Kwantumtheorie bewijst dat bewustzijn na de dood naar een ander universum gaat

18 mei 2022Laatste update: 18 mei 2022

5 minuten lezen

Kwantumtheorie bewijst dat bewustzijn na de dood naar een ander universum gaat

7373629a6a46191942cb3bad66597a67 AnGel-WinGs.nl

Een boek met de titel “Biocentrisme: hoe leven en bewustzijn de sleutels zijn tot het begrijpen van de aard van het heelal” heeft het internet wakker geschud, omdat het de gedachte bevatte dat het leven niet eindigt wanneer het lichaam sterft, en dat het voor altijd kan duren. De auteur van deze publicatie, wetenschapper Dr. Robert Lanza, die door de NY Times werd uitgeroepen tot de 3e belangrijkste wetenschapper in leven, twijfelt er niet aan dat dit mogelijk is.

Voorbij tijd en ruimte

Lanza is een expert in regeneratieve geneeskunde en wetenschappelijk directeur van Advanced Cell Technology Company. Voordat hij bekend stond om zijn uitgebreide onderzoek naar stamcellen, stond hij ook bekend om verschillende succesvolle experimenten met het klonen van bedreigde diersoorten. Maar niet zo lang geleden raakte de wetenschapper betrokken bij natuurkunde, kwantummechanica en astrofysica. Uit dit explosieve mengsel is de nieuwe theorie van biocentrisme voortgekomen, die de professor sindsdien predikt. Biocentrisme leert dat leven en bewustzijn fundamenteel zijn voor het universum. Het is bewustzijn dat het materiële universum schept, niet andersom.

Lanza wijst op de structuur van het universum zelf, en dat de wetten, krachten en constanten van het universum nauwkeurig lijken te zijn afgestemd op het leven, wat impliceert dat intelligentie bestond vóór de materie. Hij beweert ook dat ruimte en tijd geen objecten of dingen zijn, maar eerder instrumenten van ons dierlijke begrip. Lanza zegt dat we ruimte en tijd met ons meedragen ‘als schildpadden met schelpen’. wat betekent dat wanneer de schaal loskomt (ruimte en tijd), we nog steeds bestaan.

De theorie houdt in dat de dood van het bewustzijn gewoon niet bestaat. Het bestaat alleen als een gedachte omdat mensen zich identificeren met hun lichaam. Ze geloven dat het lichaam vroeg of laat zal vergaan, denkend dat hun bewustzijn ook zal verdwijnen. Als het lichaam bewustzijn genereert, sterft het bewustzijn wanneer het lichaam sterft. Maar als het lichaam bewustzijn ontvangt op dezelfde manier als een kabelbox satellietsignalen ontvangt, dan eindigt het bewustzijn natuurlijk niet bij de dood van het fysieke voertuig. In feite bestaat bewustzijn buiten de beperkingen van tijd en ruimte.

Het kan overal zijn: in het menselijk lichaam en daarbuiten. Met andere woorden, het is niet-lokaal in dezelfde zin als kwantumobjecten niet-lokaal zijn.

Lanza gelooft ook dat er meerdere universums tegelijk kunnen bestaan. In één universum kan het lichaam dood zijn. En in een andere blijft het bestaan en absorbeert het bewustzijn dat naar dit universum is gemigreerd. Dit betekent dat een dode die door dezelfde tunnel reist niet in de hel of in de hemel belandt, maar in een vergelijkbare wereld die hij of zij ooit bewoonde, maar dit keer levend. En zo verder, oneindig. Het is bijna als een kosmisch effect van een Russische pop hiernamaals.

Meerdere werelden

Deze hoopgevende, maar uiterst controversiële theorie van Lanza heeft veel onwetende aanhangers, niet alleen gewone stervelingen die voor altijd willen leven, maar ook enkele bekende wetenschappers. Dit zijn de natuurkundigen en astrofysici die geneigd zijn het eens te zijn met het bestaan van parallelle werelden en die de mogelijkheid van meerdere universums suggereren. Multiversum (multi-universum) is een zogenaamd wetenschappelijk concept, dat zij verdedigen. Ze geloven dat er geen fysieke wetten bestaan die het bestaan van parallelle werelden zouden verbieden.

De eerste was een sciencefictionschrijver HG Wells die in 1895 in zijn verhaal “De deur in de muur” uitriep. En na 62 jaar werd dit idee ontwikkeld door Dr. Hugh Everett in zijn afstudeerscriptie aan de Princeton University. Het stelt in feite dat het universum zich op elk willekeurig moment in talloze vergelijkbare gevallen verdeelt. En het volgende moment splitsten deze “pasgeboren” universums op een vergelijkbare manier. In sommige van deze werelden kun je aanwezig zijn: dit artikel lezend in het ene universum, of tv kijken in een ander universum.

De triggerende factor voor deze vermenigvuldigende werelden zijn onze acties, legde Everett uit. Als we een aantal keuzes maken, splitst één universum zich onmiddellijk in tweeën met verschillende versies van uitkomsten.

