In de afgelopen decennia zijn in Nederland honderden kinderen misbruikt op scholen en minstens één kinderdagverblijf. Er zijn minimaal 5 basisscholen waar het misbruik plaatsvond. Deze zaken blijken verweven met andere misbruik- en moordzaken. Politie, justitie en de media spelen een cruciale rol om het pedonetwerk te beschermen.

Pedonetwerken in Nederland, deel 1

Een aantal grote misbruikzaken op scholen haalden de pers. De media en justitie presenteerden deze als op zichzelf staande zaken. In enkele gevallen werd de dader opgepakt en vervolgd. Het misbruik zou in die gevallen gepleegd zijn door één enkele pedofiel. De betrokkenheid van andere medeplichtigen is onder het tapijt geveegd. In verschillende zaken is het misbruik afgedaan als een onzinverhaal of massahysterie en niemand is vervolgd. In die gevallen verdween belangrijk bewijsmateriaal, werd het justitieel onderzoek gesaboteerd of werd de zaak ondanks het bewijs en getuigenverklaringen geseponeerd.

Geen op zichzelf staande zaken

De strategie is er op gericht om burgers te laten denken dat pedofielen in hun eentje handelen. Dat het steeds gaat om individuele zaken. Maar als je de afzonderlijke zaken tegen het licht houdt, zijn er markante patronen te ontdekken. Overeenkomsten in werkwijzen, getuigenverklaringen en rol van de media. Dezelfde periodes, dezelfde locaties, dezelfde namen binnen justitie of advocatenkantoren.

In een serie artikelen zullen we aantonen dat deze ‘afzonderlijke’ zaken op wonderlijke wijze met elkaar verweven zijn. Dat er sprake is van een internationaal pedonetwerk dat bescherming krijgt uit de hoogste kringen.

Misbruikzaken op scholen en kinderdagverblijven in een notendop

Trochfaert, Sexbierum (1974-1997)

Op deze basisschool in Sexbierum (Friesland) zijn sinds de jaren ’70 tientallen kinderen misbruikt. Seksueel misbruikt en fysiek en psychisch mishandeld. Het officiële aantal is 8 kinderen, maar volgens een van de slachtoffers mag daar een nul bij. Na 24 jaar wordt de directeur in 1997 veroordeeld voor 2 jaar cel. Eerdere aangiftes zijn niet behandeld. De andere dader blijft buiten beeld.

Na zijn detentie ging hij vrijwilligerswerk ging doen in een asielzoekerscentrum in Drachtstercompagnie (50 km. van Sexbierum). Ouders van (misbruikte) kinderen in Sexbierum hebben daar toen een eind aan gemaakt, omdat hij daar in contact zou komen met kwetsbare kinderen.

8-80 kinderen

De Bolderkar (1988)

De Bolderkar-affaire had betrekking op vermeend seksueel misbruik van 14 peuters, bij medisch kinderdagverblijf De Bolderkar in Vlaardingen. De leiding van het kinderdagverblijf meldde dit bij justitie. Uiteindelijk concludeerde men dat het misbruik niet had plaatsgevonden. De aanwijzingen van misbruik bleken gebaseerd op ondervraging van de kinderen met de omstreden poppenmethode. Drie vaders werden aanvankelijk vervolgd en hadden onder druk van hardvochtige verhoortechnieken bekend. Uiteindelijk zijn alle verklaringen van incest ingetrokken en ging iedereen vrijuit.

0-14 peuters

Clownsaffaire, Oude Pekela (1987)

Grootschalige misbruik-affaire in dorpje Oude Pekela (Groningen). Vermoedelijk zijn tussen de 50 en 100 kinderen misbruikt. Kinderen werden meegelokt naar locaties rond het dorp waar ze misbruikt werden. Melding van daders met clownsmaskers. Waarschijnlijk opnames voor de kinderporno-industrie. Er is niemand vervolgd. Justitie en de media deden de zaak af als massahysterie. Huisarts Jonker die volhield dat het misbruik wél had plaatsgevonden, werd verzelfmoord. Ook Jeugdpsychiater Gerrit Mik die overtuigd was van het misbruik stierf plotseling aan een ‘hartaanval’.

50-100 kinderen

De Dreef, Emmer-Compascuum (1996)

Op de basisschool De Dreef in Emmer-Compascuum (Drenthe) zijn minstens 18 kinderen vanaf 4 jaar seksueel misbruikt. Het misbruik vond plaats in de kelders onder de school en op locaties in en rond het dorp en in Assen. De directeur en twee leerkrachten werden verdacht van het misbruik, maar zijn nooit veroordeeld. Een deel van de ouders was betrokken bij het netwerk en deden geen aangifte.

