Luchtschepen, kernwapens en oneindige universums in de Sanskrietteksten

VIMANAS is de oude relatie van India met UFO’s en ET’s. Het Sanskrietwoord VIMANA wordt gedefinieerd als ‘meten, doorkruisen; een auto of strijdwagen van de goden, elke mythische zelfbewegende luchtauto.’ De oude Sanskrietteksten staan ​​vol verwijzingen naar deze vliegende VIMANAS. Het beroemde boek VAIMANIKA SHASTRA, dat werd verkocht als een Sanskriettekst over ruimtevaart, werd gechanneld in 1918-1923.

Er zijn echter talloze voorbeelden van luchtschepen in het grote Sanskriet-epos, The MAHABHARATA:

… ze gingen weer naar hun stad en gebruikten hun … tovenarij vlogen omhoog naar de lucht, stad en al … hun hemelse, goddelijk stralende stad in de lucht, die naar believen kon bewegen. Nu zou het ondergronds gaan, dan hoog in de lucht zweven, diagonaal met snelheid gaan of onderdompelen in de oceaan. [3(35)170.20-25]

Op deze zonachtige, goddelijke, wonderdoende strijdwagen [Arjuna] vloog hij vreugdevol omhoog, terwijl hij onzichtbaar werd voor de stervelingen die op aarde rondliepen, zag hij duizenden wonderbaarlijke strijdwagens in de lucht.[3(32)43]

Bewijs van atoombommen is te vinden in een passage uit The Mahabharata: At the Time of the Great Dissolution of the Universe – Fragmenten uit de Mahabharata 3[37]186.55-75, SECTIE CLXXXVII:

 … zeven brandende zonnen die aan het firmament verschijnen, drinken alle wateren van de aarde op die zich in rivieren of zeeën bevinden. … En dat vuur genaamd Samvartaka, geholpen door die ongunstige wind, verteert deze wereld die zich uitstrekt over honderden en duizenden yojana’s.

… En er stijgen in de lucht diepe wolkenmassa’s op, die eruitzien als kuddes olifanten en versierd met bliksemkransen die prachtig zijn om te zien.

En sommige van die wolken hebben de tint van de blauwe lotus; en sommige hebben de tint van de waterlelie; en sommige lijken qua tint op de filamenten van de lotus en sommige zijn paars en sommige zijn geel als kurkuma en sommige hebben de tint van het kraaienei. En sommige zijn helder als de bloemblaadjes van de lotus en sommige zo rood als vermiljoen. En sommige lijken qua vorm op vorstelijke steden en sommige kuddes olifanten. En sommige hebben de vorm van hagedissen en sommige van krokodillen en haaien.

… de wolken die zich bij die gelegenheid samenpakken in de lucht zijn verschrikkelijk om te zien en omhuld met bliksemschichten, brullen angstaanjagend. … En dan, O heerser der mensen, drinkt de Zelfgeschapen Heer – de eerste Oorzaak van alles – die zijn verblijfplaats heeft in de lotus, die verschrikkelijke winden en gaat slapen!

* Van Internet Sacred text Archive : The Mahabharata of Krishna-Swaipayana Vyasa , vertaald door Kisari Mohan Ganguli [gepubliceerd tussen 1883 en 1896] . De Engelse Ganguli-vertaling van de Mahabharata is de enige volledige in het publieke domein.

Mijn weloverwogen mening is dat er veel wezens zijn met verschillende bewustzijnstoestanden die letterlijk miljoenen jaren interactie hebben gehad met onze planeet Aarde. Sommigen noemen ze misschien goden, terwijl anderen ze misschien kennen als etherische wezens of misschien buitenaardse wezens – een woord dat alleen niet van deze aarde betekent, extra-terra. Voorbeelden van andere werelden zijn te vinden in veel van de Sanskriet Purana’s. 

