Het Leven
Ik bedacht mij… wat is het leven?
Je wordt geboren en verzorgd, je krijgt voedsel en kleding en aandacht en hopelijk ook liefde.
Je groeit op, en eigenlijk zijn de meesten van ons wel heel erg onzeker, altijd maar weer die verlegenheid, die strijd.
Je komt dan weer op een leeftijd, waarop je weer moet wennen aan anders zijn en opgroeien en dat maakt ook alweer onzeker.
En eigenlijk wat mij opviel van eigenlijk mijn hele leven wel, was dat ik altijd maar weer die stress had. De stress ook voelde.
Het willen voldoen aan wat anderen vonden.
Het zo goed mogelijk willen doen.
Het met name voor anderen zo aangenaam mogelijk maken.
Nooit eens denken aan jezelf.
Alsof je er niet toe deed.
Al die tijd zag je er best goed uit eigenlijk, maar niemand die wat zei ooit.
Nee joh stel je voor, dus die onzekerheid bleef.
Maar er waren eigenlijk maar heel weinig mensen, die een vriendelijk woord voor je over hadden.
Eigenlijk bij nader inzien was er bijna niemand die zich bezig hield met die anderen!
Terwijl jij dat wel deed.
En niet om het terug te verwachten, nee, gewoon omdat jij zo in elkaar zat.
Je hield van mensen om wie ze waren en niet om wie ze wilden zijn.
De show die velen opvoerden was voor jou niet noodzakelijk of interessant.
Je hield gewoon van de mens voor je. Rijk of arm.
En dan uiteindelijk als je ontdekt dat stress het ook niet is en die anderen ook niet en je eindelijk beseft van ok, ik ga ook maar eens aan mijzelf denken,…
ben je ineens ouder en denk je gatver…
Ook dat nog… Nu dat weer…het is altijd wel weer wat.
Nu lig je eindelijk in bed en denk je hehe…rust… pffffffffff opgelucht gevoel, terwijl je vroeger teveel stress had. Dag in dag uit!!!
Hoelang je als mens hebt op deze aardkloot weet niemand.
Maar het is wel wrang als je uiteindelijk ouder wordt en lelijker, want ja oud en lelijk hoort bij elkaar ofzo…tenzij je rijk bent! 😉
En dan pas en niet omdat, is er rust in de tent, of is het omdat je mensen niet meer zomaar toelaat in je leven!
Mensen die van je energie tappen? Mensen met drama…
Mensen die je leven moeilijker maken dan nodig. Mensen die alleen denken aan zichzelf en dat is juist wat je niet meer wil.
Want eigenlijk zijn er teveel mensen die niet meevoelend zijn of meelevend of denken aan anderen, veel mensen snappen niets van wat liefde is bv.
Ook onvoorwaardelijke liefde kennen zij niet, dus hoe zouden ze het dan in vredesnaam kunnen geven?
Geef mensen maar eens die volledige aandacht, m.n de egocentrische mensen, het is niet je pink die zij tot zich nemen, maar je gehele arm en schouder!
en zeg je dan: Ho eens even, dat gaan we niet meer doen, worden ze nog boos ook!
Die brutaliteit is stuitend.
En tegenwoordig lijkt het steeds erger te worden.
Geen idee wat het is, en dan vraag ik me wel eens af, waarom het vroeger wel kon, of was dat om wat ik zag en dacht, terwijl het niet zo was? Die gedachte is ook wel triest.
In al die mensen chaos is er tegenwoordig nog maar weinig liefde.
Terwijl dat het allerbelangrijkste is op aarde.
Ik had o.a een afspraak staan met iemand die zelf die afspraak maakte.
Diegene walste er zo over heen: oh ik kom misschien -slag om de arm verhaal-…terwijl ik enorm veel moeite heb gedaan voor diegene. Ik hield er rekening mee.
Ik heb dit in jaren niet gevoeld, maar als ik een bliksem had kunnen werpen was het niet best geweest voor die persoon.
Ik vroeg me af waarom ik zo verdrietig en boos werd…dat was niets voor mij nml.
