Dik dankzij hormonen en antibiotica voor ons vee?
Dat Amerikanen dik zijn, is geen nieuws. (Geldt ook voor Europa) Niet alleen een beetje dik; we hebben het over obesitas-achtig vet, het soort vet dat je in een vroeg graf dreigt te brengen. Volgens sommige schattingen is zelfs een derde van alle Amerikanen dik genoeg om als zwaarlijvig te worden geclassificeerd.
Wat nieuws is , is dat deze epidemie van vetheid niet alleen te wijten is aan gulzigheid, luiheid en fastfood. Tuurlijk, patat eten tijdens het couchsurfen helpt niet. Maar er zit nog iets anders achter Amerika’s grote kont dat je zou kunnen verbazen: zoals het tijdschrift Salon zojuist meldde , maken alle antibiotica en groeihormonen die routinematig worden gegeven aan dieren die in een stal worden gehouden om ze dik te maken, mensen ook dik.
Dit is niet zo verwonderlijk, als je erover nadenkt, gezien het feit dat mensen ook grotendeels van vlees zijn gemaakt. Het is volkomen logisch dat wanneer we rundvlees, kip en varkensvlees eten dat vol zit met groeibevorderende medicijnen (waaronder antibiotica, niet alleen hormonen), wij ook “groeien”. Zelfs heel veel.
Maar dat is echt het minste van onze zorgen als het gaat om het overmatig gebruik van antibiotica in bio-industrie. De praktijk ligt ook aan de basis van een van de grootste bedreigingen voor de volksgezondheid van onze tijd: de proliferatie van antibioticaresistente ‘superbacteriën’ waaraan elk jaar al duizenden Amerikanen overlijden.
Onlangs hebben we het uitgelegd dat meer dan 80 procent van alle antibiotica die in de Verenigde Staten worden verkocht, wordt gebruikt voor de veehouderij. De reden?
Antibiotica laten gezonde dieren sneller groeien en onderdrukken ziektes die ontstaan door de onhygiënische en overbevolkte omstandigheden waarin ze worden grootgebracht.
(Alleen al in North Carolina wordt geschat dat de hoeveelheid antibiotica die als aanvulling op diervoeding wordt gebruikt, groter is dan het totale gebruik van antibiotica in de menselijke geneeskunde in de VS.) Het onvermijdelijke resultaat van deze praktijk is een verhoogde weerstand opeen foute manier tegen infecties bij mensen, die aan 23.000 mensen het leven heeft gekost, mensen kunnen geen weerstand meer opbouwen dankzij die antibiotica en verzwakken en worden dan sneller ziek, 23.000 mensen dit afgelopen jaar alleen al. De Infectious Disease Society of America (ISDA) heeft antibioticaresistente infecties uitgeroepen tot een epidemie in de Verenigde Staten en riep op tot een verbod op het gebruik van antibiotica voor groeibevordering, voerefficiëntie en routinematige ziektepreventie bij voedseldieren.
Dus waarom nemen we het advies van IDSA niet ter harte en verbieden we het gebruik van antibiotica als “groeibevorderaars” in de veehouderij, zoals Denemarken 15 jaar geleden deed (de Europese Unie volgde dit voorbeeld in 2006 ¿¿¿ Zou je denken. Ligt er ook maar aan waar ons vlees vandaan komt en uit welke landen)? De reden is even simpel als huiveringwekkend: antibiotica zijn een essentieel kenmerk van de bio-industrie en de bio-industrie is veel geld voor twee van de machtigste lobby’s in dit land: Big Pharma en Big Ag.
Zonder al die antibiotica zouden moderne bio-industrieën niet kunnen bestaan - althans niet in hun huidige vorm – omdat de overbevolking, ontoereikende huisvesting en onhygiënische omstandigheden in moderne bio-industrieën een groot deel van de voorraad zouden vernietigen voordat “het” zelfs het slachthuis konden bereiken.
De voorspelbare reactie van Big Ag is dat het verbieden van niet-therapeutisch antibioticagebruik op bio-industrie een vreselijk idee is, en dat het verbod in Denemarken heeft geleid tot “meer sterfte en ziekte onder dieren” en geen vermindering van de antibioticaresistentie bij mensen. Niet zo snel, zegt de prestigieuze Pew Charitable Trust, die ontdekte dat “het verbod op de geleidelijke afschaffing van het niet-therapeutische gebruik van antibiotica voor groeibevordering geen negatieve invloed heeft gehad op de voedselproductie van dieren in Denemarken.” De Wereldgezondheidsorganisatie is het daarmee eens: volgens haar studie uit 2002 is de Deense vee- en pluimveeproductie toegenomen sinds het verbod, en is de antibioticaresistentie op boerderijen en in vlees afgenomen.
Ondanks dit bewijs doen Big Ag en Big Pharma er alles aan om de kip die het gouden ei legt te beschermen, en tot nu toe werpen hun inspanningen hun vruchten af. Zoals we hebben geschreven , heeft de FDA onlangs geweigerd om zinvolle beperkingen op te leggen aan het gebruik van antibiotica in de veehouderij, ondanks de erkenning van het agentschap dat overmatig gebruik van antibiotica een ernstige bedreiging vormt voor de volksgezondheid.
Het nalaten van de regelgeving door de FDA betekent dat bio-industrieën gewoon doorgaan met werken, wat betekent dat er meer antibiotica wordt gebruikt, meer misbruik wordt gemaakt van groeihormoon en meer van alle ernstige problemen die verband houden met bio-industrieën: de vergiftiging van onze lucht en ons water door giftig dierlijk afval , de vernietiging van omliggende gemeenschappen, het misbruik van landbouwhuisdieren en de vervalsing van onze voedselvoorziening met ziek en onhygiënisch vlees en zuivelproducten.
En meer dikke Amerikanen.
Maar hoe dik we ook zijn, we nemen dit niet allemaal ter harte. Amerikanen worden zich steeds meer bewust van de erbarmelijke omstandigheden in fabrieksboerderijen en de enorme maatschappelijke kosten van geïndustrialiseerde veehouderij. En burgergroepen en pleitbezorgers van algemeen belang mobiliseren zich om misstanden in deze branche te bestrijden in de rechtszalen.
Zo hebben we het afgelopen jaar namens een lokale gemeenschapsgroep en het Center for Food Safety juridische stappen ondernomen tegen vier enorme industriële zuivelfabrieken die het grondwater in de Yakima Valley in Washington op gevaarlijke wijze vervuilen.
Onze inspanningen zijn natuurlijk nog maar een begin, maar er is enige reden tot hoop dat we de waanzin kunnen stoppen voordat het ons stopt.
