Er ”lopen” heel wat narcisten rond

https://het.verdwenenzelf.nl/2014/03/29/de-aanval-op-je-integriteit/

Prachtig artikel, ook de reacties, en dan vraag je, je wel eens af, hoeveel narcisten er eigenlijk rondlopen.

Is dit iets van de laatste jaren?
Of is dit een opvoedingsfout van ouders ooit?
Ik heb geen idee, ik heb moeite met dit soort mensen omdat ze zich dus totaal niet kunnen inleven in anderen en in situaties.
Weinig begrip kunnen tonen voor andere mensen, behalve zichzelf.

Zelfkennis is bij hen ook vaak uit den boze want dat duidt op inzien wat er fout is.
Zelfkennis is juist enorm belangrijk voor je zelf om te beseffen waarom je iets doet en als je daar een goede verklaring voor hebt en dit kunt uitdokteren vanuit je eigen emoties, zit je vaak wel in de goede richting.

Tenzij een intens bord voor je kop natuurlijk.

Bekenden van mij die wel eens mijn verhalen lazen, zeiden wel eens goh je schrijft goed zeg, hoe verzin je dat?
Nou niet omdat ik zo ben of zo denk maar dat lijkt me enkel logisch. Als schrijver kun je putten uit creatieve bronnen in het zelf.
Je voegt dingen samen op een bepaalde wijze.
Ik begin vanuit een deel humor vaak, soms wat serieuzer en soms zelfs iets, dat de ander een inzicht geeft.
Op mijn blogs reageer ik veel extremer en  uitbundiger dan ik ben uiteraard, dat moet ff extra aangedikt, omdat het moet aankomen. Sommigen begrijpen dat dan niet en dat is wel eens jammer.

Maar goed so be it. 😀

Ik heb uiteindelijk veel mensenkennis opgedaan door allerlei -best nare ervaringen- met mensen, vanuit een zuiver gevoel.
Dus je gaat om met mensen die in feite niet zuiver zijn, dat nemen ze je hoogst kwalijk als je dit ontdekt in hen en dit toch even tzt verteld.
Soms zeg je maar niets, ook dan komt men er wel achter wat je dacht en voelt tav deze personen, vinden ze ook niet zo fijn.
Men zal alles op alles zetten, om daarna jou onderuit te halen.

De zin “Wie goed doet, goed ontmoet”, werkt echt niet, hoor allemaal grote onzin!

Ooit zei een astroloog dat ik een bepaald aspect in mijn horoscoop had, ik heb deze uiteindelijk zelf ook ontdekt wat ervoor zorgde, net als bij Karen Hamaker, (Maan oppositie Neptunus in 7 en 1, maan in 7, neptunus in 1) een bekende astrologe, dat mensen zich intens op je projecteren. Dat is lastig zeg. Dus zij zeggen en denken dingen over jou, die ze zelf doen! Je bent dan een spiegel voor hen.
Bij normale mensen is dat niet zo lastig, dat valt best mee en daar valt mee om te gaan, maar bij de ingewikkelde mens die toch ergens een afwijking heeft, is dit niet prettig.
Zeker niet als je een gevoelig mens bent, die onzeker wordt door dit soort zaken.

Je weerspiegelt hierbij ook vaak de pijnpunten (zwaktes) van de ander, dat vind die ander uiteraard niet leuk en jij beseft het vaak niet.
Als je het niet eens zegt en die ander bemerkt dat dan toch, is een vorm van projectie in diegene die jij niet kent.

Een narcistisch persoon is een kei in projecteren. Jij bent zoals diegene zegt dat jij bent, maar jij bent helemaal niet zo, dat is diegene die denkt dat jij zo bent.
Lastig hé? Diegene die het zegt, weet helemaal niet dat diegene projecteert.
Die gelooft dus echt dat het zo is.
Jij bent diegene met de taak je bewust te worden dat het niet aan jou ligt, en dat je jezelf zo goed kent, om te weten dat het niet waar is wat diegene zei.

Wat is de les hier uit?
Dat je leert te vertrouwen op je zelf en niet op het oordeel van die ander.
Omgang met mensen vereist zelfvertrouwen.
Een narcistische of egoïstische ouder, zal weinig positiefs vertellen tegen zijn of haar kind.
Dat is niet gezond natuurlijk, de mening van een kind telt dan niet, een grens is nooit aangegeven.
Een kind groeit dan op zonder grenzen.

Een kind zegt bv; Ik heb het koud, de ouder ontkent dit dan in de tegenzin: Het is niet koud.

Dus wat de narcistische ouder voelt is waar, maar er wordt geen grens aangegeven.
Het kind leert zo niet dat de ouder het bv niet koud vindt, maar wordt ontkend in het feit dat het kind zelf mag voelen dat het kou ervaart.

Dat kind zal dan bv de ander proberen te behagen als er maar geen ruzie komt of negativiteit en het gevolg is, er is komt alleen maar ruzie en negativiteit omdat, dat kind later juist die mensen in het leven krijgt,
die dit kennen. Zij hebben dan weer een heel ander deel dat zij moeten leren. In feite zou zo iemand eens een zeer dominant type tegen het lijf moeten lopen om te ervaren wat het is.

Ik zeg dan altijd maar zo:
Een mens die gelukkig is met zichzelf doet dit niet, en zal onzuiverheid niet in de ziel toelaten.
Een ongelukkig mens maakt rare sprongen!
Daarom is die zelfkennis zo belangrijk, weten waarom je iets denkt of vindt/voelt.
Waarom je slecht praat over iemand bv.
Waarom je liegt, of mensen misbruikt.
Ik vermoed dat de narcisten mn niet erg zelfbewust zijn, het lijkt dan wel alsof ze zelfbewuster zijn, want ze voelen enkel -dat zelf-. Toch missen ze iets wezenlijks, namelijk normale warme menselijke interacties.

Ze kunnen zich niet voorstellen dat iemand bv zich ellendig voelt omdat diegene bv griep heeft. Pas als de narcist naderhand griep krijgt dan pas denkt men na over wat het is om bv griep te hebben.
Dan moet men bv tegen zo iemand zeggen, dat diegene geen gevoel had toen diegene griep had.
Nu zal dit even binnenkomen bij zo iemand maar het zal niet lang blijven hangen. De mooie beloftes worden dan wel gemeend op dat moment maar men zal het nooit nakomen omdat men dat later alweer vergeten is.

Het is geen aanrader om te gaan met narcistische mensen, uberhaupt al niet als ze een psychische afwijking hebben.
Het is vreselijk intens en vermoeiend.
En je hebt er enkel je zelf mee, niemand anders. En de psychisch afwijkende heeft nergens last van.

Dus denk goed na met wie je om gaat, en ga enkel voor de positieve normale mens.

Als je die nog kunt vinden tegenwoordig.