“De sterren in de vorm van sterrenbeelden worden genoemd samen met de planeten waarin zich de woningen bevinden van de goden die verdienstelijke daden hebben verricht.” [VAYU PURANA 1.93]

Er zijn zeven hogere werelden en zeven lagere werelden in de hindoeïstische metafysica. Deze LOKA-werelden weerspiegelen een breed spectrum van bewustzijn, aangezien ze zijn samengesteld uit specifieke frequenties van

golfvormen. Misschien zijn de demonenwerelden van de Sanskriet Puranische teksten, de antigoden, de Asura’s en Raksasa’s, de Reptoïde of Borg-achtige buitenaardse wezens.

De VAYU Purana bevat ook verbazingwekkend gedetailleerde beschrijvingen van een achtste wereld, oogverblindend en met juwelen getooid, bewoond door hybride wezens, bijvoorbeeld half leeuw en half mens, vergelijkbaar met afbeeldingen in de spijkerschrifttabletten.

VAYA PURANA, Hoofdstuk 39

[230] Voorbij Brahma Loka en onder de bovenste korst van het Kosmische Ei – tussen deze twee ligt de PURA (Shiva’s stad), zijn goddelijke verblijfplaats MANOMAYA (bestaande uit de geest).

[238] De stad schittert veel met verspreid diamantstof.

Deze werelden zijn licht van binnenuit, wat betekent dat hun werkelijkheid niet bestaat uit gereflecteerd licht, zoals onze solide materiële wereld met vijf zintuigen.

[239-42] … er zijn goddelijke lotussen … gemaakt van goud … hun binnenoppervlak is erg zacht. De lotussen die de hele plaats bedekken, lijken zoveel paraplu’s te zijn.

Zijn deze gouden paraplu’s een soort van beschermende technologie? Zijn deze wezens net zo kwetsbaar voor kosmische stralen, gamma- en röntgenstralen als wij?

[260-263] Sommige [van de inwoners] hebben… een paardengezicht… een paar hebben de gezichten van de heer der dieren; andere hebben gezichten en buiken zoals die van olifanten, andere hebben een olifantengezicht; een paar hebben een leeuwenkop en een tijgerkop… anderen kunnen elke gewenste vorm aannemen.

Als dit vertaald was voordat de wetenschap van vandaag begon te rommelen met genetische manipulatie, zouden deze wezens natuurlijk gezien zijn als ‘mythologie’. Dezelfde afbeeldingen van menselijke lichamen met dierenkoppen zijn gestrooid op de oude Soemerische en Akkadische spijkerschrifttabletten.

[264-266] Heer Mahesvara [de transcendente Heer Shiva] van de tien wapensporten daarin… Hij wordt gerespecteerd en ijverig aanbeden door die mensen die zich voortbewegen in luchtwagens.

Blijkbaar hebben deze ‘goden’ hun eigen ruimteschepen!

VAYU Purana, deel I, hoofdstuk 53 – Opstelling van hemellichten

73. Er zijn miljoenen (duizenden) sterrenbeelden en evenveel sterren.

75. De sterren bezetten hun eigen verblijfplaats. Deze hemellichten zijn de verblijfplaatsen van vrome personen.

76. De verblijfplaatsen worden gecreëerd door de zelfgeboren godheid aan het begin van de kalpa. Ze blijven tot de ontbinding van alle levende wezens.

77. Dit zijn de verblijfplaatsen van de godheden in alle manvantara’s. Deze godheden identificeren zich met deze verblijfplaatsen en blijven tot de uiteindelijke ontbinding.

78. De verblijfplaatsen van degenen die zijn heengegaan zijn verdwenen.

79. In dit manvantara bevinden de planeten zich in luchtauto’s.

(Dit is een bijzonder intrigerend vers omdat het het idee suggereert van planeten als ruimteschepen of een gigantisch ruimtestation-moederschip waarvoor misschien geen baan nodig is.)

83. Svarbhanu … is een demon en valt alle levende wezens lastig.

[Er zijn ook talloze demonenwerelden, misschien Reptielachtig of Borg-achtig.]

VAYU Purana, Deel I, Ch. 1, vers 93.

De sterren in de vorm van sterrenbeelden worden genoemd samen met de planeten waarin zich de woonplaatsen bevinden van de goden die verdienstelijke daden hebben verricht.