Justitie en TNO beweerden dat de kelders er niet waren en deden de zaak af als massahysterie. De ouders die volhielden dat de kelders er wél waren geweest en het misbruik wel degelijk had plaatsgevonden werden vervolgd en veroordeeld voor smaad en laster. Later werden van 2 slachtoffers foto’s teruggevonden in de collectie kinderporno uit de Zandvoort-zaak. Desondanks seponeerde justitie de zaak en deed de zaak af als een complottheorie en massahysterie.

18-20 kinderen

Basisschool Tamboerijn, Assen (1995-1996)

Op de basisschool De Tamboerijn in Assen zijn rond de 50 kinderen misbruikt. Ook hier vindt het misbruik plaats in kelders onder de school. Uiteindelijk hebben ouders van 6 scholieren aangifte gedaan. De hoofdverdachte, een leraar op de school, is veroordeeld tot 240 uur taakstraf. Deze leraar is lid van de Gereformeerde Kerkvereniging de Voorhof (GKV). Halbe Geertsma, de voorganger van het GKV, misbruikte zijn eigen zoon in de kelder onder de kerk.

6-50 kinderen

St. Lambertusschool, Oirsbeek (1998)

Op de St. Lambertusschool in Oirsbeek (Limburg) vindt een vergelijkbare misbruikzaak plaats als in Assen en Emmer-Compascuum. Ook hier vond het misbruik plaats in kelders onder de school. Ook deze kinderen werden gedrogeerd en naar boerderijen in de regio (ook in Duitsland en België) gebracht waar ze seksueel misbruikt zijn. Het exacte aantal kinderen is bij ons onbekend. Twee leraressen werden verdacht van betrokkenheid bij het misbruik. Ook hier keert het dorp zich tegen de slachtoffers, net als in Emmer-Compascuum. Van een van de slachtoffers worden tevens foto’s teruggevonden in de collectie kinderporno uit de Zandvoort-zaak. Desondanks wordt niemand vervolgd of veroordeeld. Ook deze zaak is door justitie en de media afgedaan als onzinverhaal en massahysterie.

6 ouderparen deden aangifte

De Groene Driehoek, Hoogeveen (1989-1990)

Op de O.S.G. De Groene Driehoek is sprake van seksueel wangedrag door een man die een vertrouwensfunctie op de school had. Richard Kelly zat op die school en is er volgens onze bron misbruikt. Later werd hij er door justitie in de zaak Andrea Luten als stroman ingeluisd en verdacht van de moord op het meisje. Hij is vrijgepleit door Bram Moskowicz. Nadat hij tien jaar later zelf beëdigd was als advocaat, pleegde hij vlak daarna ‘zelfmoord’.

onbekend aantal kinderen

Kinderdagverblijf Het Hofnarretje, zaak Robert M. (2010)

In de Amsterdamse Zedenzaak zijn minstens 83 baby’s en peuters seksueel misbruikt. Het jongste slachtoffer was slechts 19 dagen oud. Het misbruik vond plaats op onder andere 3 kinderdagverblijven in Amsterdam: Het Hofnarretje, Jenno’s Knuffelparadijs en De Toverlantaarn. De hoofddader Robert M. (Robert Mikelsons) was een medewerker op deze kinderdagverblijven. De zaak kwam aan het rollen na een Amerikaans opsporingsverzoek inzake kinderporno, naar aanleiding van een foto met een Nijntje-knuffel. Diezelfde avond werd Robert M. aangehouden.

Robert M. was al eerder in 2003 in Duitsland veroordeeld voor het verspreiden van kinderporno. Hij werkte toen op een kinderdagverblijf in Heidelberg. In 2006 maakte een moeder uit Amsterdam een melding van het misbruik van haar kind, maar zij werd veroordeeld wegens laster en moest Robert M. €1800 betalen. Pas in 2010 werd Robert vervolgd en in hoger beroep veroordeeld tot 19 jaar cel en TBS met dwangverpleging. Zijn medeplichtige echtgenoot Richard van Olffen kwam na 3 jaar vrij. De verdachte directeur van het Hofnarretje, Albert Drent, is uiteindelijk niet vervolgd.

83 baby’s en peuters 0-4 jaar

Er moeten tientallen, zo niet honderden medeplichtigen zijn

In al deze zaken zijn er met een voorzichtige schatting 167 kinderen misbruikt. Maar gaan we uit van de cijfers die onze bronnen melden dan komen we op een aantal van rond de 400 kinderen. Dit zijn alleen nog de grote zedenzaken op scholen die de media gehaald hebben. Wij vermoeden dat het er veel meer zijn. In de Zandvoort-zaak zijn volgens schatting 90.000 kinderen het slachtoffer geworden. [1] Deze kinderen kwamen echt niet allemaal uit het buitenland.

