Astraal reizen
Astraal reizen
Tijdens astrale reizen en lucide dromen is de vrijheid in reizen ongekend. Je kunt je armen als vleugels gebruiken en je kunt boven steden en landschappen vliegen. Soms zul je dingen zien waar je geen woorden voor zult vinden bij terugkeer. Als geest beland je soms boven en bij landschappen die je niet kunt lokaliseren. Het zou goed kunnen dat je in geestlandschappen en geeststeden beland bent. Het is dan misschien goed om te beseffen dat je op zo’n moment niet alle antwoorden hebt. Houd een open geest en voel je zeker in de wetenschap dat je je eigen lichttoren bent die overal op uitkijkt. Laat je verrassen door de reis.
Het lijkt misschien onmogelijk, maar toch zijn er mensen die over de gave beschikken in ruimte en tijd te reizen, door hun fysieke lichaam te verlaten. Terwijl hun fysieke lichaam in een staat van complete rust op een bankstel in de straat om de hoek ligt, kunnen zij evengoed aanwezig zijn op een andere plaats, zelfs aan de andere kant van de aarde. Voor hen valt dan ook de beperking van de “tijd” weg: de lineaire tijdsas: verleden, heden en toekomst valt weg in de niet fysieke dimensie.
Indien je de voorschriften volgt van Robert Monroe, kun je misschien al snel zelf een dergelijk experiment wagen.
Buitenlichamelijke ervaringen Wat gebeurt er precies?
Misschien leunt dit gebied volgens hun normen te veel aan bij het domein van de fictie, want concreet tastbaar bewijsmateriaal is op dit gebied nauwelijks voorhanden. Toch ontstond er in de laatste decennia belangstelling voor dit fenomeen. Het werd in de Verenigde Staten herdoopt als near-death-experience, aangezien het een ervaring is die dicht bij de dood aanleunt. Met deze benaming duidt de Amerikaanse geneeskunde een ervaring aan waarbij een patiënt in een diepe coma dood lijkt, dus klinisch dood is, maar die daarna terug tot leven komt en getuigt van heel wat verassende ervaringen tijdens zijn schijndood. Buitenlichamelijke ervaringen en uittredingen hoeven niet noodzakelijk verbonden te zijn met een bijna dood ervaring, ook kerngezonde mensen kunnen dit realiseren, maar al deze ervaringen vertonen heel wat overeenkomsten. Astraal reizen kan gebeuren in ruimte en tijd, en op die manier kan men zijn eigen lot beïnvloeden.
Een Amerikaanse wetenschapper, Fowler Jones, formuleerde het als volgt:
”In de huidige stand van zaken van ons werk is het enige dat we kunnen zeggen dat de mensen deze ervaringen als heel concreet ervaren. De algemene beschrijving is dat de geest zich totaal afscheidt van het lichaam en zich op een eigen wijze verplaatst, tot zelfs op honderden kilometer afstand.”
Er werden dan ook verscheidene experimenten opgezet, onder andere door dokter Carlis Osis.
Hij bracht een aantal proefpersonen dat in staat waren tot buitenlichamelijke ervaringen bijeen in een bepaalde ruimte. Hij vroeg hen uit hun lichaam te stappen en bepaalde fenomenen of voorwerpen te identificeren die zich in een andere ruimte bevonden.
Bijna-dood-ervaringen
Veel mensen die op de grens van de dood geweest zijn en terug naar het leven gebracht werden, getuigen over hun buitenlichamelijke ervaringen. Meestal voelen zij zich achteraf geroepen om hun ervaringen mee te delen aan de wereld.
Raymond Moody is zeker de onderzoeker die het meeste over dit onderwerp heeft geschreven. In zijn bestseller:”Het leven na het leven”, analyseert hij 150 getuigenissen van mensen die terug tot leven kwamen na een klinische dood, ten gevolge van een ongeval, een operatie of een zware ziekte. Naast de heel diverse individuele ervaringen die al deze mensen opgedaan hebben, waren er toch altijd een aantal gelijklopende elementen die terugkeerden.
Zonder uitzondering, getuigde iedereen van een aantal op elkaar volgende fases: het bijzondere, het uitspreken van het verdict, het gevoel van sereniteit, het bijzondere geluid, een duistere tunnel, het uit het lichaam treden, het ontmoeten van andere mensen, zoals overgegane familieleden, het verschijnen van een Wezen van Licht, een overzicht van het voorbije leven, het bereiken van een definitieve grens tussen leven en dood en dan uiteindelijk de terugkeer.
Het is misschien eens interessant om bij elke etappe even stil te staan en een woordje uitleg te geven.
Het bijzondere:
Alle mensen die teruggekeerd zijn na een bijna dood ervaring hebben altijd heel wat moeite om hun ervaringen te beschrijven omdat ze zo onaards zijn, ze staan zo ver weg van onze dagelijkse werkelijkheid.
