Wonderen Bestaan – De laatste foto
Bij stress drukte ik wel eens op mijn oor, middenpunt.
Dat gaf mij rust ergens.
Dan kon ik me wat afsluiten voor alles dat op mij afkwam en dat was enorm veel.
Tijdens een operatie van het liefste van mij…zat ik even buiten, alle mensen liepen af en aan en ik zat daar alleen één bonk stress en verdriet…en ik hoorde plots een soort stem in mij, normaal heb je een denkwereld…van jezelf, maar dit leek toch iets anders?
Het lijkt erop, maar het was toch iets anders.
Nu nog, ben ik het niet vergeten.
Misschien je beschermengel?
Het zei, het komt goed met het liefste van jou!
Ik kreeg wat informatie en dat kwam later ook uit, het klopte perfect en was een bewijs dat het echt was die stem, maar ook de waarschuwing, na dat alles gebeurd er nog iets heel ergs.
Bereid je daar ook op voor.
Ik dacht: wat dan?
Wat?
Maar dat kreeg ik niet meer te horen. Je bent dan wel bang…maar?
Ook dat kwam uit.
Mijn moeder overleed korte tijd daarna…
Ook wist ik dingen van tevoren, ik heb dit vaak meegemaakt.
Het bestaat.
Ik weet dat het bestaat.
Ik heb de stem erna nooit meer gehoord.
(Gelukkig)
Toch heb ik ook nog iemand gered van de dood, ook door iets dat ik plots gewoon wist.
