Gedichten van Angel-Wings
De mensheid
De wereld vloog voorbij
In sidderende angsten
Stresserende gesprekken
Gecrashte zielen
Die logen over wie ze waren
Uit onzekerheid
Om niets te zijn
Zo zijzelf dachten
Trapten ze tegen alles
Dat Vol was blijkbaar van een eigen zelf
Een puur wezen
Vermogens
Diepgang tot
jarenlang genot
Verschool het zich achter valsheid
Het duister van hun ziel
Zieligheid
Wisten zij maar veel beter
Waren zij maar zoveel wijzer
Helaas ze zijn het niet
Tot verdriet van velen
Spelen zij
voor het lege genot
Het ik was blijkbaar te groot
Door te klein te blijven