Getuigenis:
“De wereld waarin we leven op aarde is driedimensionaal, terwijl dit in die andere wereld niet zo is, vandaar dat ik moeilijk een echt beeld kan geven.” De kwestie van de drie dimensies wordt ook verwoord door de volgende getuige, die zegt: “Bij mijn uittreding zag ik de mensen, maar ik zag zowel hun voorkant, hun zijkant als hun achterkant tegelijk.
De uitspraak van het verdict:
De meeste mensen die een bijna dood ervaring gehad hebben, hoorden dokters of de aanwezigen zeggen dat hij dood was. Meestal voelden zij zich verstikken van onmacht omdat ze persé wilden duidelijk maken dat ze nog leefden, terwijl zij geïmmobiliseerd en afgesneden waren van elke vorm van contact mogelijkheid.
Getuigenis:
“Ik heb geprobeerd te zeggen dat ik niet dood was, maar het lukte mij niet.”
Het gevoel van sereniteit:
Hoe dramatisch de omstandigheden van het schijnbaar overlijden ook lijken, een pijnlijke ziekte of een ongeval, toch ervaren de meeste mensen het overgaan en de dood als pijnloos, ze getuigen eerder van een aangenaam gevoel van thuiskomen.
Getuigenis van iemand die een bijna dood ervaring had na een ongeval in bitterkoud weer:
”Ik voelde de koude niet, integendeel, ik had een gevoel van aangename warmte die over me heen kwam, en ik voelde me beter dan ik me ooit gevoeld had.”
Het geluid:
Het omgevingsgeluid, de banale dagelijkse geluiden verdwijnen en maken plaats voor heel mooie hemelse muziek.
Getuigenis:
“Ik heb een prachtige en majestueuze muziek gehoord”
De duistere tunnel:
Zowel bij uittredingen als bij bijna dood ervaringen wordt er steeds gewag gemaakt van een duistere tunnel waarin men meegesleurd wordt:
“Ik voelde mee aangezogen door het grote zwarte gat. Opeens werd ik er onweerstaanbaar in gezogen.”
Het verlaten van het lichaam:
Als de proefpersonen uit de tunnel komen, hebben ze het gevoel los te zijn van hun lichaam. Er ontstaat op dit ogenblik namelijk een ontkoppeling tussen hun fysieke lichaam en hun fijnstoffelijke lichamen.
Getuigenis:
“Ik voelde dat ik mijn lichaam verliet en ik begon te stijgen, hoger en hoger. Ik zag nog meer verplegers in mijn kamer komen en tegelijkertijd steeg ik verder en bleef ik zweven tegen de zoldering van de ziekenhuiskamer.”
De ontmoeting met de anderen:
Bij het overgaan en bij de bijna dood ervaringen ontmoet je oude vrienden, familieleden, ouders … die reeds eerder overleden zijn.
Getuigenis:
”Ik heb een massa mensen gezien die ook zweefden aan de zoldering van de ziekenhuiskamer. Het waren mensen die ik vroeger gekend heb, maar die dood waren. Ik had het gevoel dat ze mij kwamen beschermen en helpen.”
Het wezen van licht:
Deze ontmoeting wordt in alle verslagen vermeld. Tijdens het overgaan is het licht aanvankelijk vaal en grijs, maar op een gegeven ogenblik komt er meer intensiteit en schittering in deze grijze omgeving. Dan verschijnt er een Lichtend Wezen van een onvoorstelbare intensiteit dat warmte en liefde uitstraalt.
Het overzicht van het leven:
De meeste mensen krijgen dan een overzicht van hun leven, in omgekeerde volgorde. Met een verbazingwekkende snelheid zie je alle belangrijke etappes van je leven terug als in een film.
Getuigenis:
”Toen het Lichtend Wezen verscheen, heeft het me gevraagd wat ik gedaan had met mijn leven en hierna begon ogenblikkelijk het overzicht van mijn leven. Het lichtend wezen had een stem die me enigszins wel verbaasde maar ik voelde me heel beschermd en gerust gesteld.”
De grens:
Uiteindelijk beschrijven bepaalde mensen dat ze dan aan een soort barrière of grens komen die de onherroepelijke scheiding tussen leven en dood markeert.
Getuigenis:
”Het Lichtend Wezen heeft me toen gevraagd of ik wilde sterven. Ik wist niet wat te antwoorden en het Lichtend Wezen zei me: ga deze grens over en je zult het weten.”
De terugkeer:
Degenen die deze grens niet overgaan en terugkeren naar het leven kunnen er ons over vertellen, de anderen zijn overleden. Maar toch blijkt dat voor heel velen deze grens een onweerstaanbare aantrekkingskracht heeft, ze zouden bijna met genoegen deze grens overschrijden.
Getuigenis:
”Ik had deze grens willen overschrijden en bij de geesten blijven, maar ik voelde me verplicht om terug te gaan naar mijn gezin en kinderen.”
