Ouders zien niet dat kind te dik is
Ouders zien niet dat kind te dik is
Ouders zien vaak niet dat hun kind te dik is; een derde van de ouders onderschat het gewicht van hun koter. Dat blijkt uit onderzoek van London School of Hygiene & Tropical Medicine en UCL Institute of Child Health.
Wetenschappers lieten Britse ouders van maar liefst 2976 kinderen vragenlijsten invullen. Slechts vier ouders omschreven hun kind als veel te zwaar, terwijl volgens de BMI-schaal (massa in kg gedeeld door het kwadraat van de lengte in meter) 369 kinderen obees waren. Bijna een derde (31 procent) van de ouders onderschatte in welke categorie hun kind viel (obesitas, overgewicht, gezond gewicht of ondergewicht).
Kritiek
Onderzoekers Sanjay Kinra: “Als ouders het gewicht van hun kind niet goed kunnen inschatten, zijn ze misschien ook minder geneigd om veranderingen door te voeren die een kind kunnen helpen op een gezond gewicht te blijven. Of ze zijn niet gemotiveerd om dat te doen.”
Kinra en collega’s vermoeden dat ouders het gewicht van hun kinderen onderschatten omdat ze bang zijn voor kritiek en niet willen dat hun kind een label krijgt.
De resultaten van het onderzoek verschenen in het British Journal of General Practice.
https://www.telegraaf.nl/gezondheid/23865576/__Ouders_zien_niet_dat_kind_te_dik_is__.html
Ik denk dat ouders het (nietmeer) zien, maar heus wel weten!
Dat is iets anders nml. Als je er niets aan kunt doen, is het heel moeilijk om een kind continu te zien als te dik. Je houdt van je kinderen dus…waarom zou je in die termen aan je kids denken?
Niet dus, je weet het!
Mijn oma was vroeger ook een wat stevige dame op leeftijd, maar dat zag je toch niet. Zij was mijn lieve Oma!
Wat is dik zijn?
Het gaat om de persoon, bij dieren ook, dan denk je toch ook niet, heey dikke hond – wat ben jij ranzig dik?
Ja je weet dat je hond misschien te dik is…maar tis toch je hondje?
Je vind hem lief, ook als je hondje te dik is.
Deze kul kan enkel de mens verzinnen!
En bij overgewicht spelen veel meer factoren mee als men nu vaak denkt, niet alles gaat door de mond nml.
En de één is de ander niet.
Ik was vroeger altijd slank en hoefde er niets voor te doen!
Kon eten wat ik wilde, al waren het bwvs 3 marsen achter elkaar. Een ander hoeft er maar naar te kijken en komt al aan. En ipv dat men zich qua onderzoeken daar nu eens meer op focust ipv oordelen bv?
Zou wat handiger zijn als men met oplossingen komt. Maar om nu te zeggen, ouders zien het niet. Je ziet en weet het heus. Je ziet alleen op den duur niet meer, hoe erg het is. Men raakt er aan gewend, mits men er niets aan kan doen qua voeding uiteraard.