Deze LOKA-werelden bevinden zich allemaal in dit universum – het Kosmische Gouden Ei dat bekend staat als Hiranya-Garbha. De Purana’s zeggen dat er zeven hogere en zeven lagere werelden zijn, maar binnen deze afdelingen bevinden zich duizenden steden van de Naga’s (slangen), Danava’s (reuzen), Pisaca’s (eters van rauw vlees) en Raksasa’s (demonen), en een veelheid van andere wezens in een verscheidenheid aan mogelijke bestaansvormen.

Al deze tijdelijke illusoire realiteiten zouden correleren met een specifieke bewustzijnsfrequentie. Deze werelden lijken allemaal hun eigen levenscode te hebben waaraan ze zich houden, hun eigen dharma, en de goden zijn vaak dol op de demonen en hebben respect voor hen – als ze niet met hen in oorlog zijn, wat herhaaldelijk gebeurt. Zo is het oorspronkelijke idee van ‘The War in the Heavens’ een veel voorkomend onderwerp in de Sanskrietteksten. Deze oorlogen worden vaak weerspiegeld hier op planeet Aarde.

De Purana’s zeggen ook dat er duizenden crores (miljoenen) van deze kosmische eieren zijn!

VAYU Purana Hoofdstuk 49


Vers 150-151. … Er zijn duizenden miljoenen kosmische eieren.



[Ik neem aan dat dit verwijst naar het feit dat er meerdere universums zijn.]


Abhinavagupta, de wijze en heilige uit Kasjmir / 950-1020 n.Chr.:


“Universums drijven als bellen in een oceaan … Maya, de goddelijke kracht van de Heer, door hem naar buiten weerspiegeld, verschijnt … De Heer, die Zichzelf ermee bedekt, verbergt zijn aard van absolute zuiverheid en goddelijkheid. … Hij ziet alles vanuit het gezichtspunt van diversiteit en vergeet de goddelijkheid van Zijn ik-bewustzijn. Bovendien dient Maya-tattva als de levenloze objectieve substantie waaruit alle andere onbewuste elementen evolueren. Het is dus de wezenlijke oorzaak van talloze universums die erin drijven als bellen in een oceaan.’ 



Fragment uit: Essence of the Exact Reality of PARAMARTHASARA of Abhinavagupta, met Engelse vertaling en aantekeningen door Dr. BN Pandit; Munshiram Manoharlal Uitgevers, 1991, New Delhi

Geen van deze werelden is meer of minder echt dan de onze. De hemelse sferen maken deel uit van het tijdelijke illusoire hologram. Het hele universum is een hologram van goddelijke pulserende energie. Het is alleen onze huidige opsluiting tot de vijf zintuigen die de bedrieglijke perceptie van schijnbare degelijkheid creëert – zodat we kunnen genieten van de avonturen van deze tijdcyclus, de Kali Yuga of het Tijdperk van Conflict & Verwarring.

Alle dingen die verschijnen als veelheid,

Niet alleen op deze aarde,

Maar ook degenen die erbij lijken te horen

Naar de hemelse sferen –

Ze zijn allemaal even onwerkelijk

Zoals de objecten die de dromer ziet

In een droom.

Uddhava Gita, Dialoog 8, vers 31

In de schemering van de Kali Yuga beginnen de sluiers naar beneden te komen en wordt onthuld wat verborgen is.

Door  V. Susan Ferguson

Referenties

• Metafysisch mijmeren
• De VAYU PURANA, Deel I
• Vertaald en geannoteerd door Dr. GV Tagare
• Motilal Banarsidass-uitgevers; Delhi, 1987
• The MAHABHARATA, vertaald en bewerkt door JAB van Buitenen, 1973, University of Chicago, 1980
• De BHAGAVATA PURANA, vertaald en geannoteerd door Ganesh Vasudeo Tagare, MA, PhD, deel 5; Motilal Banarsidass Uitgevers, 1976/1992, Delhi, India
• De UDDHAVA GITA: The Final Teaching of Krishna, vertaald door Swami Ambikananda Saraswati, Ulysses Press 2002