Hoe kan men zelf tot een uittreding komen?
Bepaalde mensen zijn getraind om uit hun lichaam te treden en naar andere plaatsen te reizen zoals ook Robert M, die een aantal boeken over deze materie en de technieken grondig uitgediept heeft.
Bij de uittredingen komt het lichaam in een toestand van schijndood: verstijfd en levenloos blijft het fysieke lichaam achter. Het geoefend zijn is geen garantie om tot een bevredigender resultaat te komen. Zelfs Robert M, een autoriteit op het vlak van uittredingen, slaagde slechts in één derde van zijn pogingen: per week kon hij gemiddeld één geslaagde uittreding maken. In zijn boek: ”Astrale reizen” heeft hij uittredingen gevulgariseerd en aan de wereld een methode gegeven om op een eenvoudige wijze uittredingen te bewerkstelligen en om achteraf op een veilige manier terug in het lichaam te komen.
Alles begon voor Robert M in 1958. op een zondagnamiddag lag hij op zijn bankstel naar een relaxatiecassette te luisteren. Daarna ging hij eten met zijn familie. Een uur later kreeg hij een aantal vreemde verschijnselen, dat hij als volgt beschrijft:
”Ik kreeg een serieuze kramp die mijn solar plexus en diafragma samensnoerde. Het was een scherpe pijn. Het flitste door mijn geest dat het kon te maken hebben met het luisteren naar de cassette. Ik pijnigde mijn hersenen om uit te zoeken welke onbewuste suggestie er kon toe aangezet hebben om deze kramp te veroorzaken.”
Deze ervaring betekende de aanzet om te leren uit zijn lichaam te treden. Na jaren van oefenen en praktiseren, wilde hij zijn ervaringen delen met de wereld en stelde hij de volgende zeven richtlijnen voorop om tot uittreding te komen:
De voorbereiding:
Ga ergens liggen op een plaats die stil en comfortabel is, het hoofd naar het noorden gericht indien mogelijk.
Zorg ervoor dat het lichaam tijdens de uittreding niet kan afkoelen, want elke fysieke prikkel zal je terug naar je lichaam trekken. Maakt de kamer halfduister en neem de nodige maatregelen zodat je niet gestoord wordt. Losse gemakkelijke kleding is aan te raden.
Concentratie:
Ontspan je mentaal en fysiek. Sluit de ogen.
Adem rustig en met regelmaat, met halfgeopende mond.
Relaxatie:
Je laat je nu geleidelijk afdalen tot het punt van de slaap. Indien je precies aan de grens van waken en slapen bent, versterk je de ontspanning door je te concentreren op het zwart voor je ogen.
De vibratie-toestand:
Je bent nu goed gerelaxeerd, concentreer je nu met gesloten ogen op een punt ongeveer dertig centimeter van je hoofd verwijderd.
Verzamel al je aandacht in dit punt. Forceer je nu om geleidelijk dit punt verder van je af te duwen. Daar stel je jezelf een vlak voor dat evenwijdig is met je lichaam. Concentreer je op dit vlak, terwijl je visualiseert dat dit vlak naar je hoofd komt.
Het vertrek:
De vibraties die je geleidelijk aan ervaart, ga je verspreiden over je hele lichaam, van het hoofd tot de voeten.
Wanneer je hele lichaam op deze trilling vibreert ben je op het punt gekomen dat je jezelf kunt loskoppelen van je fysieke lichaam.
De scheiding:
Je gaat nu je lichaam verlaten. Concentreer je heel sterk op de visualisatie dat het aangenaam zou zijn om door de lucht te zweven. Fixeer je op die idee. Geleidelijk aan heb je het gevoel dat je lichaam oplost tot je jezelf vederlicht voelt.
De terugkeer:
Om terug te keren in je fysieke lichaam concentreer je jezelf op de verbinding tussen je mentale lichaam en je fysieke lichaam. Automatisch wordt de verbinding terug tot stand gebracht en zijn je verschillende lichaam weer één.
Test je vermogen tot uittreding:
Wil je weten of jij in staat bent tot astraal reizen, dan kun je een aantal testen doen op kleine schaal.
Test met de doos
Laat door een andere persoon een doos klaarmaken waar vijf voorwerpen inzitten. Volg de zeven richtlijnen van Robert M, probeer uit je lichaam te stappen en te gaan kijken wat zich in de doos bevindt. Vergelijk je waarnemingen met wat er werkelijk in de doos zit. Je herhaalt de test tot je bevindingen juist zijn.
Test naar een andere plaats
Met de buitenlichamelijke ervaringen moeten we kunnen waarnemen wat zich in een andere ruimte dan ons fysieke lichaam bevindt. Zo kun je vanuit een bepaalde ruimte uittreden naar een andere ruimte en inventariseren wat je waarneemt. Achteraf verifieer je de bevindingen.