In de jaren tachtig ontwikkelde Andrei Linde, wetenschapper van het Lebedev’s Institute of physics, de theorie van meerdere universums. Hij is nu een professor aan de Stanford University. Linde legde uit: De ruimte bestaat uit vele opblazende bollen, die aanleiding geven tot soortgelijke bollen, en die op hun beurt bollen produceren in nog grotere aantallen, enzovoort tot in het oneindige. In het universum staan ze op afstand van elkaar. Ze zijn niet op de hoogte van elkaars bestaan.

Maar ze vertegenwoordigen delen van hetzelfde fysieke universum.

Het feit dat ons universum niet het enige is, wordt ondersteund door gegevens die zijn ontvangen van de Planck-ruimtetelescoop. Met behulp van de gegevens hebben wetenschappers de meest nauwkeurige kaart van de microgolfachtergrond gemaakt, de zogenaamde kosmische relikwie-achtergrondstraling, die is gebleven sinds het ontstaan van ons universum. Ze ontdekten ook dat het universum veel donkere uitsparingen heeft, weergegeven door enkele gaten en uitgebreide gaten.

Theoretisch fysicus Laura Mersini-Houghton van de North Carolina University stelt met haar collega’s: de anomalieën van de microgolfachtergrond bestaan vanwege het feit dat ons universum wordt beïnvloed door andere universums die in de buurt bestaan. En gaten en gaten zijn een direct gevolg van aanvallen op ons door naburige universa.

Ziel

Er is dus een overvloed aan plaatsen of andere universa waar onze ziel na de dood zou kunnen migreren, volgens de theorie van het neobiocentrisme. Maar bestaat de ziel? Is er een wetenschappelijke theorie van bewustzijn die een dergelijke bewering zou kunnen accommoderen? Volgens Dr. Stuart Hameroff vindt een bijna-doodervaring plaats wanneer de kwantuminformatie die het zenuwstelsel bewoont, het lichaam verlaat en in het universum verdwijnt. In tegenstelling tot materialistische beschrijvingen van bewustzijn, biedt Dr. Hameroff een alternatieve verklaring van bewustzijn die misschien een beroep kan doen op zowel de rationele wetenschappelijke geest als persoonlijke intuïties.

Bewustzijn bevindt zich, volgens Stuart en de Britse natuurkundige Sir Roger Penrose, in de microtubuli van de hersencellen, de belangrijkste plaatsen van kwantumverwerking. Bij de dood wordt deze informatie uit je lichaam vrijgegeven, wat betekent dat je bewustzijn ermee gepaard gaat. Ze hebben betoogd dat onze ervaring van bewustzijn het resultaat is van kwantumzwaartekrachteffecten in deze microtubuli, een theorie die ze georkestreerde objectieve reductie (Orch-OR) noemden.

Bewustzijn, of op zijn minst proto-bewustzijn, wordt door hen getheoretiseerd als een fundamentele eigenschap van het universum, zelfs aanwezig op het eerste moment van het universum tijdens de oerknal. “In zo’n schema is proto-bewuste ervaring een basiseigenschap van de fysieke realiteit die toegankelijk is voor een kwantumproces dat verband houdt met hersenactiviteit.”

Onze zielen zijn in feite opgebouwd uit het weefsel van het universum – en kunnen al sinds het begin der tijden bestaan. Onze hersenen zijn slechts ontvangers en versterkers voor het proto-bewustzijn dat inherent is aan het weefsel van ruimte-tijd. Dus is er echt een deel van je bewustzijn dat niet-materieel is en zal voortleven na de dood van je fysieke lichaam?

Dr. Hameroff vertelde de documentaire Through the Wormhole van Science Channel: “Laten we zeggen dat het hart stopt met kloppen, het bloed stopt met stromen, de microtubuli hun kwantumtoestand verliezen. De kwantuminformatie in de microtubuli wordt niet vernietigd, het kan niet worden vernietigd, het verspreidt zich gewoon en dissipeert naar het universum als geheel”. Robert Lanza zou hier willen toevoegen dat het niet alleen in het universum bestaat, maar misschien ook in een ander universum.

Als de patiënt wordt gereanimeerd, nieuw leven ingeblazen, kan deze kwantuminformatie teruggaan naar de microtubuli en de patiënt zegt: “Ik had een bijna-doodervaring”

Hij voegt eraan toe: “Als ze niet nieuw leven worden ingeblazen en de patiënt sterft, is het mogelijk dat deze kwantuminformatie buiten het lichaam kan bestaan, misschien voor onbepaalde tijd, als een ziel.”

Dit verslag van kwantumbewustzijn verklaart zaken als bijna-doodervaringen, astrale projectie, uittredingservaringen en zelfs reïncarnatie zonder een beroep te hoeven doen op religieuze ideologie. De energie van je bewustzijn wordt op een bepaald moment mogelijk teruggevoerd naar een ander lichaam, en in de tussentijd bestaat het buiten het fysieke lichaam op een ander niveau van de werkelijkheid, en mogelijk in een ander universum.

Bron