Griekse mythologie is Anunnaki geschiedenis!

Wat ik al dacht, is de Griekse mythologie ook gebaseerd op de verhalen van de Anunnaki, oftewel de ”goden en engelen” en de bijbel. Heel interessant om hier ook in te duiken natuurlijk.

Vertalingen kan men soms wel met een korrel zout nemen.
Natuurlijk kan men niet alles logisch verklaren en zal men letterlijk vertalen wat er staat wat in die tijd misschien een totaal andere betekenis had.

Net als het kleien van de mens in feite betekende dat ze een mens maakten, bewerkten, niet als in klei, maar kleien is dan het maken of veranderen van…
Wat ze bedoelden met dat de één dieren eigenschappen gaf, en er voor de mens niets meer over was, kan duiden op een bepaald gen oid dat ze gebruikten en in de mens of dier plaatsten en dat was dan op oid…misschien was het wel iets dat zij vanaf hun eigen planeet hadden meegenomen naar de aarde oid.

Het bewerken van de mensheid was niet iets dat 1,2,3 gebeurde. Daar hebben ze eeuwen over gedaan!
Ook hebben ze hele rare wezens gemaakt denk aan de fabeldieren die hebben ooit echt wel bestaan.
Zij waren toen in die tijd eeuwennnnnnnnnnnn geleden al veel verder met dit alles dan wij in het nu!

Ik snap wel dat de niet zo intelligente mensen in die tijd enorm opkeken naar die buitenaardsen die konden vliegen in machines en van alles konden, dat ze hen Goden noemden is ook begrijpelijk wel.

De Goden versus de Titanen 

In de tijd vóór de ( moderne) mens waren er de goden en de titanen. De goden waren machtige wezens met immense krachten, en Zeus was hun leider. De titanen waren machtige reuzen, die ouder waren dan de goden. Ze vochten om de macht in een grote oorlog die vele, vele jaren duurde.

Er waren twee Titanen, Prometheus en Epimetheus, die tweelingbroers waren. De naam ‘Prometheus’ betekent ‘vooruitziendheid’ en hij was de wijzer van de twee, en de naam ‘Epimetheus’ betekent ‘achteraf’, maar dat is een tragisch verhaal voor een andere keer.

De broers keerden zich tegen hun mede-Titanen en sloten zich aan bij Zeus en de goden. Samen, door vele veldslagen en met grote moed, bewezen ze zich als uitstekende krijgers in Zeus’ leger. Toen de oorlog gewonnen was, prees Zeus Prometheus en Epimetheus.

Ze keken toe hoe het verslagen Titanenleger naar de vurige krochten van Tartarus in de Onderwereld werd gestuurd. Ze zagen hoe een andere broeder, Atlas, gedoemd was om de aarde voor eeuwig in de hemel te houden. Ze kwamen niet om op de berg Olympus te wonen met de andere goden, maar vestigden zich op aarde en bezochten de goden in hun paleizen.

Het creëren van dieren en mensen 

Prometheus bezocht Athena, (Inanna)  de godin van de wijsheid, die hem veel leerde over astronomie, wiskunde, architectuur, navigatie, metaalbewerking en schrijven (Dit is wel wat zij de moderne mensheid met hun dna ineens konden leren!). Zeus gaf de broers de opdracht de dieren op aarde te scheppen en de schepselen (oude mensheid aapachtigen die niet erg intelligent waren dus ook niet veel konden leren) de eigenschappen van de goden te geven. Epimetheus nam deze uitdaging met plezier aan en schonk de ene schepsel het vermogen om te vliegen(vogels), een andere schepsel schubben (vissen en slangen etc) om in de zon te schitteren, een ander klauwen om in bomen te klimmen en weer een ander kon eindeloos zwemmen zonder ooit naar de oppervlakte te komen om te ademen (Vissen en walvissen etc).

Terwijl Epimetheus dieren schiep, nam Prometheus wat modder (dna, hoe leg je dna uit in de eeuwen erna als dat nergens bekend was?)en begon te beeldhouwen  (boetseren, prutsen, knutselen met dna). Eerst maakte hij een sterke torso(sterk lichaam), daarna behendige handen, stevige voeten en heldere ogen. Hij had ze naar het evenbeeld van de goden zelf geschapen. Athena vond deze uitvinding zeer goed gemaakt en blies er leven in. Prometheus en Athena hadden de eerste mensen geschapen. (Adama)

Prometheus vroeg zijn broer om een ​​eigenschap van de goden om aan zijn schepping te geven, maar toen Epimetheus keek, had hij al die eigenschappen al weggegeven. De mensen zouden geen goddelijke eigenschappen hebben om hen in het leven te helpen. Toen Zeus de mensen zag die Prometheus had geschapen, lachte hij. “Ha! Ja, die zullen het heel goed doen! Deze mensen zijn eenvoudige wezens, ze kunnen op aarde blijven en noch door de lucht vliegen, noch in diepe wateren zwemmen. Ze lijken misschien op de goden, maar ze zullen sterfelijk blijven. We zullen hen toestaan ​​om op te kijken naar de berg Olympus, de woonplaats van de goden, en om ons en onze macht te aanbidden!”

Prometheus fronste. Hij dacht dat zijn creaties belangrijker waren dan dat, en dat ze ooit een hoger doel zouden kunnen hebben. Hij beloofde dat hij, zodra hij de kans kreeg, zou doen wat hij kon om de kwetsbare wezens die hij had geschapen te helpen.

