Reïncarnatie verhalen
Een moederlijke reïncarnatie
Velen van jullie hebben me een bericht gestuurd over mijn antwoord op een bericht over reïncarnatie, dus ik dacht dat ik mijn eigen bericht zou plaatsen om te delen:
Voordat mijn moeder stierf aan borstkanker toen ik 17 was, zou ze me altijd zeggen: “Ik zal je altijd kennen” en “Ik hou zoveel van je”, met uitgestrekte armen. Toen ik mijn tweede zoon baarde, voelde het alsof ik hem voor altijd kende, maar ik veegde dit af als normale moederlijke gehechtheid. Toen hij ouder werd, voelde ik me altijd abnormaal gehecht aan hem. Op een ochtend, toen hij drie was, werd hij wakker en vertelde me dat hij van me houdt, “THIIIIS VEEL”, met uitgestrekte armen. Ik snakte naar adem en vroeg hem hoe hij dit wist. Ik was eerlijk gezegd die interacties met mijn moeder vergeten; het voelde als eonen geleden, en ik had dat nog nooit tegen hem gezegd. Hij keek me toen aan, greep mijn wangen terwijl ik glimlachte en zei: “Omdat ik je ken.”
Ik vraag me af over mijn neefje …
Jaren geleden, toen mijn lieve neefje ongeveer 2 jaar oud was (oud genoeg om te lopen en te praten, maar nog steeds babyachtig), zou hij praten over de familie die hij had. Hij zei dingen als: “Ik had vroeger een vrouw en kinderen en mijn huid was donker.” Zijn beide ouders zijn blank. Hij maakte andere opmerkingen over de familie die hij vóór ons had. Zijn ouders waren altijd respectvol toen hij die dingen zei, maar drongen er nooit op aan om meer te leren. Na verloop van tijd leek hij die dingen te vergeten.
Hij zit nu op de middelbare school en kan zich helemaal niet herinneren dat hij die dingen ooit heeft gezegd. Ik heb me altijd afgevraagd of die herinneringen zijn overgenomen uit een vorig leven. Ik heb nooit geprobeerd het na te streven omdat ik niet zijn ouder ben en het niet mijn plaats is. Maar toch … vraag ik me af.
Mijn zoon (3) vertelde me dat hij mijn grootvader was.
Mijn grootvader stierf in 2006. We waren heel dichtbij. Hij was mijn wereld. Toen hij zijn gezichtsvermogen verloor, las ik hem elke dag de krant voor. Mijn zoon werd geboren in 2016. Onlangs (bij mijn moeder) nam hij een foto op van mijn grootvader als een jonge man in zijn vroege jaren ’20. Hij kwam naar me toe en zei: “Van wie is deze mama? Wiens dit?” Nou ik had mijn rug naar hem toe en toen ik me omdraaide zei ik: “Wie bedoel je?” Hij antwoordde “ik ben het, ik ben het” zei ik “wanneer was jij dat?” En hij zei: “Pete, Pete” Dus ik zei: “Ben jij dat toen je Pete was?” Hij zei “ja”. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik was geschokt en hij werd afgeleid door de vissentank en het gesprek eindigde.
Ik geloof in reïncarnatie maar ik weet er niet veel van. Enig advies om het met hem te bespreken? Of zou ik niet?
Hij kon mijn grootvader absoluut niet kennen als Pete. Niet veel mensen noemden hem zo en ik zeker niet.
Hallo allemaal, sorry dat ik al een tijdje niet heb geantwoord. Ik heb het super druk gehad. Dus gingen we terug naar het Verenigd Koninkrijk en bleven weer bij mijn moeder en hij pakte de foto en zei weer “kijk mama, ik ben het”. Dus ik zei, “je was erg knap”, hij zei “ja”, ik vroeg “wie was je moeder dan” en hij zei “geen moeder”, mijn grootvaders moeder stierf in het kraambed toen hij 7 was. Hij zag er heel verdrietig uit en plaatste de foto terug naar beneden. Ik duwde hem niet verder.
My son (3) told me he was my grandfather.
byu/BlahReally inReincarnation
Mijn neefje is vermoord
Ik was een paar dagen geleden op mijn neefje aan het oppassen (hij is 5 jaar oud) en hij vertelde me een heel huiveringwekkend verhaal. We zaten op de bank naar spongebob te kijken toen hij zich naar me omdraaide en zei: ‘Tante, ik werd gedood toen ik een baby was. Ik woonde in een blauw huis en een man doodde mijn familie! Toen ging ik in mijn moeders buik en nu ik’ ik ben! ” Het stuurde rillingen over mijn rug. Ik vroeg het aan mijn zus en zij zei dat hij haar hetzelfde verhaal vertelde, maar meer gedetailleerd. Ze vroeg hem of het een droom was en hij stond erop dat het niet was en dat het echt gebeurde.
