web analytics
11:11 Dubbele getallen
Maatschappij & PsychePolitiek-Elite

“Spaar de vredelievenden niet.” Wat deed de NAVO in Europa?

MOSKOU, 24 maart – RIA Novosti, Andrey Kots. Duizenden doden, verwoeste steden, verwoeste infrastructuur en een verwoest land – 23 jaar geleden begon de NAVO Joegoslavië te bombarderen. De Amerikanen en hun bondgenoten spaarden geen munitie tijdens de 78-daagse luchtcampagne – ze vielen zowel militaire als civiele doelen aan en veroorzaakten een grootschalige humanitaire crisis. Veel mensen verloren hun huis, baan en levensonderhoud.

civiele doelen

De NAVO-operatie voorzag in aanvallen van beperkte troepen op de autonome provincie Kosovo en Metohija met een geleidelijke uitbreiding van bombardementen in het hele land. In Brussel verstopten ze zich niet: het doel is de vernietiging en demoralisatie van het Joegoslavische leger. Bijna 650 vliegtuigen, voornamelijk aanvalsvliegtuigen, waren geconcentreerd op 59 luchtbases in 12 landen van de alliantie. Carrier-based luchtvaart was gebaseerd op de Amerikaanse en Franse vliegdekschepen USS Enterprise en Foch.

Novi Sad tijdens het bombardement – RIA Novosti, 1920, 23-03-2022
23 maart 14:07

Aanvallen op Joegoslavië hebben aangetoond dat er geen internationaal recht is, zei ex-ambassadeur

De eerste bommen vielen op Joegoslavië op de avond van 24 maart 1999: Belgrado, Pristina, Novi Sad, Kragujevac, Panchevo, Podgorica en andere steden werden onderworpen aan massale aanvallen. NAVO-strategen kozen het pad van echte terreur – ze bombardeerden woonwijken. In de Noord-Atlantische Alliantie werd de dood van honderden burgers zonder met een ooglid te knipperen “collateral damage” genoemd en verklaard dat de acties van het leger niet in strijd waren met het humanitair recht.
De piloten kregen een aflaat om doelen te raken. Dus op 12 april viel een F-15E Strike Eagle jachtbommenwerper een passagierstrein aan die de South Morava rivier overstak langs een spoorbrug met een AGM-130 raket. 14 mensen werden gedood, onder wie vrouwen en kinderen. Brussel meldde dat de piloot een fout had gemaakt door een civiel object te verwarren met een militair object. Natuurlijk werd hij niet verantwoordelijk gehouden.

Een brug verwoest door NAVO-luchtaanvallen in Novi Sad, Joegoslavië. Mei 1999 – RIA Novosti, 1920, 23-03-2022

Lees ook eens:  Proof - Mandela Effect is actually Cern Quantum Effect

 

Een brug verwoest door NAVO-luchtaanvallen in Novi Sad, Joegoslavië. mei 1999
Na de aanvallen op de stikstoffabriek, de olieraffinaderij en het petrochemische complex in Panchevo kwamen gevaarlijke chemicaliën en verbindingen vrij in de atmosfeer, het water en de bodem. Olie uit geëxplodeerde reservoirs overstroomde de Donau, het vervuilde meer van Skadar en de Adriatische Zee. De minister van Volksgezondheid van Joegoslavië, Leposlava Milicevic, merkte toen op dat zelfs Hitler de Servische chemische fabrieken niet bombardeerde.
Het westerse leger aarzelde niet om radioactieve wapens te gebruiken – krachtige munitie met verarmd uranium. Kosovo werd bijzonder zwaar getroffen. Daar kun je nog steeds de apparatuur zien die door dergelijke granaten is vernietigd. Lokale autoriteiten verwijderen het niet en het is niet nodig om te praten over de uitgebreide reiniging van het gebied tegen straling. Ondertussen neemt de incidentie van kanker daar toe en zijn er veel oncologische diagnoses bij degenen die eind jaren negentig zijn geboren.

Oorzaak voor oorlog

Als gevolg hiervan werden van 24 maart tot 10 juni 1999 meer dan 1,7 duizend burgers gedood, onder wie bijna 400 kinderen. Meer dan tienduizend raakten gewond. Een miljoen mensen zaten zonder water, 500 duizend verloren hun baan, tienduizenden verloren hun dak boven hun hoofd. De bombardementen vernielden of beschadigden 89 fabrieken en fabrieken, 128 andere industriële en dienstverlenende voorzieningen, 120 elektriciteitscentrales, 14 vliegvelden, 48 ziekenhuizen en ziekenhuizen, 118 radio- en tv-repeaters, 82 bruggen, 61 verkeersknooppunten en tunnels, 25 postkantoren en telegraaf, 70 scholen, 18 kleuterscholen, negen gebouwen van universitaire faculteiten en vier hostels, 35 kerken, 29 kloosters.
De bombardementen op Belgrado door NAVO-troepen in 1999 – RIA Novosti, 1920, 23-03-2022
© AP Photo / Dimitri Messinis

