Arts beschreef de stadia van overlijden aan de hand van de woorden van de patiënten die hij redde
Ongeacht nationaliteit en religieuze overtuiging, onthullen de verhalen van patiënten die ‘uit de andere wereld’ zijn teruggekeerd, opvallende overeenkomsten en patronen.
Dr. Thomas Fleischmann werkt al meer dan 35 jaar als directeur van de spoedeisende hulpafdelingen in Duitsland en Zwitserland. Gedurende deze tijd was hij getuige van de dood van ongeveer tweeduizend mensen. Patiënten, die volgens de artsen wisten terug te keren “uit de andere wereld”, vertelden de dokter over hun sterfelijke ervaringen. Op basis van hun ervaring identificeerde Dr. Fleischmann vijf stadia van menselijke dood. Volgens hem bereikt slechts 10% van de stervenden de vijfde fase.
De eerste fase wordt gekenmerkt door een verandering in de toestand van een persoon: alle angsten, pijn en angst verdwijnen, kalmte en sereniteit komen, er komt een inzicht – “nu ben ik dood”, zegt Fleischmann.
De tweede fase omvat een uittredingservaring: een persoon ziet zichzelf van buitenaf, ziet hoe artsen proberen zijn lichaam weer tot leven te brengen. Als ze terugkomen, kunnen ze alles beschrijven wat de artsen deden en zeiden terwijl ze dood waren.
“We hebben hier geen wetenschappelijke verklaring voor, maar we weten dat dit fenomeen bestaat”, merkt de arts op.
Fase 3 wordt in 98% van de gevallen omschreven als “zeer comfortabel”. Slechts 2% van de patiënten beschreef het als onaangenaam en omschreef het als “vreselijke geluiden, vreselijke geuren, vreselijke wezens”.
In de vierde fase ontstaat een “licht aan het einde van de tunnel”, dat de overledenen aantrekt. Ze vliegen naar dit licht.
Slechts 10% beschreef de vijfde fase, die “een prachtige omgeving, kleuren, muziek en een gevoel van onvoorwaardelijke liefde” is. Op dit moment flitst zijn hele leven voorbij langs de ogen van een persoon. De helft van degenen die in de laatste fase zijn geweest, ontmoeten daar dan hun overleden familieleden en vrienden en of partners, de andere helft spreekt van een ontmoeting met “een wezen gemaakt uit licht en dat onvoorwaardelijke liefde uitstraalt”.
“Een familielid of een wezen zegt dan vaak dat ze moeten terugkeren, omdat er nog iets in het leven moet worden gedaan”, citeert de uitdrukkelijke beschrijving van Dr. Fleischmann.
De dokter merkt op dat mensen die uit de andere wereld zijn teruggekeerd, zich geen zorgen meer maken over hun dood en het tijdstip waarop deze plaatsvindt.
https://www.pravda.ru/news/eureka/1583248-stadii/
Het zijn mooie berichten en een wetenschap dat je de mensen die jij verloren bent, ooit terug zult zien.
Of het echt waar is weet niemand for real, maar, als er zoveel verhalen zijn dan moet het wel waar zijn.
Aangezien de mensen alleen overledenen waarnemen aan de andere zijde van het leven, moet dit wel een teken zijn dat het te maken heeft met een andere dimensie, waar geen levenden verkeren.
De Christenen kunnen bv. een Jezus figuur waarnemen, wat vaak betekend dat zij een mannelijke gids waarnemen.
Gidsen zijn idem verlichte wezens, met wijsheid e.d.
Ooit gaan we het zien en als we het beleven denken we…oh ja zo was het…
