negatief bloed en stam ergens dus af van die engelen, zoals men hen noemde ooit.
Of zelfs van Jezus! Ook een rhesus negatieve bloedgroep persoon… hahaha dat klinkt als grootheidswaanzin toch? 😉 Maar ik heb me goed ingelezen qua rhesus negatieve bloedlijnen alleen maar enorm interessant en dat heldere bewustzijn is herkenbaar…het overzicht hebben op allerlei zaken.
Nb… Het overzicht is mooi op de mensheid, het begrip is idem fijn, maar ergens lijkt het ook wel karma,… als je ziet hoeveel pijn een mens je kan doen, zonder dat zij daar enig besef van schijnen te hebben.
Waaruit blijkt dat hun bewustzijn niet zo open is en zij zich echt totaal niet bewust zijn van wat zij doen.
Ik kan er heel objectief en logisch naar kijken en het blijft mij verbazen.
Maar zelfs ik, met al mijn geduld, verliest uiteindelijk alle geduld en liefde die ik ooit voor mensen had, die mij enkel kunnen verguizen, vreemd genoeg.
Want ik heb hen niets aangedaan nml.
Dat is zo raar.
Andersom wel, maar vergeving wordt vaak fout beoordeeld.
Men ziet dat vaak als zwakte oid.
Dan denken ze boven je te staan. Ik snap dat niet zo. Raar toch?
De maatschappij bestaat vaak wel uit mensen die een spel met elkaar spelen, ik hou daar dus niet van.
Dat zal de Friese tak zijn in de familie.
Lekker direct, want dat gedoe hebben we niets mee nml. Maar goed, ik hoop dat het diegene wel zal gaan en zo niet, dan heeft diegene heel wat karma meegenomen…
Maar ja, daar kan ik niets aan doen.
Misschien begin ik ook eens eindelijk mensch te worden.
🙂 Je hoeft mensen niet alles maar te vergeven nml.