Het aanbidden van de goden 

Zeus gaf Prometheus een nieuwe taak. Aangezien de mensen op aarde de goden zouden aanbidden, moesten ze leren hoe ze op de juiste manier eerbetoon en offers moesten brengen. Zo zouden ze weten dat ze de goden de eerste keus moesten geven uit alles wat waardevol was. Prometheus zag dit als een kans om de grote God te bedriegen en hem een ​​lesje te leren. Hij stelde voor dat hij de mensen zou laten zien hoe ze een stier moesten offeren en hoe ze de resten in tweeën moesten splitsen. Zeus stemde ermee in dat hij simpelweg zou kiezen welk van de twee delen het meest waardevol was, zodat de mensen zouden leren hoe ze God moesten aanbidden.

Zeus voor de gek houden 

Prometheus begon twee stapels van het offer te maken. Aan de ene kant legde hij al het gezonde vlees dat gegeten kon worden en de huid die gedragen kon worden om warm te blijven. Hij verborg dit alles onder de resten van de grote en stinkende maag en ingewanden van de stier. Op de andere stapel legde hij de botten en het kraakbeen van het dier en bedekte het met het vetste vlees. Hij leerde de mensen deze scheiding en riep vervolgens Zeus om te komen en te kiezen welk deel hij het beste eerbetoon vond.

Zeus keek met walging naar de maag en het orgaanvlees en koos snel het deel met het vette vlees en nam het mee terug naar de Olympus om de andere goden te laten zien hoe goed ze werden aanbeden. Toen Zeus de waardeloze botten onder de laag weefsel blootlegde, schaamde hij zich voor zijn fout. Hij had het beste vlees laten liggen en was door Prometheus de Titaan in de maling genomen.

Mensen straffen  

Zeus wist dat Prometheus om zijn menselijke creaties gaf en daarom verklaarde Zeus, om de Titaan voor zijn truc te straffen: “Geen mens mag op aarde vuur gebruiken, noch om te koken, noch om zich warm te houden. Jullie zullen verblind worden door de duisternis van de nacht en jullie zullen nooit vergeten hoe machtig de goden zijn, en hoe het dankzij onze kracht is dat jullie überhaupt voedsel of warmte hebben. Misschien zullen jullie er dan aan denken om ons altijd op de juiste manier te aanbidden en ons niet meer met deze trucs uit te dagen!”

De mensen rilden van angst en kou. Ze hadden geen enkele eigenschap van de goden en zonder vuur zouden ze zwak blijven. Prometheus was woedend, hij kon niet toekijken hoe de mensen vochten om te overleven. Die nacht beklom hij in het geheim de steile rotsen van de berg Olympus helemaal naar de top, waar de werkplaats van Hephaestus, god van de smid en het vuur, lag. Hephaestus’ werkplaats was een grote smederij, waar de wapens van de goden werden gemaakt. In een hoek zag hij de pijlen van Artemis, godin van de jacht, en op een bank lag een stapel bliksemschichten van Zeus, klaar om de aarde te treffen. (Zie het als een soort wapens die ze hadden)

Prometheus kroop naar het gigantische aambeeld en het laaiende vuur van de haard. Hij nam een ​​vonkje van het godenvuur en bewaarde het in een vat dat hij in een holle venkelstengel had gemaakt. Veilig bracht hij de vonk terug naar de mensen en terwijl hij daar bleef, leerde hij hen alles wat hen zou helpen sterk te worden.

De opkomst van beschavingen

Dankzij de dwaasheid van Epimetheus hadden de mensen geen van de eigenschappen van de goden ontvangen. Prometheus bracht hen in plaats daarvan deze gaven. Naast het vuur leerde hij hen wiskunde en architectuur om veilige en sterke steden te bouwen. Ze leerden astronomie en navigatie en al snel konden ze de zee bevaren. Hij leerde hen schrijven, metaal smeden en dingen maken die eeuwenlang mee zouden gaan. Vuur betekende dat de mensen voor zichzelf konden zorgen, maar ook dat ze wapens konden smeden, en vervolgens voerden ze oorlogen. Ze hakten bomen om hun huizen te bouwen, reisden over de zeeën en verspreidden zich al snel over de hele wereld.

Sommige mensen werden koningen en anderen werden gevangen als slaven te midden van hun eigen soort. De vlammen van Prometheus waren verantwoordelijk voor de opkomst van beschavingen en rijken toen mensen hun macht omarmden. Sommigen werden zo machtig dat ze zelfs de autoriteit van Zeus en de goden op de berg Olympus in twijfel trokken. Sommigen dachten dat ze zelf goden waren.

De wraak van Zeus 

Zeus was woedend. Prometheus had niet alleen de goden bestolen, maar had ook, misschien wel voorgoed, de onderdanigheid van de mens vernietigd. De meesten zouden nog steeds de macht van de Olympiërs aanbidden, maar er zou altijd wel iemand zijn die zou proberen te sjoemelen en te smeden. Zeus’ wraak was wreed. Hij nam Prometheus gevangen en liet Hephaestus hem onbreekbaar aan een klif vastketenen. Zeus riep vervolgens een gier op die Prometheus elke dag tegenkwam en de lever van de Titaan pikte, krabde en opat voordat hij wegvloog. Elke nacht genas Prometheus’ lichaam en groeide zijn lever weer aan, klaar om de volgende ochtend opnieuw aangevallen te worden. Ondanks al zijn martelingen heeft Prometheus nooit spijt gehad van zijn opstand tegen Zeus.

Zijn naam was ‘vooruitziendheid’ en hij had altijd geweten dat mensen de wereld ten goede of ten kwade zouden veranderen. Zijn veerkracht in het aangezicht van onderdrukking werd een populaire mythe en zelfs vandaag de dag wordt hij geprezen omdat hij kennis, vooruitgang en macht in handen van de mens bracht.

Bron