Kort voor het overlijden melden patiënten dat ze kleine kinderen hebben gezien
Een Reddit-gebruiker met de bijnaam “DoctorYared”, die volgens hem in een ziekenhuis werkt, sprak over een vreemd fenomeen als stervende patiënten kinderen zien rondrennen.
“Door deel uit te maken van de medische gemeenschap heb ik de kans gekregen om patronen in alle stadia van het leven van mensen te waarderen, inclusief patronen die we aan het einde van het leven zien. Sommigen van jullie die in ziekenhuizen werken of dierbaren hebben die in ziekenhuizen werken of die bij je dierbaren waren toen ze hun laatste adem uitblies en de overgang maakten naar het “grote onbekende” hebben misschien al gehoord dat ik ga beschrijven . Er is een speciaal fenomeen dat mensen overkomt in deze laatste momenten van de dood, en ik heb het over het zogenaamde “verschijnen” van kinderen die rond hun sterfbed rennen of gewoon naast hun afdeling. Dit fenomeen moet worden onderscheiden van het fenomeen van de komst van “gasten” die enkele dagen voor hun dood aan patiënten verschenen, dit is anders. Dit gebeurt in een kwestie van uren, zo niet minuten, voor het moment van hun overlijden. Ik kom dit vaker tegen als ik op de intensive care werk, waar ernstig zieke patiënten liggen. De meeste van deze patiënten beschrijven vrolijke kinderen die speels rond hun bed rennen, giechelen of gewoon spelen. De meeste patiënten reageren hierop door de verpleegster te bellen en haar te vragen: “Wie rennen daar rond en waar zijn hun ouders?” Met zulke vragen schrikken ze nieuwe verpleegsters enorm af. Als dit ervaren verpleegkundigen zijn, dan weten ze dat zo’n visioen meestal betekent dat het tijdstip van overlijden van de patiënt zeer binnenkort zal komen, dus de verpleegkundigen verwittigen de artsen zodat ze klaar zijn. In de medische literatuur worden dergelijke visioenen vaak toegeschreven aan zuurstofgebrek in de hersenen van stervenden of aan neurochemische veranderingen in de hersenen die optreden tijdens dood en sterven. Maar dit patroon komt maar al te vaak voor, en soortgelijke verhalen zijn te vinden in alle culturen en bij mensen van alle leeftijden. Bijna alle ziekenhuizen hebben dit soort verhalen over deze ‘kinderen’ en als je begint in de geneeskunde, verpleegkunde of een ander gezondheidsgerelateerd beroep, zul je deze verhalen zeker horen. Dus als je ’s avonds laat een rondje op de intensive care maakt en iemand hoort giechelen als een kind of met kleine voetjes door de gangen rent, wees dan voorbereid, want het PA-systeem gaat “code groen of rood” klinken ( overlijden van de patiënt)”.
Er waren verschillende reacties op dit verhaal van mensen die dit ook hebben meegemaakt: * * * “Ik werkte ’s nachts in het verpleeghuis en als keukenmedewerker, en veel bewoners hadden het over de kinderen die ze kwamen ophalen. ‘Die jongen staat weer in de hoek.’ ‘Van wie zijn deze verdomde kinderen?’ “Ik hoor ze, maar ik zie ze niet.” Meestal belden de verpleegsters de families van deze mensen op als deze gesprekken begonnen.” * * * “Ik kan het bevestigen! Ik werkte op de afdeling geriatrie van een instelling voor langdurige zorg en ik heb verschillende gevallen gehad van kinderen die kort voor de dood werden geboren. Meestal ergerden deze patiënten zich enigszins aan deze kinderen, omdat ze ze ’s nachts zagen, en de kinderen waren luidruchtig, renden en ergerden hen. Zo eng”.
* * * “Mijn oma, die in december 2021 is overleden, vertelt over de baby in haar ziekenhuiskamer. De baby verstopte zich achter mijn neefje.” * * *
“Enkele jaren geleden werd ik erg ziek van de Mexicaanse griep en had ik behoorlijke koorts. Mijn man en zoon gingen naar de apotheek om mijn recept te halen en ik begon toen te hallucineren. Ik zag een klein meisje door mijn kamer lopen en gelukkig met mij chatten. Ik weet niet meer hoe ze eruit zag, maar ik werd nerveus en opende mijn ogen.
Ze verdween, maar ik bleef haar horen en voelen terwijl ze naast me op het bed zat. Als ik mijn ogen sloot, zou ik haar weer zien. Ik werd bang toen mijn jongens thuiskwamen en ze er nog was. Nadat ik het medicijn had ingenomen, viel ik in slaap en toen was ze er niet meer. Ik schreef het altijd toe aan mijn koorts, maar nu vraag ik me af of ik die dag op het punt stond te sterven.” * * * “Ik ben verpleegster en heb in verschillende instellingen gewerkt en ik bevestig dat dit daar gebeurt. Ik heb herhaaldelijk midden in de nacht gebeld door patiënten en geklaagd dat er “verdomde kinderen” op hun kamers zijn. Het is altijd een voorbode van dood, zelfs als er geen andere tekenen zijn. De meest voor de hand liggende voorbeelden hiervan waren tijdens mijn eerste week in het verpleeghuis.
Een van de oma’s, laten we haar “Sonny” noemen, was heel gezond en actief. Ze woonde hier permanent omdat het goedkoper was dan haar eigen huis te onderhouden. Ze had nog steeds haar eigen auto en ging soms naar de bar. Sonny kwam op een avond en sprak meteen over “die kinderen” die midden in de nacht rondrenden. Ze vroeg: ‘Weten hun ouders niet waar ze zijn?’ Toen ging Sonny naar bed. De volgende ochtend kwam ze niet naar beneden voor het ontbijt en toen ze haar controleerden, bleek ze ’s nachts te zijn overleden. Dus ja, het zien van ‘kinderen’ is algemeen bekend in de volksgezondheid.”
Источник: http://paranormal-news.ru/news/umirajushhie_vidjat_malenkikh_detej/2022-01-24-17995