Van bovenstaande zaken zijn slechts 4 personen veroordeeld. Het minimale aantal medeplichtige daders wordt door ons geschat op 50 personen. Een voorzichtige schatting. In de zaken De Dreef (Emmer-Compascuum), St. Lambertusschool (Oirsbeek) en Robert M. werden de kinderen naar andere locaties vervoerd en gefilmd en gefotografeerd voor de porno-industrie. Dat vereist 1 chauffeur per kind of groepje kinderen, 1 cameraman of fotograaf en minimaal 1 dader per kind. Reken maar uit. Op basis van de getuigenverklaring van het slachtoffer in de misbruikzaak op basisschool De Dreef kwamen we al uit op een schatting van minimaal 36 betrokkenen in alleen die zaak. Dat is exclusief de politie-, justitie, NFI- en TNO-medewerkers en mediamensen die medeplichtig waren om de waarheid in de doofpot te stoppen.

Met honderden misbruikte kinderen moet het aantal medeplichtigen ook in de honderden lopen. Hiervan zijn er slechts 4 veroordeeld… Justitie en de media presenteren deze zaken als ‘opgelost’. De eenzame gek, de enkele dader, is opgepakt. Het pedonetwerk is echter buiten schot gebleven. En wij denken dat min of meer hetzelfde netwerk, of een aantal netwerken die met elkaar verweven zijn, een rol spelen in meerdere misbruikzaken.

Hetzelfde patroon in misbruikzaken

Kijken we naar het misbruik op de scholen De Tamboerijn (Assen), De Dreef (Emmer-Compascuum) en de St. Lambertusschool (Oirsbeek), zien we dat bij alle drie de scholen het misbruik (deels) plaatsvond in kelders onder de school. Toeval? Zowel bij De Dreef als de St. Lambertusschool (Oirsbeek) werden kinderen gedrogeerd en naar locaties in de regio gebracht. Bij beide scholen meldden kinderen dat ze niet alleen misbruikt zijn, maar ook gefilmd of gefotografeerd. In beide zaken worden van één of meerdere kinderen foto’s teruggevonden in de collectie kinderporno uit de Zandvoort-zaak. Deze zaken vinden allemaal plaats in de periode 1995-1998. De Zandvoort-zaak komt in 1998 aan het licht.

Zowel bij de Clownsaffaire (Oude Pekela) als het misbruik op basisschool De Dreef is sprake van satanisch ritueel misbruik en gebruik van clown(maskers). Een van de verdachten in de Emmer-Compascuum-zaak, was ook betrokken bij de misbruikzaak in Oude Pekela. Een politiefunctionaris die later een bliksemcarrière doormaakte en bij meer dubieuze zaken betrokken was, begon zijn carrière in Oude Pekela precies in de periode dat de Clownsaffaire speelde. In beide zaken worden getuigen ernstig bedreigd, in Oude Pekela zelfs vermoord. In zowel de Bolderkar-affaire als bij De Dreef worden de ouders zelf beschuldigd van seksueel misbruik. Onterecht, bleek later.

Bij zowel de Clownsaffaire (Oude Pekela), als bij De Dreef en de St. Lambertusschool is het misbruik afgedaan als onzinverhalen en massahysterie. Terwijl het alleen al in deze 3 zaken gaat om minstens 75 kinderen. Een voorzichtige schatting want in werkelijkheid zou het zelfs wel het dubbele kunnen zijn. Ondanks al die getuigenissen en tientallen aangiftes is in deze 3 zaken niemand veroordeeld. In andere misbruikzaken is het officiële cijfer flink teruggeschroefd ten opzichte van het werkelijke aantal kinderen dat misbruikt is.

Fred Jonker, de huisarts die in de zaak Oude Pekela bleef volhouden dat minstens 50 kinderen wel degelijk misbruikt waren, is verzelfmoord. Ook Jeugdpsychiater Gerrit Mik die overtuigd was van het misbruik stierf plotseling aan een ‘hartaanval’. Niet alleen getuigen die de waarheid wisten en bleven verkondigen werden vermoord. Helaas zien wij ook opvallende verbanden tussen moordzaken en de misbruikzaken op basisscholen.

> lees binnenkort verder in deel 2: Misbruik op scholen is onderdeel van grootschalig pedonetwerk

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

[1] Marcel Vervloesem en de Zandvoortse Kinderporno