Samen slapen met je kind
Interessante visie!
Niks mis met een kinderbedje op de slaapkamer van een of beide ouders.. 😉
Bij elkaar in bed hoeft niet, maar ook dat is niet fout ofzo?
Als kinderen wat groter worden vinden ze het best gezellie…!
Ik weet nog als ik als kind bij oma mocht logeren, vaak in de kerstvakanties, dat ik dan heerlijk in haar 2persoonsbed mocht slapen.
Het bed zakte door tot bijna aan de grond, met een kuil in het midden, maar ja? Dat was toen nog zo, later had ze een prima bedje, maar toen kon ze nog geen afstand doen van haar geliefde bed.
Anyways, ik vond het heerlijk, als zij dan kwam slapen uiteindelijk, en het bed gevaarlijk doorzakte richting het midden, waarbij ik tegen haar rug aanrolde, en wij zo lekker warm saampjes samen sliepen.
In de morgen gingen we dan altijd liedjes zingen op bed, dan scheen de zon door het raam en dan zongen de vogels in de bomen…die herinneringen zijn toch prachtig?
Hoe kunnen mensen bij dat normale menselijke contact, ooit nadenken over incest oid? Hoe haal je het in je bolle knikker?
Juist ja, hoe haal je daar in… omdat je vieze gedachten hebt nml…!
Bij een normaal menselijk contact denken mensen daar niet eens over na zelfs.
Schandalig, als je dat dus bedenkt.
Nou goed aangezien de mensen in de holeberentijd altijd samen sliepen, is er dus niets verkeerds aan!
Je hoeft niet met je baby in een bed te slapen maar een bedje op de kamer kan toch wel?
Dan kun je alles ook nog eens in de gaten houden.
Een moederskindje word je er niet van hoor…integendeel, veel zelfvertrouwen krijgt een kind daar dus door.
Juist het op een aparte kamer alleen neerplempen is niet prettig, een kind wordt dan angstig, en wil graag naar beneden naar zijn ouders toe, het is toch ook eng, zo klein en dan al op een eigen grote kamer?
En als je kind ziek wordt, is het idem handiger op de kamer gezamelijk, ivm wiegendood, wat eerder kan voorkomen dankzij vaccinaties, kun je er maar beter snel bij zijn!
Kende ooit iemand en haar kind had epilepsie, nou lastig hoor allemaal!
Vooral niet op de mama kamer stel je voor dan had je toch helemaal geen leven meer… ik zal maar niet zeggen welk contact diegene nu heeft met haar kind?
En de mensheid die de ranzigheid in zich heeft om te vragen zelfs, over hun zg liefdesleven, eh dan doe je het maar op de trap! Of in je tuin…