Bombardement op Belgrado door NAVO-troepen in 1999
De interventie van de westerse mogendheden was het hoogtepunt van de Kosovo-oorlog, een feitelijke separatistische opstand die in februari 1998 door de Kosovo-Albanezen werd gelanceerd. Regeringstroepen wonnen dankzij beter materieel. In januari 1999 viel de Joegoslavische politie het Kosovaarse dorp Rechak binnen en doodde 45 militanten. De EU-commissie registreerde hen onmiddellijk als burgers.
Het incident met Rechak diende als casus belli voor de NAVO. De Verenigde Staten eisten in een ultimatumvorm dat Belgrado de betwiste regio aan de Albanezen zou afstaan ​​en het bloedvergieten zou stoppen. President Slobodan Milosevic weigerde en Brussel besloot Kosovo met geweld af te rukken. Opmerkelijk is dat de VN geen toestemming heeft gegeven voor het inzetten van troepen. Volgens de normen van het internationaal recht was de militaire operatie van de westerse landen illegaal. VN-secretaris-generaal Kofi Annan werd gedwongen zich te verzoenen en beperkte zich tot een diplomatieke verklaring dat het gebruik van geweld soms gerechtvaardigd is.

Lees ook eens:  De maatschappij momenteel

Internationale reactie

De bombardementen op Joegoslavië leidden tot een scherpe afkoeling van de betrekkingen van Rusland met het Westen, in het bijzonder met de Verenigde Staten. Op 24 maart 1999 keerde premier Yevgeny Primakov, die op weg was om Washington te bezoeken, het vliegtuig over de Atlantische Oceaan en keerde terug naar Moskou.
Vlaggen van Rusland en Servië – RIA Novosti, 1920, 22-03-2022

22 maart 14:18

Belgrado sluit zich niet aan bij anti-Russische hysterie, zegt Servische minister van Binnenlandse Zaken

“Dit is volkomen normaal gedrag voor iemand die gelooft dat hij geen agressie hoeft aan te moedigen door zijn aanwezigheid op dit moment en zijn bezoek,” legde hij later uit. “Ik heb gewoon de functie vervuld die elke normale premier had moeten vervullen. Ik heb denk vandaag. We kunnen stellig zeggen dat we de juiste positie hebben ingenomen.”
Op dezelfde dag deed het Kremlin een beroep op de VN-Veiligheidsraad om een ​​ontwerp van gezamenlijke resolutie van Rusland, Wit-Rusland en India in overweging te nemen waarin wordt geëist “onmiddellijke stopzetting van het gebruik van geweld tegen de Federale Republiek Joegoslavië”. Van de 15 landen van de Veiligheidsraad stemden er slechts drie voor. De hele westerse wereld kwam in opstand tegen Belgrado.
Vluchtelingen uit de stad Pec trekken richting de Montenegrijnse grens. 29 maart 1999 – RIA Novosti, 1920, 23-03-2022

Lees ook eens:  Gele hesjes protestacties ook in Nederland

Vluchtelingen uit de stad Pec trekken richting de Montenegrijnse grens. 29 maart 1999
“Een zware verantwoordelijkheid voor de gevolgen ligt volledig bij de leiding van de alliantie en haar lidstaten die deelnamen aan de agressie tegen Joegoslavië”, zei het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken in een officiële verklaring die op de 20e verjaardag van de bomaanslag werd gepubliceerd. Deze schande zal voor altijd op de reputatie van de NAVO blijven staan ​​en zal niet worden weggewassen door de intensievere betrokkenheid van de landen in de regio bij het bondgenootschap, de verdieping van de scheidslijnen op de Balkan en de sociale tegenstellingen. dergelijke acties en schendt daardoor op flagrante wijze de fundamentele beginselen van het internationaal recht die zijn vastgelegd in het VN-Handvest, de Slotakte van Helsinki, evenals de internationale verplichtingen van de lidstaten van het blok”.

Een van de weinige politici die Belgrado steunde, was Muammar Gaddafi. Tijdens de Algemene Vergadering van de VN in 2009 veroordeelde hij krachtig de bomaanslagen, evenals eerdere Amerikaanse invallen in Grenada en Panama. Serviërs waren op hun beurt solidair met zijn regering tijdens de Eerste Libische Burgeroorlog in 2011, en trokken parallellen tussen de NAVO-interventie in Libië en hun eigen tragische ervaring.

Bron

Gerelateerde artikelen

Back to top button