Uiteindelijk kwam ik er wel achter, het enige antwoord was eigenlijk, als mensen liegen en ik voel dat dus aan, dan heb je een slechte aan mij! Want het zegt mij, dat die ander totaal geen respect voor je heeft, en ook voor anderen niet, want ik weet ik ben de enige niet die met dat bedrijf in contact kwam, waarbij ze zo easy go zijn met hun klanten.
Ze doen het bij alle mensen, maar al die mensen denken och, nou ja kan gebeuren, dus denkt het bedrijf we gaan er gewoon mee door, want niemand zegt er iets over of van.
Omdat mensen niets zeggen, veranderd er niets, uiteindelijk raken ze wel failliet en dan huilen ze.
En dit is een probleem dat overal te zien is in de wereld zelfs, mensen vinden alles wel goed.
Mensen doen niets meer, het interesseert ze niets meer, oorlog och?
Ja nou en…defensie? Men praat elkaar na.
Ja goed hoor defensie.
Wat een oorlog veroorzaakt lijkt mensen niet eens meer te raken.
Dat is eng en liefdeloos!
Als men het heeft over seks denken ze dat dat al liefde is, nou echt niet hoor.
Ga voor straf het kleine huis op de prairie nog maar eens kijken!
Dat is liefde!
Goed ook voor kinderen om mee te krijgen!!!
Dat leert ook normen en waarden, tv had ooit een voorbeeldfunctie.
Tegenwoordig is tv een afzeikverhaal.
Zo leert men dat mensen elkaar ook gaan afzeiken en dat ze dat normaal vinden.
Nou dat is het dus niet.
Maar aangaande het bedrijf dat gewoon even afspraken met voeten treedt, ik leer nu pas mijn grenzen aan te geven en dit wil ik niet meer.
En zeker niet als ik ergens voor betaal, dus diegene heeft het bij mij verbruid!
Tis klaar.
En laatst ook iemand die maar niet hoorde wat ik zei, gewoonweg niet luisteren!
Uiteindelijk bleek diegene net een klein stampvoetend kind en ik zag het aan en ik ben ook nog nooit zo op een mens afgeknapt als toen.
Ik dacht: dit soort mensen wil ik dus nooit meer in mijn leven!!!!!
Het leven het valt al niet mee. Waarom anderen die het voor jou nog moeilijker maken zeg kom op!
Maar dat je dingen nog kunt leren als je ouder wordt is een feit.
Elke dag leer je, maar ook jezelf leren kennen als je, je toch nog ineens anders voelt, dan is het aanvoelen waarom best interessant. Maar eindelijk leerde ik mijn grenzen kennen!
Ik ken het gedrag van afspraken niet nakomen in die zin wel als men gebruikt, drugs, drank whatever. Dus wie weet wat het was, een dagje biertjes op een strand, prima, maar maak dan gewoon geen afspraak. Want dat was het ergste, en nooit geweten dat ik daar zo gebeten op was. Maar nu wel.
Want het zegt veel over iemands karakter en respect voor anderen.
Als dat nihil is, wens ik zo 1 geen geld toe…wat ze ook ooit en wanneer komen doen!
Op een afgesproken tijd en niet op een tijdstip dat zij wel weer mogen bedenken! Zo zijn we niet getrouwd,
daarom ben ik ook niet getrouwd! 😉
Even een update, ik zit op een fb page van iemand die vaak kaart legt en bijzonder wel ik kijk niet zo vaak want geen tijd en maar nu wel! Dit was een algemene kaartlegging… en het klopt als een bus!
Wat ik vooral voel; jij hebt voor een keer je mond niet gehouden en daardoor zijn dingen ontwricht. Het kwam als het ware als een verassing, dit terwijl eerder nog niet echt een tegenspraak is geweest. De andere persoon is te dwars hier overheen gegaan, had alleen ogen voor zichzelf en was te rechtlijnig. Nu hoopt deze persoon op vergeving.
Zij is echt wel begaafd en enthousiast!
